بارسلونا و اتلتیک بیلبائو، پرافتخارترین تیم‌های تاریخ حذفی اسپانیا امشب تکلیف برنده فصل 2021-2020 این رقابت‌ها را مشخص می‌کنند. بیلبائو که پانزدهم فروردین در فینال به تعویق افتاده فصل قبل با یک گل مغلوب رئال سوسیداد شد، 23 بار قهرمان جام حذفی شده و بارسلونا 30 بار این جام باارزش را به دست آورده است.

فصل قبل رقابت‌ها تحت تأثیر شیوع کوپا دل ری قرار گرفت و فینالش دو هفته قبل برگزار شد که با پنالتی نیمه دوم میکل اویارسابال، سوسیداد قهرمان شد. حالا تیم مارسلینو یک بار دیگر می‌تواند شانس خود را امتحان کند. بیلبائو آخرین بار در فینال فصل 2015-2014 برابر بارسلونا قرار گرفت و در ورزشگاه نوکمپ 3 بر یک شکست خورد ضمن اینکه در سال‌های 2012 و 2009 نیز با تیم کاتالان بازی کرده است.

بیلبائو برای رسیدن به فینال این فصل نسبتاً راه آسانی را طی کرده اما در نیمه‌نهایی برابر لوانته کارش به وقت اضافه کشید، بازی برگشت این مرحله در اواسط اسفند برگزار شد. اتلتیک در شش بازی آخرش در رقابت‌های مختلف برد نداشته از جمله چهار تساوی در لالیگا. تیم باسکی در آخرین بازی خود شنبه گذشته در خانه با آلاوس امتیازات را تقسیم کرد. این تیم در حال حاضر در رده یازدهم لالیگا است و می‌خواهد فصل را در نیمه اول جدول به پایان برساند در حالی که با سلتاویگو، تیم بالای سرش هم امتیاز است ضمن اینکه با پیروزی برابر بارسلونا می‌تواند سهمیه لیگ اروپای فصل آینده را به دست آورد.

بارسا که با فاصله پرافتخارترین تیم جام حذفی است، آخرین بار در سال 2018 قهرمان کوپا دل ری شده. تیم رونالد کومان ماه گذشته از مرحله یک‌هشتم‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا به وسیله پاری‌سن‌ژرمن حذف شد اما هنوز برای رسیدن به دو جام می‌جنگد و با توجه به مشکلات بی‌شماری که در این فصل داشتند، جایگاه قابل قبولی در این مقطع از فصل دارند.

بارسا هفته گذشته در ال‌کلاسیکو 2 بر یک مقابل رئال مادرید شکست خورد تا جای خودش در رده دوم جدول را به رقیب ابدی‌اش بدهد اما رقابت‌ قهرمانی لالیگا در این فصل بسیار جذاب و نزدیک دنبال می‌شود. اتلتیکو مادرید در فاصله هشت هفته مانده به پایان فصل با 67 امتیاز در صدر جدول است و رئال مادرید و بارسلونا به ترتیب با 66 و 65 امتیاز در رده‌های بعدی قرار دارند.

بارسا قبل از بازی سخت با سویا در نیمه‌نهایی جام حذفی از سد کورنیا، رایو وایکانو و گرانادا گذشته. تیم کومان در بازی رفت نیمه‌نهایی با 2 گل به سویا باخت اما در بازی برگشت به نتیجه دلخواه 3 بر صفر رسید تا یک پای فینال باشد.

آبی اناری‌پوشان در لیگ این فصل دو بار بیلبائو را برده‌اند اما در ژانویه در نیمه‌نهایی سوپرجام اسپانیا 3 بر 2 برابر این تیم شکست خوردند.

اینیگو لکوئه احتمالاً در سمت چپ دفاع برای بیلبائو بازی می‌کند ضمن اینکه چهره‌های آشنای خط حمله این تیم، ایکر مونیاین، رائول گارسیا و اینیاکی ویلیامز در یک سوم دفاعی بارسلونا دردسر درست خواهند کرد. دست مارسلینو در خط میانی باز است و احتمالاً اونای لوپس، میکل وسگا، دنی گارسیا و اونای ونسدور در ترکیب اصلی قرار می‌گیرند.

فیلیپه کوتینیو و آنسو فاتی همچنان مصدوم هستند نتو هم به دلیل مشکل قوزک پا نمی‌تواند بازی کند. کومان شاید نسبت به ال‌کلاسیکو در تیمش تغییراتی ایجاد کند، جرارد پیکه می‌تواند در ترکیب اصلی بازی کند و آنتوان گریزمان نیز از ابتدا حضور دارد. اسکار مینگسا و رونالد آرائوخو ممکن است در دفاع سه نفره حضور نداشته باشند و فرانکی دیونگ به دفاع برود.

 

رویای قهرمانی دوگانه داخلی و اروپایی برای چلسی یا چهارگانه برای منچسترسیتی، امشب به پایان می‌رسد چون قرار است در نیمه‌نهایی جام حذفی انگلیس در ورزشگاه ویمبلی برابر هم قرار بگیرند. هر دو تیم به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا صعود کرده‌اند و چلسی می‌خواهد باخت فصل قبل در فینال جام حذفی برابر آرسنال را جبران کند در حالی که سیتی، جدی‌ترین مدعی قهرمانی لیگ برتر، فصل قبل در همین مرحله مقابل آرسنال حذف شده است. پیروز بازی امشب شانس بیشتری برای قهرمانی دارد چون در دیگر دیدار نیمه‌نهایی لسترسیتی و ساوتهمپتون به مصاف هم می‌روند. پیروزی 3 بر یک برابر لوتون تاون آخرین بازی چلسی با مربیگری فرانک لمپارد بود و مقامات باشگاه با اخراج او و آوردن توماس توخل به تیم سر و شکل دادند. مربی آلمانی که شب کریسمس از پاری‌سن‌ژرمن اخراج شد، حالا جای خود را در دل هواداران پیدا کرده. او به دفاع تیم انسجام بخشیده و تیمش فوتبالی هجومی ارائه می‌کند. حالا اگر او بتواند یکی از تیم‌های مدعی انگلیس، سیتی را از پیش رو بردارد، برای چهارمین بار در پنج سال اخیر فینال این جام معتبر را درک می‌کند-باخت دور پنجم به منچستریونایتد در فصل 2019-2018 تنها استثنا بوده- و حضور در پانزدهمین فینال، این تیم را بعد از آرسنال(21) و منچستریونایتد(20) در رده سوم قرار می‌دهد. چلسی البته در دو بازی خانگی آخرش با یک گل به پورتو باخت و شکست تحقیرآمیز 5 بر 2 را مقابل وست برومویچ متحمل شد تا کمی درباره خط دفاع تیم نگرانی به وجود آید. اما تیم پپ گواردیولا در مسیر رسیدن به چهارگانه قهرمانی باقی مانده. با دو برد 2 بر یک مقابل بوروسیادورتموند به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان رسیدند و هفته آینده در فینال جام اتحادیه انگلیس با تاتنهام روبه‌رو می‌شوند. با 11 امتیاز اختلاف هم در صدر جدول لیگ برتر یکه‌تازی می‌کنند در حالی که شش بازی تا پایان فصل بیشتر نمانده. البته مربی کاریزماتیک کاتالان در جام حذفی چندان موفق نبوده و این تیم در هشت سال گذشته تنها یک بار به فینال رسیده که با برد 6 بر صفر در فصل 2019-2018 برابر واتفورد همراه بود. سیتی در چهار بازی قبلی خود در جام حذفی این فصل بیرمنگام، چلتنهام، سوانزی و اورتون را شکست داده و در هر یک از این بازی‌ها حداقل دو گل زده ضمن اینکه او خاطره خوبی از بازی با تیم‌های توخل دارد. او در سال‌های 2016-2013 در پنج بازی با توخل شکست نخورده. سیتی از 9 بازی آخرش با چلسی 7 برد داشته از جمله پیروزی 3 بر یک ژانویه در استمفوردبریج.

متئو کواچیچ به خاطر مصدومیت همسترینگ به این بازی نمی‌رسد اما انگولو کانته و ژورژینیو، مثل همیشه بازیکنان مؤثر چلسی در خط میانی خواهند بود. توخل در خط حمله به میسون ماونت، کای هاورتز اعتماد دارد و احتمالاً یک نفر دیگر را از میان تیمو ورنر و کریستین پولیشیچ در خط حمله قرار می‌دهد. تیاگو سیلوای 36 ساله به خاطر محرومیت‌ها و مصدومیت‌ها شاید بازی نکند و آندریاس کریستنسن جایش را بگیرد. کپا آریسابالاگا هم دروازه‌بان چلسی در بازی‌های جام حذفی است. حریف مورد علاقه سرخیو آگوئرو، بهترین گلزن تاریخ منچسترسیتی، چلسی است اما به دلیل مصدومیت عضلانی شاید نتواند به آمار 15 گلش به چلسی اضافه کند. او اما تنها مصدوم سیتی است و آیمریک لاپورت می‌تواند در قلب دفاع کنار جان استونز بازی کند. کایل واکر و ژوائو کانسلو هم آماده بازی در دفاع کناری هستند. کوین دبروین با مشارکت در 9 گل در هشت بازی آخر تیمش در جام حذفی ستاره خط میانی خواهد بود در کنار رودری و ایلکای گوندوغان. در خط حمله هم ریاض محرز، گابریل ژسوس و فیل فودن شانس بیشتری دارند.

 

گزارش

 نیل جونز  

 

 چهره بازیکنان در پایان مسابقه گویای همه چیز بود. محمد صلاح روی ترش کرده و به آسمان نگاه می‌کرد. ترنت الکساندر-آرنولد روی زمین افتاده بود. تیبو کورتوا داشت آلیسون بکر را تسکین می‌داد و اندی رابرتسون بدون آنکه کسی مقابلش باشد فریاد می‌زد. واینالدوم هم انگار گم شده بود.

شب لیورپول نبود. فصل لیورپول هم نیست. در تابستان، افتخاری به عناوین لیورپول اضافه نخواهد شد.

پس از دو سال قهرمانی، دو سال شب‌های پر زرق و برق و رکوردشکنی، امسال تیم یورگن کلوپ بدون جام فصل را به پایان می‌رساند. آنها مقابل رئال مادرید در مجموع دو دیدار شکست خوردند و حذف شدند.

همین چند وقت پیش، صحبت از این بود که لیورپول میراث بزرگی برای آینده به جا می‌گذارد و سلطه بر فوتبال دنیا را آغاز کرده است. لیورپول تیمی بود که همه به دنبال شکست دادنش بودند. آنها «غول‌های ذهنیت» و «قهرمانان همه چیز» بودند. لبخند کلوپ می‌توانست اسکله آلبرت داک در بندر لیورپول را روشن کند اما اوضاع عوض شده است. لیورپول شاید با قهرمانی فصل گذشته لیگ برتر به تخت سلطنت برگشت اما زیاد در آنجا نماند. زندگی سریع می‌گذرد، حتی وقتی در اوج قله باشید.

30 سال طول کشید تا قهرمانی لیگ به دست بیاید، ولی همه چیز در عرض هفت ماه از بین رفت. این فصل لیورپول در زمستانی سرد از هم گسیخت؛ آنها مصدومان فراوانی داشتند، بدشانسی آوردند و البته فرمشان به شکلی هشداردهنده افت کرد.

رکورد شکست‌ناپذیری آنها در خانه از دست رفته و آنها شش بار پیاپی در آنفیلد شکست خوردند. آن عامل ترس از لیورپول دیگر وجود ندارد.

لیورپول در فصل گذشته 99 امتیاز کسب کرد و فصل پیش از آن هم 97 امتیاز به دست آورده بود اما در فصل جاری، در صورتی که بهترین اتفاقات برایشان رقم بخورد، به آمار 73 امتیاز خواهند رسید. آنها در فصل 21-2020، به اندازه کل سه فصل قبل از آن شکست خورده‌اند. لستر سیتی بیشتر از آنها گل زده و استون ویلا کمتر از آنها گل خورده است.

حتی اورتون هم به آنفیلد آمد و پیروز شد.

حالا مسأله این است که آیا این مشکلات موقتی است؟ آیا این سیستم که در ماه‌های گذشته فروپاشیده، می‌تواند از نو شروع کند؟ آیا ماشین لیورپول را می‌توان دوباره راه انداخت؟ آیا می‌توان این فصل را به عنوان استثنا در نظر گرفت که در آن این شرایط سخت و بدشانسی به لیورپول ضربه زده و گفت که لیورپول مشکلات عمیق‌تر و ساختاری ندارد؟

لیورپول در سال‌های اخیر واکنش خوبی به مشکلات داشته است. آنها در سال 2016 در فینال جام اتحادیه و لیگ اروپا شکست خوردند، ولی توانستند با سرعت خوبی به روند خوبشان برگردند. لیورپول دو سال قبل هم در فینال لیگ قهرمانان در کیف مقابل رئال مادرید شکست خورد اما بازگشتی خیره‌کننده داشت.

زمانی که آنها در سال 2019 با فاصله‌ای ناچیز قهرمانی در لیگ را از دست دادند، دوباره متحد شدند، لیگ قهرمانان را فتح کردند و شاید قاطعانه‌ترین فصل تاریخ باشگاه در لیگ برتر را ثبت کردند.

آیا آنها می‌توانند دوباره این کار را انجام دهند و از ناامیدی بهره بگیرند تا به رویایشان برسند؟

ریو فردیناند، کارشناس بی‌تی اسپورت گفت: «لیورپول در حال حاضر در تعقیب تیم‌های دیگر است». شاید این برای لیورپول و کلوپ خوب باشد؛ چون هر دو، زمانی که شانسشان را کم می‌دانند، بهتر کار می‌کنند.

تعقیب می‌تواند جذاب و هیجان‌انگیز باشد اما لیورپول در این فصل آن شرایط را نداشته است. آنها پرنوسان بوده‌اند و خستگی و فشار مبارزه با موجی که برابرشان خیز برداشت، از پایشان درآورد.

آنها بی‌تردید با بازگشت یک بازیکن کلیدی‌شان بهتر می‌شوند. غیبت ویرجیل فن‌دایک بسیار تأثیرگذار بوده است. مصدومیت‌های جو گومز و یوئل ماتیپ هم اوضاع را ده برابر بدتر کرده است. حضور جوردن هندرسون در خط میانی و در رختکن هم غیر قابل جایگزینی است. از دست دادن بازیکنان یک چیز است و از دست دادن رهبران تیم چیز دیگری. لیورپول هر دو مشکل را داشت.

لیورپول همچنین نمی‌توانست روی حمایت تماشاگرانش حساب باز کند. رقیبان شاید این را مسخره کنند اما بسیاری از موفقیت‌های لیورپول در سال‌های اخیر به دلیل جو یکتای آنفیلد بوده است؛ آن هم‌افزایی شگفت‌انگیز بین تیم و جمعیت. تیم کلوپ به نحوی ساخته شده که در میان سروصدای تماشاگران اوج بگیرد. سکوت برای آنها مناسب نیست. بازگشت Kop هر چه سریع‌تر اتفاق بیفتد بهتر است.

اما مسائل دیگر را سخت‌تر می‌توان توضیح داد. آیا روبرتو فیرمینو تنها یک فصل بد را پشت سر می‌گذارد یا اینکه سقوطش آغاز شده است؟ شماره 9 لیورپول در تمامی رقابت‌ها در این فصل 41 بار به میدان رفته و تنها 6 گل زده است. او در 20 بازی اخیرش تنها یک گل به ثمر رسانده است و به اندازه کافی به تیم کمک نمی‌کند.

سادیو مانه هم دچار مشکل است. او در 17 بازی اخیر سه گل زده و در کل فصل در لیگ تنها هفت گل به ثمر رسانده است. این ستاره سنگالی از نظر ذهنی و فیزیکی در هم شکسته است. او همچنان اراده‌ای قوی دارد اما پاها و ذهنش دیگر یاری نمی‌کنند. مانه نیاز به استراحت دارد.

لیورپول قطعاً باید جانشینی برای واینالدوم پیدا کند که در تابستان به صورت آزاد این تیم را ترک خواهد کرد. آنها باید تصمیم بگیرند که آیا نبی کیتا یا الکس اکسلاید-چمبرلین می‌توانند جایی در میان بازیکنان جاه‌طلب لیورپول پیدا کنند یا نه.

هر دو نفر استعدادش را دارند و کلوپ طرفدارشان است اما هیچ‌کدام نتوانسته‌اند به اندازه کافی آماده باشند تا تأثیر خود را بگذارند. جیمز میلنر در 35سالگی همچنان در دیدارهای بزرگ به آنها ترجیح داده می‌شود.

پنجره نقل و انتقالات پیش رو بسیار مهم است. مانند سال 2018 که در آن لیورپول ستاره خرید و خریدهایی عالی داشت. آنها آلیسون، فابینیو و فن‌دایک را در عرض شش ماه جذب و ستون فقرات تیمشان را تقویت کردند. این بازیکنان کلاس جهانی یک تیم در کلاس جهانی ساختند.

اگر در تابستان پیش رو هم همین اتفاق بیفتد عالی می‌شود. این جالب بود که هر سه خرید لیورپول در تابستان 2020 مقابل مادرید نیمکت‌نشین بودند. البته دیوگو ژوتا عالی بوده و کلاس بالای تیاگو آلکانتارا باعث می‌شود به او فرصت داده شود اما کاستاس تسیمیکاس هیچ کاری نکرده تا نشان دهد رقیبی جدی برای اندی رابرتسون در پست مدافع چپ است.

این ملی‌پوش یونانی از زمانی که از المپیاکوس به لیورپول پیوسته، تنها پنج دقیقه در لیگ برتر بازی کرده و با این حال پنج دقیقه بیشتر از بن دیویس به میدان رفته که از پرستون نورث ‌اند در ژانویه خریداری شد.

کلوپ به این اشاره کرده که آنها نیاز به زمان دارند تا جا بیفتند و با سبک بازی او آشنا شوند اما آیا روزی می‌رسد که آنها آماده شوند؟

تاکومی مینامینو هم همینطور. او در ژانویه 2020 آمد و 12 ماه بعد به ساوتهمپتون قرض داده شد. دیووک اوریگی هم هست که البته جایگاه خاصی نزد طرفداران لیورپول دارد اما پس از شش سال حضور در لیورپول و تنها 63 بار حضور در ترکیب ثابت، نیاز به چالش جدیدی دارد. ژردان شکیری هم احتمالاً باید به تیم دیگری برود.

کلوپ گفته تیمش نیاز به خانه‌تکانی در تابستان ندارد اما مشخص است که او باید دست کم سه خرید باکیفیت داشته باشد. لیورپول یک مدافع میانی با کلاس بالا می‌خواهد، چه ابراهیما کوناته باشد و چه فرد دیگری. آنها یک هافبک جنگنده و فیزیکی می‌خواهند که بتواند در سطحی خوب بیش از 30 بازی در طول فصل انجام دهد و یک مهاجم مرکزی هم نیاز دارند که رقیب فیرمینو باشد؛ شاید هم جانشین او شود.

پیدا کردن این بازیکنان کار آسانی نخواهد بود، به‌ویژه اگر لیورپول در جمع چهار تیم برتر لیگ قرار نگیرد و به لیگ قهرمانان نرسد. آنها البته هفت بازی بسیار مهم تا پایان فصل پیش رو دارند. فشار بر لیورپول بالاست و کلوپ این را می‌داند.

هنگامی که پس از بازی با رئال از او درباره راهیابی به لیگ قهرمانان سؤال شد، گفت: «ما مجبوریم به این مسابقات راه پیدا کنیم. ما عاشق این رقابت‌ها هستیم و به دلایل مختلف، حضور در آن برای باشگاه بسیار مهم است.»

از حالا به بعد، او و تیمش باید متحد شده و تمرکزشان را پیدا کنند. لیورپول در گذشته این کار را انجام داده است اما این فصل حتی سرسخت‌ترین افراد را هم به چالش کشیده است. لیورپول به زانو درآمده اما تسلیم نشده است. نبرد در آنفیلد ادامه خواهد داشت. آنها مجبورند به مبارزه ادامه دهند. این تنها راهی است که کلوپ بلد است.

منبع: سایت گل

یادداشت

راب داوسن   

 

 

 

 منچستریونایتد برای دومین سال متوالی به نیمه نهایی لیگ اروپا رسید. در واقع این تیم از زمانی که سولشر سرمربی‌اش شده (دسامبر 2018) برای رسیدن به مراحل نیمه نهایی مشکلی نداشته است. چیزی که برای این تیم مشکل‌ساز بوده صعود از این مرحله به فینال بوده است. این پنجمین صعود من‌یونایتد سولشر به نیمه نهایی‌ تورنمنت‌های مختلف است که پنجشنبه شب با پیروزی 2 بر صفر مقابل گرانادا و تکرار نتیجه بازی رفت خیلی آسان حاصل شد. مربی نروژی اما هنوز نتوانسته تیمش را به فینال ببرد و این بار رم مانعی است که سر راه او و تیمش برای رسیدن به ایستگاه آخر قرار دارد.

از سولشر زمانی که گفت نتیجه‌ گرفتن در لیگ برتر انگلیس اولویتش هست، انتقادهای زیادی شد اما با نتیجه‌ای که تیمش در لیگ اروپا گرفت شکی نیست که او قهرمانی در این رقابت‌ها را می‌خواهد. او پس از بازی گفت: «گرانادا واقعاً شما را به چالش می‌کشد. بازی‌شان فیزیکی است و آنها با همه بازیکنان‌شان جلو می‌کشند. در چنین بازی‌هایی شما مجبورید دفاع کنید. ما با کلین‌شیت 2 بر صفر بازی را بردیم که تا حدی بر عملکرد انفرادی خوب بازیکنان‌مان هم تأثیرگذار بود. حالا با اعتماد به نفس کامل برای بازی یکشنبه (در لیگ برابر برنلی) آماده می‌شویم.»

یونایتد هرگز در یک نبرد اروپایی که بازی رفتش را خارج از خانه برده باشد، حذف نشده است. با این حال سولشر نخواست ریسک کند و برای بازی برگشت هم هر دو هافبک اصلی‌اش برونو فرناندس و پل پوگبا را در ترکیب اصلی گذاشت. ادینسون کاوانی هم که در ابتدای هفته به خاطر درخشش‌ در شب پیروزی برابر تاتنهام و کسب عنوان بهترین بازیکن میدان سرحال و پر از روحیه بود، در ترکیب اصلی قرار گرفت. این مهاجم اروگوئه‌ای، آینده‌اش هنوز در هاله‌ای از ابهام است اما او نقشی کلیدی در امیدواری منچستریونایتد به کسب افتخار از الان تا پایان فصل دارد. کاوانی 34 ساله بعد از فقط 6 دقیقه گل زد. یک والی با پای چپ که پنجاهمین گل اروپایی‌اش شد و تیر خلاص را به امیدهای گرانادا برای جبران باخت خانگی دور رفت زد.

با غیبت طولانی‌مدت مارسیال به خاطر مصدومیت زانو و خانه‌نشینی رشفورد به خاطر آسیب‌دیدگی کتف و پا، بار حملات و گلزنی تیم روی شانه‌های کاوانی و میسون گرینوود است. با اینکه از ابتدای سال 2021 حضور کاوانی در ترکیب اصلی به خاطر محرومیت و مصدومیت، ثبات نداشته است، او یکشنبه شب مقابل تاتنهام که تیمش 3 بر یک برد و پنجشنبه شب برابر گرانادا ارزش‌هایش را به اثبات رساند. درباره تأثیر روزافزون او در عملکرد من‌یونایتد چیزهای زیادی گفته شده است و اینکه احتمالاً یکشنبه شب هم در مصاف خانگی برابر برنلی در ترکیب اصلی خواهد بود. به همین دلیل همانقدر که مهم است او برای بازی‌های باقی‌مانده تا پایان فصل آماده بماند، تصمیمش برای اینکه فصل آینده کجا بازی کند هم اهمیت دارد. سولشر اعتراف کرد که دوست دارد کاوانی قراردادش را یک سال دیگر تمدید کند اما در حالی که بوکاجونیورز هم پیشنهاد داد، کاوانی سر دوراهی قرار گرفته است. تصمیم او تأثیر بسزایی در تغییر برنامه‌های تابستانی من‌یونایتد برای فصل نقل و انتقالات خواهد داشت. اگر برود، آن وقت سولشر مهاجم جدید می‌خواهد. اگر هم بماند جست‌ و جو برای مهاجم جدید یک سال به تعویق می‌افتد. این در حالی است که به نظر می‌رسد او هنوز بابت محرومیت جنجالی‌اش در ماه ژانویه از سوی انگلیسی‌ها به خاطر کاکاسیاه خطاب کردن یک دوست و نژادپرستانه تلقی شدن آن از سوی کمیته انضباطی، ناراحت است. از سوی دیگر با توجه به نزدیک بودن جام جهانی 2022، کاوانی می‌خواهد به بازی در سطح اول فوتبال اروپا ادامه دهد.

سولشر برای جلب نظر مدیران باشگاه از بابت پیشرفت تیمش نیاز به قهرمانی در لیگ اروپا ندارد اما اگر تیم او برای پنجمین بار در نیمه‌نهایی‌ها ببازد، قطعاً سؤالاتی درباره ذهنیت آن به وجود می‌آید. رم در سری A تیم هفتم است و از میلانی که منچستری‌ها در مرحله قبلی حذفش کردند، 9 امتیاز کمتر دارد. بنابراین به نظر می‌رسد که این یک فرصت طلایی برای رسیدن شیاطین سرخ به اولین فینال‌شان با سولشر باشد اگرچه نگاه مربی جوان نروژی به کسب جوایز بزرگتری است.

منبع: ESPN

 

زمان نیمه نهایی لیگ قهرمانان و لیگ اروپا

 چهار تیم پایانی لیگ قهرمانان اروپا در حالی مشخص شدند که باید رئال مادرید را تنها تیم بزرگ باقی‌مانده در مرحله نیمه‌نهایی دانست. منچسترسیتی برای نخستین بار در پنجمین سال مربیگری پپ گواردیولا توانست به نیمه‌نهایی برسد و باید هشتم اردیبهشت در بازی رفت در پارک دپرنس به میهمانی پاری‌سن‌ژرمن برود. بازی برگشت 14 اردیبهشت در ورزشگاه اتحاد به انجام می‌رسد. بازی خاصی است از آن جهت که تقابل نادری میان دو تیمی محسوب می‌شود که با ثروت دولتی سردمدار تحول در فوتبال اروپا شده‌اند. سیتی با مالکیت دولت ابوظبی و پاری‌سن‌ژرمن با پول قطری‌ها نظم سنتی فوتبال را تغییر داده‌اند. این دو تیم اشتیاق فراوانی برای نخستین قهرمانی اروپا دارند و وقتی موریسیو پوچتینو، مربی فعلی پاری‌سن‌ژرمن، مربی تاتنهام بود تیمش در مرحله یک‌چهارم‌نهایی لیگ قهرمانان فصل 2019-2018 برابر سیتی قرار گرفت که در نهایت با یک بازی فوق‌العاده هیجان‌انگیز راهی نیمه‌نهایی شدند. چلسی هم که هفتم اردیبهشت در بازی رفت نیمه‌نهایی در ورزشگاه آلفردو دی استفانو مقابل رئال مادرید قرار می‌گیرد، از سال 2003 و خرید باشگاه توسط مالک روس، رومن آبراموویچ به یکی از تیم‌های مطرح قاره تبدیل شد. این تیم برای نخستین بار بعد از سال 2014 به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا صعود کرده و به دنبال دومین قهرمانی تاریخش است. رئال مادرید که با 13 قهرمانی پرافتخارترین تیم قاره محسوب می‌شود، در یک دهه گذشته به همراه بارسلونا و بایرن‌مونیخ بر لیگ قهرمانان سلطه داشته و این سه تیم در 9 تا از 12 دوره اخیر لیگ قهرمانان به عنوان نخست رسیده‌اند.

 

احتمال فینال 

تمام انگلیسی لیگ اروپا

رم با تساوی یک بر یک مقابل آژاکس و برتری 3 بر 2 در مجموع دو دیدار با تیم هلندی حریف منچستریونایتد در نیمه‌نهایی لیگ اروپا شد. شاگردان اوله گونار سولشر در بازی برگشت مقابل گرانادا پیروزی 2 بر صفر را تکرار کردند. یونایتد در بازی رفت 9 اردیبهشت میزبان رم است در حالی که در سال 2007 در یک‌چهارم‌نهایی لیگ قهرمانان 7 بر یک تیم ایتالیایی را در هم کوبیده. در دیگر بازی نیمه‌نهایی لیگ اروپا، ویارئال 9 اردیبهشت میزبان آرسنال است. تیم اونای امری که سه بار با سویا قهرمان این جام شده، با پیروزی 3 بر یک در دو دیدار برابر دیناموزاگرب راهی نیمه‌نهایی شده و با آرسنال، تیم سابق این مربی اسپانیایی روبه‌رو می‌شود که در مجموع دو بازی 5 بر یک اسلاویاپراگ را شکست داده. بازی‌های برگشت یک هفته بعد برگزار می‌شود.

 

 

 سه چالش بزرگ زیدان تا پایان فصل

فتح لیگ قهرمانان اروپا همیشه چیزی بوده که عملکرد مربیان رئال مادرید بر اساس آن قضاوت شده است. قهرمانی در اروپا بخشی از DNA این باشگاه بوده و 13 قهرمانی‌اش در لیگ قهرمانان هم گواه آن است اما فتح همزمان اروپا و لالیگا در یک فصل چیزی بوده که رئالی‌ها اغلب برای تحقق آن مشکل داشته‌اند و زین‌الدین زیدان تنها یکی از سه مربی تاریخ این باشگاه است که موفق به انجامش شده است. در تاریخ باشگاه فقط سه بار – یک بار در فصل 57-1956، دومین بار در فصل 58-1957 و سومین بار در فصل 17-2016 – دوگانه قهرمانی در لیگ و اروپا محقق شده است. سومین و آخرین مورد با هدایت زیدان رقم خورد و او به انتظار 59 ساله هواداران برای کسب دوگانه پایان داد. حالا با رسیدن فصل 21-2020 به اوج خودش، زیدان می‌تواند نام خود را در فهرست مربیان تاریخ‌ساز باشگاه رئال مادرید پررنگ‌تر کند اگر یک بار دیگر موفق به کسب دوگانه شود. تیم او به نیمه نهایی لیگ قهرمانان رسیده و در لالیگا هم تیم دوم جدول است. در طول تاریخ هیچ مربی موفق به کسب 4 قهرمانی در لیگ قهرمانان نشده و این افتخاری است که زیدان با قهرمانی در این فصل لیگ قهرمانان آن را محقق خواهد کرد. باب پیزلی و کارلو آنچلوتی هم مانند زیدان موفق به کسب سه قهرمانی در لیگ قهرمانان شده‌اند. در نیمه نهایی امسال، رئال مادرید به مصاف چلسی می‌رود که سرمربی‌اش توماس توخل فصل گذشته توانست پاری‌سن‌ژرمن را به فینال این رقابت‌ها برساند. سومین چالش زیدان که تا یک ماه پیش شاید غیرممکن به نظر می‌رسید دفاع از قهرمانی تیمش در لالیگا است. تیم او فقط یک امتیاز کمتر از اتلتیکومادرید دارد اما از آنجا که اتلتیکومادرید در ادامه فصل باید به مصاف بارسلونا برود، این شانس برای کهکشانی‌‌ها وجود دارد که به صدر جدول هم برسند. از سال 2008 که برند شوستر موفق به انجام این کار شد، هیچ‌یک از مربیان رئال مادرید نتوانستند از قهرمانی‌‌ این تیم در لالیگا دفاع کنند و این شامل مربیانی مانند ژوزه مورینیو، کارلو آنچلوتی و خود زیدان می‌شود.