دانیل اک، میلیاردر سوئدی و مالک و بنیانگذار سرویس پخش موزیک اسپاتیفای می‌گوید آماده خریدن باشگاه آرسنال انگلیس است اگر مالک فعلی، استنلی کروئنکه قصد فروش داشته باشد. اک در توییتر نوشت: «تا آنجایی که یادم می‌آید از بچگی طرفدار آرسنال بودم. اگر کمپانی ورزش و سرگرمی کروئنکه (KSE) بخواهد این باشگاه را به فروش برساند، خوشحال می‌شوم اگر شانسم را امتحان کنم.» بیشتر ثروت اک از 9 درصد سهام او در اسپاتیفای است که در سال 2006 آن را تأسیس کرد. بر اساس محاسبات مجله فوربز، او نخستین‌بار در سال 2019 و یک سال بعد از آنکه کمپانی‌اش را عام اعلام کرد، میلیاردر شد. اک در حال حاضر 4/7میلیارد دلار ثروت خالص دارد و ارزش اسپاتیفای 54میلیارد دلار برآورد شده است. آرسنال یکی از تیم‌های تراز اول انگلیس تحت مالکیت کروئنکه است که ثروتش را از طریق ساخت‌و‌ساز به دست آورده و یک امپراتوری ورزشی ایجاد کرده که شامل تیم‌های آمریکایی زیادی می‌شود، از جمله لس‌آنجلس رمز در NFL، دنور ناگتس در NBA و کلرادو رپیدز در MLS. او در سال 2019 با به دست آوردن اکثریت سهام آرسنال تنها مالک این باشگاه شد و بارها گفته تمایلی برای فروش ندارد. آرسنال هشتمین تیم فوتبال باارزش جهان است که بر اساس محاسبات فوربز 2/8میلیارد دلار ارزش دارد. آیا اک 60 درصد از دارایی‌اش را صرف خریدن این باشگاه می‌کند؟ بعید است. به نظر می‌رسد اگر او بخواهد باشگاه را بخرد با همکاری چند شریک این کار را انجام می‌دهد. در عین حال آرسنال سال سختی را پشت سر می‌گذارد و در لیگ برتر نهم است. یکشنبه گذشته 12 تیم از جمله آرسنال از تشکیل سوپرلیگ اروپا خبر دادند اما دنیای فوتبال به مخالفت برخاست و بعد از 48 ساعت این طرح با شکست مواجه شد تا جایی که هشت‌تا از 12 تیم از جمله شش تیم انگلیسی از آن کناره‌گیری کردند. هواداران در اعتراض به مالکان تیم‌ها و نقش‌شان در شکل‌گیری سوپرلیگ به خیابان‌ها ریخته و عملکرد آنها بخصوص مالکان آمریکایی را محکوم کرده‌اند. اعتراضات در اطراف ورزشگاه امارات ادامه داشته و حتی عروسک کروئنکه را دار زده‌اند. در جریان اعتراضات یک نفر از بلندی سقوط کرده و پایش شکسته و سرش آسیب دیده است.

منبع: فوربز

کمتر هوادار فوتبالی است که فلورنتینو پرس را نشناسد یا حداقل نام این مرد 74ساله را نشنیده باشد. او نزدیک به 20 سال و طی دو مقطع رئیس باشگاه رئال‌مادرید بوده و این باشگاه را از مشکلات اقتصادی بسیار جدی‌ که سال 2000 داشت نجات داد. اکنون او به‌دنبال نقشه‌ای جدید برای خارج کردن فوتبال از بحرانی است که در آن قرار گرفته و به‌خاطر شیوع کرونا شدیدتر هم شده و آماده است از ایده‌هایش به‌صورت تمام‌قد دفاع کند... مصاحبه اختصاصی روزنامه آ.اس، چاپ مادرید را با رئیس کهکشانی‌ها می‌خوانید:

 

آقای پرس، آیا از راه‌اندازی سوپرلیگ به شیوه‌ای که انجام شد پشیمان هستید؟

خیر، چون به این شیوه انجام می‌شد یا به شیوه‌ای دیگر، واکنش چند نفری که از یک سر امتیازات برخوردار بودند (اشاره به مقامات فوتبال اروپا که با شروع سوپرلیگ سلطه انحصاری خود را از دست می‌دادند) همین بود. در ماه ژانویه رئیس یوفا درباره برگزاری سوپرلیگ هشدارهایی جدی داده. ما می‌خواستیم درباره جزئیات این طرح با یوفا مذاکره کنیم اما آنها به ما حتی وقت هم ندادند. یک عملیات سازمان‌یافته و دستکاری‌شده ترتیب داده شده بود که من هرگز نظیر آن را ندیده بودم. ما را مجبور کردند به دادگاه‌ها رو بیاوریم که آن هم حکمی صادر کرد مبنی بر اینکه یوفا، فیفا و همینطور اتحادیه‌ها و فدراسیون‌های فوتبال حق ندارند نسبت به تعیین هرگونه معیار بازدارنده‌، فعالیت و صدور بیانیه‌ و بخشنامه‌ای علیه سوپرلیگ برای جلوگیری از مقدمات شکل‌گیری آن اقدام کنند. به نظر من این قضاوت به سلطه یوفا پایان می‌دهد اما با وجود اینکه این حکم روز سه‌شنبه اعلام شد، رئیس یوفا روز بعد از آن به تهدیداتش ادامه داد. 

مهم‌ترین ایرادی که به سوپرلیگ گرفته می‌شود این است که به لیگ‌های داخلی و ملی آسیب می‌زند و آن را یک تورنمنت انحصاری تبدیل می‌کند. 

در واقع چیزهایی که شما می‌شنوید، واقعیت‌هایی تحریف‌شده هستند. برنامه ما هرگز این نبود که سایر باشگاه‌ها را از حضور در این تورنمنت محروم کنیم. پروژه سوپرلیگ برای کمک به فوتبال برای خروج از بحران فعلی شکل گرفته است. فوتبال شدیداً آسیب دیده چون اقتصادش نابود شده است و باید خودش را با عصری جدید که در آن زندگی می‌کنیم وفق دهد. هدف آن ایجاد منافع بیشتر برای بازی‌هاست. همچنین من فکر نمی‌کنم تغییراتی که یوفا اعمال کرده هم راه‌حلی واقعی برای مشکلات موجود باشد چون چیزی که پیشنهاد شده حتی مدل فعلی برگزاری مسابقات را هم ارتقا نمی‌دهد. علاوه بر این ما نمی‌‌توانیم تا سال 2024 صبر کنیم. اما در هر حال ما احتمالاً باید یک جای کار را اشتباه انجام داده باشیم. در تلاش هستیم از این مقطع هم عبور و ایده‌های بیشتری را در خصوص پروژه‌مان مطرح کنیم. شاید یکی از راه‌‌حل‌های آن این باشد که 4 تیم برتر هر لیگ وارد سوپرلیگ شوند. نمی‌دانم اما در هر صورت یک کاری باید انجام شود چون نسل جوان امروز، آنهایی که اکنون بین 14 تا 24 سال سن دارند، دارند بی‌خیال فوتبال می‌شوند چون به نظرشان ملال‌آورتر از سایر سرگرمی‌هاست. در سراسر دنیا 4میلیارد هوادار فوتبال وجود دارد که نیمی از آنها طرفدار باشگاه‌های حاضر در سوپرلیگ هستند. فوتبال تنها رشته محبوب در سطح جهان است.

آیا شرایط اقتصادی رئال‌مادرید آنقدر بد است که می‌گوید اوضاع وخیم و فوتبال در حال مردن است؟

بیایید به آمارها نگاه کنید. گزارشی که اخیراً توسط KPMG منتشر شده نشان می‌دهد تنها در سه‌ماهه نخست شیوع کرونا در فصل گذشته، 12 تیم سوپرلیگ مجموعاً 650میلیون یورو ضرر کردند. تا انتهای فصل جاری در حالی که پاندمی همچنان ادامه دارد، رقم ضرر آنها بین 2هزار تا 2هزار و 500میلیون یورو خواهد بود. برای تیمی مانند بوردو مشکلات آنقدر شدید بود که اعلام ورشکستگی کرده است. 

اگر صحت داشته باشد، اعلام شده که 12 باشگاه سوپرلیگ نه‌تنها قرارداد همکاری امضا کرده‌اند بلکه تا سال 2025 هم اجازه خروج از آن را ندارند .

من وقت را هدر نمی‌دهم تا بگویم چه مدل قرارداد اتحادی میان این تیم‌ها بسته شد اما واقعیت است که باشگاه‌های سوپرلیگ نمی‌توانند آن را ترک کنند. بعضی از باشگاه‌ها به‌دلیل فشاری که روی آنها بود مجبور شدند بگویند سوپرلیگ را ترک می‌کنند اما این پروژه یا هر پروژه‌ای مشابه به آن، در نهایت رخ می‌دهد و من امیدوارم در آینده‌ای نزدیک  اتفاق بیفتد.

برداشت‌‌تان از این تصمیم یوفا که سه تیم از چهار تیم نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان (منچسترسیتی، چلسی و پاری‌سن‌ژرمن) را در راستای نظارت بر اجرای قانون بازی جوانمردانه مالی یوفا مورد بازرسی قرار داده چیست؟

این موضوع ما را نگران می‌کند؛  به‌خاطر اینکه ما تا الان دیده‌ایم رئیس یوفا چه چیزهایی گفته‌ است. اگر تیم‌های دولتی یا مالکان متمول می‌توانند بدون هیچ محدودیتی پول به تیم‌های‌شان تزریق کنند، دیگر رقابت کردن با شرایط مساوی سخت می‌شود. به همین دلیل شفافیت نیاز است و باید دانست که درآمد باشگاه‌ها از کجا تأمین می‌شود.

آیا از واکنش‌های چفرین و تباس علیه سوپرلیگ متعجب شدید؟ به نظر شما چرا اینگونه واکنش نشان دادند و چرا فکر می‌کنید این مخالفت‌ها یک مانور سازماندهی‌شده است؟

رفتار رئیس یوفا مناسب نبود بخصوص از موضع ریاست یک سازمان که مبلغ فوتبال و ارزش‌های آن است. همه رفتارهای او، توهین‌هایش و تهدیداتش قابل سرزنش است. بله، شدت واکنش او ما را غافلگیر کرد.

برخی منابع گفته‌اند این لاپورتا (رئیس باشگاه بارسلونا) بوده که به تباس درباره اعلام قریب‌الوقوع تشکیل سوپرلیگ خبر داده است و تباس هم به جفرین خبر داده و سپس او توانست حمله‌اش را ترتیب دهد. فکر می‌کنید این داستان صحت داشته باشد؟

من این را باور نمی‌کنم. لاپورتا می‌داند که سوپرلیگ بهترین راه‌حل است چون شور و شوق را به فوتبال برمی‌گرداند و به تبع آن درآمدهای فوتبال را هم افزایش می‌دهد. 

شکی نیست که شما از طرح اصلاحی یوفا برای  سال 2024 راضی نیستید.

نه شیوه برگزاری نه بازه زمانی برگزاری آن را کسی نمی‌فهمد چون قرار است از سال 2024 آغاز شود. ما باید همین الان فکری کنیم وگرنه تمام باشگاه‌ها ورشکسته می‌شوند. کلی از تیم‌ها ورشکسته می‌شوند چون تنها تیم‌هایی که جان سالم به‌در می‌برند، تیم‌های دولتی یا تیم‌های دارای مالکان مولتی‌میلیونر هستند که فقط به منافع خودشان فکر می‌کنند و اگر این وسط هر فصل صدها میلیون یورو هم از دست بدهند، مشکلی ندارند.

 

سوژه

تام پایمن - استیورات ویتینگام   

 

کاش رایان گیگز به فوتبالش ادامه می‌داد. او دوست داشتنی بود و طرفداران منچستریونایتد رفتنش را تاب نمی‌آوردند. شاید هیچ‌کس تصور نمی‌کرد کار آن بازیکنی که لیست افتخارات فردی و تیمی بلندبالایش خیره‌کننده بود، به اینجا کشیده شود. فوتبالیست تأثیرگذار سر الکس فرگوسن شش سال است که به‌طور رسمی از دنیای بازی کناره گرفته و حالا یک مربی بسیار پرحاشیه شده و بیشتر از آنکه روی فعالیت‌های فوتبالی تمرکز کند، باید از اتهامات و جرایم ریز و درشت خودش را تبرئه کند. یک پایش در زندان و بازداشتگاه است و یک پایش در دادگاه و محاکم قضایی.

ستاره سابق منچستریونایتد و تیم ملی ولز در آخرین مورد از اتهاماتش به ضرب و شتم نامزد سابقش در خانه 1/7میلیون پوندی خود متهم شده است. کیت گرویل 36ساله گفته در دهم آبان گذشته از گیگز کتک خورده است. این رفتار خشونت‌آمیز ادامه‌دار بوده و از دسامبر 2017 تا نوامبر 2020 (آبان گذشته) به مدت سه سال بروز پیدا کرده است. 

گیگز همچنین به ضرب و شتم یک خانم دیگر که بیست‌وچند ساله بوده و به نظر می‌رسد خواهر خانم گرویل بوده، متهم است. او که خود را از همه اتهامات مبرا می‌داند، باید چهارشنبه این هفته در دادگاه عالی منچستر به دفاع از خود بپردازد.

فدراسیون فوتبال ولز در پی این اتفاقات تصمیم گرفته گیگز در جام ملت‌های اروپای پیش‌رو روی نیمکت تیم کشورش ننشیند و به‌جای او، رابرت پیج هدایت تیم را در اختیار داشته باشد.

کیت گرویل که کارشناس روابط عمومی است، نخستین‌بار در سال 2013 با گیگز آشنا شد و به او در معرفی ورزشگاه «هتل فوتبال» گیگز کمک کرد؛ ورزشگاهی که با حضور هم‌تیمی سابق گیگز، گری نویل افتتاح شد. گیگز در سال 2018 و هشت ماه بعد از طلاقش به‌صورت رسمی رابطه‌اش با گرویل را علنی کرد و او را برای تعطیلات به ایتالیا برد. گیگز در دسامبر 2017 از همسر سابقش، استیسی جدا شد و مجبور شد 40میلیون پوند به او بدهد چون مشخص شد در طول دوران زندگی 10ساله‌شان، به او خیانت کرده و با ایموجن توماس، مدل و ستاره تلویزیونی، رابطه داشته. گیگز از دادگاه عالی خواسته بود جزئیات این پرونده با توماس علنی نشود اما جان همینگ، نماینده مجلس، از مصونیت پارلمانی خود استفاده کرد و نام گیگز را برد.

گیگز همچنین در دوران زندگی با استیسی و هنگامی که همسرش باردار بود، با ناتاشا، نامزد برادرش، رودری رابطه پیدا کرده که این رابطه هشت سال ادامه داشته. این موضوع نخستین‌بار در ژوئن 2011 از سوی ناتاشا رسانه‌ای شد. او گفت چند هفته قبل از ازدواج با رودری مجبور شده بچه رایان را سقط کند. این ماجرا خانواده گیگز را دچار درگیری زیادی کرد و رودری گیگز با برادر و مادرش که از رایان حمایت می‌کرد، به اختلاف خورده است. رایان بعد از علنی شدن موضوع از برادرش عذرخواهی کرد اما رودری نپذیرفت.

گیگز 47ساله که هنوز رسماً مربی تیم ملی ولز است، به‌خاطر اتهامات، بازداشت و حاشیه‌هایش نتوانست تیم کشورش را در بازی‌های اخیر در لیگ ملت‌های اروپا همراهی کند. پیج که در این بازی‌ها مربی تیم ملی ولز بوده در جام ملت‌های اروپا نیز به کارش ادامه می‌دهد. این بازی‌ها از اواخر خرداد شروع می‌شود و ولز در گروه A با ایتالیا، ترکیه و سوئیس همگروه است.

گیگز که 64 بازی برای تیم ملی ولز انجام داده، در دوران درخشانش با منچستریونایتد 13 قهرمانی لیگ برتر، دو قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا، چهار قهرمانی جام حذفی انگلیس و سه قهرمانی جام اتحادیه را به دست آورد. او همچنین یکی از مالکان تیم دسته چهارمی سالفورد سیتی است.

منبع: دیلی‌میل

پیش بازی

جاناتان لیو    

 

تاتنهام امروز با منچسترسیتی در فینال جام اتحادیه در ویمبلی بازی خواهد کرد. آنها می‌خواهند برای اولین‌بار پس از 13 سال، یک جام را فتح کنند. آخرین باری که بازیکنان تاتنهام یک جام را بالای سر بردند به فصل 08-2007 برمی‌گردد که همین جام اتحادیه را فتح کردند. تاتنهام اخیراً ژوزه مورینیو را اخراج کرد و این مربی پرتغالی هم هیچ جامی را با تاتنهام به دست نیاورد. این باشگاه شمال لندنی حالا رایان میسون را جانشین مورینیو کرده است. میسون در اولین بازی‌اش به‌عنوان مربی موقت، مقابل ساوتهمپتون در نیمه اول عقب افتاد، اما با گل‌های گرت بیل و سون هیونگ-مین در نیمه دوم، بازی را برد. اما بازی امشب کاملاً متفاوت خواهد بود. تاتنهام قرار است مقابل تیمی به میدان برود که چهار سال پیاپی است فاتح این جام شده است. یک هفته پیش، منچسترسیتی همچنان فرصت آن را داشت که چهار قهرمانی داخلی را به دست بیاورد. آنها به فینال جام اتحادیه رسیده‌اند، در صدر جدول لیگ برتر هستند، به مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان راه یافته‌اند و مقابل چلسی در نیمه‌نهایی جام حذفی بازی کردند. اما مردان توماس توخل توانستند تیم پپ گواردیولا را با گل حکیم زیاش با نتیجه یک بر صفر شکست دهند و به فینال برسند؛ جایی که با لسترسیتی دیدار خواهند کرد. آبی‌های آسمانی سپس برابر آستون‌ویلا به میدان رفتند و مقابل این تیم به مشکل برخوردند، اما توانستند از دومین شکست پیاپی در لیگ برتر رهایی یابند. آنها پیش‌تر مقابل لیدز با نتیجه 2 بر یک باخته بودند. تیم گواردیولا تنها سه روز پس از فینال باید در فرانسه به مصاف پاری‌سن‌ژرمن در مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا برود. اولویت اصلی باشگاه سال‌هاست که فاتح اروپاست، به‌ویژه با آمدن گواردیولا که از زمانی که بارسلونا را ترک کرده، دیگر به فینال این رقابت‌ها راه نیافته است. این مربی کاتالان در نشست خبری پیش از بازی با تاتنهام گفت جام اتحادیه اولویت منچسترسیتی در این فصل نیست: «حالا در برهه حساسی از فصل هستیم و همه چیز با هم در تعارض است. ما یک فینال را برگزار می‌کنیم اما یک چشم ما به لیگ قهرمانان و بازی با کریستال‌پالاس (در لیگ برتر) است. جام اتحادیه خوب است و ما برای قهرمانی بازی می‌کنیم، اما بازی با پی‌اس‌جی هم در راه است و یک چشم ما معطوف به آن است. باید ببینیم یکشنبه چه می‌شود. من دوست دارم بگویم لیگ برتر مهم‌ترین قهرمانی فصل است و کسب سهمیه لیگ قهرمانان دومین اولویت فصل. سپس قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، بعد جام حذفی و در نهایت هم جام اتحادیه.» باید دید که آیا گواردیولا بلوف زده یا اینکه رفتار تیمش در فینال واقعاً به این شکل خواهد بود؟ در صورتی که منچسترسیتی با تمرکز کامل پا به میدان نگذارد، تاتنهام می‌تواند از این موضوع استفاده کرده و برای اولین‌بار در بیش از یک دهه گذشته، یک قهرمانی به دست بیاورد.

ترکیب احتمالی منچسترسیتی: استفن؛ کانسلو، دیاس، لاپورت، مندی؛ سیلوا، فرناندینیو، گون‌دوغان؛ محرز، تورس، استرلینگ

ترکیب احتمالی تاتنهام: یوریس؛ اوریه، آلدرویرلد، دایر، رگیلون؛ اندومبله، هویبیرگ؛ بیل، لوسلسو، سون؛ لوکاس.

منبع: مارکا

 

 

داستان بدشانسی‌های میلان برای پیداکردن یک بازیکن قابل اعتماد برای رهبری خط حمله دیگر نیازی به تکرار و توضیح ندارد. همه ما نام‌های‌شان را می‌دانیم و تمام ناکامی‌ها و دوران کابوس‌وار آنها نیز خیلی خوب ثبت و ضبط شده است.

بعد از آنکه کریشتوف پیونتک نتوانست نیاز میلان را رفع کند و یک شکست دیگر به کارنامه میلان اضافه شد، برای دومین‌بار به سراغ زلاتان ابراهیموویچ رفتند تا یک بازیکن باتجربه و تأثیرگذار به این پروژه جوان و آینده‌دار اضافه شود. این مهاجم 39ساله سوئدی به‌تازگی قراردادش را برای یک سال تمدید کرده اما آشکار است که نیاز فوری میلان برای پیدا کردن یک شماره 9 نامدار و رفتن به مرحله بعدی این پروژه رفع نشده است. زلاتان در بازگشت به سن‌سیرو درخششی کم‌نظیر داشته و در 35 بازی 25 گل زده تا هم نقطه ارجاع باشد و هم ناکارآمدی خط تولید مهاجمان مؤثر را جبران کند.

در میان نام‌هایی که پائولو مالدینی و فردریک ماسارا قصد دارند به پایتخت مهد جهان بیاورند، آندره‌آ بلوتی از تورینو و دوشان ولاهوویچ از فیورنتینا نیز به چشم می‌خورند.

سال‌های قبل هم اخباری درباره رفتن بازیکن 27ساله تیم ملی ایتالیا به شمال منتشر شده، بخصوص در سال 2017 که مدیران سابق میلان، ماسیمیلیانو میرابلی و مارکو فاسونه یک بازیکن خوب به اضافه پول نقد به اوربانو کایرو، مالک باشگاه تورینو، پیشنهاد دادند. تلاش روسونری برای بیرون آوردن مهاجم آینده‌دار فوتبال ایتالیا از تورین و تحقق رویای او که پوشیدن پیراهن میلان بوده بی‌نتیجه بود. اوضاع اما حالا عوض شده است. سن بلوتی بالا رفته و تورینو خطر سقوط را احساس می‌کند. احتمال خیلی قوی وجود دارد که او قراردادش با باشگاه که تا سال 2022 اعتبار دارد را تمدید نکند و همه اینها عواملی هستند که می‌توانند به مالدینی در مذاکرات کمک کنند.

بعد ولاهوویچ است؛ یک صرب تنومند که شاید بهترین بازیکن بنفش‌ها در این فصل بوده. این بازیکن 21ساله در 31 بازی برای فیورنتینا 16 گل زده و دو پاس گل داده است؛ آن هم برای تیمی که با توجه به کیفیت افرادش همچنان کمتر از حد انتظار بازی می‌کند.

قرارداد بازیکن سابق پارتیزان بلگراد در سال 2023 منقضی می‌شود اما در اردوگاه فیورنتینا یک نگرانی بزرگ وجود دارد از اینکه او مایل نباشد آینده بلندمدت خود را به تیمی گره بزند که نه می‌تواند مربی مناسبی پیدا کند و نه مسیر درست رقابت را یاد می‌گیرد. از نظر میلان، هم بلوتی و هم ولاهوویچ گزینه های مناسبی هستند. هر دو ویژگی‌های یکسانی دارند؛ بازی ترکیبی، کار بدون توپ و قدرت تمام‌کنندگی از دور و نزدیک.

انتخاب دوم تیم ملی ایتالیا کمی مسن‌تر از خریدهایی است که این روزها از در میلانلو عبور می‌کنند. اما آمار او، استمرارش در بالاترین سطح و ثباتش در یک تیم بی‌ثبات به نظر می‌رسد ریسک خریدنش را کم می‌کند.

در حالی که بلوتی به سال‌های اوج رسیده و اگرچه شاید چند فصلی است نتوانسته به آمار مثبت 25 گل در یک فصل برسد، اما میلان می‌تواند به عملکرد او در این فصل که 12 گل و پنج پاس گل بوده، خوش‌بین باشد. علاوه بر عشق همیشگی او به میلان که به نفع این معامله خواهد بود، مبلغ درخواستی کایرو بر خلاف گذشته خیلی قابل قبول‌تر است نسبت به ولاهوویچ که روکو کومیسو، بعید است به دریافت کمتر از 40میلیون یورو رضایت بدهد. اگر میلان ولاهوویچ را انتخاب اول خود برای بازی در کنار زلاتان افسانه‌ای تشخیص دهد، شاید روشی مانند کار یوونتوس با فدریکو کیزا را در دستور کار قرار دهد؛ قرض گرفتن او به‌صورتی که مبلغ انتقالش را طی چند سال بپردازند.میلان این تابستان هم به‌دنبال مهاجم خواهد گشت تا شاید طلسمش شکسته شود. این بازیکن نه‌تنها باید گل بزند بلکه باید اعتبار و ارزش پیراهنش را درک کند. پیدا کردن جانشین زلاتان یک چالش بزرگ است که باید از آن استقبال کرد.

منبع: فوتبال ایتالیا

 

مایکل فلپس که 28 مدال المپیک در کارنامه دارد، در اوج تمریناتش روزانه تا 10هزار کالری غذا می‌خورد. او هر روز چهار، پنج ساعت شنا می‌کرد و به این غذاها نیاز داشت تا وزنش را حفظ کند.

اما فلپس اخیراً در یک برنامه شرکت پاناسونیک با حضور فیزیکی و مجازی کودکان پسر و دختر شرکت کرده و گفته وقتی تمریناتش را متوقف کرد، به‌سرعت دریافت غذایی که مصرف می‌کند دیگر با سبک زندگی جدیدش سازگار نیست.

فلپس گفته: «وقتی داشتم بزرگ می‌شدم، بدون وقفه و مرتباً غذا می‌خوردم. من یک تن انرژی داشتم و ورزش‌های متعددی انجام می‌دادم. اما وقتی بازنشسته شدم، خیلی چاق شدم. من باید یاد می‌گرفتم که حالا چه غذایی برای من مناسب است.»

فلپس و نیکول، همسرش، از کودکان خواستند برخی غذاهای سالمی که دوست دارند را نام ببرند، و به آنها درباره این غذاها توضیح دادند. اما فلپس به موضوعاتی فراتر از آمادگی جسمانی پرداخت. او به کودکان مهارت‌هایی را یاد داد تا اوضاع روانی خود را هم زیر نظر بگیرند.

در این برنامه که به‌صورت آنلاین هم در دسترس است، هشت درس سلامت روان به کودکان داده می‌شود، که شامل «خودگویی مثبت»، «تنفس با شمارش انگشت» و «نقاشی یک اتفاق خوب» است. لورن سالاتا، مدیر ارشد بازاریابی پاناسونیک آمریکای شمالی می‌گوید: «مایکل به‌عنوان یک فعال در زمینه سلامت روان، الگویی عالی است که به ما یاد می‌دهد مشکلی ندارد که حال‌مان خوب نباشد. اینکه به کودکان مهارت‌های زندگی و اهمیت خوب بودن احساسی را بیاموزیم، امری حیاتی است و باعث می‌شود آنها از سنین پایین مسیر موفقیت را بپیمایند. ما خوشحالیم که از مؤسسه مایکل فلپس پشتیبانی می‌کنیم و این برنامه را برای پسران و دختران کشور ترتیب می‌دهیم و به کودکان کمک می‌کنیم عادت‌های سالم‌تری از نظر سلامت جسم و روان داشته باشند. ما به آنها منابع و راهنمایی‌های لازم را ارائه می‌دهیم تا به سراغ رویاهای‌شان بروند.»

فلپس بارها به این موضوع پرداخته که ورزش حرفه‌ای چه اثری می‌تواند روی سلامت روان ورزشکاران بگذارد. او در سال 2020 مستند «سنگینی طلا» را برای HBO ساخت که در آن به اضطراب و افسردگی که ورزشکاران المپیکی پس از رقابت‌ها به آن دچار می‌شوند پرداخته شده بود.

شان وایت، دیوید بودیا، لولو جونز، بود میلر و چند ورزشکار المپیکی دیگر در این مستند می‌گویند تمرین برای المپیک و سپس ریکاوری برای آنها کار دشواری است. اما برای افرادی که امیدوارند در المپیک 2020 توکیو حضور پیدا کنند، همه‌گیری ویروس کرونا، ابهامات مالی و عدم امکان تمرین کردن در سال گذشته بسیار آسیب‌زننده بوده است.

فلپس در این باره صحبت کرده که چه کارهایی می‌توان انجام داد تا بهتر از ورزشکاران و پیشکسوتان حمایت کرد. او گفته مسأله نهایی این است که چه چیزهایی را فرد می‌تواند کنترل کند: «برای من، ورزش کردن باعث می‌شود سلامت روانی و سلامت جسمانی‌ام بهتر شود. من با ورزش کردن من شده‌ام. هر روز، این چیزی است که به آن نیاز دارم و می‌توانم آن را تحت کنترل داشته باشم.»

فلپس همچنین گفت باید بسیاری از سؤالات به شکلی زودهنگام از ورزشکاران پرسیده شود تا بتوان کمک‌های لازم را به آنها ارائه کرد. در سال 2020 بودجه‌ای 5/1میلیون دلاری برای سلامت روان ورزشکاران تصویب شد که طبق آن، امکان مشاوره گرفتن حضوری و مجازی برای ورزشکاران المپیکی آمریکا وجود دارد. همچنین با این بودجه، برنامه‌های آگاهی‌بخشی در زمینه سلامت روان برگزار می‌شود. یک جنبه مهم در زمینه سلامت روان، تعیین اهداف است. فلپس با گفتن یک مطلب، کودکان را شگفت‌زده کرد. او که شناگری بسیار مشهور بوده، گفت دستاوردهای ورزشی‌اش در مقابل کارهایی که می‌خواهد در ادامه زندگی‌اش انجام دهد رنگ می‌بازند: «در طول دوران ورزشی‌ام، کارهایی که در استخر انجام داده‌ام همه باورنکردنی بوده‌اند و برخی از بزرگترین دستاوردهای زندگی‌ام را رقم زده‌اند، اما اهدافی که خارج از استخر برای زندگی‌ام دارم بسیار بزرگتر از آنهایی هستند که در داخل استخر داشتم. من می‌خواهم خودم را واقعاً به چالش بکشم و ببینم تا کجا می‌توانم خلاقیت و تصوراتم را به پیش ببرم. من هرگز به چیزی پایین‌تر رضایت نخواهم داد.»

در پایان این جلسه فلپس گفت در یک سال گذشته، افراد سختی‌های زیادی را تحمل کرده‌اند و به بچه‌ها گفت بهترین کاری که می‌توانند انجام دهند این است که مراقب خودشان باشند: «من از شما می‌خواهم با خود مهربان باشید و با خودتان مانند یک رفیق خوب رفتار کنید.»

منبع: فوربز