میرزازاد اولین خرید آبادانی‌ها

نیما میرزازاد دروازه‌بان تیم فوتبال سپاهان به‌صورت قرضی تا پایان فصل جاری به جمع طلایی‌پوشان آبادانی پیوست. میرزازاد با دعوت کارلوس کی‌روش از رده سنی جوانان به اردوی تیم ملی بزرگسالان دعوت شده بود.  او همچنین بازی در تیم‌های ملوان بندر انزلی، نساجی مازندران و تیم‌ملی جوانان و امید را در کارنامه دارد.  این دروازه‌بان اولین خرید زمستانه تیم نفت آبادان است که پس از جدایی گوهری از نفت و پیوستن او به پرسپولیس، مدنظر منصوریان برای محافظت از دروازه تیمش قرار گرفت.

 

 

 مذاکرات دو باشگاه برای جذب میلاد جهانی

در فاصله چهار روز مانده تا پایان نقل ‌و انتقالات زمستانی لیگ برتر، باشگاه آلومینیوم در تلاش است میلاد جهانی وینگر تیم فوتبال ذوب‌آهن را به خدمت بگیرد. 

براساس این گزارش، مدیران آلومینیوم در چند روز اخیر مذاکرات فشرده‌ای را انجام دادند تا شرایط برای حضور جهانی در آلومینیوم فراهم شود. 

پرداخت پول رضایتنامه یا معاوضه بازیکن، مسائلی است که در مذاکرات طرفین مورد بررسی قرار گرفته و باید دید در نهایت چه توافقی میان مدیران دو باشگاه صورت خواهد گرفت.

  

 

اوت‌انداز به تبریز رفت

پنجره نقل و انتقالاتی باشگاه تراکتور هفته گذشته باز شد و این باشگاه تا امروز مهدی کیانی و محمد بلبلی را رسماً به‌خدمت گرفته و در حال مذاکره با چند گزینه دیگر است.  یکی از بازیکنانی که باشگاه تراکتور تمایل زیادی برای جذب او نشان داده نادر محمدی است.  مدافع پیکان که از چند باشگاه دیگر نیز پیشنهاداتی داشت گویا برای حضور در تراکتور به جمع‌بندی لازم رسیده و در آستانه سرخ‌پوش شدن قرار دارد.  محمدی دیروز راهی تبریز شد تا با حضور در باشگاه تراکتور مذاکرات نهایی را با مدیران این باشگاه انجام دهد. 

در صورتی‌ که اتفاق خاصی رخ ندهد، اوت‌انداز معروف پیکانی‌ها به‌عنوان سومین خرید زمستانی تراکتور معرفی خواهد شد.

 

گفت و گو

جعفر برزگر   

 

تیم فجرسپاسی که پس از سال‌ها به لیگ برتر برگشته شرایط خوبی در جدول ندارد. اما این تیم اگر چنین نتایجی را برای خود رقم زده حتماً دلایلی دارد که نباید قبل از دانستن آن قضاوت‌شان کرد. یکی از ابتدایی‌ترین و البته مهم‌ترین امکانات اولیه یک تیم داشتن زمین مناسب برای برگزاری بازی‌های خانگی است که البته فجری‌ها آن را نداشتند.

 

 شما از 24 بازیکن در 15 هفته استفاده کردید، این تعداد زیاد نیست.

این مسأله دلایل زیادی دارد. ما از هفته دوم و بازی با گل‌گهر با مشکلات سربازی تعدادی از بازیکنان‌مان مواجه شدیم. در هفته هفتم و هشتم تعدادی از بازیکنان ما مصدوم شدند. همه اینها آمار استفاده از بازیکنان را بالا می‌برد. به هرحال اگر ثبات باشد خیلی بهتر است. از طرفی هم باید از تمام بازیکنان استفاده کرد و آنها را در یک سطح نگاه داشت که این هم اتفاق خوبی است. البته فراموش نکنیم که فشردگی مسابقات و برگزاری بازی‌ها به فاصله هر پنج روز کار را سخت‌تر می‌کند.

یکی از مشکلات اصلی شما نداشتن زمین باکیفیت بود که ظاهراً به همین دلیل هر دو پیروزی‌تان را در خارج از خانه به دست آورده‌اید.

تمام تیم‌هایی که به شیراز آمدند از زمین ورزشگاه حافظیه شاکی بودند. بعضی تیم‌ها مثل فولاد، هوادار، مس رفسنجان و تراکتور به اینجا آمدند و مساوی گرفتند و رفتند که شاید راضی باشند، اما واقعیت این است که خود ما هم شاکی هستیم چون یک نیم فصل در این زمین بازی کردیم.

البته قرار شده که در نیم فصل دوم در خارج از شیراز میزبان حریفان‌تان باشید.

بله، اما هنوز نمی‌دانیم کجا. باور کنید هنوز نمی‌دانیم کجا باید بازی کنیم.

پیشنهاد خودتان کدام شهر است؟

ببینید برای ما کیفیت زمین مهم است. حالا شهرش فرقی ندارد که تهران باشد یا بوشهر، کرمان، اصفهان، مشهد یا... اما با توجه به فاصله کم بازی‌ها اگر قرار باشد در شهر دیگری بازی کنیم ما مثل نساجی نیستیم که پرواز چارتر داشته باشیم و باید در آن شهر حتی تا پایان فصل هم که شده اسکان پیدا کنیم. چون اگر بخواهیم هر پنج روز برای بازی‌ها در رفت و آمد باشیم تیم‌مان نابود می‌شود.

قبول دارید کسب 12 امتیاز در 15 هفته کم است؟

بله، البته به بخشی از دلایلش اشاره کردم. حتی ابتدای فصل هم در مصاحبه‌هایم گفتم که تیم‌هایی با امکانات گل گهر و مس رفسنجان هم در اولین سال حضورشان گزینه سقوط بودند. حتی نساجی هم غیر از امسال در فصل‌های قبل همین مشکل را داشت اما متأسفانه بعضی‌ها انتظار قهرمانی از فجر دارند. اگر همه دست به دست هم دهند تا تیم بماند قطعاً فصل بعد شرایطش بهتر هم خواهد شد.

به دلایلی که گفتید در جام حذفی با تیم اصلی‌تان حاضر نشدید؟

دقیقاً، برای این که ما به جام حذفی نیازی نداریم و اولویت‌مان لیگ است. با این که در آن بازی (مقابل آلومینیوم اراک) به 5-6 بازیکن‌مان استراحت دادیم اما در وقت‌های اضافی به حریف باختیم و چند فرصت را هم از دست دادیم.

تیم‌تان خیلی کم گل می‌زند، اما جالب این که در 15 دقیقه ابتدایی بازی‌هایش نه گل زده نه گل خورده.

ببینید ما به‌دلیل مصدومیت‌ها و بیماری‌ها 5-6 هفته اصلاً مهاجم نداشتیم و در چند بازی دفاع راست‌مان را در خط حمله به کار گرفتیم. به‌عنوان مثال فرزان دانا هفته اول برای‌مان بازی کرد و در اردوی تیم امید مصدوم شد و تا هفته سیزدهم او را در اختیار نداشتیم. یا محمد کاظمی بعد از دوری هفت هفته‌ای‌اش هنوز به شرایط مطلوب نرسیده است. بضاعت ما هم مثل سپاهان، استقلال، پرسپولیس یا گل‌گهر نیست که بازیکن زیاد و نیمکت خیلی قوی داشته باشیم.

از داوری هم ضرر کرده‌اید؟

به گواه کارشناسان داوری در خیلی بازی‌ها اشتباهات داوری امتیازهای با ارزشی را از ما گرفت. بازی با سپاهان دو گل خوردیم که هر دو گل خطا بود، مقابل فولاد پنالتی‌مان را نگرفتند و فکر می‌کنم تا امروز هفت امتیاز ما به همین دلیل از دست رفته است.

در فصل نقل و انتقالات به خواسته‌های‌تان رسیده‌اید؟

در پست‌هایی که نیاز داشتیم بازیکن گرفتیم و با جذب دو بازیکن دیگر کارمان تمام می‌شود. اما در این بازار که بازیکنان حداقل درخواست‌های 4-5 میلیاردی دارند باشگاه باید دل شیر داشته باشد که آنها را جذب کند.

 مدیرعامل باشگاه انتقادی از عملکرد شما داشت که شاید بهتر بود رسانه‌ای نمی‌شد اما در جلسه هیأت مدیره هفته گذشته از شما حمایت شد اما همان روز خبری انتشار پیدا کرد مبنی بر فرصت 4 هفته‌ای به شما، صحت دارد؟

اصلاً این طور نبود. اول این که هیأت مدیره مگر با من رودربایستی دارد که بخواهد در جلسه یک چیزی بگوید بیرون از جلسه چیز دیگری. همان موقع این موضوع مطرح شد که این خبر کذب از کجا نشأت گرفته و بر چه اساسی برخی سایت‌ها آن را اعلام کرده بودند.

 

نگاه فنی

‌ وصال روحانی    

 

در مورد شرایط تراکتور و دستاوردهای این تیم در لیگ بیست و یکم کشور اظهارنظرهای گوناگونی صورت گرفته اما این اتفاق نظر وجود دارد که از غنایم و نعمات این تیم که در حد بالایی قرار دارد، پایین‌ترین سطح استفاده صورت گرفته است. بخش عمده از این مشکل به زوونیمیر سولدو برمی‌گردد که از هفته پنجم به بعد سکاندار تیم تبریزی شده و هنوز نتوانسته است به ترکیب ایده‌آل تیمش دست یابد و کارایی لازم را به شاگردانش ارزانی دارد. 

حاصل مستقیم این ضعف در نتایجی است که پس از گذشت 16 هفته از مسابقات لیگ برتر فوتبال کشور برای این تیم به ثبت رسیده است. کسب فقط 3 برد در 16 مسابقه و تن دادن به 8 باخت پرشورهای تبریزی را به رده دوازدهم در میان 16 تیم حاضر در لیگ برتر تنزل داده است و بدتر از همه اینکه فاصله امتیازی این تیم با نفت مسجدسلیمان که تیم ماقبل آخر جدول است، از 3 امتیاز فراتر نمی‌رود. این بدان معنا است که اولین و مهم‌ترین خواسته تراکتوری‌ها در ادامه مسابقات فصل جاری فرار از سقوط به دسته‌ای پایین‌تر است و این برای تیمی که در فصول اخیر سه بار به‌عنوان یکی از نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا شرکت داشته، اسباب تأسف و نشانه روشن یک نزول بزرگ است.

 

رفت و آمد «آقا فیروز»

تراکتوری‌ها در فصل گذشته از گروه خود در لیگ قاره‌ای بدون تحمل حتی یک شکست بالا رفتند و به مرحله حذفی رسیدند و در آن زمان البته هدایت «پرشورها» با رسول خطیبی بود و نه با سولدو. فصل جاری را تراکتور با فیروز کریمی شروع کرد و حتی تک‌بازی‌اش در مرحله حذفی لیگ قهرمانان آسیا را هم با هدایت وی سپری کرد و از آنجا که باخت سبکی را در برابر تیم توانمند النصر عربستان متحمل شد و در لیگ داخلی هم با احتساب توش و توان نفراتش و نقاط قوت حریفان نتایج بدی نگرفت، تصور می‌شد که تراکتور پای آقا فیروز بماند. با این حال محمدرضا زنوزی مالک وقت تراکتور که ید طولایی در برکناری وقت و بی‌وقت مربیان تیمش داشت و هر دو سه ماه یک بار مربی جدیدی را می‌آورد، کریمی را کنار گذاشت و یکی دو هفته بعد زمامداری سولدو در تبریز شروع شد.

 

منفی در منفی

امروز که خبری از زنوزی نیست و اداره پرشورها در دست اداره تربیت بدنی آذربایجان است، شاید هواداران پرشمار تراکتور آرزو می‌کنند که زنوزی نرفته بود زیرا اگر می‌ماند بسیار زودتر از اینها حکم به برکناری سولدو می‌داد. با اینکه بسیاری از تغییر و تبدیل‌های زنوزی ثمر نداده و اوضاع را بدتر کرده اما شرایط کنونی این تیم به قدری تیره است که تصور می‌رود اگر هرکس دیگری مثلاً از هفته دهم و یازدهم سکان رهبری تراکتور را در دست می‌گرفت، شرایط قطعاً بدتر از چیزی نمی‌شد که اینک هست. زدن فقط 13 گل از سوی تیمی که همواره به بازی تهاجمی‌اش بالیده است و خوردن 18 گل، تفاضل گل «منفی پنج» را به‌نام تراکتور نوشته و سولدو در چهار ماهی که سرکار بوده، فقط دو برد به دست آورده است و دیگر پیروزی سرخ‌های تبریزی در زمان کوتاه مربیگری کریمی کسب شده بود.

 

هر عاملی به جز کمبود شایسته‌ها

اینها را به هر چیزی می‌توان ربط داد الا کمبود نفرات مستعد و کارآمد در اردوی پرشورها و حتی نگاهی گذرا و سریع به اسامی مردان تراکتور این مسأله را روشن می‌کند. از محمدرضا اخباری درون دروازه گرفته تا هادی محمدی، ابوالفضل رزاق‌پور، اکبر ایمانی، شاهین ثابتی، سامان نریمان جهان، پیمان بابایی و محمد عباس‌زاده همگی بازیکنانی با توانایی‌های قابل توجهی هستند. 

اینک رضا دهقانی که پس از اقامتی کوتاه و توأم با ناکامی در پرسپولیس به تبریز آمده و علی دشتی و آرش قادری هم در اردوی تراکتوری‌ها جلب‌نظر می‌کنند و قابلیت درخشش در لیگ برتر را دارند و اوایل هفته گذشته مهدی کیانی کهنه‌کار هم پس از چند سال دوری از تبریز دوباره پیراهن تراکتور را به تن کرد و این می‌تواند ضعف بازیسازی در مرکز خط میانی تراکتور را تا حدی برطرف کند. آنچه باید بیشتر به رفع و حل آن اندیشید، نحوه هدایت فنی این تیم و به واقع چگونگی کار کادر فنی است و اگر این اصل تقویت نشود، شاید جمعی که نام‌شان آمد، نتوانند استعدادهای فنی خود را به حدی بروز بدهند که برای نجات تراکتور به آن نیاز است.

 

آه کشیدن‌های بی‌اثر

اگر این اصل ترمیم نشود و نیاز فوق حاصل نیاید، انواع گلوگذاری‌های بعدی از سرمربی کروات تراکتور نیز بی‌فایده بوده و فقط بهانه‌جویی جلوه خواهد کرد و فریادهای «امان از دست سولدو» دیرتر از آنی خواهد بود که بر دل‌ها بنشیند و جان‌ها را صفا بخشد. تنها چیزی که می‌تواند دفاعیه‌ای مؤثر از سولدو باشد و او را ماندنی کند، کسب حداقل 3 برد در 5 بازی بعدی تراکتور در بازگشایی لیگ است و او باید اثبات کند که اگر در گذشته بارها لغزیده و تراکتور را به جای سربالایی به سوی سرپایینی سوق داده، حالا این توان را دارد که خلاف این عمل کند و به جبران مافات بپردازد. 

این کاری است که البته برای مربی با رزومه کاری «ناموفق و فاقد جام» سولدو بسیار سخت و دور از ذهن خواهد بود. برآورد صحیح‌تر و محتمل‌تر شاید این باشد که پس از یک برکناری اجباری سران تراکتور آه بکشند و افسوس بخورند که به چه سبب این کار را بسیار زودتر از این انجام نداده‌اند.

 

سه باخت و یک پیروزی کارنامه فیروز کریمی در چهار بازی ابتدایی بود و همین برای برکناری‌اش کفایت می‌کرد. آنها در میان گزینه‌هایی که هر روز نام‌شان مطرح می‌شد با بازیکن قدیمی و البته سرشناس زوانیمیر سولدو به توافق رسیدند. 

او شروع خوبی داشت و از سه بازی با سپاهان، پدیده و فولاد پنج امتیاز به دست آورد. 

بسته‌شدن‌های متوالی پنجره‌های این تیم مشکلاتی را بر سر جذب بازیکن برای تبریزی‌ها ایجاد کرده بود. آنها جام حذفی را هم در اولین گام با شکست سنگین 3 بر یک از دست دادند. 

در تیمی که از 26 بازیکن در نیم‌فصل اول استفاده کرده بود تا حدودی عملکرد پیمان بابایی متفاوت با بقیه بود؛ مهاجم شماره 10 تراکتوری‌ها در 12 مسابقه‌ای که به میدان رفت 1019 دقیقه هم در زمین حضور داشت و چهار گل زد. 

سولدو اما از پنج بازی آخر نیم‌فصلش فقط دو امتیاز به دست آورد و سقوط تا رده سیزدهم در پایان نیم‌فصل آن چیزی نیست که هواداران پرشور این تیم انتظارش را می‌کشیدند. این تیم با اینکه مثل سایر رقبا بازی‌هایش بدون تماشاگر بوده اما هر سه پیروزی‌اش را در خانه به دست آورده است. طبق آمار 10 امتیاز از 13 امتیاز را در خانه کسب کرده‌اند.

 

یکی از مشکلات اساسی تیم فجرسپاسی و البته حریفان این تیم کیفیت نامناسب چمن ورزشگاه حافظیه شیراز بود. 

جالب اینکه طبق آمار هر دو پیروزی این تیم هم در خارج از خانه به دست آمده است. تیمی که اولویتش ماندن در لیگ برتر است و به همین دلیل نگاه خاصی به جام حذفی نداشت. در این تیم 24 بازیکن به میدان رفتند اما بازیکنی نبود که عملکردش خیلی با بقیه متفاوت باشد. با این حال ایمان صادقی دروازه‌بان فجر که در تمام بازی‌ها بازیکن ثابت بود به دفعات مانع بازشدن بیشتر دروازه تیمش شد. دروازه‌بانی که پنج کلین‌شیت هم داشت و اگر در چند بازی مثل بازی با پرسپولیس از آمادگی به دور بود الان تعداد گل‌های دریافتی‌شان هم بیشتر می‌شد. 

تیم دوست‌داشتنی فجر شروع خوبی نداشت و به‌دلیل مشکلات فراوان و اشتباهات داوری امتیازهای زیادی را هم از دست داد. حالا آنها که عملکرد ضعیفی در فاز هجومی و دفاعی داشتند خیلی امیدوارند با جذب نفرات جدید تا حدودی نقاط ضعف‌شان را برطرف کنند. 

البته آنها با همه این مشکلات، باخت‌های‌شان با بیش از دو گل نبوده است. آنها پنج هفته اول ثابت کرده‌اند که اگر همه نفرات‌شان در اختیارشان باشد راه امتیاز گرفتن را بلد هستند.