آزمون در رادار رم و آتالانتا

با اعلام یک خبرنگار ورزشی ایتالیا، رم و آتالانتا به جذب سردار آزمون، مهاجم زنیت تمایل دارند.

 پیش از این جیوبا، دیگر مهاجم زنیت نیز مورد توجه تیم‌های ایتالیایی قرار گرفته بود.

 بر اساس این گزارش، اکنون بهترین مهاجمان فوتبال روسیه در سری A ایتالیا بازی می‌‌کنند. الکساندر کوکورین، هم‌پستی پیشین آزمون در زنیت در فیورنتینا توپ می‌زند و آلکسی میرانچوک عضو آتلانتا است. سردار آزمون با 16 گل زده صدرنشین رده‌بندی گلزنان لیگ برتر روسیه است. این مهاجم زنیت مورد توجه تیم‌هایی از بوندس‌لیگای آلمان و لالیگای اسپانیا نیز قرار دارد.

 

 

مهاجم ایرانی، تعویض طلایی گوریکا 

بازگشت دلفی با گل

در نخستین مسابقه هفته سی‌ام لیگ یک کرواسی، تیم فوتبال گوریکا در حالی که یونس دلفی را در جمع نفرات اصلی نمی‌دید و روی نیمکت داشت، در ورزشگاه سوبیچِواچ به مصاف تیم رده هفتمی سیبنیک رفت. نیمه اول با پیروزی یک بر صفر سیبنیک خاتمه یافت اما گوریکا که پس از سه باخت و یک مساوی طی چهار هفته گذشته نمی‌خواست دوباره امتیاز از دست بدهد، در دقیقه ۶۰ دو تعویض همزمان انجام داد تا نتیجه را برگرداند و یونس دلفی را هم به ترکیب اضافه کرد که این اتفاق برای آنها جواب داد.

 دلفی که پس از پشت سر گذاشتن مصدومیت طولانی مدت در یک مسابقه حضور تعویضی داشته و در دیدار با سیبنیک نیز انگیزه بالایی داشت، در دقیقه ۸۸ توپ ارسالی از روی کرنر سمت راست زمین را با پرش بلند از بین سه مدافع سیبنیک و ضربه سر دقیق تبدیل به گل کرد. 

مهاجم ایرانی گوریکا که در سه حضور تعویضی این فصل یک گل برای تیمش به ثمر رسانده بود، در دیدار مقابل سیبنیک توانست دومین گلش در لیگ یک کرواسی را بزند و با این شرایط احتمالاً جایگاهش را در ترکیب این تیم تثبیت کند. 

یاران دلفی با کسب تساوی یک- یک خارج از خانه مقابل سیبنیک ۵۰ امتیازی شدند و جایگاه سوم جدول لیگ یک کرواسی را حفظ کردند.

پرسپولیس رکورد زد

اف ث گوا نماینده هند پیش از تقابل با پرسپولیس، در ۱۷ بازی (در جریان مسابقه) شکست نخورده بود و پرسپولیس به این رکورد قابل توجه گوا پایان داد. آخرین بار چهار ماه پیش این تیم برابر تیم چنایین به میدان رفته بود و در دیداری خانگی برابر این حریفش با نتیجه ۲ بر یک مغلوب شد. همچنین این برای اولین بار در تاریخ لیگ قهرمانان بود که یک تیم ایرانی سه بازی ابتدایی خود را با برد پشت سر گذاشته است.

 

گلزن گوا محروم شد

ادو بدیا هافبک اسپانیایی تیم گوا که در بازی با پرسپولیس تک گل تیمش را به ثمر رساند و در نیمه دوم به دلیل مصدومیت از زمین بیرون رفت، با کارت زردی که از داور سوری گرفت، بازی برگشت با پرسپولیس که روز جمعه برگزار می‌شود را از دست داد.

 

فرجی در هند

فرشاد فرجی که به دلیل مثبت شدن تست کرونایش نتوانست همراه هم‌تیمی‌هایش عازم هند شود، با منفی شدن دومین تستش عازم هند شد. طبق برنامه قرار بود فرشاد فرجی عصر دیروز به هند سفر کند.

 

تست پنجم

سرخپوشان ایران، دیروز برای بازی بعدی خود، تست کرونا را پشت سر گذاشتند. طبق قوانین و مقررات اعلام شده از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا، کلیه اعضای تیم‌های حاضر در این رقابت‌ها با توجه به برگزاری هر سه روز مسابقات، بعد از هر بازی در تست کرونا شرکت می‌کنند تا برای بازی بعدی خود، مجوز حضور پیدا کنند. پاسخ این تست‌ها، امشب به دست کادر پزشکی پرسپولیس می‌رسد.

 

پاداش منتظر تصویب

مسئولان باشگاه پرسپولیس معمولاً بلافاصله پس از بردهای بین‌المللی این تیم، پاداش آنها را نیز پرداخت می‌کردند اما بعد از برد مقابل گوا موفق به این کار نشدند. با این حال جعفر سمیعی مدیرعامل باشگاه پرسپولیس که در اردوی این تیم در هند به سر نمی‌برد، قصد دارد مصوبه هیأت مدیره را دریافت کرده تا هرچه زودتر پاداش این پیروزی نیز به بازیکنان به صورت نقدی داده شود.

 

گل مغانلو اول شد

با پایان مهلت شرکت در نظرسنجی سایت‌ ای اف سی، گل اول شهریار مغانلو به الریان 78/ 57 درصد رأی کاربران را دریافت کرد و بهترین گل هفته دوم رقابت‌ها لقب گرفت. گل محمد نادری به الشرطه هم 47/ 41 درصد آرای شرکت‌کنندگان را به دست آورد و در رتبه بعدی ایستاد.

 

استقلال با فرهاد مجیدی- صرفنظر از نتیجه بازی با الدحیل- توانست روزنه‌های امید تازه‌ای را ایجاد کند و دست کم اعتماد نسبی هواداران به کادر فنی کنونی را تا حدی به سوی خود جلب کند. رسیدن به اعتماد صد درصدی اما سخت و دشوار به دست می‌آید و حتی استراماچونی نیز با وجود آنکه تیمی در خور شأن نام استقلال پدید آورد نتوانست اعتماد صد درصدی هواداران این باشگاه را به سوی خود جلب کند.

باید توجه داشت که حس رضایتمندی از نمایش استقلال در آن ایام در اوج قرار داشت و هواداران استراماچونی را تحسین می‌کردند و مضاف بر آن زمانی که او ایران را به مقصد کشورش ترک کرد، انتقاد‌های بسیاری از عملکرد تصمیم‌گیران باشگاه مطرح شد که این نشان از تأثیرگذاری مربی ایتالیایی در کانون استقلال داشت. با این وجود اما استراماچونی زمانی می‌توانست در اوج قله اعتماد میان خود وهواداران استقلال قرار بگیرد که دست کم در فصل مربیگری خود جام قهرمانی لیگ برتر را به چنگ آورد و به حکمرانی رقیب سنتی پایان دهد.

 بعد از استراماچونی و در مقطعی مجیدی (لیگ نوزدهم) سکان هدایت استقلال به دست گزینه‌ای سپرده شد که توانسته بود با نتایج حداقلی در نساجی به گزینه اول نیمکت استقلال تبدیل شود. مدیران استقلال شاید تصور می‌کردند دیسیپلین محمود فکری که در نساجی انقلاب به پا کرده بود، بتواند بار سنگین 7 سال ناکامی در لیگ برتر را از روی دوش استقلال بردارد اما فکری نیز روی نیمکت استقلال دوامی نداشت و سرانجام از سمتش برکنار شد.

تنها تفاوت فکری با استراماچونی این بود که او موافقت حداکثری هواداران استقلال را نیز با تصمیم باشگاه استقلال پشت برکناری‌اش می‌دید وعملاً حامیان او در باشگاه استقلال و طیف هوادار او به چیزی کمتر از 5درصد رسیده بود.

 آنچه بیش از همه فکری را به این وضع دچار کرد، رفتار خشک با بازیکنان و یکدندگی عجیب در برخی تصمیم‌های فنی بود. در آن روزها گفته می‌شد سرمربی استقلال به دلیل سردی روابط با بازیکنان هرگز نتوانسته بود نشاط حداقلی را میان بازیکنان ایجاد کند و حتی در مواردی فاصله زیادی میان او و برخی چهره‌های تأثیرگذار وجود داشت. از جنبه‌های فنی نیز تیم فکری فرسنگ‌ها دورتر از تیم استراماچونی جلوه کرد و هرگز نتوانست تیمی تیغدار و جذاب باشد.

فرهاد مجیدی اما در دوره سوم مربیگری‌اش متدی را انتخاب کرده که درست برخلاف آنچه بود که فکری اجرا می‌کرد. می‌گویند فرهاد توانسته حس تیم‌دوستی را میان بازیکنان به نقطه اوج برساند و خود نیز در قامت سرمربی ارتباط تنگاتنگی با بازیکنان برقرار کند. اگر چنین باشد، تحسین‌برانگیز است؛ فرهاد مجیدی در واقع قدم اول را امیدوارکننده برداشته و شاید بردهایی که در لیگ قهرمانان به دست آمد محصول همین فضا باشد اما پرسش کلیدی از سرمربی و همکارانش این است که بعد از ثبت موفقیت در اجرای برنامه کوتاه مدت، آیا قادرند برنامه‌های بلند مدت خود را نیز دراستقلال به اجرا بگذارند؟ آیا استقلال فرهاد تا زمانی که او روی نیمکت باشد همین گونه سیری‌ناپذیر در میدان رقابت جلوه خواهد کرد و فوتبال جذابی را به نمایش خواهد گذاشت؟ سؤالی مهم‌تر: آیا متد بلند مدت مجیدی استقلال را به جام قهرمانی لیگ خواهد رساند؟

کم نیستند آنها که اعتقاد دارند مجیدی توانسته اعتماد نسبی را به وجود آورد تا فصل بعد نیز سرمربی استقلال باشد. اگر این  پیشگویی نزدیک به واقعیت باشد فصل بعد دستاوردی جز قهرمانی نمی‌تواند هم برای مجیدی جایگاه رفیعی در باشگاه استقلال ایجاد کند و هم به ناکامی چندین ساله پایان داده و هواداران این باشگاه را از عذاب سال‌های اخیر دور کند.

مجیدی -اگر مطمئن است که فصل بعد هم سرمربی استقلال است- باید از همین حالا به سراغ برنامه‌های بلند مدت خود برود. او باید سنگ‌هایش را با مدیران استقلال بر سر حفظ ستاره‌ها و تقویت هرچه بیشتر تیم وا بکند. تردیدی نیست اگر یکی از ستاره‌های کنونی از استقلال جدا شود، دستیابی به موفقیت در فصل بیست و یکم دشوار خواهد بود و چه بسا اگر استقلال از لیگ قهرمانان آسیا نیز صعود کند که احتمالش بسیار است، آنجا نیز تداوم موفقیت تحت‌الشعاع برخی جدایی‌ها قرار بگیرد.

حقیقت این است که کامیابی و دوام مجیدی در استقلال نیز وابسته به تأمین بودجه مکفی است و لازم است که مدیران استقلال نیز دست سرمربی خود را برای ادامه دادن به این موفقیت‌ها بگیرند؛ البته اگر حقیقتاً به ادامه همکاری با او اعتقاد راسخ دارند.

اسماعیل حلالی از آن دست مربیانی است که هنوز در این فوتبال به حق‌شان نرسیده‌اند. این را می‌شود از صحبت‌های فنی و موشکافانه او درباره پرسپولیس و عملکردش در لیگ قهرمانان آسیا به خوبی متوجه شد. گفت‌وگوی ایران ورزشی با پیشکسوت پرسپولیس و تیم ملی را بخوانید:

 

بازی با گوا را دیدید؟

بله بازی یکطرفه بود. تیم گوا چیزی برای گفتن نداشت. دیده‌اید یکی که زورش به دیگری نمی‌رسد دنبال شر می‌گردد؟ این تیم هم همین حالت را داشت. یعنی بازیکنانش وقتی نمی‌توانستند توپ را بگیرند یا بزنند رفتارهایی انجام می‌دادند که عجیب بود. با اینکه هندی‌ها بازیکن و مربی خارجی گرفته‌اند اما هنوز مانده که به سطح حرفه‌ای لیگ قهرمانان برسند و هنوز خیلی چیزها را بلد نیستند.

پرسپولیس چطور؟

خب هنوز مشکل گلزنی وجود دارد. ما نتوانستیم گل سوم را بزنیم و این خوب نیست. تفاضل دو گل ایجاد کردن در جریان بازی خیلی تعیین کننده است.

یحیی هم گفته که نتوانستند بازی را برای خودشان راحت کنند. پرسپولیس در تعداد موقعیت گل و شوت خوب است اما دقت شوت ندارد. دلیلش به خاطر استرس بازیکنان است یا مسأله دیگری؟

شوت زدن لم خاص خودش را دارد و باید بدانید از کجا و در چه موقعیتی به طرف دروازه شوت بزنید که امکان گل شدنش وجود داشته باشد. یعنی وقتی 30درصد شانس گل شدن هست نباید شوت زد. مثلاً در بازی با الریان مغانلو چند بار در نیمه اول چرخید و می‌خواست به زاویه مخالف ضربه بزند که احتمال گل شدنش کم بود، آن هم وقتی یک بر صفرعقب بودیم. برای مثال؛ بارسا وقتی مدافع چپش بالا می‌آید حتماً توپ را رو به جلو نمی‌برد یا خودش شوت نمی‌زند و کات بک می‌کند تا مسی ضربه بزند. به نظرم بچه‌ها باید یک مقدار روی این مسأله کار کنند. البته واقعاً تیم ما در کارهای ترکیبی از کناره زمین فوق‌العاده‌اند و حتی کسانی که عوض شدند با برنامه کار کردند. بچه‌های قدیمی‌تر ما که عین آب خوردن همدیگر را پیدا می‌کنند و بازی هم را می‌فهمند. ما در این سه مسابقه، بازی به بازی بهتر شدیم اما خب ضعف‌هایی هم داریم.

یکی از این ضعف‌ها مسأله استقرار بازیکنان در ضربات ایستگاهی حریف است که باعث شده دو گل یک شکل دریافت کنند.

 در این ارسال‌ها ما چهار پنج نقطه حیاتی داریم که باید همزمان با ضربه حریف این نقاط را بکاپ کنیم. الان در دو بازی بین نفر اول و دوم دفاع ما گپ می‌افتد و گلر هم یک گام بیرون می‌آید که اصلاً لزومی ندارد. وقتی توپ به تیر یک می‌آید گلر اصلاً نباید بیرون بیاید و اشتباه است. در این ضربات نحوه ایستادن نفر اول و دوم فوق‌العاده حیاتی است و اگر توپ کوتاه باشد باید دوتایی دفعش کنند. من خاطرم نیست نفر اول چه کسی بود اما سید نفر دوم بود. به نظرم سید نباید توپ‌های تیر یک را بزند و کسانی که فرز هستند باید آنجا باشند. یک زمانی علیپور خوب می‌زد چون به بغل فرز بود. در این منطقه قد مهم نیست و کسانی موفقند که در سریع‌ترین زمان بپرند. پای ستون هم خیلی مهم است و اگر ده سانتیمتر این طرف و آن طرف باشد توپ از بازیکن رد می‌شود. کسانی که مهارت دارند باید در تیر یک باشند. شما در حالت عادی اگر نیم متر می‌پرید وقتی عقب عقب می‌روید 10سانتیمتر می‌توانید بپرید. اینجا هم چنین حالتی دارد و اگر بازیکن بکاپ با یک پا پرش کند، راحت بلند می‌شود و توپ را دفع می‌کند. این توپ‌ها خیلی خطرناک هستند و تیم ما حتماً باید همین یکی دو روزه روی آن کار کند. الان تیم‌ها تیم ما را می‌بینند و آنالیز می‌کنند و دنبال این هستند تا پشت هجده قدم ما الکی خطا بگیرند ضمن اینکه خود بازیکنان هم هوشیار شده‌اند و دیگر مثل قدیم نیست که مربی و بازیکن از نقاط ضعف حریف خبری نداشته باشند.

درباره اصرار کنعانی برای پنالتی زدن که با واکنش‌های منفی زیادی مواجه شده چه نظری دارید؟

بازیکن اصلاً نباید اصرار کند. اصلاً به بازیکن چه ربطی دارد؟ کادر فنی باید با بازیکنان صحبت کند و برنامه پنالتی‌زن‌ها روتین باشد. مگر می‌شود بازیکن بگوید من بزنم و وقتی پنالتی را به او ندادند قهر کند؟

فکر می‌کنید پرسپولیس جمعه شب صعودش را قطعی می‌کند؟

بله به نظرم صعود می‌کند. تیم ما کیفیت خیلی بالایی دارد و واقعاً پرقدرت است ضمن اینکه بازیکنان خارجی تیم‌های دیگر هم کیفیت چندانی ندارند و پرسپولیس در صورت برطرف کردن نقاط ضعفش می‌تواند مدعی قهرمانی باشد.

 

پرسپولیس هر سه بازی دور رفت را با پیروزی تمام کرد تا برای نخستین بار یک تیم ایرانی تمام امتیازهای دور رفت مرحله گروهی لیگ قهرمانان را کسب کند. به موجب این پشتوانه خوب حالا تیم یحیی بخش مهمی از راه صعود را طی کرده و شاید شرایطی به وجود بیاید که دو بازی آخر مقابل الوحده و الریان برای پرسپولیس تشریفاتی شود.

خیلی زود رسیدیم به بازی برگشت مقابل گوا که جمعه شب برگزار خواهد شد و برد در این مسابقه می‌تواند حکم به صعود قطعی سرخ‌ها به عنوان صدرنشین و با 12 امتیاز بدهد؛ به شرطی که بازی دیگر گروه بین الوحده و الریان مساوی شود و این دو تیم 5 و 2 امتیازی شوند.

البته در شرایطی خاص احتمال صعود پرسپولیس حتی با وجود شکست در هر سه بازی دور برگشت نیز وجود دارد اما تیم یحیی دنبال صدرنشینی است و می‌خواهد با بهترین عملکرد و بالاترین آمار راهی مرحله بعد شود.

از سویی پرسپولیس نمی‌خواهد ریسک کند و شل بیاید چرا که همه تیم‌های دوم گروه به مرحله بعد صعود نخواهند کرد و احتمال حذف وجود دارد.

در عین حال به نظر می‌رسد اگر پرسپولیس گوا را شکست دهد و در بازی دیگر نتیجه مساوی هم رقم نخورد یک امتیاز از دو بازی بعدی‌اش می‌خواهد تا صعودش را به عنوان صدرنشین قطعی کند.

گفتنی است در صورت شرایط برابر تیم‌ها در امتیاز، تفاضل گل تعیین کننده است چرا که دیگر بازی خانگی و غیرخانگی معنایی ندارد.

پرسپولیس برای حفظ برتری‌اش مقابل گوا در نیمه دوم سختی نکشید و حریف تنها یک بار به حوالی هجده قدم سرخ‌ها رسید اما همچنان این پرسش جدی مطرح است که چرا تیم یحیی نمی‌تواند بازی را برای خودش راحت کند؟

جدا از موقعیت‌های گل نیمه نخست، ضربه پنالتی کنعانی می‌توانست بازی را در همان نیمه اول تمام کند اما اصرار عجیب مدافع ملی‌پوش تیم برای ضربه زدن، تیم را در موقعیت سختی قرار داد.

کنعانی‌زادگان از بعد بازی با گوا تحت فشار هواداران قرار گرفته و همه از او شاکی‌اند. برخی می‌گویند او دنبال جدایی است و می‌خواسته با این گل و احتمالاً یزله بعد از گل، جلوی تیم‌های آسیایی خودنمایی کند اما پست اینستاگرامی او ثابت کرد چرا اینقدر اصرار داشته پنالتی بزند و البته به آن شکل ضربه بزند.

کنعانی نوشته طبق صحبتی که با علی انصاریان مرحوم داشته، او توصیه کرده برای پنالتی زدن دلش را قرص کند و به وسط دروازه ضربه بزند. کنعانی هم قصد کرده تا با این نوع پنالتی زدن به حرف انصاریان گوش کرده و توصیه او را انجام دهد اما یکی به او نگفت که چرا شرایط مسابقه و اهمیت آن ضربه پنالتی را در نظر نگرفتی و چرا اینقدر اصرار داشتی که حتماً در این مسابقه این توصیه را انجام دهی؟

از طرفی یحیی گل‌محمدی به عنوان نفر نخست کادر فنی هم مقصر است که در مقابل خواسته عجیب و اصرارهای کنعانی برای زدن پنالتی کوتاه آمده و تیم خودش را در شرایط سختی قرار داده است.

فرصت به ستاره ایرانی نرسید

جهانبخش در حسرت بازی برابر چلسی

محمد قراگزلو

 

قبل از شروع بازی‌ها حتی اگر الوحده، الریان و گوا را تا حدودی می‌شناختید و از توانایی‌ها و پتانسیل پرسپولیس آگاهی داشتید، چند درصدتان پیش‌بینی کرده بودید که تیم یحیی از دور رفت صد درصد امتیازها را می‌گیرد و80،70 درصد خیالش را برای صعود بی‌دغدغه راحت خواهد کرد؟

روز قرعه‌کشی همه تصور می‌کردیم رقبای پرسپولیس در قواره‌ای نیستند که در روند صعود این تیم دغدغه‌ای ایجاد کنند اما حتی گوای هند هم فراتر از آن چیزی بود که قبل از شروع تورنمنت در ذهن داشتیم. مضاف بر آن از دست دادن مدافع چپ اصلی تیم و نفر رزرو خط دفاع پای پلکان هواپیما، شرایط عجیب آب و هوایی هند و کمبود امکانات هم مانع از موفقیت پرسپولیس در دور رفت مرحله گروهی لیگ قهرمانان 2021 نشد.

اگر ‌ای‌اف‌سی دوست نداشت که تیم‌ها را بیهوده خسته کند حالا پرسپولیس با بهترین عملکرد راهی دور بعد شده و نیازی نبود تا تیم با سه بازی دیگر طی یک هفته خودش را فرسوده کند اما باید به این قوانین عجیب تن داد و منتظر قطعی شدن صعود و البته صدرنشینی پس از بازی‌های چهارم یا پنجم ماند.

پرسپولیس با وجود مشکلات پیشگفته 9 امتیاز از مرحله رفت گرفت و از حیث امتیاز همه چیز بسیار خوب پیش رفته اما نمی‌توان روی مشکلات سرپوش گذاشت. مسأله مهم و مشکل آزاردهنده همان چیزی است که در لیگ برتر این فصل هم بشدت در تیم یحیی ملموس بود و آن چیزی نیست جز نکته‌ای که خود گل‌محمدی بعد از برد مقابل گوا به آن اعتراف کرد؛ اینکه پرسپولیس قادر به راحت کردن بازی برای خودش نیست.

اگر داستان پنالتی کنعانی و اصرارش برای نواختن آن ضربه را کنار بگذاریم، سؤال اینجاست که تیم یحیی چرا نمی‌تواند با بیشتر کردن اختلاف گل، با آرامش بازی را ادامه دهد و به جای بردهایی با کمترین اختلاف گل به پیروزی‌هایی خردکننده دست یابد؟ چرا بازیکنان همچنان دقت شوت پایینی دارند و با استرس ضربه آخر را می‌زنند تا تیم برای ثبت پیروزی تا سوت پایان استرس داشته باشد؟

بی‌شک بسیاری از اهالی فوتبال، خود مربیان و بازیکنان پرسپولیس معتقدند اگر این تیم می‌توانست یکی از موقعیت‌های نیمه نخست را تبدیل به گل کند یا از آن پنالتی گل بسازد، با آرامش نسبی و کنترل بازی در نیمه دوم می‌توانست به گل‌های چهارم و پنجم هم برسد اما نه در خصوص پنالتی تصمیم درستی گرفته شد نه دقت و هوش بازیکنان در نواختن ضربات نهایی در حد استاندارد بود.

البته پرسپولیس در مصاف با گوا یک مشکل دیگر هم داشت و اینکه تغییرات نیمه دوم کادر فنی برخلاف بازی با الریان نتیجه نداد و شکل کار تیم برخلاف آن مسابقه تحلیل رفت تا جایی که نمایش نیمه نخست را نمی‌توان با روند حرکتی تیم در نیمه دوم مقایسه کرد. در واقع حضور عالیشاه، مهدی‌خانی و عبدی در یک سوم دفاعی حریف شرایط تیم را بهتر نکرد و با خسته شدن و انفعال ترابی بار تهاجمی تیم روی دوش حرکات نعمتی و پهلوان افتاد که برای موقعیت‌سازی کافی نبود.

مشکل دوم و نگران‌کننده تیم یحیی به فاز دفاعی مربوط می‌شود. به دریافت دو گل با یک شکل و یک روش. این مشکل البته در تیم یحیی جدید نیست و ریشه در یکی دو فصل اخیر دارد و حتی در زمان برانکو هم بعضاً مشکل‌ساز می‌شد. مسأله مهم در ایجاد چنین مشکلی عدم مسئولیت‌پذیری بازیکنان در نحوه قرار گرفتن‌شان هنگام نواختن ضربات ایستگاهی است و نوعی سردرگمی و بی‌خیالی در این زمان‌ها بین بازیکنان پرسپولیس وجود دارد که چاره‌اش تنها تمرین و تمرین بیشتر و البته تأکید روی مسئولیت‌پذیری تک تک بازیکنان در هنگام نواختن ضربات ایستگاهی حریف است.

اما چنانچه نخواهیم فقط نیمه خالی لیوان را ببینیم، پرسپولیس در پیدا کردن ریتم و آهنگ تهاجمی و دیکته کردن مدل بازی‌اش بر حریف همچنان جذاب‌ترین و کامل‌ترین نماینده فوتبال ایران است که در همین بازی با گوا می‌شد فوتبالش را تماشا کرد و لذت برد. نکته مهم در خصوص این شکل هیجان‌انگیز از بازی و البته کسب تمام امتیازهای دور رفت، عدم استفاده از بازیکن خارجی در ترکیب اصلی و حتی نفرات ذخیره تیم است. اینجا در لیگ قهرمانان آسیا تمام تیم‌های غرب و حتی دیگر نمایندگان فوتبال ایران تا حدود زیادی به مهره‌های خارجی و سرنوشت‌ساز خود تکیه دارند و در واقع بعضاً آنها هستند که کار را برای تیم‌شان درمی‌آورند اما پرسپولیس بدون مربی و بازیکن خارجی (تنها یک گلر نیمکت‌نشین صرف) چنین عملکردی ارائه داده و با در نظر گرفتن این تفاوت می‌توان برای این پرسپولیس و این میزان کیفیت از فوتبالش ایستاده کف زد.