اواخر بازی برگشت مقابل اف‌ث گوا اعلام شد شهریار مغانلو به عنوان بازیکن برتر میدان انتخاب شده است. مغانلو در این مسابقه گل نخست تیمش را به ثمر رساند اما در نیمه دوم خیلی زود تعویض شد و در 35 دقیقه پایانی در میدان نبود. در عین حال امید عالیشاه که از ابتدا تا انتهای مسابقه در ترکیب بود و نیمه دوم بازوبند کاپیتانی را بست شاید می‌توانست گزینه بهتری برای این انتخاب باشد.

عالیشاه در این مسابقه به عنوان هافبک راست به میدان رفت و روی دست مهدی شیری بازی کرد و همکاری و هماهنگی مناسبی با او داشت. اتفاقی که در خصوص زوج ترابی – شجاعی در جناح چپ نیفتاد. عالیشاه در این مسابقه گل نزد یا پاس گل نداد اما به نوعی تأثیرگذارترین و پر جنب و جوش‌ترین بازیکن تیمش در فاز تهاجمی بود و نمایش قابل قبولی ارائه داد تا جایی که اگر مهاجمان دقت می‌کردند حتماً نام او نیز در لیست بازیکنانی که گل ساخته‌اند ثبت می‌شد. انتخاب بازیکن برتر میدان برعهده ناظر فنی مسابقه است و معمولاً گلزنان مسابقه برای این عنوان انتخاب می‌شوند. این مسأله البته بیشتر در بازی‌هایی که گلزن مسابقه با گلش سرنوشت بازی را تغییر داده لحاظ می‌شود که منطقی است اما در مسابقه‌ای که تیمی با 4 گل برنده می‌شود شاید بهتر بود عالیشاه که نمایش مؤثرتری داشت انتخاب می‌شد هر چند مغانلو روی گل سوم هم تأثیرگذار بود.

عالیشاه تا اینجای لیگ قهرمانان در دو مسابقه نمایش بسیار خوبی ارائه داده (بازی با الریان و بازی برگشت مقابل گوا) اما در دو بازی دیگر شرایط جالبی نداشته است، هر چند پست بازی او مدام تغییر می‌کند به گونه‌ای که یا از چپ به راست می‌رود یا در نوک حمله یا یک پله عقب‌تر از نوک حمله بازی می‌کند و این می‌تواند روی کیفیت کارش تأثیر منفی بگذارد.