رابین گوسنس خرید جدید اینترمیلان در نقل و انتقالات زمستانی 2022 است. این بازیکن شماره 18 نراتزوری را بر تن خواهد کرد. او با هواداران آتالانتا خداحافظی کرد و سپس توضیح داد که چرا از تیم سابق خود جدا شد تا سنت آلمانی‌ها در مورد موفقیت در اینتر را ادامه دهد. مدافع کناری آلمانی که البته در پست بال هجومی نیز بازی می‌کند، انتقال قرضی به اینتر را با شرط قطعی شدن انتقال با پرداخت مبلغ 25 میلیون یورو به سرانجام رساند. این انتقال سود مالی مناسبی را برای آتالانتا به همراه دارد، تیمی که این بازیکن را از تیم هراکلس آلملو هلند در سال 2017 با قیمت حدود یک میلیون یورو خرید و حالا با بیش از 25 برابر قیمت، او را به اینتر می‌فروشد. گوسنس در اینستاگرام خود ابتدا برای هواداران آتالانتا نوشت: «بیش از چهار سال از حضورم در آتالانتا به عنون یک جوان گمنام می‌گذرد. این باشگاه به من فرصت بازی کردن در سری آ ایتالیا را داد و کمک کرد تا به‌عنوان یک بازیکن و فراتر از آن، به‌عنوان یک مرد، به اعتماد به نفس برسم. از لحظه اول، من تمام وجودم را برای این پیراهن گذاشتم و برگامو همیشه یک شهر خاص برای من و خانواده‌ام خواهد بود. من اینجا تجربیات فوق‌العاده‌ای داشتم. دوستانی پیدا کردم که برای همیشه در زندگی‌ام خواهند ماند و البته پسرم در این شهر متولد شد. بنابراین از شما هواداران بابت حمایتی که همیشه از من داشتید، ممنونم. از هم‌تیمی‌هایی که در هر جلسه تمرینی به رشد من کمک کردند و از همه کادر فنی به من اعتماد کردند ممنونم و البته از باشگاهی که به من فرصت بازی در یک لیگ بزرگ را داد.» این بازیکن 27 ساله در ادامه به دلایل جدایی‌اش از آتالانتا پرداخت: «با وجود این، در فوتبال فرصت‌هایی وجود دارد که فقط یک بار پیش می‌آید و به همین دلیل است که من خیلی خوشحالم که به اینتر پیوستم. امیدوارم ارزش تلاش و کار من در آتالانتا را درک کنید.» گوسنس سپس در گفت‌و‌گو با تلویزیون اینتر در مورد احساس خود از پیوستن به این تیم حرف زد: «به یکی از بزرگترین باشگاه‌های اروپا آمده‌ام و مشتاقانه منتظر شروع کارم در این تیم هستم. با مربی حرف زدم و او گفت چه انتظاراتی از من دارد و من هم بعضی از ایده‌های خود را به او گفتم.» او نهمین بازیکن آلمانی ملی‌پوش است که پیراهن اینتر را می‌پوشد، بازیکنی که در مسیر بزرگانی چون آندریاس برمه، لوتار ماتئوس و یورگن کلینزمن قدم گذاشته است: «قهرمانان آلمانی بخشی از تاریخ این باشگاه را نوشته‌اند و من امیدوارم که بتوانم این تاریخ‌سازی را ادامه دهم. با انگیزه و جاه‌طلبی فراوان به این باشگاه آمدم و می‌خواهم سنت عملکرد خوب آلمانی‌ها در اینتر را 

ادامه دهم.»

 

هافبک آرژانتین:

شیلی نگذاشت ما به دستشویی برویم

ورزشگاه سانتیاگو برنابئو برای میزبانی بازی برگشت رئال مادرید مقابل پاری‌سن‌ژرمن در مرحله یک‌هشتم‌نهایی لیگ قهرمانان پاکسازی و برزنت‌های جایگاه کاستیانا برداشته می‌شود. دو تیم 26 بهمن در پاریس و 18 اسفند در مادرید به مصاف هم می‌روند. مهندسان بازسازی استادیوم، برنامه‌ریزی برای تغییر شکل این بخش استادیوم را شروع کرده‌اند در حالی که دو هدف را دنبال می‌کردند، اول افزایش ظرفیت و دوم بهبود جو ورزشگاه.

در حال حاضر، سه قسمت این جایگاه به‌دلیل اقدامات مربوط به نوسازی بدون استفاده مانده و برزنت‌های بزرگ قسمت شمالی باید ظرف روزهای آینده برداشته شود. تصمیم نهایی در مورد کاستیانا بزودی گرفته می‌شود اما این به موافقت مهندسان، کارشناسان معماری و پیمانکاران بستگی دارد که هر کدام در یک سال اخیر روی پروژه زمین تغییرپذیر زیر این جایگاه کار کرده‌اند.

کار بازسازی قسمت جنوبی هم مشکلات خودش را دارد چون همچنان بیل‌های مکانیکی و جرثقیل‌ها از این جایگاه در روزهای غیرمسابقه بخوبی قابل مشاهده هستند. این بخش مهمی از کار است و این جایگاه نمی‌تواند برای بازی پاری‌سن‌ژرمن کامل شود.

کار بازسازی برنابئو با سرعت بالایی در حال انجام است تا در سریع‌ترین زمان ممکن به پایان برسد اما هنوز کارهای زیادی باقی مانده. روزانه بیش از 800 نفر به ورزشگاه می‌آیند تا کار تکمیل پروژه را ادامه دهند، برنابئو دارد شکل می‌گیرد اما هنوز تا خط پایان راه زیادی دارد. البته همه چیز طبق برنامه‌ریزی پیش می‌رود و بعضی بخش‌ها کاملاً آماده شده‌اند مثل پارکینگ‌ها و بازیکنان هم می‌توانند به آسانی از طریق ورودی جدید به زمین تمرین دسترسی داشته باشند. بر اساس زمان‌بندی، بهمن سال آینده کار بازسازی ورزشگاه برنابئو تکمیل می‌شود هر چند به نظر برخی این کار تا خرداد 1402 طول می‌کشد. نباید فراموش کرد بخش مهمی از کار در قسمت بیرونی زمین است که محل عبور مردم و همچنین مناطق سبز اطراف زمین بخشی از آن به حساب می‌آید. اما وقتی این کار به پایان برسد نمونه فوق‌العاده‌ای برای همه جهان خواهد بود که از نظر طراحی، کاربرد، تکنولوژی و البته موقعیت کم نظیر است.

 

خبر بدی برای هواداران ایتالیا در سراسر جهان بود. وقتی فدریکو کیه‌زا در جریان بازی یوونتوس با رم روی زمین افتاد، میلیون‌ها هوادار آتزوری نگران یک چیز بودند که حالا ایتالیا چطور می‌خواهد به جام جهانی برود؟

موضوع این نیست که تیم کیفیت لازم را ندارد مسأله این است که از دست دادن یک بازیکن سرنوشت‌ساز ضربه بزرگی به «لا ناتزیوناله» است. اگر مقدونیه شمالی، پرتغال (یا ترکیه) مانع بلندی بر سر راه ایتالیا بودند، حالا بلندتر شده‌اند.

اولین پاسخ به این سؤال این است که همه تیم باید تلاش کنند. اگر مصدومیت لئوناردو اسپیناتزولا الهام‌بخش تیم برای قهرمانی یورو 2020 شد، چرا از دست دادن یک ستاره دیگر به تیم انگیزه مضاعف ندهد؟ سابقه ایتالیا نشان می‌دهد در سخت‌ترین شرایط بهترین عملکرد را داشته و باید این را تکرار کند.

اما ویترین آتزوری یک قهرمان می‌خواهد. کیه‌زا یک برنده بالفطره است از آنها که تعدادشان زیاد نیست. اما بعضی ستاره‌های سری آ، هواداران ایتالیا را به بازی‌های پلی‌آف خوشبین کرده است. اول دومنیکو براردی. او قبل از این هم برای کشورش درخشیده اما در این فصل برای ساسولو عالی بوده. 10 گل و هفت پاس گل نشانه بازی مؤثر و قابل توجه او است ضمن اینکه بخوبی عصبانیت خودش را کنترل کرده. از نظر موقعیت بازی هم منطقی است. مثلث اینسینیه-ایموبیله- براردی قطعاً برای روبرتو مانچینی جذاب است. اگر مقدونیه شمالی اجازه دهد، به پرتغال یا ترکیه نشان می‌دهد زیبایی‌های یک چپ پا تا کجا است. نیکولو زانیولو هم آمار و عملکرد خیلی خوبی دارد. بازیکن رم توانایی تغییر روند بازی را دارد البته نه همیشه به سمت مثبت. مثل این می‌ماند که وقتی صاحب توپ می‌شود، چشم‌هایتان را ببندید و آرزو کنید بهترین اتفاق بیفتد. ریسک روی استعداد اول فوتبال ایتالیا در این بازی‌های پلی‌آف بالا است.

مورد قابل قبول دیگر لورنزو پلگرینی است اگرچه از نظر پست خیلی نمی‌خورد. او بازیکن تأثیرگذاری برای جالوروسی بوده با گل‌ها و پاس گل‌هایی که داده اما بسیار در معرض آسیب‌دیدگی است. اگر آماده باشد می‌تواند هر خط دفاعی را باز کند. و اگر بخواهیم به سمت چپ برویم چرا سراغ دیگر فدریکو از نوع برناردسکی‌اش نرویم؟ بازیکن یووه به‌دنبال نقش ثابت در تیمی است که بهترین بیانکونری که می‌شناسیم، نیست. آیا می‌تواند به شرایطی که باعث انتقالش از فیورنتینا شد، برگردد؟ می‌تواند با یک باد زمین نخورد و سر جایش بماند؟ مانچینی او را باور دارد و شاید در این بازی‌های حساس به او نیاز پیدا کند. اگر این‌طور شد، سعی کنید با آرامش و خونسردی کارش را تماشا کنید.

بازیکنان خوب دیگری هم هستند، جاکومو راسپادوری، جانلوکا اسکاماکا و حتی آندره‌آ پینامونتی امپولی. نفر اول قطعاً مورد توجه مانچینی است و می‌تواند در عرض بازی کند در حالی که دو تای دیگر قابلیت جایگزینی ایموبیله را دارند. هر سه البته احتمال حضورشان در ترکیب اصلی کم است مگر اینکه مصدومیت‌ها راه را برایشان باز کند. 

عجیب‌ترین انتخاب؟ مربی تیم ایتالیا همه را شگفت‌زده کرد با فرصت دوباره‌ای که به ماریو بالوتلی داد. یک رستگاری بزرگ رخ می‌دهد اگر او بتواند بلیت جام جهانی را اوکی کند اما منتقدانش به سختی می‌توانند منتظر آن لحظه باشند. هیچ کس حسادت نمی‌کند به مانچینی اگر بتواند راهی به سوی قطر پیدا کند. او منابع لازم برای هموارکردن این مسیر را در اختیار دارد اگرچه بدون برخی بازیکنان مستعد. در زمانی که کیه‌زا دوران ریکاوری را طی می‌کند، وقتش رسیده که یک قهرمان دیگر سر بلند کند. هم‌تیمی‌های او هیچ دارویی بهتر از صعود به جام جهانی بدون او نمی‌توانند برایش تهیه کنند.

 

رافائل نادال یک قدم دیگر به سوی ثبت رکوردی بی‌نظیر در تاریخ تنیس نزدیک شد. مرد شماره 6 تنیس جهان، با غلبه بر حریف ایتالیایی‌اش متئو برتینی، به فینال رقابت‌های آزاد استرالیا، اولین گرنداسلم فصل رسید.

ستاره اسپانیایی ست‌های اول و دوم را با نتایج 6 بر 3 و 6 بر 2 برد. او ست سوم را با نتیجه 6 بر 3 باخت اما این باخت را در ست چهارم جبران کرد و دقیقاً با همین نتیجه ست پایانی را برد و در مجموع با برتری 3 بر یک اولین فینالیست رقابت‌هایی شد که خودش تا به حال تنها یک بار در سال 2009 فاتح آن شده است.

نادال برخلاف بازی‌ قبلی‌اش مقابل آلیاسیمه کانادایی که به‌شدت از او انرژی گرفت و به ست پنجم کشیده شد، برتینی رده هفتمی را نسبتاً آسان از پیش رو برداشت. نقطه قوت نادال در این بازی عملکرد بهتر او در کسب امتیاز در گیم‌هایی بود که خودش زننده سرویس بود. همچنین تعداد خطاهای نادال در قیاس با بازی قبلی‌اش کاهش قابل توجهی داشت و او تنها دو بار مرتکب خطای دوبل شد.

این ششمین حضور نادال در فینال اوپن استرالیا محسوب می‌شود. او پیش از این در سال‌های 2009، 2012، 2014، 2017 و 2019 به ایستگاه پایانی رسیده بود. سال گذشته نادال در مرحله یک چهارم نهایی حذف شد و از رسیدن به فینال بازماند. اکنون اما او این فرصت را دارد که سرانجام بیست‌و‌یکمین قهرمانی‌اش در گرنداسلم‌ها را کسب کند و رکورددار کسب بیشترین قهرمانی در گرنداسلم‌ها در تاریخ تنیس شود. او در فینال باید با برنده نبرد دانیل مدودف، مرد شماره 2 تنیس جهان از روسیه و استفانوس سیتسیپاس یونانی پیکار کند. اگرچه جایگاه مدودف در رنکینگ جهانی از سیتسیپاس بالاتر است اما نادال قطعاً از آخرین رویارویی‌اش با مرد شماره 4 تنیس جهان خاطره خوشی ندارد چرا که سیتسیپاس سال گذشته در مرحله یک چهارم نهایی همین رقابت‌ها او را شکست داد و حذف کرد.

نادال پس از پیروزی‌اش برابر برتینی با قدردانی از تشویق گسترده تماشاگران حاضر در استادیوم راد لاور ملبورن گفت: «با این تشویق‌ها و جوی که وجود داشت، بردن و صعود تنها کاری بود که من باید انجام می‌دادم. راستش برای من خیلی مهم بود که دوباره در این مسابقات به فینال برسم. برای من این مسابقات خیلی باارزش و مهم است. همان‌طور که چند روز قبل هم گفتم اوپن استرالیا رویدادی حیرت‌انگیز است. من اینجا فینال‌های خوبی مقابل نواک جوکوویچ در سال 2012 و راجر فدرر در سال 2017 داشته‌ام. این شانس را هم داشتم که یک بار قهرمان شوم اما هرگز فکر نمی‌کردم که سال 2022 هم دوباره شانس حضور در فینال را پیدا کنم. الان فقط می‌خواهم از این پیروزی لذت ببرم و خودم را برای بازی آخر آماده کنم.»

در دیگر دیدار مرحله نیمه‌نهایی دنیل مدودف مقابل سیتسیپاس به پیروزی رسید و به این ترتیب این تنیس‌باز روس حریف نادال در فینال روز یکشنبه اوپن استرالیا شد. 

 

فصل نقل و انتقالات ژانویه در اروپا معمولاً خیلی از همتای تابستانی‌اش کمرنگ‌تر است چون باشگاه‌ها ترجیح می‌دهند به داشته‌های خود تا آخر فصل قناعت کنند، اما چرا اینگونه است؟ درست است که ژانویه یک ماه است در برابر سه ماه تابستان اما تفاوت آنها خیلی بیشتر از این حرف‌ها است. مقایسه قبل از پاندمی کرونا بخوبی این را نشان می‌دهد، به طور مثال در ژانویه فصل 2019-2018 در لیگ برتر انگلیس 205 میلیون یورو صرف شد در حالی که در پایان آن فصل 38/1 میلیارد یورو صرف نقل و انتقالات شد. این رقم در سری آ در زمستان و تابستان به ترتیب 158 میلیون یورو و 16/1 میلیارد یورو، در لالیگا 101 میلیون یورو و 928 میلیون یورو، در بوندس‌لیگا 79 میلیون یورو و 458 میلیون یورو و در لیگ فرانسه 75 میلیون یورو و 600 میلیون یورو بود. در آغاز پاندمی کرونا در ژانویه 2020 در لیگ برتر 249 میلیون یورو، در سری آ 231، در بوندس‌لیگا 198، در لالیگا 159 و در لیگ یک فرانسه 127 میلیون یورو بود در حالی که در تابستان به ترتیب43/1 میلیارد یورو، 35/1 میلیارد یورو، 21/1 میلیارد یورو، 750 میلیون یورو و 689 میلیون یورو صرف نقل و انتقالات در پنج لیگ ممتاز اروپا شد. در ژانویه 2021 هم در لیگ برتر 96 میلیون یورو، در سری آ، 85 میلیون یورو، بوندس‌لیگا 49 میلیون یورو، در لالیگا 20 میلیون یورو و در لیگ فرانسه 18 میلیون یورو صرف شد اما در تابستان به ترتیب 44/1 میلیارد یورو، 806 میلیون یورو، 310 میلیون یورو، 400 میلیون یورو و 439 میلیون یورو در این پنج لیگ هزینه شد.

در برخی موارد بیش از یک میلیارد یورو تفاوت زمستان و تابستان است. فشار اقتصادی یکی از دلایل است اما دلایل دیگری هم وجود دارد.

 

کووید 19 و فشار اقتصادی

نزدیک به دو سال است که باشگاه‌ها به‌شدت دچار مشکلات اقتصادی شده‌اند. کاهش درآمد باشگاه‌ها از بلیت فروشی و همچنین اسپانسرها، مالکان و سرمایه‌گذاران فشار زیادی به باشگاه‌ها وارد کرده و نخستین اقدام در چنین شرایطی محدودکردن هزینه‌ها در نقل و انتقالات است بخصوص با دستمزدهای گزافی که به بازیکنان پرداخت می‌شود. تا اینجا که به اواخر ژانویه رسیده‌ایم تنها 15 انتقال 10 میلیون یورو و بالاتر صورت گرفته در حالی که در مدت مشابه قبل از پاندمی 50 مورد از این انتقالات رقم خورده بود.

 

فرصت محدود استعدادیابی

با محدودیت مسافرت بین کشورها استعدادیابی در اروپا به‌شدت کاهش یافت. استعدادیاب‌ها در ورزشگاه‌های نیمه خالی کاملاً مشهود بودند و بیشتر باشگاه‌ها خودشان را به رقابت‌های قهرمانی زیر 21 سال اروپا دلخوش کرده بودند. حالا با سویه جدید کووید 19و همزمانی با پاییز اروپا میزان مسافرت کاهش یافت و امکان دنبال کردن کار یک بازیکن به طور مداوم به‌شدت کم شد. با وجود فیلم، آمار و ابزار تحلیل، تماشا نکردن بازیکنان از نزدیک ترمز نقل و انتقالات را کشید. بسیاری از بازی‌ها در دوران شلوغ کریسمس در لیگ برتر لغو شد و این کار را برای استعدادیاب‌ها سخت‌تر کرد.

دسترسی به بازیکنان طراز اول

بهترین کار برای تزریق خون جدید به تیم در وسط فصل حفظ بهترین بازیکنان است. حتی در مورد بازیکنانی که تا آخر فصل بیشتر قرارداد نداشتند. باشگاه‌ها ترجیح می‌دهند آنها را حفظ کنند و پول اندکی در وسط فصل نگیرند. حتی باشگاه‌های متوسط هم بازیکنان تاپ خود را نگه می‌دارند و این یعنی در ژانویه بازیکنانی جابه‌جا می‌شوند که در تیم‌های خود فرصت بازی به دست نمی‌آورند و مدتی طول می‌کشد تا در تیم جدید جا بیفتند و آمادگی لازم را به دست آورند.

 

نگاه متفاوت سازمانی

در گذشته کار انتقال بین دو نفر صورت می‌گرفت، مدیر برنامه و مدیر یا رئیس باشگاه که قرارداد را امضا می‌کرد اما حالا دست اندرکاران زیادی در این قضیه نقش دارند. چند نفر از اعضای ارشد دپارتمان ورزشی باشگاه از مسئول استعدادیابی تا آنالیزور و سرمربی و مدیر ورزشی در این باره نظر می‌دهند تا مدیر اجرایی تصمیم نهایی را بگیرد. البته هنوز برخی باشگاه‌ها به سبک قدیمی کار می‌کنند اما در مجموع شفافیت نقل و انتقالات بیشتر شده و عده زیادی در این باره اعمال نظر می‌کنند.

 

نسل جدید مالکان

ورود رومن آبراموویچ به چلسی در سال 2003 و مالکان عرب به منچسترسیتی در سال 2008 اقتصاد فوتبال را متحول کرد و هزینه‌های سنگینی برای نقل و انتقالات صرف شد اما سرمایه‌گذاران جدید به‌دنبال ساختن تدریجی و بادوام تیمشان هستند. مالکان دهه سوم قرن بیست و یکم به جای اینکه پولشان را خرج مشکلات باشگاهشان کنند ترجیح می‌دهند پول یک فوق‌ستاره را خرج چند بازیکن کنند که باعث قدرت تیم شود. ورود مالکان امریکایی به فوتبال اروپا هم تمرکز را بر تحلیل قرار داده که بر اساس آن راه‌های مؤثرتری برای حل مشکل پیدا می‌کنند.

 

حل مشکل در خانه

مالکان می‌پرسند چرا باید میلیون‌ها یورو خرج آکادمی کنند در حالی که هیچ یک از آنها به تیم اول نمی‌رسد. این سؤال مورد توجه نسل جدید مربی‌ها قرار گرفته که عشقشان به کار با هنر تربیت بازیکن و پرورش استعداد ظاهر می‌شود نه اینکه یک فوق‌ستاره بیاورند که نظم رختکن را به هم بریزد.

اگرچه شرایط بد اقتصادی آشکارترین توجیه برای کاهش نقل و انتقالات در ژانویه است اما علاقه مربی‌ها به پرورش بازیکنان، تفاوت تاکتیک‌ها و هر چیزی که باعث رشد یک استعداد شود، اثر زیادی داشته. به جای اینکه انتظار داشته باشند یک تازه‌وارد تنها راه‌حل مشکل باشد، در تیم زیر 23 سال به‌دنبال جواب می‌گردند.

 

 چرا رونالدو ترنسفرمارکت را بلاک کرد؟

کریستیانو رونالدو، ستاره منچستریونایتد، صفحه اینستاگرام ترنسفرمارکت را بلاک کرده است. این سایت بیش از 80 نفر نیرو دارد و بیش از 1000 نفر هم داوطلبانه برایشان کار می‌کنند. آنها با اطلاعاتی که از بازیکنان به دست می‌آورند، قیمتشان را تعیین می‌کنند. در مارس 2020 بود که این سایت ارزش «تیم ژرژ مندس» را در یک مقاله نشان داد. این تیم از بازیکنانی تشکیل شده بود که مندس ایجنت‌شان است و در آن، ارزش رونالدو 75 میلیون یورو تعیین شده بود. کریستین شوارتز، هماهنگ‌کننده ترنسفرمارکت گفته است: «رونالدو پیامی به تیم شبکه‌های اجتماعی ما داد. آنها توضیح دادند و گفتند که رونالدو در میان همسن‌هایش با فاصله زیادی نفر شماره یک است. چند اسمایلی هم برایش فرستادیم، اما او ما را بلاک کرد.»

  

 

ماجرای دو کارت قرمز آلیسون در یک بازی

آلیسون، دروازه‌بان برزیل، مقابل اکوادور دو بار کارت قرمز گرفت، اما هر دو بار کارت او با VAR برگردانده شد. او در این بازی در مرحله مقدماتی جام جهانی، ابتدا در نیمه اول به‌دلیل این که پایش را بیش از حد بالا آورده و به انر والنسیا ضربه زده بود، اخراج شد، اما داور پس از مشورت با VAR رنگ کارت او را به زرد تغییر داد، چرا که آلیسون خشونتی در کار نداشت. سپس در وقت‌های تلف‌شده نیمه دوم، او توپ را با مشت دور کرد و در این میان دستش به سر آیرتون پرسیادو هم برخورد کرد. داور کارت زرد دوم را به او داد و اعلام پنالتی کرد اما VAR تصمیم او مبنی بر خطا را برگرداند و آلیسون در بازی ماند و پنالتی هم گرفته نشد. در این بازی، امرسون رویال، مدافع راست برزیل و الکساندر دومینگوئس، دروازه‌بان اکوادور در همان دقایق ابتدایی اخراج شدند و دو تیم بیشتر بازی را ده‌نفره بودند. بازی با تساوی یک - یک به پایان رسید.

 کامرون – گامبیا

نبرد میزبان و شگفتی‌ساز

کامرون، میزبان جام ملت‌های آفریقا، در ورزشگاه دوالا به مصاف گامبیا خواهد رفت. گامبیا در اولین دوره حضور در این جام عالی کار کرده و در چهار بازی سه برد داشته و سه کلین‌شیت. آنها می‌خواهند شگفتی دیگری خلق کنند.

گامبیا پایین‌ترین رده فیفا را در میان تیم‌های حاضر در جام ملت‌های آفریقا داشت، اما حالا در اندیشه راهیابی به مرحله نیمه‌نهایی است.

کامرون هم در مرحله گروهی شکست نخورده است. آنها با 7 امتیاز به دور بعد راه یافتند. این تیم به‌دنبال ششمین قهرمانی‌اش در جام ملت‌های آفریقا است. آنها در بازی قبلی هم تیم کومور که دچار بحران ویروس کرونا شده بود و دروازه‌بان تخصصی نداشت را با نتیجه دو بر یک شکست دادند.

کامرون در هشت بازی اخیر خود در تمامی رقابت‌ها شکست نخورده و هفت برد داشته است. آخرین باخت آنها به دیدار با ساحل عاج در مرحله مقدماتی جام جهانی برمی‌گردد.

ترکیب احتمالی گامبیا: ژوبه؛ مودو، کالی، سانه، توره؛ ماره، آدامز، داربو؛ کالی، بارو، سیسای

ترکیب احتمالی کامرون: اونانا؛ فای، موکوندی، انگادئو، تولو؛ هونگلا، آنگوییسا، انگامالئو، اکامبی؛ ابوبکر، شوپو-موتینگ.

 

 

تونس – بورکینافاسو

یک گام تا نیمه‌نهایی

تونس و بورکینافاسو در مرحله یک‌چهارم نهایی جام ملت‌های آفریقا در ورزشگاه رومده آجیا به مصاف هم می‌روند. این اولین دیدار دو تیم پس از تقابلشان در این تورنمنت در سال 2017 است. در آن هنگام تونس توانست بورکینافاسو را با نتیجه دو بر صفر ببرد اما در نیمه‌نهایی به مصر باخت.

بورکینافاسو مسیر دشواری پیش رو داشته و بی‌تردید از عملکردش راضی است. آنها در مرحله گروهی با نتیجه دو بر یک به کامرون باختند، سپس کیپ ورده را با نتیجه یک بر صفر بردند و در نهایت برابر اتیوپی به تساوی ناامیدکننده یک بر یک رسیدند. این تیم با 4 امتیاز در گروهش دوم شد و در مرحله حذفی مقابل گابن در ضربات پنالتی پیروز شد. این تیم در 10 بازی اخیر خود در تمامی رقابت‌ها تنها یک شکست داشته است.

در سمت دیگر، تونس بزرگ‌ترین پیروزی این تورنمنت تا این جای کار را کسب کرده و نیجریه را در مرحله یک‌هشتم نهایی حذف کرده است. آنها در مرحله گروهی تنها سه امتیاز گرفتند ولی به‌عنوان یکی از تیم‌های سوم برتر به دور بعد رسیدند.

ترکیب احتمالی بورکینافاسو: کوفی؛ کابوره، تاپسوبا، اواتارا، یاگو؛ نیکیما، گوییرا، سانگاره؛ بانده، اواتارا، ترائوره.

ترکیب احتمالی تونس: بن‌سعید؛ دراگر، طالبی، عیفه، حدادی؛ صخیری، العیدونی، بن‌سلیمان؛ خزری، جزیری، مساکنی.