در نسخه روز گذشته روزنامه گزارش و مصاحبه‌ای داشتیم درباره اینکه برخی منتقدان و کارشناسان معتقدند زوج مغانلو – آل‌کثیر در خط حمله پرسپولیس جواب نمی‌دهد چرا که هر دو بازیکن مهاجم باکس هستند و خصوصیات فنی‌شان شباهت زیادی به یکدیگر دارد تا جایی که اگر از کناره‌ها تغذیه نشوند گلزنی برای‌شان سخت می‌شود.

این نظرات بعد از تماشای سه بازی نخست و بخصوص نمایش سرخ‌ها در بازی رفت مطرح شد که شهریار و عیسی برای اولین بار در ترکیب اصلی کنار هم قرار گرفتند اما در بازی برگشت با گوا هر دو مهاجم گل زدند، ضمن اینکه گل سوم تیم با همکاری این دو بازیکن به دست آمد. این اولین گل دو نفره عیسی و شهریار بود که هواداران پرسپولیس را امیدوار کرد و البته کارشناسان و منتقدان را از موضع اولیه‌شان یک قدم به عقب راند.

برخی هم پا را فراتر گذاشتند و با این گل این زوج را با زوج موفق طارمی – علیپور مقایسه کردند و از روزهای خوش آینده گفتند اما یادمان باشد با تمام ویژگی‌های مثبتی که این دو مهاجم دارند و با در نظر گرفتن اینکه بازی به بازی شرایط هماهنگی و بدنی آنها بهتر خواهد شد دیدار با گوا و موفقیت این زوج مقابل خط دفاعی و دروازه‌بان پر از ایراد تیم هندی نمی‌تواند سنگ محک مناسبی برای سنجیدن عیار آنها باشد و باید منتظر بازی‌های سخت‌تر ماند و دید آیا مغانلو و آل‌کثیر می‌توانند زوج خوبی برای هم باشند یا نه. در عین حال تردیدی نیست که هر کدام از این بازیکنان مهره‌های قابلی در خط حمله پرسپولیس هستند و چنانچه به فرم ایده‌آل برسند دغدغه‌های یحیی و هواداران برای گلزنی تا حدود زیادی کم می‌شود اما اینکه کنار هم نیز کارآیی بالایی داشته باشند اهمیت دارد.