اشتباه، گاف، مطالعه کم، سوتی عمدی، بی‌تفاوتی یا هر چه که اسمش را بگذارید هر بار باعث شده عده‌ای از اهالی فوتبال و طرفداران تیم‌های پرطرفدار را نسبت به گزارش‌های جواد خیابانی برنجاند و او برای یکی دو روز تبدیل به سوژه مهم شبکه‌های اجتماعی شود.

جمعه شب جواد خیابانی بازی برگشت پرسپولیس – اف‌ث گوا هند را گزارش کرد و آنقدر اشتباه داشت و حرف‌های عجیب زد که ساعتی بعد از پایان مسابقه خیلی‌ها بیشتر از آنکه به برد پرسپولیس و نکات فنی آن مسابقه بپردازند درباره اشتباهات یا گاف‌های عجیب خیابانی در شبکه‌های اجتماعی حرف می‌زدند.

هرچند این گاف‌ها برای خیلی از اهالی فوتبال عادی شده اما بسیاری نیز از این همه اشتباه و بی‌تفاوتی نسبت به گزارش یک مسابقه بین‌المللی شاکی‌اند و می‌گویند خیابانی با چنین اشتباهاتی مثل آنچه در خصوص گل سوم پرسپولیس اتفاق افتاد به آن تیم و هوادارانش توهین می‌کند.

جواد خیابانی انسان فوق‌العاده دوست‌داشتنی، خوش‌قلب، مردم‌دوست، میهن‌پرست و صادقی است، ضمن اینکه گزارشگری باتجربه و خوش صدا به حساب می‌آید که حداقل تونالیته صدا و مدل گزارشش مثل برخی از تازه‌واردها یا هم‌نسلانش در این حرفه گوش را آزار نمی‌دهد اما با وجود تمام این ویژگی‌های مثبت در طول هر مسابقه داخلی یا خارجی با اشتباهات عجیبش در شبکه‌های اجتماعی وایرال می‌شود تا جایی که خیلی‌ها معتقدند کاش او بعد از آن گزارش جاودانه‌اش در ملبورن از دنیای گزارشگری خداحافظی می‌کرد.

هنوز هیچ‌کس نمی‌داند دلیل این همه اشتباه خیابانی چیست؛ آیا او شبیه یک کارمند صدا و سیما است که فقط می‌خواهد کار روتین‌اش را به هر نحوی انجام دهد و حقوق بگیرد پس از این جهت روی تک تک جملاتش و اطلاعاتی که به مردم نمی‌دهد حساس نیست یا این گاف‌ها را باید به حساب اشتباهات لحظه‌ای بگذاریم؟

خودش هر بار در مصاحبه‌هایش می‌گوید اهل مطالعه است، کلی آرشیو دارد و هر روز خودش را به روز می‌کند اما اثری از این به روز بودن را در گزارش‌هایش نمی‌بینید ضمن اینکه اگر بحث اشتباهات لحظه‌ای و اصطلاحاً لپی باشد که منطق قبول نمی‌کند هر بار این همه اشتباه را در یک بازی بپذیریم!

جواد خیابانی در شروع گزارش بازی پرسپولیس – گوا اعلام کرد گوا در شمالی‌ترین منطقه هندوستان واقع شده در حالی که بندر گوا در جنوب غربی این کشور واقع است. عجیب اینکه خیابانی در پایان بازی هم تأکید می‌کرد که یک گوای شمالی داریم و یک جنوبی و اینجایی که پرسپولیس رفته در شمالی‌ترین نقطه کشور لوزی شکل هندوستان است!

خیابانی در نیمه نخست یک جمله عجیب و خنده‌دار گفت که البته برای خیلی‌ها شنیدن چنین جملاتی از او عادی شده اما همه این جمله را دست گرفته‌اند. او در دقایق ابتدایی مسابقه تأکید کرد گل زدن برای شهریار مغانلو و عیسی آل‌کثیر مثل آب خوردن است و امیدوار است آنها در این بازی زیاد آب بخورند!

اوج اشتباهات خیابانی در این مسابقه مربوط به گزارش نکردن گل سوم پرسپولیس است که در شروع نیمه دوم اتفاق افتاد و خیابانی در حال خواندن اسامی بازیکنان دو تیم بود و تازه در میانه‌های شادی گل آل‌کثیر به گل پرسپولیس اشاره کرد تا جایی که این موضوع با گلایه شدید هواداران پرسپولیس در شبکه‌های اجتماعی همراه شد و خیلی‌ها گفتند او بدون اینکه به تصویر نگاه کند بازی را گزارش می‌کرده!

خیابانی که از حضور محمد شریفی هافبک جوان پرسپولیس در زمین آگاه نبود تا حول و حوش دقیقه 70 او را نشناخت و نامی از او نبرد. عجیب اینکه در دقیقه 68 یک بار وقتی شریفی توپ را زد نام ترابی را آورد در حالی که ترابی بین دو نیمه تعویض شده و در بازی نبود! خیابانی در دو نوبت عالیشاه و مهدی عبدی را اشتباه گرفت و جابه‌جا گفت در حالی که این دو بازیکن نه از نظر ظاهر نه فیزیک بدنی هیچ شباهتی به هم ندارند.

در عین حال صحبت‌های تکراری او درباره شرایط صعود، گلر تیم گوا، تأکید روی گلزنان احتمالی و نمایش خوب گوا به مذاق هواداران پرسپولیس خوش نیامده و خیلی‌ها ضمن انتقاد از او و اینکه با اشتباهات مکررش عذاب‌شان داده معتقدند خیابانی از برد پرگل پرسپولیس نه تنها خوشحال نبوده بلکه حرص می‌خورده است!

در نسخه روز گذشته روزنامه گزارش و مصاحبه‌ای داشتیم درباره اینکه برخی منتقدان و کارشناسان معتقدند زوج مغانلو – آل‌کثیر در خط حمله پرسپولیس جواب نمی‌دهد چرا که هر دو بازیکن مهاجم باکس هستند و خصوصیات فنی‌شان شباهت زیادی به یکدیگر دارد تا جایی که اگر از کناره‌ها تغذیه نشوند گلزنی برای‌شان سخت می‌شود.

این نظرات بعد از تماشای سه بازی نخست و بخصوص نمایش سرخ‌ها در بازی رفت مطرح شد که شهریار و عیسی برای اولین بار در ترکیب اصلی کنار هم قرار گرفتند اما در بازی برگشت با گوا هر دو مهاجم گل زدند، ضمن اینکه گل سوم تیم با همکاری این دو بازیکن به دست آمد. این اولین گل دو نفره عیسی و شهریار بود که هواداران پرسپولیس را امیدوار کرد و البته کارشناسان و منتقدان را از موضع اولیه‌شان یک قدم به عقب راند.

برخی هم پا را فراتر گذاشتند و با این گل این زوج را با زوج موفق طارمی – علیپور مقایسه کردند و از روزهای خوش آینده گفتند اما یادمان باشد با تمام ویژگی‌های مثبتی که این دو مهاجم دارند و با در نظر گرفتن اینکه بازی به بازی شرایط هماهنگی و بدنی آنها بهتر خواهد شد دیدار با گوا و موفقیت این زوج مقابل خط دفاعی و دروازه‌بان پر از ایراد تیم هندی نمی‌تواند سنگ محک مناسبی برای سنجیدن عیار آنها باشد و باید منتظر بازی‌های سخت‌تر ماند و دید آیا مغانلو و آل‌کثیر می‌توانند زوج خوبی برای هم باشند یا نه. در عین حال تردیدی نیست که هر کدام از این بازیکنان مهره‌های قابلی در خط حمله پرسپولیس هستند و چنانچه به فرم ایده‌آل برسند دغدغه‌های یحیی و هواداران برای گلزنی تا حدود زیادی کم می‌شود اما اینکه کنار هم نیز کارآیی بالایی داشته باشند اهمیت دارد.

 

مهدی ترابی از وقتی به پرسپولیس برگشته هفته به هفته شرایط فنی و بدنی بهتری پیدا کرده و بازی به بازی نمایش‌های باکیفیت‌تری ارائه می‌دهد.

ترابی که در دور رفت مسابقات گروهی لیگ قهرمانان یکی از تأثیرگذارترین بازیکنان تیمش بود در اولین بازی دور برگشت هم میزان تأثیرگذاری‌اش را نشان داد. او مقابل گوا و در بازی برگشت هم گل زد هم پاس گل داد تا آمار خود در این مسابقات را بهتر کند. پاس تودر ترابی برای مغانلو که منجر به گل نخست تیم شد تماشایی بود ضمن اینکه او پنالتی‌اش را هم مثل همیشه محکم و مطمئن زد تا جایی که شاید اگر گلر هندی تشخیص درستی هم می‌داد به توپ نمی‌رسید. حالا ترابی در هر چهار بازی مرحله گروهی یا گل زده یا پاس گل داده است. او مقابل الوحده با حرکت تکنیکی لقمه حاضر و آماده‌ای را برای سیدجلال ساخت تا گل بزند، مقابل الریان با ارسال کرنری تماشایی پایه‌گذار گل اول تیم شد که با ضربه سر کمال به دست آمد، در بازی رفت با گوا هم پنالتی زد، هم با سانتری تماشایی گل سیدجلال را پایه‌گذاری کرد و در بازی چهارم نیز هم پاس گل داد و هم گل زد. حالا ترابی در چهار بازی ابتدایی دو گل زده و چهار پاس گل داده تا دوباره تبدیل به تأثیرگذارترین ستاره تیمش شود و نقش خود در بالا رفتن کیفیت فنی پرسپولیس در فاز حمله را نشان دهد. ترابی در بازی برگشت مقابل گوا از ابتدای نیمه دوم روی نیمکت نشست چراکه کادر فنی برای بازی‌های بعدی باید از او مراقبت می‌کردند و البته برای شماره 9 همان یک نیمه کافی بود تا میزان تأثیرگذاری‌اش را ثابت کند. با این شرایط ممکن است او در دو بازی آینده آمارش را از اینکه هست هم بهتر کند و با بهترین فرم به لیگ برتر برگردد تا مهره قهرمانی دوباره پرسپولیس باشد.

 

محمد شریفی در ابتدای همین فصل از سایپا به پرسپولیس آمد اما تا حدود سه ماه قبل اصلاً در ترکیب سرخ‌ها قرار نگرفته بود تا اینکه برای اولین بار در بازی 10 بهمن مقابل ماشین‌سازی از او رونمایی شد. بعد از آن شریفی در یکی دو بازی لیگ برتری هم دقایقی کوتاه در ترکیب قرار گرفت اما در چهارمین بازی آسیایی سرخ‌ها اولین نمایش نود دقیقه‌ای‌اش را در این تیم مقابل اف‌ث گوا هند ارائه داد.

شریفی که عضوی از آن تیم موفق نوجوانان ایران در جام جهانی بوده و در ورزشگاه جواهر لعل نهرو گوا بازی کرده بود در مرکز زمین کنار میلاد سرلک قرار گرفت و نمایش قابل قبولی ارائه داد، به طوری که هم در قطع توپ و باز‌ پس‌گیری توپ موفق بود هم اینکه در گردش توپ و رساندن توپ از دفاع به هافبک‌های جلو و کناره‌ها عملکرد قابل قبولی داشت.

شریفی در بیست دقیقه پایانی کنار کمال به عنوان مدافع میانی بازی کرد که در آن پست هم اشتباه خاصی نداشت. البته او در چند دقیقه آخر بازی با پدیده در مشهد هم جای سیدجلال در این پست بازی کرده بود.

با این نمایش استاندارد از شریفی حالا او هم می‌تواند رقیبی برای سرلک، کمال و نوراللهی باشد هر چند فعلاً باید کسب تجربه کند و در بازی‌های بزرگ عیارش سنجیده شود. با این حال همین که یحیی در خط میانی چنین ذخیره قابلی دارد جای خوشحالی است ضمن اینکه حالا با این بازی نود دقیقه‌ای شریفی اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرده است.

 

 

با 12 امتیاز از 12 امتیاز ممکن پرسپولیس بعد از هفته چهارم مرحله گروهی صعودش به مرحله بعدی مسابقات را قطعی کرد. یادمان نمی‌آید قبل از این نه پرسپولیس نه تیم دیگری از فوتبال ایران در فرمت تازه لیگ قهرمانان آسیا چنین نتیجه‌ای رقم زده باشد. اول کار مشخص کنم که پرسپولیس همین حالا بهترین نتیجه را در بین تمام تیم‌های غرب آسیا گرفته و با یک برد دیگر دست نیافتنی می‌شود و قدرت‌های دیگر گروه‌ها هرگز به حدنصاب امتیاز تیم یحیی نخواهند رسید پس تا همین‌جا هم اتفاق بزرگی رقم خورده و از حیث آماری نمی‌توان روی آن چشم پوشاند.

پرسپولیس در شرایطی به امتیاز 12 رسید که قبل از این و در بهترین دوران برانکو چه فصل2017 که در نیمه نهایی حاضر شد چه فصل بعد از آن که به فینال رسید چنین اقتداری در مرحله گروهی مسابقات نداشت و هرگز به عدد 15 یا 18 در ستون امتیاز نمی‌توانست فکر کند. بحث کیفیت تیم‌های همگروه را پیش نکشید که اگر تصور کنیم گروه فعلی پرسپولیس گروهی آسان بوده در عوض در آن فصول تیم با فاصله مناسب و سه بازی خانگی در تهران پیش چشم هوادارانش برگزار می‌کرده و به نوعی این دو با هم بالانس می‌شوند.

شاید قبل از شروع مسابقات فصل تازه لیگ قهرمانان می‌شد صعود پرسپولیس از این گروه را پیش‌بینی کرد اما چه کسی حدس زده یا پیش‌بینی کرده بود که این مجموعه در پایان هفته چهارم با جمع‌آوری صددرصد امتیازها یک سر و گردن بالاتر از تمام تیم‌های منطقه غرب صعودش را قطعی می‌کند؟ مسأله صعود البته که مسأله کوچکی نیست و شاید حالا که اینقدر سهل و مقتدرانه حاصل شده پیش پا افتاده به نظر می‌رسد تا جایی که امروز کمتر رسانه‌ای به این مهم آنقدر که لازم است پرداخته و درباره‌اش صحبت می‌شود.

یادمان نرفته فصولی که کار صعود به هفته آخر می‌کشید یا تیم با در نظر گرفتن تمام کاستی‌ها، بدشانسی‌ها و حاشیه‌ها و مشکلات داوری از صعود به مرحله گروهی باز می‌ماند. اما حالا ببینید کجای کاریم و کجا ایستاده‌ایم؟ ببینید چقدر با تیم‌های متمولی مثل الهلال، السد، الدحیل و النصر فاصله داریم و چقدر نسبت به آنها بهتر عمل کرده و بیشتر امتیاز جمع کرده‌ایم. اقتدار و تداوم موفقیت‌ها البته حسادت هم به همراه می‌آورد. مثل قهرمانی‌های چهارگانه متوالی در لیگ برتر که ماجرای کودکانه حمایت وزیر و حکومتی بودن را برایش ساختند یا حالا در آسیا «گروه آسان» را دلیل اصلی این صعود و رسیدن به این امتیاز حیرت‌انگیز می‌دانند و دوست دارند قدرت و پتانسیل فنی پرسپولیس را انکار کنند.

یکی نیست بگوید تیمی که فصل قبل به فینال آسیا رسید حتی یک بازی در کشور خودش برگزار نکرد و فینالیست شد یا حالا که در این فصل از گروه آسان با بالاترین حد نصاب ممکن بالا رفته کسی نیست بگوید کدام یک از گروه‌های دیگر در چنین شرایط عجیبی مسابقه داده و می‌دهند؟ پرسپولیس در حالی راهی گوا شد که بازیکنان و کادر فنی از ترس کرونایی شدن همگی استرس داشتند و نگران بودند. آنها خیال راحتی از شرایط میزبان نداشتند و با کمبود امکانات، از زمین تمرین گرفته تا هتل همه چیز علیه این تیم و البته سایر همگروهانش بود. پرسپولیس نه در امارات و قطر کم جمعیت کنترل شده، نه در عربستان پرامکانات و ثروتمند بلکه در گوای هند بازی کرد؛ جایی که بیشترین آمار ابتلای روزانه کرونا در جهان را به نام خود ثبت کرده و از این نظر خطرناک‌ترین جای دنیا به شمار می‌رفت.

پرسپولیس با استرس کرونا نگرفتن در شرایط آب و هوایی عجیب مقابل رقبایش ایستاد. در جوی که هنگام گرم کردن قبل از بازی عرق از سر و روی بازیکن می‌بارد و شاید بهتر باشد بین دو نیمه کیت بازیکنان عوض شود. پرسپولیس در شرایطی تورنمنت را شروع کرد که برای گرفتن زمین تمرین مشکل داشت و فقط دو روز قبل از بازی نخست موفق شد تمرین کند آن هم در زمینی که نه نور داشت نه استانداردهایی در حد زمین‌های تمرینی امارات، قطر یا عربستان.

پرسپولیس به خاطر فقر امکانات بهداشتی گوا هر بار با استرس ناشی از کرونایی شدن اعضای تیم و دیر رسیدن جواب تست‌ها آماده بازی‌ها شد.

این تیم با وجود تأکید همه اهالی فوتبال روی پرمهره بودنش بدون مدافع چپ اصلی و ذخیره‌اش به تورنمنت رسید در حالی که برای مدافع 40 ساله و فیکس‌اش جانشینی وجود نداشت.

این تیم با پرداختی 35 درصدی رقم قرارداد بیشتر بازیکنان و مربیانش بعد از دو سوم فصل، برخلاف تمام قدرت‌های غرب آسیا و همچنین همین نمایندگان وطنی حتی یک بازیکن خارجی تأثیرگذار و چندصد هزار دلاری در ترکیب اصلی و روی نیمکتش نداشت که اگر کار گره خورد یک تنه نتیجه را تغییر دهد. این تیم پرسپولیس با تمام این کمبودها، مشکلات و چالش‌ها وارد مسابقات شد و در گروهی که به زعم حسودان ساده به نظر می‌رسید 12 امتیاز از 4 مسابقه نخست جمع کرد تا مقتدرانه شروع کند، مقتدرانه پیش برود و با اقتدار صعودش را جشن بگیرد و بعد از آن دنبال شکستن رکوردهای مختلف باشد. امروز در میان جملات کارشناسان فوتبال یک جمله مشترک دیده می‌شود و آن «ترس تیم‌های آسیایی از مواجهه با پرسپولیس» است که به یمن درخشش این تیم طی سه فصل از چهار فصل گذشته این تورنمنت قاره‌ای به دست آمده و البته که دستاورد بزرگی است.

واقعیت اینکه حتی پیش از شروع تورنمنت جاری، فوتبال باشگاهی آسیا روی پرسپولیس به شکلی ویژه حساب می‌کرد و حالا مشخص شده که این حساب و کتاب‌ها بی دلیل و بی پایه نبوده است.

حالا همان روزی است که می‌توان به جای حسادت و بخل ورزیدن به این مدل صعود و رقم زدن نتایجی که در فوتبال ایران سابقه نداشته، درباره پرسپولیس و دستاوردهایش در فوتبال آسیا با احترام صحبت کرد و با پیش کشیدن مسائل حاشیه‌ای در فضای مجازی دنبال خدشه‌دار کردن این صعود و این افتخارآفرینی نبود.

یادمان باشد مسأله صعود، مسأله کوچکی نیست و اگر این صعود با بهترین شکل ممکن رقم خورده باشد باید برای فاعل این مهم کلاه از سر برداشت و دنبال قصه‌پردازی و داستان‌سرایی نبود.

 

الوکره دنبال نوراللهی

روزنامه استادالدوحه در گزارشی به ‌احتمال انتقال احمد نوراللهی هافبک تأثیرگذار این چند سال پرسپولیس به الوکره پرداخته است. در این گزارش آمده است: «احمد نوراللهی طی فصول گذشته در لیگ قهرمانان آسیا در تیم پرسپولیس حضوری ثابت داشته و در راهیابی این تیم به فینال این رقابت‌ها کمک قابل‌ توجهی کرده است. الوکره قطر امیدوار است که در فصل آینده با سرمایه‌گذاری که انجام می‌دهد با چندین بازیکن حرفه‌ای تیم خود را تقویت کند. پیش‌بینی می‌شود آنها در فصل آینده رقابت‌های لیگ ستارگان با یک چهره جدید پا به مسابقات بگذارند، چراکه از قرار گرفتن در رده‌های پایین جدول رده‌بندی دیگر خسته شده‌اند.

 

 

پاداش 300 دلاری

قبل از بازی جمعه شب بازیکنان پرسپولیس برای برد گوا در بازی رفت مبلغ 300 دلار به عنوان پاداش دریافت کردند. هرچند همچنان بازیکنان و کادرفنی این تیم به دلیل مشکلات مالی گلایه‌هایی دارند زیرا تاکنون تنها 35 درصد از قرارداد این فصل خود را دریافت کرده‌اند. قرار است به زودی پاداش دومین برد مقابل حریف هندی هم به بازیکنان پرداخت شود.

 

 

درباره مغانلو تخلفی نشده

شهریار مغانلو در بازی جمعه شب گوا و پرسپولیس به عنوان بهترین بازیکن زمین معرفی شد اما غیبتش در نشست خبری پس از این مسابقه این شائبه را به وجود آورد که احتمال دارد طبق قوانین AFC باشگاه پرسپولیس و این بازیکن 20 هزار دلار جریمه شوند. با این حال علیرضا اشرف، مدیر رسانه تیم پرسپولیس درباره این موضوع توضیح داد: «از ابتدای مسابقات در این فصل پس از هر بازی بهترین بازیکن انتخاب شده اما از سوی AFC الزامی برای حضور وی در نشست خبری پس از مسابقه نبوده است. حتی خودم پرسیدم آیا حضور بهترین بازیکن زمین در نشست خبری الزامی است که پاسخ دادند الزامی نیست و فقط سرمربی باید شرکت کند. ما بحثی که خود AFC اعلام کرده را می‌گوییم. امید عالیشاه هم در نشست خبری شرکت نکرد. وی در کنار زمین و در منطقه میکس‌زون با دوربین AFC حرف زد. با توجه به اینکه شهریار مغانلو زودتر تعویض شده بود تصمیم گرفتند از بازیکنان داخل زمین یک نفر را برای مصاحبه در کنار زمین انتخاب کنند و عالیشاه هم به نشست خبری نرفت. هیچ‌گونه تخلفی از باشگاه پرسپولیس انجام نشده و نگرانی هم وجود ندارد.»

 

یک برد تا بالاترین صدرنشین

پرسپولیس در شرایطی در پایان هفته چهارم لیگ قهرمانان 2021 با 12 امتیاز در صدر گروهش قرار گرفته که می‌تواند با پیروزی در دو بازی بعدی رکورد منحصر به فردی را در تاریخ حضور تیم‌های ایرانی در لیگ قهرمانان به نام خود کند چرا که تا کنون هیچ تیمی از ایران همه امتیازهای مرحله گروهی را نگرفته است. در عین حال پرسپولیس تنها با یک برد دیگر هم می‌تواند صدرنشینی‌اش در گروه را قطعی کند هم می‌تواند بهترین صدرنشین مسابقات منطقه غرب باشد.

پرسپولیس در صورت شکست الوحده یا الریان 15 امتیازی خواهد شد در شرایطی که چهار تیم صدرنشین گروه‌های دیگر یعنی شارجه، الدحیل، الهلال و النصر همه 7 یا 8 امتیازی‌اند و در بهترین حالت امتیازهای‌شان در پایان مرحله گروهی به عدد 14 خواهد رسید.

 

بهترین تفاضل گل

با برد ۴ گله جمعه شب مقابل گوا، پرسپولیس به آمار ۱۰ گل زده در چهار بازی رسید که عدد فوق‌العاده‌ای محسوب می‌شود. همچنین این تیم تاکنون دو گل دریافتی داشته‌ و به عبارتی با میانگین 5/ 2 گل زده و 5/ 0 گل خورده، برای حریفان خط و نشان می‌کشد. پرسپولیس بهترین خط دفاعی لیگ قهرمانان را به صورت مشترک با الشارجه و النصر 

در اختیار دارد.

 

پرسپولیس 102 گله شد

پرسپولیس که تا پیش از بازی جمعه شب مقابل گوا 98 گل در تاریخ لیگ قهرمانان آسیا به ثمر رسانده بود با چهارتایی کردن حریف خود، شمار گل‌هایش در این رقابت‌ها را سه رقمی (101) کرد. البته این تیم می‌توانست در پایان بازی قبل هم به این آمار برسد اما با توجه به اینکه سه گلی که پرسپولیس در فصل 2009 به شارجه زد به دلیل کنار گذاشتن تیم حریف از جدول رده‌بندی آن سال حذف شد، تازه بعد از بازی برگشت مقابل گوا در بازی‌های رسمی 100 گله شده است. سپاهان و استقلال در این رقابت‌ها به ترتیب 120 و 119 گله هستند که سپاهان در این فصل رقابت‌ها حضور ندارد.

وحید امیری در سه بازی دور رفت لیگ قهرمانان و در شرایطی که سعید آقایی و فرشاد فرجی به هند نرفته بودند به عنوان مدافع چپ در ترکیب اصلی به کار گرفته شد آن هم در شرایطی که ابتدا تصور می‌شد این وظیفه به علی شجاعی سپرده می‌شود.

امیری در آن سه مسابقه فوق‌العاده بازی کرد و با انرژی فراوان و دوندگی زیادش نقص‌های خود که ناشی از عدم شناختش نسبت به بازی در آن پست تخصصی است را پوشش داد و به جز یکی دو صحنه اشتباهی نداشت. امیری در فاز حمله هم فوق‌العاده بود و در مجموع نشان داد یحیی و کادرش برای میدان دادن به او در دفاع چپ تصمیم درستی گرفته‌اند.

با این وجود در بازی برگشت مقابل گوا امیری روی نیمکت نشست و شجاعی در پست دفاع چپ بازی کرد. شجاعی که در فصل قبل لیگ قهرمانان هم یکی دو بار جای سعید آقایی در این پست بازی کرده بود نمایش کم نقصی ارائه داد و در فاز حمله هم مؤثر بازی کرد اما فشار چندانی هم روی او نبود تا به شکل جدی محک بخورد. شجاعی که در لیگ و مقابل سپاهان هم در این پست بازی کرده در مجموع روز نسبتاً آرامی را پشت سر گذاشت و امیری هم در بیست دقیقه پایانی به عنوان هافبک چپ بازی کرد و مثل همیشه خوب بود.

امیری در هر پستی که برای پرسپولیس بازی کرده خوب و مثبت بوده اما واقعاً حیف نیست که در دفاع چپ و دور از دروازه حریفان باشد و نتواند خط دفاع رقیب را بهم بریزد؟

ممکن است در دو بازی آینده کادر فنی به امیری در خط هافبک یا حمله بازی دهند و شجاعی در پست دفاع چپ تست‌های جدی‌تری را پست سر بگذارد چرا که به هر حال در بازی‌های داخلی سعید آقایی به این پست برمی‌گردد و وحید باید دوباره به خطوط جلویی برود.

 

اواخر بازی برگشت مقابل اف‌ث گوا اعلام شد شهریار مغانلو به عنوان بازیکن برتر میدان انتخاب شده است. مغانلو در این مسابقه گل نخست تیمش را به ثمر رساند اما در نیمه دوم خیلی زود تعویض شد و در 35 دقیقه پایانی در میدان نبود. در عین حال امید عالیشاه که از ابتدا تا انتهای مسابقه در ترکیب بود و نیمه دوم بازوبند کاپیتانی را بست شاید می‌توانست گزینه بهتری برای این انتخاب باشد.

عالیشاه در این مسابقه به عنوان هافبک راست به میدان رفت و روی دست مهدی شیری بازی کرد و همکاری و هماهنگی مناسبی با او داشت. اتفاقی که در خصوص زوج ترابی – شجاعی در جناح چپ نیفتاد. عالیشاه در این مسابقه گل نزد یا پاس گل نداد اما به نوعی تأثیرگذارترین و پر جنب و جوش‌ترین بازیکن تیمش در فاز تهاجمی بود و نمایش قابل قبولی ارائه داد تا جایی که اگر مهاجمان دقت می‌کردند حتماً نام او نیز در لیست بازیکنانی که گل ساخته‌اند ثبت می‌شد. انتخاب بازیکن برتر میدان برعهده ناظر فنی مسابقه است و معمولاً گلزنان مسابقه برای این عنوان انتخاب می‌شوند. این مسأله البته بیشتر در بازی‌هایی که گلزن مسابقه با گلش سرنوشت بازی را تغییر داده لحاظ می‌شود که منطقی است اما در مسابقه‌ای که تیمی با 4 گل برنده می‌شود شاید بهتر بود عالیشاه که نمایش مؤثرتری داشت انتخاب می‌شد هر چند مغانلو روی گل سوم هم تأثیرگذار بود.

عالیشاه تا اینجای لیگ قهرمانان در دو مسابقه نمایش بسیار خوبی ارائه داده (بازی با الریان و بازی برگشت مقابل گوا) اما در دو بازی دیگر شرایط جالبی نداشته است، هر چند پست بازی او مدام تغییر می‌کند به گونه‌ای که یا از چپ به راست می‌رود یا در نوک حمله یا یک پله عقب‌تر از نوک حمله بازی می‌کند و این می‌تواند روی کیفیت کارش تأثیر منفی بگذارد.

 

کادر فنی پرسپولیس و در رأس آن یحیی گل‌محمدی تصمیم گرفتند برای بازی برگشت با گوا بیش از نیمی از ترکیب اصلی خود را نسبت به بازی رفت با نماینده هند تغییر دهند که اقدام بسیار هوشمندانه‌ای بود.

درست است که کادر فنی پرسپولیس قبل از شروع بازی از برد الوحده و 7 امتیازی شدنش آگاه شده بود اما این دلیلی برای تغییر تصمیم آنها نشد و این کادر به بازیکنان جایگزین اطمینان داشت و برای‌شان مسجل بود که حتی با تغییر نیمی از ترکیب می‌شود نماینده هند را شکست داد.

به همین خاطر یحیی 5 بازیکن از ترکیب اصلی بازی قبلی را در ترکیب نگه داشت و بقیه را تغییر داد تا هم از تمام نفراتش در این تورنمنت استفاده کرده باشد، هم به بازیکنان ذخیره اعتماد به نفس بدهد و آنها را در شرایط مسابقه قرار دهد، هم اینکه برخی نفرات اصلی تیم مثل نوراللهی، لک و نعمتی استراحت کنند و ریکاوری شوند.

در عین حال کادر فنی بعد از اطمینان از کسب پیروزی بین دو نیمه سیدجلال و ترابی را هم بیرون کشیدند تا آنها نیز استراحت کنند ضمن اینکه با بازی دادن یک نیمه‌ای به نفراتی مثل پهلوان و کامیابی‌نیا یا حضور بیست دقیقه‌ای وحید امیری آنها را در شرایط مسابقه نگه داشتند.

با در نظر گرفتن بازی برگشت گوا حالا تنها جوان‌هایی مثل امیرمحمد یوسفی و علی خدایی برای پرسپولیس در هند بازی نکرده‌اند ضمن اینکه فرشاد فرجی هم تازه به جمع سرخ‌ها اضافه شده است.

حالا باید دید آیا در بازی با الوحده هم یحیی چنین حرکتی را تکرار می‌کند یا در این بازی از نفرات اصلی استفاده کرده و بعد از قطعی شدن صدرنشینی‌اش مقابل الریان ذخیره‌ها را بازی می‌دهد.