این کمیته پس از بررسی شکایت باشگاه پرسپولیس تهران و با در نظر گرفتن دفاعیات کریم باقری، حکم این پرونده را در 3 بند به صورت زیر اعلام کرد؛ تخلف کریم باقری به لحاظ تخطی از مفاد قراردادهای منعقده و استنکاف از همراهی تیم در تمرینات و مسابقات به بهانه مصدومیت و عدم ارائه مدارک معتبر و مورد قبول پزشکی نسبت به مصدومیت بر اساس مقررات مورد عمل و قراردادهای منعقده محرز و مدت زمانی را که نامبرده از حضور در تمرینات و مسابقات استنکاف داشته بر باقیمانده قرارداد اضافه می‌گردد. ضمناً با توجه به آمادگی کریم باقری در تاریخ 28/12/81 برای حضور در تمرینات، در صورت عدم پذیرش از طرف باشگاه از تـاریخ مذکــور، مسئولیت عدم پذیرش بـاقری به عهده باشگاه خواهد بود. باشگاه پرسپولیس مجاز است علاوه بر جرایم مندرج در بندهای 6 و 7 ماده 6 قرارداد ثبت شده در فدراسیون و نیز قرارداد داخلی، میزان خسارات وارده به باشگاه را که از عدم حضور باقری در تمرینات و مسابقات و ترکیب تیم متوجه این باشگاه شده است مستنداً تقدیم و محاسبه کرده و مورد مطالبه قرار دهد.

لیکن درخواست فسخ یکجانبه قرارداد از سوی باشگاه به لحاظ عدم انطباق با بند 2 ماده 20 آیین‌نامه نقل و انتقال لیگ برتر باشگاه‌های ایران و یا بند 5 از ماده 5 قرارداد منعقده (فرم 12) و یا ماده 9-3-2 آیین‌نامه رابطه باشگاه‌ها با لیگ موضوعیت نداشته و قابل رسیدگی نبوده است. عدم درج مبالغ پیش پرداخت و حقوق بازیکن در ماده 6 قـــرارداد، تخلف از مفاد ماده 1 - 7 آیین‌نامه نقل و انتقال بازیکنان لیگ حرفه‌ای بوده و به استناد بند 1 ماده 14 مقررات نقل و انتقال فدراسیون، بازیکن و باشگاه متفقاً مشمول جریمه‌ای معادل 25 درصد کل قرارداد هستند که بنابراین کمیته انضباطی هر یک از دو طرف باشگاه و بازیکن را به مبلغ 217 میلیون و 750 هزار ریال و جمعاً به مبلغ 435 میلیون و 500 هزار ریال جریمه نقدی محکوم کرده است.

 

دولت اسپانیا کمک‌هایش  به فدراسیون فوتبال را قطع کرد

شورای عالی ورزش‌های اسپانیا باتوجه به پرونده‌های تخلفات مالی فراوانی که در فدراسیون فوتبال مفتوح و به سرانجام نرسیده است، اعطای کمک مالی دولت را به این فدراسیون قطع کرد. به گزارش خبرگزاری فرانسه از مادرید، این بودجه دولتی که 20 درصد از بودجه کل فدراسیون را تشکیل می‌دهد بالغ بر 06/5 میلیون یوروست که شورای عالی ورزشها پرداخت آن را متوقف کرده است. از آغاز سال جاری میلادی تاکنون فدراسیون فوتبال اسپانیا با ماجراهای تخلفات مالی و کلاهبرداری‌هایی روبه‌رو بوده است که همگی در مطبوعات اسپانیا انتشار یافته‌اند. این پرونده‌های رسواکننده منجر به استعفای «جـــــراردو گونزالز» دبیرکل فدراسیون بعد از هجده سال تکیه زدن بر این مسند شد. این فرد به نوشته مطبوعات متهم به سوء‌استفاده‌های کلان مالی و سوء‌استفاده از منصب و موقعیت خود شده است.

مازیار گیلکان

 

برای جواد نکونام بازی اصلی تازه آغاز شده است. اگرچه تیم او همچنان باید در لیگ برتر برای کسب سهمیه آسیایی بجنگد و لیگ برای نکونام و شاگردانش سرشار از انگیزه است اما لیگ قهرمانان آسیا می‌تواند نمایشگاه بهتری برای مربیگری جواد نکونام باشد.

نکونام در فولاد باید بهترین تصویر از مربیگری‌اش را در جوانی بسازد و این تصویر وقتی هیجان‌انگیزتر می‌شود که درخشش فولاد در لیگ قهرمانان آسیا را با نکونام ببینیم.

قدم اول فولاد محکم بود. پیروزی ۴-صفر فولاد مقابل العین امارات نشانی از قدرت تیمی است که نکونام در ساختن آن نقشی کلیدی دارد. ردپای نکونام در بازی فولاد پیداست و اثر او بر تیمش تحسین‌برانگیز.

با جواد نکونام به پیش از بازی با العین امارات برگردیم. او گفته بود: «هر چه بازی سختتر باشد بازیکنانم تلاش‌شان را بیشتر می‌کنند. این فلسفه کار ماست که با هدف مشخص و تلاشی زیاد به آنچه می‌خواهیم می‌رسیم. این را در این یک سال و نیم گذشته بخوبی نشان داده‌ایم و بارها ثابت کرده‌ایم. همیشه از بازیکنان تیم خواسته‌ام مثبت فکر کنند و روی توانایی‌های خودشان متمرکز باشند. فوتبال همیشه پر از شگفتی است. حتی اینکه فصل قبل توانستیم سهمیه آسیا بگیریم برای خیلی‌ها شگفتی بود اما ما به کاری که می‌کنیم اطمینان داریم و با برنامه‌ای از پیش تعیین شده و مشخص به دیدار برابر العین می‌رویم.»

جواد در مربیگری یک ویژگی مهم دارد.

 انگیزه او همیشه می‌تواند به تیمش منتقل شود: «در دوران بازیگری یاد گرفتم که تسلیم شدن یعنی توهین به فوتبال. این را به بازیکنانم هم گفته‌ام و این موضوع در ذهن آنها جا افتاده است. در جایی که ایستاده‌ایم هیچ چیز نمی‌تواند ما را تسلیم کند.»  این بهترین ویژگی برای یک مربی است که می‌تواند با همین فلسفه تیمش را سختکوش و پرانگیزه بار بیاورد. جواد نکونام در دوران فوتبالش نیز چنین بود. سخت تلاش می‌کرد و همین سختکوشی او را در مقایسه با بازیکنان مستعدتری در نسل خودش، موفق‌تر کرد.

جواد نکونام با همین روحیه شاید از مربیان هم‌نسل خود نیز سبقت بگیرد و این کار دشواری برای او نیست، چون هرگز خیال تسلیم شدن ندارد.

 

میعاد نیک

 

پیروزی سرخ‌پوشان خوزستانی مقابل العین امارات بیش از آن‌که در فضای فوتبالی مورد توجه قرار بگیرد، تبدیل به دستاوردی بزرگ در زمینه دیپلماتیک شد. تحقیر نماینده فوتبال امارات متحده عربی در خاک عربستان توسط تیم سوم لیگ نوزدهم ایران باز هم سطح واقعی فوتبال ما را به رخ رقبای آسیایی‌مان کشید اما مدت‌ها قبل‌تر از این برد شیرین و با تصمیمات کنفدراسیون فوتبال آسیا، شطرنج سیاسی آغاز شده بود. با اجبار AFC مبنی بر حضور فولادی‌ها در عربستان و برگزاری دیدار پلی‌آف لیگ قهرمانان آسیا در ریاض، پس از مدت‌ها بالاخره تابوی حضور نمایندگان فوتبال ایران در کشور سعودی شکسته شد اما شاید بدبین‌ترین سردمداران مسأله سلب میزبانی ایران نیز چنین تحقیر خرد‌کننده‌ای را در مخیلات خود متصور نمی‌شدند.

همان‌قدر که روح ورزش و فوتبال باید عاری از هرگونه دودوزه بازی‌های سیاسی و مراتب دیپلماتیک باشد، فوتبال به آوردگاهی برای تسویه‌حساب‌های غیرورزشی تبدیل شده. اگر با دقت بیشتری به دلایل کنفدراسیون فوتبال آسیا جهت توجیه تصمیم سلب میزبانی از فوتبال ایران توجه کنیم، تمام مفاد و بندها از مسائل سیاسی و راه‌بُردهای کلان نشأت گرفته‌اند. فوتبال کشورمان برای مسائلی از حق قانونی خود محروم ماند که شاید کمترین دخل و تصرفی در اجرا کردن آن و انتفاع‌های بعد از آن نداشته و از این دیگِ پر طعام تنها به شستن ظرف‌هایش رسیده! موضوعات سیاسی، اقتصادی و بهداشتی که AFC به آنها اشاره کرده، هرگز نقشی در فوتبال نداشته‌اند اما فوتبال باید تاوان آنها را از سیر تا پیاز بدهد و درنهایت هم علی بماند با حوضِ خالی از ماهی.

فولادی‌ها اما این بار علاوه بر تابوشکنی در عربستان سعودی و یادآوری دیپلماسی پینگ-پُنگ دهه 70 میلادی، نشان دادند که بدون دستمایه کردن کلیدواژه غیرت ایرانی هم می‌توان رقبای متمول و قدرتمند را شکست داد. تفنگ بادی اگر به‌دستان معتبر یک تک‌‎تیرانداز قابل سپرده شود، اثر تخریبی‌اش صدها برابر بیشتر از اسلحه ژ-3 و یا هر اسلحه دیگری خواهد بود که این تفنگ بادی در استادیوم فیصل بن‌فهد پایتخت عربستان، 4 بار به چشمِ اماراتی‌ها شلیک کرد و هر 4 بار هم ترکش‌هایش را به‌سمت کوالالامپور روانه ساخت. اگر این پیروزی دلچسب شاگردان جواد نکونام را به مسائل احساسی نظیر غیرت، تعصب و مردانگی مرتبط کنیم، در حق نمایش چشم‌نواز فولادی‌ها جفا کرده‌ایم. فولاد طی 90 دقیقه تقابل با العین، هر چه دلش می‌خواست را در زمین اجرا می‌کرد و حتی اجازه عرض اندام را هم به حریف نامدار خود نمی‌داد. تیمی که موفقیتش در لیگ برتر توسط برخی جریان‌ها به مسائل حاشیه‌ای ربط داده شده، در میدان به‌مراتب‌ سخت‌تر و معتبرتری از ارزش‌ها و قابلیت‌های خود رونمایی کرد تا علاوه بر کوری چشمِ امارات در عربستان، مشت محکمی هم روانه صورت منتقدین کرده باشد.

فوتبال ایران با این پیروزی مهم و شاهکاری که در ریاض رقم خورد، به تنها کشوری تبدیل شد که در دور گروهی رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا از 4 نماینده برخوردار است. اگر برخی قوانین خلق‌الساعه و بعضی کارشکنی‌ها در ساختار اجرایی فوتبال ایران نبود، شاید این 4 نماینده را حتی تا مراحل حذفی مسابقات هم شانه به شانه یکدیگر می‌دیدیم اما علاوه بر تخاصم‌های خارجی، از داخل هم به کمر فوتبال باشگاهی و ملی ضربات جبران ناپذیری وارد شده که شاید ترمیم آن به سال‌ها زمان نیاز داشته باشد.

 

احسان محمدی

 

«از این بهتر نمی‌شد.» هیچ جمله‌ای برای توصیف پیروزی درخشان فولاد خوزستان مقابل العین امارات کامل‌تر از این وجود ندارد. اهوازی‌ها در ریاض توانستند در مرحله پلی‌آف لیگ قهرمانان آسیا با چهار گل صالح حردانی (۴۱)، لوسیانو پریرا (۴۷ و ۸۸) و آیاندا پاتوسی (۵۵) دست به کار بزرگی بزنند. یکی از بی‌نقص‌ترین نمایش‌های فوتبال ایران در خاک عربستان.

 این بُرد در حالی رقم خورد که برای اولین بار بعد از سه سال بود که یک تیم ایرانی در خاک عربستان به میدان می‌رفت.

 پیروزی با 4 گل در شرایطی رقم خورد که فولاد فصل گذشته در 30 بازی تنها 28 گل زد و امسال هم در 20 بازی تنها 17 گل زده دارد یعنی حتی از ذوب‌آهن که در رتبه چهاردهم لیگ خودمان ایستاده هم کمتر گل زده‌اند اما بازی منسجم، دفاع متمرکز، هوشمندی در انتقال توپ و استفاده از فرصت‌های به دست آمده باعث شد تا نمایش آنها با عملکرد دو سال اخیرشان متمایز باشد. جواد نکونام اولین بازی آسیایی‌اش به عنوان سرمربی را باشکوه آغاز کرد و هرگز شبیه مربی نتیجه‌گرایی که با پیروزهای 1-صفر خودش را در لیگ ایران بالا می‌کشد، نبود.

در این میان نمی‌توان نقش مؤثر بازیکنان خارجی این تیم یعنی پاتوسی و پریرا را انکار کرد. در حالی‌که امسال تیم‌های ایرانی از جذب بازیکن و سرمربی خارجی منع شدند، سعید آذری دو مهره کلیدی خود را حفظ کرد. پاتوسی که متهم به سهل‌انگاری در حفظ وزن خود می‌شد با یک گل و یک پاس گل نمایشی درخشان داشت و لوسیانو پریرا نشان داد چرا بهترین گلزن خارجی تاریخ لیگ ماست. او به معنی واقعی یک تمام‌کننده است. روی زمین و هوا همیشه می‌شود به شیمبا اعتماد کرد.

 فولاد که زمانی بانک مطمئن فوتبال ایران بود و نسلی از بهترین‌ها را به تیم‌ملی معرفی کرد با صالح حردانی، زبیر نیک‌نفس و چند بازیکن جوان دیگر آقایی کرد. این یک پیروزی معمولی مقابل تیمی متوسط نبود. آنها با بهره‌گیری از بازیکنان خارجی مانند کایو کانیدو و تسوکاسا شیوتانی خود را برای صعود آماده کرده بودند و امیدوار بودند با استفاده از شرایط میزبانی بتوانند نماینده ایران را حذف کنند اما کیفیت عالی زمین بیش از العین، به کمک فولاد آمد تا شاگردان جواد نکونام با این پیروزی به مرحله گروهی بروند و با تیم‌های السد قطر، النصر عربستان، الوحده اردن مبارزه کنند.

 یک پیروزی برای رجزخوانی در یک تورنمنت کافی نیست و فولاد بازی‌های دشواری در پیش دارد اما در روزهایی که خبر خوب کم داریم، فولادی‌ها کام‌مان را شیرین کردند و مهدی طارمی، علی ‌علیپور، رامین رضاییان و مهرداد محمدی برای تیم‌هایشان گل زدند. تا باد چنین بادا.

(این مطلب پیشتر در سایت عصر ایران منتشر شده است)

 

به سلامتی و مبارکی، لیگ قهرمانان آسیا را با شروع خوب فولاد پیش بردیم و حالا امیدواریم که تیم‌های ما در مرحله گروهی هم بتوانند از پس تیم‌های دیگر بربیایند. البته تا تیم‌های ما با هزار مشکل خروجی و بیماری و بدهی مالیاتی و بازیکن‌های تمدید نکرده و بازیکن‌های مغضوب انضباطی و کمبود پول و نبودن امکانات و نداشتن پرواز چارتر و دیگر مشکلات مشابه بخواهند دست و پنجه نرم کنند، بقیه تیم‌ها نیمی از راه مسابقات را هم طی کرده‌اند.

یک روزی هم می‌رسد که تیم‌های ما بدون مشکل می‌روند سفر خارج از کشور. کسی مشکل مالیاتی و خروجی ندارد. باشگاه مشکل پرواز چارتر و بدهی و بحث‌های مشابه نخواهد داشت. شاید به عمر ما قد ندهد ولی آن روز می‌رسد!

*

یک مقام مسئول در فدراسیون فوتبال هند گفته است: «پرسپولیسی‌ها می‌دانستند که اجازه فرود ندارند اما دوباره پرواز را برای روز شنبه رزرو کردند. ما نیمه شب با چه کسی می‌توانستیم تماس بگیریم؟ آنها فدراسیون فوتبال هند را مقصر می‌دانند اما ما نقشی در این زمینه نداریم»

شب داخلی: زنگ موبایل آقای باچان چاخان، مقام مسئول در فدراسیون فوتبال هند به صدا در‌می‌آید. او و همسرش با هم به سمت دوربین نگاه می‌کنند و می‌پرسند: یعنی کی می‌تونه باشه این وقت شب؟

زن باچان چاخان نگاهی به موبایل می‌اندازد و با کنایه می‌گوید: شماره ناشناس داری! قصه چیه؟

باچان چاخان با تعجب می‌گوید: من از کجا بدونم؟ شماره خارج از کشوره. من که دو ساله پامو از مرز بیرون نگذاشتم. (گوشی را بر می‌دارد) بفرمایین؟

*آقای چاخان پاخان؟ من نماینده باشگاه پرسپولیس هستم!

- ایران؟ ساعت چنده اونجا؟

* اینجا ما سؤال می‌کنیم. این هواپیمای ما رو نمی‌خواین راه بدین؟

(زنش با اشاره وادارش می‌کند که گوشی را بگذارد روی اسپیکر ببیند صدای مرد است یا زن!)

* کدوم هواپیما؟

زنش با کنایه می‌پرسد: منظورش مهماندار هواپیماست؟ مرد قاطی  می‌کند!

- ما می‌خوایم بیاییم کشور شما برای بازی فوتبال، ویزا میزا هم گرفتیم اما میگن برای پرواز چارتر باید اجازه جدا بگیریم! شما آشنا ندارین کار ما راه بیفته؟ شیتیل شما محفوظ!

(زن با کنایه به شوهرش می‌گوید: پس اسمش شیتیل است ها! مبارکت باشد! خواهرم راست می‌گفت!

مرد قاطی می‌کند: آقا نصفه شب من آشنا از کجا بیارم؟ تو ساعت اداری زنگ بزنین!

زن کنایه می‌زند: اره دیگه! جلوی من حرف نزنی باهاش! برو تو اداره! امشبم برو رو مبل بخواب! فردا میرم دادگاه مهرم رو می‌ذارم اجرا!

... و اینگونه بود که مشکل ویزا و اجازه پرواز حل نشد اما آقای چاخان پاخان مشکلات بدتری را تجربه کرد!

نتیجه اخلاقی: شب‌ها گوشی موبایل‌تان را خاموش کنید!

 

فولاد امسال نتیجه‌ای مقابل العین امارات رقم زد که سپاهان سال گذشته فتح کرده بود. دو انتقام شیرین از طرف فوتبال ایران، برای بردهای پرگل العین مقابل ذوب‌آهن و استقلال در سال ۲۰۱۷. در عمل اما، فولاد تنها با العین امارات نجنگید؛ تنها با خارجی‌های گرانقیمتی همچون کوجو لابا و ویلسون ادواردو نجنگید؛ بلکه از پس ناملایمتی‌های AFC نیز برآمد.

پولادمردان فوتبال ایران میوه اعتماد به جواد نکونام خوش‌فکر و آتیه‌دار را چشیدند. شاید سبک موردپسند جواد لالیگایی که به نوعی مشابه فوتبال مبتنی بر دفاع و ضدحمله دوران کارلوس کی‌روش بود بر مذاق برخی فوتبال‌دوستان ایرانی خوش نمی‌آمد اما این سبک برای تیمی که پس از 6 سال به لیگ قهرمانان بازگشته، یک تیم متحد و یکدست را از آنچه هست چندین برابر خطرناک‌تر می‌کند. ضدحمله‌ها، ارسال‌ها، سانترهای حساب‌شده شاگردان جواد نکو، کابوس پدرو امانوئلی شد که زمانی در کادر‌فنی پورتو نیز حضور داشت.

در دورانی که حفظ بازیکنان خارجی برای باشگاه‌ها به یک مأموریت غیرممکن بدل گشته، باشگاه فولاد قرارداد آیاندا پاتوسی و لوسیانو پریرا را با کمترین دغدغه ممکن تمدید کرد. همین دو خارجی باکیفیت، نشان‌ دادند که وجود امثال آنها برای کنارزدن رقبای حاشیه خلیج فارس تا چه اندازه مؤثر است. درکنار این بازیکنان، صالح حردانی، مهران درخشان‌مهر و عارف آغاسی که هر سه زیر ۲۴ سال سن دارند، اجازه خلق موقعیت جدی به رقیب پرادعای اماراتی را، غیر از روی چند ضربه ایستگاهی ندادند.

شاهکار فولاد در پلی‌آف لیگ قهرمانان، به این معناست که ایران تنها کشور از غرب آسیا خواهد بود که چهار نماینده در این تورنمنت برای امسال خواهد داشت؛ یعنی به عبارتی دیگر، یک فرصت استثنایی برای بهبود رتبه ایران در جدول سهمیه‌بندی سال‌های بعد این مسابقات. همگروهی با السد که قدرت بلامنازع لیگ ستارگان قطر است و النصر که چهارمین خط حمله برتر لیگ سعودی را با ۴۲ گل در ۲۵ بازی در اختیار دارد، عیار فوتبال خوزستان را به‌سختی محک خواهد زد. شهری که گاهی می‌شنویم هوا ندارد اما فرزندانش در میدان مسابقه و میدان رزم به‌خوبی هوای یکدیگر را دارند.

 

سامان موحدی راد

 

بعد از مدت‌ها یک فوتبال ایرانی، درست از جایی که فکرش را نمی‌کردیم غافلگیرمان کرد و در شبی که خیلی‌ها منتظر دیدن ال‌کلاسیکو بودند ۹۰ دقیقه جذاب را پیش چشم فوتبال‌دوستان ترسیم کرد.

درباره بازی دیدنی و چشم نواز فولاد در برابر العین حرف می‌زنیم. نمایشی زیبا از تیم جواد نکونام که پیش از شروع رسمی دور گروهی رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا هواداران فوتبال ایرانی را دلگرم به روزهای خوب و روشن کرد. راستش من هیچ وقت طرفدار بازی تیم‌های جواد نکونام نبوده‌ام. سبک بازی تیم‌هایش به نظرم کمی حوصله سر بر و به دور از فوتبال جذاب بود. ولی آنچه در نمایش برابر العین دیدیم، کاملاً نظرم را عوض کرد و نکونام را در لیست مربی‌های ایرانی مورد علاقه‌ام قرار داد. یک بازی هوشمندانه، مبتنی بر شناخت درست حریف و با برنامه و هیجان‌انگیز. دیگر خبری از دادن توپ و فضا به حریف و دنبال کردن سیاست‌های ضدفوتبالی نبود و همین باعث شد تا یک شب خاطره‌انگیز در عربستان رقم بخورد. به ویژه اینکه این اولین نمایش یک تیم ایرانی در عربستان بعد از سه سال بود.

صحبت درباره داشته‌های دو تیم زیاده‌گویی است. می‌دانیم که تیم‌های حاشیه خلیج فارس از چه زیرساخت‌هایی برخوردارند و چه گردش مالی بالایی دارند که به آنها توانایی در اختیار گرفتن ستاره‌های زیادی را می‌دهد و در مقابل در ایران ساختار فوتبال چنین تعریف شده که تیم‌ها نتوانند گردش مالی درست و زیرساخت‌های لازم در بخش خصوصی را داشته باشند. ضمن اینکه قانون منع به کارگیری خارجی‌ها هم موجب شد تا دست ایرانی‌ها در برابر حریفان‌شان خالی‌تر باشد. البته فولاد این شانس را داشت تا پاتوسی و شیمبا را پیش از این قانون در اختیار داشته باشد و از قضا این دو بازیکن هم در این بازی نقش تعیین کننده‌ای داشتند اما اگر بخواهیم درباره بازی خوب فولاد در برابر العین حرف بزنیم، حتماً باید درباره یکی از ستاره‌های این دیدار صحبت کنیم. صالح حردانی، وینگر راست فولاد که شب درخشانی را پشت‌سر گذاشت. یکی از آن استعدادهای ناب و کلاسیک فوتبال خوزستان که در عین جوانی جا و زمان خوبی را برای درخشش انتخاب کرد. او یکی از ستاره‌های فولاد بود و پیش از آنکه به زیبایی گل اول تیمش را به ثمر برساند چندین و چند بار تا مرز فروریختن دروازه العین هم پیش رفت. صالح حردانی از آن نام‌هایی است که نباید فراموشش کنیم و منتظر درخشش در آینده نزدیک هم باشیم.

نمایش آسیایی فولاد با نمایش این تیم در لیگ برتر تفاوت‌های زیادی داشت. فولاد در فوتبال ایران تیمی اقتصادی بود که فصل گذشته در 30 بازی تنها 28 گل زد و امسال هم در 20 بازی تنها 17 گل زده است. شاهدی برای دلیلی که می‌گفتم طرفدار سبک بازی تیم نکونام نبودم اما در رقابت‌های آسیایی انگار این تیم رخت و لباسی نو پوشیده و با اشتهایی سیری‌ناپذیر قرار است به مصاف حریفان برود.