عناوین این صفحه
-
گزارش
-
آرزوهای بزرگ در شهر ابدی
-
توخل، درمان درد چلسی
-
اختلافات یک رختکن پراکنده
-
اسکولاری جلوی سقوط را گرفت و رفت
-
خبر
جستجو بر اساس تاریخ
نظرسنجی
شماره : 6685 /
۱۳۹۹ چهارشنبه ۸ بهمن
|
|
|
گزارش
مهاجمان رئال در باشگاه‌های دیگر می‌درخشند!
به‌جز کریم بنزما، سایر مهاجمان رئال‌مادرید در این فصل مقابل دروازه حریفان مشکل داشته‌اند اما مهاجمانی که به‌صورت قرضی به باشگاه‌های دیگر در سراسر اروپا رفته‌اند خوش درخشیده‌اند و به‌آسانی گل می‌زنند، به‌ویژه دو مهاجمانی که می‌توانستند ذخیره بنزما باشند، یعنی لوکا یوویچ و بورخا مایورال، عالی بوده‌اند.
یوویچ به‌صورت قرضی به آینتراخت فرانکفورت برگشته و تنها در 75 دقیقه حضور در میدان، سه گل به ثمر رسانده است، یعنی یک گل بیشتر از تعداد گل‌های او در یک فصل و نیم حضور در رئال‌مادرید (2). او در فرانکفورت هنوز در ترکیب ثابت قرار نگرفته اما سه‌بار به‌عنوان بازیکن جانشین به میدان رفته و میانگین یک گل در هر 25 دقیقه را ثبت کرده است. یوویچ اخیراً مقابل آرمینیا بیله‌فلد به گل رسید، به این ترتیب انتقال قرضی او طبق برنامه پیش رفته. یوویچ 23 سال دارد و فرصت کافی برای جا افتادن در مادرید را دارد اما او باید فرم خود را در ماه‌های آینده بازیابد تا رئال بتواند از این خرید 60میلیون یورویی‌اش نهایت استفاده را ببرد.
بورخا مایورال هم در رم اوضاع خوبی دارد. او هشت گل زده (و در این هفته مقابل اسپتزیا دو گل به ثمر رساند) و پنج گل هم ساخته است. نیمی از فصل باقی مانده و او تنها یک گل تا رسیدن به بهترین آمار شخصی‌اش در یک فصل فاصله دارد (این بازیکن فصل گذشته 9 گل برای لوانته به ثمر رساند). این مهاجم متولد پارلا بازیکنی است که زیدان به‌عنوان ذخیره بنزما می‌خواست اما چون رئال نتوانست یوویچ را در تابستان به تیم دیگری منتقل کند، مجبور به قرض دادن او شد. حالا رم می‌تواند درباره آینده او تصمیم بگیرد. آنها می‌توانند در پایان فصل با 15میلیون یورو، یا در تابستان 2022 با 20میلیون یورو انتقال او را دائمی کنند. البته اگر رم این بند را فعال کند و بعد بخواهد مایورال را بفروشد، باید ابتدا او را به رئال پیشنهاد کند و در صورتی که رئال او را نخواست به باشگاه دیگری واگذارش کند.
دیگر بازیکن مادرید که خوش می‌درخشد براهیم دیاز است که چهار گل برای میلان زده است، یعنی بیشتر از وینیسیوس، رودریگو، آزار، آسنسیو و لوکاس واسکس؛ بازیکنانی که حضورشان باعث شد رئال دیاز را قرض بدهد.
دو بازیکن دیگر هم گلزنی کرده‌اند؛ گرت بیل سه گل برای تاتنهام زده و تاکه کوبو هم یک گل به ثمر رسانده است. سه بازیکن قرضی دیگر، یعنی خسوس وایخو، دنی سبایوس، و رینیر گلی نزده‌اند.
بارسلونا، بدهکار به عالم و آدم
بارسلونا که دچار بحران مالی است، 126میلیون یورو به 19 باشگاه بدهکار است. غول‌های کاتالان اخیراً گزارش مالی سالانه خود را منتشر کرده‌اند. بیشترین بدهی بارسلونا 29میلیون یورو به لیورپول است، چراکه آنها هنوز بخشی از مبلغ انتقال فیلیپه کوتینیو، که سه سال پیش راهی بارسا شد را نپرداخته‌اند. کوتینیو گران‌ترین خرید تاریخ باشگاه است اما این بازیکن برزیلی در بارسا جا نیفتاده و این باشگاه از او نفع خاصی نبرده است. آنها 120میلیون یورو را در ابتدای قرارداد به لیورپول پرداختند و قرار بر این شد که بقیه مبلغ را به‌صورت اقساط در سال‌های آینده پرداخت کنند. لیورپول بخش زیادی از این مبلغ را گرفته است اما گزارش‌ها نشان می‌دهد 29میلیون یورو مانده است.
کوتینیو در این فصل فرصت آن را یافته که در بارسا بماند و خود را اثبات کند اما او پس از سه گل و دو پاس گل در 14 مسابقه، حالا از ناحیه زانو مصدوم است و چهار ماه دور از میادین خواهد بود. بارسلونا همچنین 10میلیون یورو بابت مالکوم به بوردو، 8میلیون یورو به گرمیو بابت آرتور ملو (که حالا در یوونتوس است) و 16میلیون یورو به آژاکس بابت فرنکی دی‌یونگ بدهکار است. بارسلونا بابت همه‌گیری ویروس کرونا دچار بحران مالی شده و این چیزی است که همه از آن خبر دارند. این باشگاه در ماه‌های اخیر به سراغ ریاضت اقتصادی رفته است.
در هفته گذشته گزارش شد آنها از چندین بانک بزرگ خواسته‌اند فعلاً اقساط‌شان را پرداخت نکنند تا به این ترتیب از انحلال باشگاه جلوگیری شود. این خبری برای طرفداران باشگاه نگران‌کننده بوده است.
کاتالان‌ها از بانک‌های گلدمن ساکس، آلیانز، بارینگز، آموندی و پرودنتیال درخواست کرده‌اند فرصت پرداخت اقساط‌شان را داشته باشند. بدهی آنها به بانک‌ها 200میلیون یورو است. این تیم لالیگایی 622میلیون یورو کسری بودجه دارد و 100میلیون یورو دیگر هم به طرف‌های دیگر بدهکار است.
بارسلونا اعلام کرده بود در جریان فصل 20-2019 انتظار می‌رود اولین باشگاهی شود که به درآمد یک‌میلیارد پوند در یک سال می‌رسد اما شیوع ویروس کرونا بشدت به این باشگاه ضربه زده است.
در اکتبر گذشته بود که باشگاه اعلام کرد بدهی‌هایش دوبرابر شده است، در نتیجه آنها دستمزد بازیکنان تیم را کم کردند و با فروش نلسون سمدو، آرتور، ایوان راکیتیچ و مارک کوکوریا 80میلیون یورو به دست آوردند.
آیا آلگری به رم می‌رود؟
آرزوهای بزرگ در شهر ابدی
اوون دیانا
اوضاع در شهر ابدی آرام نگرفته است. رم هفته سختی را پشت سر گذاشت و در دربی شکست خورد و در جام حذفی هم به شکلی فاجعه‌بار حذف شد، اما پیروزی 4 بر 3 آنها مقابل اسپتزیا در روز شنبه بسیار به کمک این تیم آمد.
این پیروزی باعث شد خانواده فریدکین بدانند قدم بعدی‌شان در رم چه باشد، ولی معمای بزرگی را هم برای‌شان رقم زد. بازیکنان و مربی تیم باید تغییر کنند اما چه زمانی باید این اتفاق روی دهد؟
پائولو فونسکا احتمالاً روی داغ‌ترین نیمکت مربیگری ایتالیا نشسته اما گل دقیقه پایانی لورنتزو پلگرینی مقابل اسپتزیا باعث شد او فعلاً در این تیم بماند. این مربی پرتغالی تا لحظه‌ای که آن گل به ثمر رسید در آستانه اخراج بود و از ماسیمیلیانو آلگری به‌عنوان گزینه اصلی جانشینی او یاد می‌شد.
این مربی اهل لیورنو در هر حال شاید راهی پایتخت ایتالیا شود و چنین انتصابی بی‌تردید باعث خوشحالی ادین ژکو خواهد شد. این بمب‌افکن بوسنیایی و فونسکا پس از شکست مقابل سویا در فصل گذشته لیگ اروپا با هم درافتاده‌اند و مربی می‌خواسته او را در تابستان به فروش برساند.
رابطه آنها پس از فاجعه جام حذفی بدتر هم شد و گفته می‌شود دلیل خط زدن نام ژکو از لیست بازی شنبه، انضباطی بوده است. چنین اوضاعی را نمی‌توان نگه داشت و به نظر می‌رسد خانواده فریدکین باید بین مهاجم ستاره و مربی‌شان، یکی را انتخاب کنند.
دن و رایان فریدکین در موقعیت سختی قرار گرفته‌اند. دستمزد ژکو بالاست (او هر فصل 5/7میلیون یورو می‌گیرد و در رده سوم پردرآمدترین بازیکنان سری آ قرار دارد)، از این‌رو باشگاهی که بخواهد او را بخرد مبلغ کمی به رم خواهد پرداخت. سن او نیز بالاست. از سوی دیگر، نقش او به‌عنوان کاپیتان تیم اوضاع را پیچیده‌تر هم می‌سازد. از سوی دیگر، فونسکا توانسته جلوروسی را در میانه فصل در جمع چهار تیم بالای جدول قرار دهد.
هدف اصلی رم در این فصل بازگشت به لیگ قهرمانان بوده است و این مربی 47 ساله در مسیر دستیابی به این هدف قرار دارد. از سوی دیگر، واکنش بازیکنان به گل تساوی دیرهنگام اسپتزیا (پیش از گل لحظات پایانی رم) نشان می‌دهد بازیکنانش همچنان پشت او هستند.
این روحیه همبستگی را می‌شد پس از گل دید؛ پلگرینی پس از به ثمر رساندن گل برتری، فونسکا را در آغوش کشید. پلگرینی دوباره در قلب همه حرکات هجومی خوب رم قرار داشت و گل او پاداش این عملکرد عالی بود. اینکه بازیساز اصلی تیم راضی باشد در صدر اولویت‌های خانواده فریدکین قرار دارد.
آوردن یک مربی جدید می‌تواند رختکن تیم را در میانه نبرد بر سر راهیابی به لیگ قهرمانان به‌هم بریزد اما این ریسک در صورتی که امکان آمدن آلگری وجود داشته باشد ارزش انجام دادن را دارد. اگر آلگری بیاید نشان می‌دهد مالکان رم اهداف بزرگی در سر دارند. آلگری سوابق زیادی در قهرمانی در سری آ دارد و تجربه او به کمک باشگاهی می‌آید که از سال 2008 تاکنون قهرمانی کسب نکرده است.
فوتبال فونسکا جذاب و چشم‌نواز است اما بعید به نظر می‌رسد با توجه به مشکلات دفاعی تیم او، رم با او به قهرمانی برسد. رم با این مربی پرتغالی به سقف رسیده است اما اگر آلگری بیاید، سقف رم آسمان خواهد بود.
منبع: فوتبال ایتالیا
سیاستمدار و سلطه‌گرا، ایده‌پرداز و تاکتیک‌شناس
توخل، درمان درد چلسی
توخل کار در چلسی را فرصتی برای اثبات خودش در انگلیس می‌داند، درست مثل کاری که یورگن کلوپ و پپ گواردیولا -دو مربی مورد تحسین او- قبلاً انجام داده‌اند
گزارش
کنستانتین اکنر
توماس توخل قرار است به‌عنوان جانشین فرانک لمپارد و مربی جدید چلسی معرفی شود و مقامات باشگاه امیدوارند این آلمانی بتواند از پتانسیل‌های بااستعدادترین بازیکنان تیم نهایت استفاده را ببرد.
توخل یکی از پیچیده‌ترین شخصیت‌های مربیگری فوتبال اروپا به حساب می‌آید. این مربی 47 ساله مشهور است به سیاستمداری و اینکه می‌خواهد همه چیز را تحت کنترل داشته باشد و از طرف دیگر صاحب‌نظر در سبک بازی و تنوع تاکتیکی است. او در دسامبر بعد از ماه‌ها درگیری آشکار میان او و مدیر ورزشی پاری‌سن‌ژرمن، لئوناردو اخراج شد.
اگرچه برخی در فرانسه مدعی هستند توخل هرگز نتوانست بهترین بازی را از تیم پرستاره پاریسی بگیرد اما این تیم برای نخستین‌بار در تاریخ خود به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید و قهرمانی‌های پیاپی داخلی به دست آورد. سابقه او به اندازه کافی برای مقامات تصمیم‌گیرنده چلسی درخشان بوده که کمی قبل از اخراج لمپارد، با او تماس گرفتند.
ابتدا تردیدهایی داشت درباره اینکه در میانه فصل مربی تیم شود اما او مدت‌هاست به مربیگری در لیگ برتر فکر می‌کند و نخستین‌بار در سال 2017 و بعد از جدایی پرجنجالش از بوروسیادورتموند مذاکراتی با چلسی داشت. توخل کار در استمفوردبریج را فرصتی برای اثبات خودش در انگلیس می‌داند درست مثل کاری که یورگن کلوپ و پپ گواردیولا -دو مربی مورد تحسین او- قبلاً انجام داده‌اند.
قدرت ارتباط بالا و پر از ایده‌های نو
در طول دوران حرفه‌ای، توخل در محیط‌های متفاوتی تجربه کار دارد. او کار را در تیم کوچک بوندس‌لیگا، ماینتس شروع کرد و بعد به تیم بزرگتر و باانگیزه‌تر اما از نظر مالی محدود بوروسیادورتموند رفت و بعد در قهرمان فرانسه، پاری‌سن‌ژرمن عهده‌دار مسئولیت شد.
آبی‌ها در تابستان هزینه زیاد و تیم گرانی را جمع‌آوری کردند اما بعید است توخل با مخالفت زیادی مثل آنچه در پاریس تجربه کرد، روبه‌رو شود. بعضی از بازیکنان چلسی گله داشتند از نبود دستورات تاکتیکی و اینکه با لمپارد رابطه برقرار نمی‌کردند. توخل اما معروف است به اینکه با تیم‌هایش ارتباط مؤثر برقرار می‌کند؛ اگر اجازه بدهند. او همچنین از ارائه و اجرای ایده‌هایش باک ندارد، چه روی تخته تاکتیک چه جای دیگر. در باشگاه‌های قبلی‌اش رژیم غذایی طراحی کرده، الگوی خواب را تغییر داده، دپارتمان آنالیز را زیر و رو کرده، در فرایند استعدادیابی دست برده و حتی در نوسازی تجهیزات و امکانات درگیر بوده.
درگیری مکرر با مدیریت
میل او به کنترل تقریباً همه چیز در یک باشگاه در گذشته برایش دشمن‌هایی درست کرده. در دورتموند، اسون میسلینتات، مدیر استعدادیابی باشگاه را به‌خاطر اختلافات نظری از ورود به زمین تمرین منع کرد و تقاضای خریدهای مشخصی از مدیرعامل، هانس یواخیم واتزکه و مدیر ورزشی تیم، میشاییل زورک داشت. واتزکه بعد از جدایی توخل گفت: «ارزش‌های اساسی اعتماد و احترام است. ما دو سال موفق با توخل داشتیم که اهداف ورزشی‌مان تأمین شد اما در این مدت اختلاف نظرهای زیادی هم با یکدیگر داشتیم.»
توخل در چند هفته پیش‌رو فرصتی برای اصلاحات اساسی در چلسی ندارد اما تابستان شاید بهترین زمان برای آزمایش واقعی رابطه او با مدیریت چلسی باشد. اینکه رومن آبراموویچ که گفته می‌شود هوادار توخل است و مدیر تیم، مارینا گرانوفسکایا به شخصیت مربی علاقه‌مند شوند یا نه، هنوز معلوم نیست.
کار با پولیشیچ و سیلوا
گفته می‌شود مقامات ارشد باشگاه بر این باورند که توخل خیلی بهتر از لمپارد که شغلش را به‌خاطر پنج باخت در هشت بازی لیگ از دست داد، می‌تواند از تیم فعلی بازی بگیرد. آبی‌ها در تابستان 222 میلیون پوند هزینه کردند اما بیشتر خریدهای جدید نتوانستند انتظارات را برآورده کنند. مشهورتر از همه، دو بازیکن هجومی آلمانی، تیمو ورنر و کای هاورتز که از وقتی به استمفوردبریج آمده‌اند، بیشتر از فراز، فرود داشته‌اند.
چلسی در هفته‌های اخیر چند مربی آلمانی زبان را مورد توجه قرار داد. آنها با رالف رانگنیک مربی سابق لایپزیگ تماس مستقیم گرفتند و با مربی فعلی این تیم آلمانی، یولیان ناگلزمان هم ارتباط برقرار کردند و به نظر می‌رسد آبی‌ها امیدوارند مدرسه مربیگری آلمان که کلوپ هم محصول آن است، بتواند مشکل باشگاه را حل کند.
توخل در 25 سالگی مجبور به کنار گذاشتن بازی شد و بعد از آن در سیستم آموزش مربیگری آلمان رشد کرد. او شاید بتواند با ورنر و هاورتز به‌راحتی ارتباط مؤثری برقرار و آنها را با سبک کاری خودش منطبق کند.
او همچنین با کریستین پولیشیچ در دورتموند و تیاگو سیلوا در پاری‌سن‌ژرمن کار کرده و در دوران کار در پایتخت فرانسه خواهان جذب ژرژینیو و آنتونیو رودیگر از چلسی شده بود. گفته می‌شود همین حالا بازیکنانی مثل پولیشیچ از آمدن توخل خوشحالند. اگرچه ویژگی‌های شخصیتی او گاهی به مذاق برخی چهره‌های اجرایی هیأت‌مدیره‌ها خوش نمی‌آید اما او به بازیکنان زیادی کمک کرده پیشرفت کنند و گام‌های بلندی در مسیر حرفه خود بردارند. او یک‌بار گفته: «فوتبال بازی بازیکنان است. ما به‌عنوان مربی فقط در خدمت آنها هستیم.»
با توجه به نارضایتی‌ها از لمپارد در هفته‌های اخیر، شاید نگرش توخل همان چیزی باشد که چلسی نیاز دارد.
منبع: BBC
چرا کار لمپارد به اخراج کشید؟
اختلافات یک رختکن پراکنده
در هفته‌های آخر مربیگری لمپارد، برخی ستاره‌های تیم او را مقصر فرم ضعیف‌شان قلمداد کردند و «جو عجیبی» بر رختکن حکمفرما شد؛ چیزی که توخل باید در اصلاحش بکوشد
شاید اسطوره چلسی باشد اما حتی برای فرانک لمپارد هم در برابر مربی اخراج‌کردن‌های رومن آبراموویچ در استمفوردبریج امانی نیست. پنج باخت در هشت بازی لیگ کافی بود تا نسخه لمپارد بعد از تنها 18 ماه در باشگاهی پیچیده شود که رکورد گلزنی‌اش را در اختیار دارد.
اخبار حکایت از آن داشت که چند روزی بود این تصمیم گرفته شده و حتی قبل از پیروزی برابر لوتون تاون در جام حذفی، توماس توخل به‌عنوان جانشین لمپارد انتخاب شده. در بیانیه باشگاه از سوی مالک روس، مارینا گرانوفسکایا، مدیر باشگاه و پتر چک، مدیر فنی و عملکرد تیم درباره قطع همکاری با لمپارد آمده: «بازی‌ها انتظارات را برآورده نمی‌کرد و هیچ چشم‌انداز مشخصی درباره پیشرفت تیم که در میانه جدول قرار گرفته، وجود نداشت.»
آنها به درخواست زمان هافبک سابق تیم ملی انگلیس به منظور جاانداختن تیم کم‌تجربه با خریدهای گران تابستانی توجهی نکردند چون لمپارد با کسب متوسط 67/1 امتیاز در هر بازی بدترین عملکرد را در میان مربیان دوران آبراموویچ داشته.
شاخص‌ترین ضعف لمپارد در گرفتن بهترین بازی از ورودی‌های جدید بود؛ بخصوص زوج آلمانی تیمو ورنر و کای هاورتز. این دو بخشی از ولخرجی 220 میلیون پوندی تابستانی چلسی بودند که بیش از هر تیم دیگری هزینه کرد اما هیچ‌یک نتوانستند فرم عالی خود در بوندس‌لیگا را تکرار کنند برای اینکه لمپارد نتوانست در سیستم مورد علاقه‌اش، 3-3-4 جای مناسبی برای‌شان پیدا کند.
مربی 42 ساله مایل بود هسته انگلیسی تیمش را که در فصل اول مسئولیتش باعث موفقیت تیم شده بودند، حفظ کند اما از میان بازیکنان بومی که مدنظر او بود، تنها بن چیلول برایش خریداری شد. دکلان رایس، هافبک وستهم، جیدون سانچو، بال بوروسیادورتموند و بن وایت، مدافع برایتون همه از نظر تصمیم‌گیران باشگاه خیلی گران به نظر رسیدند و باشگاه میل داشت از بند فسخ قرارداد ورنر و حکیم زیش استفاده کند و به‌ترتیب آنها را از لایپزیگ و آژاکس به خدمت بگیرد.
هاورتز را خیلی استعداد فوق‌العاده‌ای می‌دانستند که در سطحی بالاتر از بایرلورکوزن بازی می‌کند ضمن اینکه تصمیم به جذب تیاگو سیلوا به‌عنوان بازیکن آزاد از پاری‌سن‌ژرمن، تصمیم دقیقه آخر بود برای اینکه آبی‌ها می‌خواستند از روابط اروپایی خود بهره بگیرند.
با وجود آنکه بازیکنان جدید در فهرست اولیه بازیکنان مورد نظر لمپارد نبودند، تردیدی نیست که او یکی از بااستعدادترین گروه‌های اروپا را در اختیار داشت و تلاش زیادی کرد برای اینکه هماهنگی را میان آنها ایجاد کند اما در نهایت قربانی یک رختکن متشتت پر از بازیکنان مستعد شد.
برخی احساس می‌کردند لمپارد بعد از باخت‌ها، غیرمنصفانه بازیکنانش را سرزنش می‌کند و عده‌ای از علنی کردن ناراحتی‌شان درباره فرصت نداشتن برای بازی ابایی نداشتند. درگیری مارکوس آلونسو با لمپارد بعد از تساوی 3 بر 3 با وست برومویچ در رختکن اختلاف ایجاد کرد ضمن اینکه امثال امرسون پالمیری، آنتونیو رودیگر و فیکایو توموری از اینکه در تابستان به تیم دیگری نرفته بودند، رضایت نداشتند.
این باعث شد لمپارد تیمی متشکل از سه دفاع چپ، پنج مدافع میانی و گران‌ترین دروازه‌بان جهان که نیمکت‌نشین است، داشته باشد. در هفته‌های آخر مربیگری او، برخی ستاره‌های تیم لمپارد را مقصر فرم ضعیف‌شان قلمداد کردند و «جو عجیبی» بر رختکن حکمفرما شد؛ چیزی که توخل باید در اصلاحش در تیم نهم جدول بکوشد.
وظیفه او ایجاد اتحاد در تیمی است که با برخی بازیکنانش مثل تیاگو سیلوا و کریستین پولیشیچ سابقه همکاری دارد، هموطنان خارج از فرم، ورنر و هاورتز در آن هستند و عده‌ای بازیکن که به لمپارد وفادارند.
مربی سابق پاری‌سن‌ژرمن نه‌تنها باید این بازیکنان را از توانایی‌های خودش مطمئن کند بلکه باید هوادارانی را قانع کند که یکی از اسطوره‌های‌شان اخراج شده. بزرگترین گروه هواداری چلسی در هفته‌های اخیر خواهان وقت دادن بیشتر به لمپارد شدند و بنر بزرگ «ما به لمپارد اعتماد داریم» را در استمفوردبریج به نمایش درآوردند.
شاید برای خلاصی از چنگال انتقاد هواداران، آبراموویچ پیشدستی و قبل از اخراج لمپارد جایگاه اسطوره‌ای او را یادآوری کرد: «لمپارد چهره شاخصی در تاریخ چلسی است و جایگاه او دست‌نخورده باقی می‌ماند. به‌عنوان نماینده همه اعضای باشگاه از فرانک به‌خاطر اقداماتش تشکر می‌کنم و امیدوارم در آینده موفق باشد. در استمفوردبریج همیشه به روی او باز است.»
حالا که تماشاگران به استادیوم‌ها نمی‌آیند نمی‌توان درک کاملی از واکنش آنها داشت اما بدون شک رفتن او کام بسیاری از هواداران را تلخ می‌کند. توخل شاید حال آنها را عوض کند اما تنها در صورتی که بهتر از لمپارد تیم را در مسیر صحیح قرار دهد.
منبع: گل
اسکولاری جلوی سقوط را گرفت و رفت
لوییز فلیپه اسکولاری پس از آنکه کروزیرو را در سری ب برزیل نگه داشت، از این تیم جدا شد. کروزیرو برای اولین‌بار در تاریخ خود، در سال 2019 سقوط کرد و در اکتبر اسکولاری را با قراردادی تا پایان سال 2022 به خدمت گرفت. این مربی 72 ساله که قهرمان جام‌جهانی هم شده، زمانی به قهرمان چهار دوره لیگ برزیل پیوست که آنها به‌دلیل شروع ضعیف و شش امتیاز جریمه، در جدول از آخر دوم بودند.
اسکولاری در هفت بازی نخست خود با کروزیرو شکست نخورد و آنها را از منطقه سقوط خارج کرد. دو شکست پیاپی برابر اوسته و یوونتوده باعث شد آنها دوباره خطر سقوط به سری سی را حس کنند اما پیروزی 2 بر یک برابر اوپراریو در هفته گذشته بقای آنها را قطعی کرد. اسکولاری هم از این تیم جدا شد.
در بیانیه باشگاه آمده است: «کروزیرو و لوییز فلیپه اسکولاری تصمیم گرفتند با رضایت متقابل، دومین دوره حضور او در این باشگاه را خاتمه دهند. اسکولاری و دستیارانش در پرچالش‌ترین لحظه تاریخ باشگاه این مأموریت مهم را به سرانجام رساندند و کروزیرو را در سری ب نگه داشتند. آنها در 21 بازی تیم را هدایت کردند و 9 پیروزی، 8 تساوی و چهار شکست به دست آوردند.»
خبر
لبران تیم سابقش را ویران کرد
جذاب‌ترین اتفاق دیروز NBA، روبه‌رو شدن لبران جیمز با هم‌تیمی‌های سابقش در کلیولند بود.
ستاره تیم لس‌آنجلس لیکرز در شبی که تیمش موفق شد از سومین بازی خارج از خانه متوالی‌اش هم پیروزی بگیرد، یک‌تنه تقریباً نیمی از امتیازات مدافع عنوان قهرمانی رقابت‌ها را کسب کرد. او 46 امتیاز گرفت که تنها 23تای آنها در کوارتر چهارم رقم خورد. او علاوه بر این، 6 پاس گل و 8 ریباند هم داشت تا لیکرز با نتیجه 115 بر 108 میزبانش کلیولند کاوالیرز را شکست دهد؛ تیمی که یک‌بار با آنها قهرمان NBA شد. آنتونی دیویس هم به‌عنوان دومین بازیکن امتیازآور لیکرز 17 امتیاز دیگر کسب کرد و 10 ریباند و 4 پاس گل داشت.
این پیروزی در آستانه اولین سالروز سانحه دلخراش سقوط هلی‌کوپتر کوبی برایانت فقید ثبت شد. دیگر حاشیه مهم بازی هم پرخاش جیمز بر سر یکی از اعضای تیم کلیولند کاوالیرز بود که مشخص نشد به چه دلیل خشم ستاره لیکرز را برانگیخته است.
در تیم کاوالیرز هم آندره دروموند با 25 امتیاز و یک پاس گل و 17 ریباند امتیازآورترین بازیکن بود، هرچند نه او نه سدی عثمان که 20 امتیاز دیگر برای کاوالیرز کسب کرد، نتوانستند مانع نهمین شکست در هفدهمین بازی شوالیه‌ها شوند.
لیکرز اما با کسب چهاردهمین برد در هجدهمین بازی‌اش فعلاً دوباره به صدر جدول کنفرانس غرب برگشته است.
بازگشت درخشان تاتوم
سخت‌ترین بخش مبتلا شدن به کرونا برای جیسون تاتوم، مهاجم 22 ساله سلتیکس، سردرد‌ها یا تب‌و‌لرزهایی که تجربه کرد نبود. آن علائم پس از همان شب اول از بین رفت.
سخت‌ترین بخش اما فشار روانی و ذهنی بود. او گفت: «ابتلا به کرونا سخت بود بخصوص بعد از اولین واکنش‌هایی که بدنت به این بیماری نشان می‌دهد متوجه‌اش می‌شوی. نمی‌دانم آیا باید وحشت کرد یا نه اما قطعاً باید از بابت ابتلا به این بیماری نگران بود چون با چیزهایی که می‌خوانید و می‌شنوید و اعلام آمار افرادی که مبتلا می‌شوند و آمار کسانی که نمی‌توانند جان سالم به‌در ببرند، خودتان می‌دانید که وضعیت چگونه است.»
تاتوم که 5 بازی قبلی تیمش را به‌خاطر کرونا از دست داده بود، در بازگشتش 24 امتیاز گرفت و 5 پاس گل و 4 ریباند داشت تا بعد از جیلن براون که 26 امتیاز گرفت، 2 پاس گل و 5 ریباند داشت دومین بازیکن امتیازآور بوستون سلتیکس در پیروزی 119 بر 113 این تیم مقابل بولز در شیکاگو باشد. تاتوم اعتراف کرد در پایان نیمه اول در نتیجه ابتلایش به کرونا، احساس خستگی می‌کرد هرچند او در نیمه دوم به بازی برگشت.
او گفت: «4، 5 روز اول پس از ابتلایم به کرونا مرا اذیت کرد. همه چیز روح و روانم را اذیت می‌کرد. به خودم می‌گفتم حالم خوب است، حالم خوب نیست؟ می‌توانم فلان بو را درک کنم؟ آیا قفسه سینه‌ام درد می‌کند یا فقط دارم به خودم تلقین می‌کنم؟»
تاتوم اما نشان داد که توانسته بر همه مشکلاتی که کرونا برایش آورده بود غلبه کند. امتیازآورترین بازیکن میدان هم زلاک لاوین، گارد تیم شیکاگو بولز بود که 30 امتیاز گرفت، 3 پاس گل داشت و 6 ریباند.
پیروزی نتس در نیویورک
نه کوین دورانت روی فرم بود و توپ‌هایش را داخل سبد می‌انداخت نه جیمز هاردن پرتاب‌هایی دقیق داشت.
ضعف عملکرد آنها از نظر دفاعی هم تیم‌شان بروکلین نتس را به دردسر انداخته بود اما امتیازآورترین تیم این فصل NBA دوام آورد تا اینکه موتور ستاره‌هایش روشن شد و با کمک آنها میزبان نیویورکی توانست میامی هیت را با نتیجه 98 بر 85 شکست دهد.
هاردن و دورانت که شروعی ضعیف و تقریباً سه کوارتر کم‌کار داشتند در پایان بازی هر کدام 20 امتیاز کسب کردند تا نتس در کوارتر چهارم ورق را به سود خود برگرداند و پیروز شود.
با این شکست تعداد باخت‌های هیت در این فصل دورقمی شد و این در حالی است که این تیم تنها 6 برد داشته است.
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|
ویژه نامه | آرشیو
مجری :
شرکت نوآوران تارنماگستر