پس از تعویق بازی‌های داخل سالن آسیا

اردوی سامبو و پنجاک سیلات تعطیل شد

مدیر سازمان تیم‌های ملی فدراسیون انجمن‌های ورزش‌های رزمی از تعطیلی اردوهای سامبو و پنجاک سیلات پس از به تعویق افتادن بازی‌های داخل سالن آسیای تایلند خبر داد.

برای شرکت در بازی‌های داخل سالن که قرار بود اواخر اردیبهشت سال آینده در تایلند برگزار شود، برنامه‌ریزی‌های لازم برای تشکیل تیم‌های ملی سامبو و پنجاک سیلات تدوین شد و قرار بر این بود، اردوی آماده‌سازی این دو تیم از بهمن ماه آغاز شود اما با تعویق بازی‌ها فعلاً اردویی برگزار نمی‌شود.

طبق اعلام مسئولین این دو رشته ورزشی، به تعویق افتادن این بازی‌ها، فرصت مناسبی را فراهم کرد تا با برنامه‌ریزی بهتری کارها طبق برنامه ادامه داشته باشد و عجله‌ای در برگزاری اردوها نباشد.

برهمین اساس، با توجه به اینکه قرار است مسابقات در اسفند ۱۴۰۰ برگزار شود، یک سال فرصت است تا با برنامه‌ریزی بهتر بازیکنان این دو تیم را برای بازی‌های داخل سالن آماده و به نتایج بهتری دست پیدا کنند.

 

نایب قهرمانی رکورددار دوی 60متر 

در صربستان

فصیحی نقره‌ای شد

رکورددار دوی ۶۰متر ایران در مسابقات دوومیدانی صربستان به مقام نایب قهرمانی و مدال نقره رسید.

فرزانه فصیحی، دونده سرعتی ایران در اولین مسابقه خود در کشور صربستان مقام دوم را به دست آورد. او زمان 39/7 را ثبت کرد و پس از دونده سوییسی که زمان 36/7 ثانیه را ثبت کرد، در جایگاه دوم ایستاد. دونده‌ای از صربستان هم با ثبت زمان 44/7 ثانیه سوم شد. فصیحی به تازگی به تیم BAK صربستان پیوسته است.

 

آغاز اردوی تیم ملی با هشت بوکسور

مشتزن‌ها در پایتخت استارت زدند

هفتمین مرحله اردوی تیم ملی بوکس با حضور هشت بوکسور در آکادمی ملی المپیک شروع شد.

دور هفتم اردوهای تیم ملی بوکس از دیروز با حضور هشت بوکسور در سالن شماره ۹ آکادمی ملی المپیک آغاز شد‌. امید احمدی‌صفا، دانیال شه‌بخش، باقر فرجی، مسلم مقصودی، شاهین موسوی، میثم قشلاقی، احسان روزبهانی و پوریا امیری دعوت‌شدگان به این اردو هستند.

طبق تصمیم کادرفنی، قرار است تمرینات یک هفته طبق روال گذشته ادامه داشته باشد تا بوکسورها برای برگزاری اردوی مشترک با تیم ملی سوریه که چهار بهمن ماه وارد تهران می‌شود، آماده شوند. قرار است بوکسورهای کشورمان دو هفته با تیم سوریه اردوی مشترک برگزار کرده و در آخر یک دیدار تدارکاتی بین دو تیم برگزار شود. هدایت تیم ملی بوکس بر عهده علیرضا استکی است.

 

پس از استراحتی کوتاه

مرحله سوم اردوی کاراته زنان در تهران شروع شد

مرحله سوم اردوی تیم ملی کاراته زنان از دیروز در مجموعه ورزشی انقلاب آغاز شد.

مرحله سوم اردوی تیم ملی کاراته زنان کشورمان با رعایت پروتکل‌های بهداشتی از دیروز در مجموعه ورزشی انقلاب تهران آغاز شد. حمیده عباسعلی، رزیتا علیپور، سارا بهمنیار، طراوت خاکسار، لیلا برجعلی و مبینا حیدری، ملی‌پوشان کاراته کشورمان هستند که در مرحله سوم تمرینات خود را تحت هدایت سمانه خوشقدم آغاز کردند. ملی‌پوشان زنان کاراته کشورمان یکشنبه عصر(دیروز) وارد مجموعه ورزشی انقلاب شدند تا آزمایش کرونا از تمام نفرات حاضر در اردو به عمل آید و پس از اعلام نتایج، تمرینات تیم ملی کاراته از امروزآغاز شود. طبق اعلام کادر فنی تیم ملی، این مرحله از اردو تا ۴ بهمن ماه ادامه خواهد داشت و ملی‌پوشان کاراته زنان کشورمان از امروز تمرینات خود را در دو نوبت صبح و عصر آغاز می‌کنند. سومین مرحله از اردوی تیم ملی کاراته زنان برای حضوری قدرتمند در رقابت‌های کاراته وان مراکش که یکی از رقابت‌های گزینشی برای المپیک توکیو است، تشکیل می‌شود.

 

آرمات برکنار شد

مقدم سرمربی موقت والیبال شهرداری قزوین

مسعود آرمات ابتدای لیگ سال جاری با تیم والیبال شهرداری قزوین به توافق رسید و کارش را با این تیم آغاز کرد. او نتوانست همراه با تیم باشگاهی خود نتایج چندان خوبی کسب کند و مدتی بعد هم از سوی داورزنی به عنوان سرمربی تیم والیبال نوجوانان ایران انتخاب شد. کسب نتایج دور از انتظار و البته مشغله‌های ساختن تیمی قدرتمند در رده نوجوانان برای حضور در مسابقات جهانی موجب شد تا آرمات از هدایت تیم والیبال شهرداری قزوین برکنار شود. مسئولان این تیم ایرج مقدم، دستیار آرمات را موقتاً به عنوان سرمربی شهرداری قزوین معرفی کردند. این در حالی است که آرمات مدعی شده خودش به دلیل رسیدگی به تیم ملی نوجوانان تصمیم گرفته تا از هدایت تیم باشگاهی خود استعفا کند.

 

 

 

سوژه 

محسن وظیفه     

 

 چند روزی از ماجرای جنجالی هادی ساعی در لیگ برتر تکواندو می‌گذرد اما هنوز این اتفاق بحث روز تکواندو است. مهم‌ترین موضوع درباره رفتاری که ساعی از خودش در برخورد با یکی از مسئولان سازمان لیگ نشان داد، از دو زاویه قابل بررسی است؛ اول اینکه، چرا باید فردی در سطح و کلاس هادی ساعی که پر افتخارترین ورزشکار تاریخ ایران و دارای تجربه بسیار زیاد به واسطه حضور در میادین مهم بین‌المللی و فعالیت‌های سیاسی است، چنین رفتاری از خودش نشان بدهد و دومی هم مربوط به فدراسیون تکواندو است که در کمتر از ۲۴ ساعت به این ماجرا واکنش نشان داد و حکم به محرومیت یکساله هادی ساعی داد. حکمی که با ابهام‌های زیادی روبه‌رو است و معلوم نیست که در فاصله اندک چطور همه جوانب را سنجیده است؟

ساعی در حال حاضر پرافتخارترین ورزشکار تاریخ ایران است و رفتار فعلی او می‌تواند یک اتفاق مهم باشد. کسی که ادعای رسیدن به صندلی‌های مدیریتی را در ورزش ایران دارد اما حالا در یک ماجرای ساده و کم اهمیت غرق در بحران شده است. همین جا یک سؤال مهم وجود دارد که اگر او رئیس فدراسیون شود و با انتقادات تندی روبه‌رو شود، شبیه به آنچه که بعد از المپیک ریو برای محمد پولادگر پیش آمد، چه واکنشی از خودش نشان خواهد داد؟ با همین اتفاق ساده می‌توان به آینده مدیریتی ساعی هم شک کرد. کسی که مدیر تیم‌های ملی است و همچنین چندین سال حضور در شورای شهر تهران را هم در کارنامه دارد. چرا او با این همه تجربه و سابقه نتواند خودش را کنترل کند و از کنار یک ماجرای ساده بگذرد تا به بحران تبدیل نشود؟ بحرانی که به این سادگی‌ها دست از سر ساعی بر نمی‌دارد و او حالا حالاها باید با این حاشیه کنار بیاید.

فارغ از اینکه ساعی مقصر بوده یا فرد دیگری، او کاری با خودش کرد که دیگر کمتر کسی می‌تواند رفتارهای خوب و انسان‌دوستانه او را به یاد بیاورد. حالا برای چه کسی اهمیت دارد که او مدال طلای المپیکش را در زلزله بم به حراج گذاشت؟ او با یک سیلی سال‌ها زحماتش در عرصه ملی و قهرمانی و افتخارآفرینی برای ورزش ایران را از بین برد و در واقع باید گفت ضربه‌ای که ساعی به خودش زد، به این زودی‌ها قابل جبران نیست.

این واکنش هادی ساعی یک بار دیگر ثابت کرد که چرا بعد از گذشت ۵۳ سال از درگذشت تختی، هنوز نامش زنده است. تختی که وقتی برای اولین بار قهرمان جهان شد، در بازگشت از مسابقات جهانی در پاسخ به اینکه چه احساسی دارد؛ گفت وقتی روی سکوی قهرمانی بودم و خواستند مدال را بر گردنم بیندازند، گردنم را خم کردم و تازه اینجا بود که فهمیدم که هر چقدر موفقیت‌هایم بیشتر باشد، باید بیشتر خم شوم و از این پس افتاده‌تر  و 

سر به زیرتر باشیم.

حال باید جست‌وجو کرد و دید که این خصلت در کدام یک از قهرمانان المپیکی ایران است و کدامشان فکر می‌کنند که باید با بیشتر شدن مدال‌هایشان  افتاده‌تر باشند؟ در ماجرای ساعی اصلاً موضوع این نیست که چه کسی مقصر است، بلکه موضوع مهم این است که چرا شخصیتی در حد هادی ساعی نتواند، رفتارش را کنترل کند. کسی که علاوه بر اینکه در عرصه قهرمانی پرافتخارترین بود ، یکی از سرمایه‌های مدیریتی ورزش ایران نیز محسوب می‌شود. آنچه که در روز برگزاری مسابقات لیگ برتر تکواندو رخ داد، می‎‌تواند یک درس مهم برای ورزش ایران باشد که چه برنامه‌ای برای حفظ قهرمانان خود دارد؟

در راستای همین موضوع می‌توان به رفتار فدراسیون تکواندو پرداخت که در کمتر از ۲۴ ساعت اقدام به صدور حکم کرد و ساعی را که مدیر تیم‌های ملی است، یک سال محروم کرد. فدراسیون تکواندو برای صدور این حکم چه مسائلی را مد نظر قرار داد؟ آیا همه جوانب مورد بررسی قرار گرفت و آیا ساعی فرصت دفاع از خودش را پیدا کرد؟ فدراسیون تکواندو ظاهراً می‌خواسته با همین حکم محرومیت یکساله، ماجرا را از سر خود باز کرده باشد؛ وگرنه چطور می‌توان با این حکم هم ساعی را یکسال محروم کرد و هم او را به عنوان مدیر تیم‌های ملی حفظ کرد؟ این نوع برخورد فدراسیون تکواندو نشان داد که به هیچ عنوان به دنبال ریشه‌یابی این ماجرا نبوده است و همین می‌تواند یک هشدار جدی برای این ورزش باشد که در آینده نیز از این اتفاقات باز هم رخ بدهد.

گزارش

محسن آجرلو    

 

 

 

 شاید مثل همان روزی که آرمسترانگ روی سطح ماه ایستاد. مثل اولین پرواز آن مرد عرب اندلسی یا روزی که ادیسون پس از صدها آزمایش ناموفق، توانست کاری کند تا شب‌هایمان هم روشن و نورانی باشد. از این اولین‌ها در تاریخ بشر کم اتفاق نیفتاده است. لحظه‌هایی فوق‌العاده که بشر به گستره عظیم و شاید نامحدود توانایی‌هایش پی برده و احساس غرور کرده است. احساسی که شاید در هیچ زمانی مثل امروز اینقدر عمومی و همگانی نبوده و میلیون‌ها و شاید میلیاردها آدم به طور همزمان تجربه‌اش نکرده‌اند.  

ظهر شنبه بود که یکی دیگر از نشدنی‌های ذهن بشر «شدنی» شد! کی دو (k2) ترسناک و عظیم که لقب فنی‌ترین قله هشت هزارمتری را یدک می‌کشد، بالاخره در فصل زمستان به انسان اجازه داد تا پا روی قله‌اش بگذارد. اتفاقی که پیش از این هرگز نیفتاده بوده و هیچ انسانی در فصل زمستان نتوانسته بود دومین قله بلند دنیا را فتح کند و روی آن بایستد. آن هم نه توسط کوهنوردان نامدار و تیم‌های ترکیبی اروپایی، بلکه تیمی متشکل از شرپاهای نپالی. شرپاهایی که شاید همیشه به عنوان باربر و راهنما به آنها نگاه شده اما یک بار دیگر ثابت کردند که توانایی و جایگاهی فراتر از اینها را دارند. با توجه به عمر نه چندان بلند کوهنوردی حرفه‌ای در دنیا، نشدنی‌های زیادی طی سال‌های اخیر به مرحله انجام رسید و رکوردهای جدیدی هم ثبت شد. عمر صعود قله‌های 14هزارمتری دنیا هنوز به یک قرن هم نمی‌رسد اما در طول دهه‌های گذشته، هیمالیا و قراقروم توسط کوهنوردان مختلف از سراسر دنیا فتح شده‌اند و قله‌های سر به فلک کشیده از اورست گرفته تا 13 برادر کوتاه‌تر از خودش، یکی یکی زیر پای بشر دوپا قرار گرفته‌اند. پیشرفت علم و تجهیزات حرفه‌ای‌تر باعث شد تا کوهنوران پا را فراتر بگذارند و به صعودهای زمستانه فکر کنند. با این حال در تمام این سال‌ها حتی اورست هم رخصت صعود زمستانی را به کوهنوردان داد اما کی2 هرگز! قدرت این کوه خشمگین در زمستان و اتفاق‌های عجیبش، آنقدر به کوهنوردان نامی و باتجربه دنیا سخت گرفت و تعداد زیادی را به کام مرگ کشاند که خیلی‌ها تصور می‌کردند این یک کار را باید در«لیست نشدنی‌ها» قرار دهند. حوالی 22 آذر امسال بود که تیمی 10 نفره از شرپاهای نپالی برنامه خود را برای صعود کی2 در زمستان آغاز کردند. برنامه‌ای طولانی که حتی در فصول بهار و تابستان هم بیش از یک ماه و گاهی تا 2 ماه طول می‌کشد، اما این بار در نهایت پس از 35 روز به پایان رسید.

این تیم 10 نفره متشکل از سه تیم مختلف بود. شش عضو تیم «نیرمال پورجا»، سه عضو تیم «مینگما گیالجی» و یک عضو تیم «سون سامیت ترک» اعضای این تیم را تشکیل می‌دادند که در اقدامی جالب، همگی به اتفاق یکدیگر موفق شدند بر بلندای کی2 8611 متری بایستند.

موفق‌ترین صعود زمستانی کی2 متعلق به سه کوهنورد روس و لهستانی بود که مدعی بودند تا ارتفاع 7800 متری صعود کرده‌اند. صعودی که 17 سال از آن می‌گذشت و دیگر هیچ تلاشی تا این اندازه موفق صورت نگرفته بود. اما این تیم تمام نپالی روز پنجشنبه رکورد تیم لهستانی را شکست و اعلام کرد که آماده باز کردن مسیر برای صعود قله هست. اتفاقی که ظهر دیروز بالاخره افتاد و طبق قرارشان، تیم پیشتاز در زیر قله ماند تا همگی با هم روی قله بایستند. درست مثل اتفاقی که قرار بود در اولین صعود تیم ایران به اورست بیفتد اما نیفتاد! زمان انگار به 40،30 سال قبل برگشته بود. روزگاری که نه تنها از اینترنت خبری نبود بلکه تماس تلفنی هم به این سادگی‌ها در دسترس نبود. خیل عظیم دیوانگان کوه و ماجراجویی در تمام دنیا، از جمعه شب مدام به صفحات اجتماعی این کوهنوردان و تیم‌های‌شان سر می‌زدند تا از این شرپاهای تاریخ‌ساز خبری بگیرند. خیلی از آنها که شاید از ارتفاع سه هزارمتری هم فراتر نرفته‌اند، تمام فکر و ذکرشان به ارتفاع هشت هزار متری بود و مثل یک مسابقه فوتبال که پخش زنده ندارد، استرس نتیجه را می‌کشیدند. استرسی شیرین که به غرور بشری گره خورده بود و انگار که موفقیت این ده کوهنورد نپالی تنها برای خودشان نبود. افتخاری بود برای تمام بشریت و حس خوب ممکن کردن یک ناممکن دیگر.

 

نگاه جالب تنها ایرانی باشگاه 8000 متری‌ها

در میان تمام صفحات و افرادی که به این ماجرا پرداخته بودند، نگاه عظیم قیچی‌ساز منحصر به فرد و جالب‌تر بود. به اندازه کافی به اهمیت فنی این ماجرا پرداخته شده بود اما زاویه دید تنها ایرانی فاتح تمام 8 هزار متری‌ها، نشان از شناخت و نگاه جالب او به شرپاها بود. عظیم در صفحه شخصی‌اش ضمن تبریک به این تیم نوشت: «... امروز ده نفر از نپال با قدرت و صلابت توانستند کی2 را صعود کنند و حق‌شان را از سخت‌ترین و رام نشدنی‌ترین کوه جهان بگیرند و توانایی‌شان را به جهان ثابت کنند. آنها ثابت کردند که نپالی‌ها و شرپاها فقط باربر نیستند و با حمایت و پشتیبانی می‌توانند بهترین باشند. تبریک به سرزمین زیبای نپال و مردمان سختکوش‌اش. »

معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان دیروز در اردوی تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی حاضر شد.

مهدی علی‌نژاد، معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان صبح دیروز ( یکشنبه) در خانه کشتی شهید ابراهیم هادی، محل برگزاری اردوهای تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی حاضر شد و از نزدیک در جریان وضعیت کشتی‌گیران قرار گرفت.

علی‌نژاد در این دیدار ضمن عرض تسلیت به مناسبت شهادت حضرت فاطمه (س)، گفت: «خود را جزئی از خانواده کشتی می‌دانم و اعضای ما نیز از خانواده کشتی بودند، در ووشو برای مدال گرفتن از فنون ناب کشتی استفاده کردیم که این ریزه‌کاری‌ها باعث جهش رشته ورزشی ووشو شد. ما به عنوان مسئول لحظه به لحظه که کار می‌کنیم به فکر شما ورزشکاران هستیم و همراه شما به عنوان سربازان وطن هستیم.»

علی‌نژاد ادامه داد: «امروزه رقابت بین کشورها وارد میدان ورزش شده و سربازان هر کشور در مبارزات، ورزشکاران هستند و این توفیق را داریم که بتوانیم از کیان این کشور دفاع کنیم.»

معاون وزیر ورزش همچنین گفت: «کشتی به عنوان ورزش ملی کشور برای‌مان در اولویت است و  از این رشته حمایت می‌کنیم.»

علیرضا دبیر رئیس، حمید سوریان نایب رئیس و سیدجلال عسگری دبیر فدراسیون نیز در این دیدار حضور داشتند.

 

رضا شجیع  *

 

در مورد ماجرای هادی ساعی قضاوت‌های ضد و نقیض بسیاری وجود دارد که من هم علاقه‌مندم از منظر دیگری به آن نگاه کنم؛ جامعه همانطور که از صعود قهرمان به اوج می‌رسد، افول قهرمان هم برایش هیجان‌انگیز است. چرا؟ چون رسانه‌های جمعی و اجتماعی طی سال‌ها تبلیغ، خالق تصویری از قهرمان هستند که این تصویر در کشور ما به شدت متناقض است؛ اولی خلق یک «فهرست‌بندی گفتمانی» به این شکل که قهرمان بر روی سکو با پرچمی بر روی‌ شانه‌هایش ایستاده و در حال نواخته شدن سرود کشور اشک می‌ریزد؛ در کنار این فهرست‌بندی اسطوره‌ای و حماسی، چهره قهرمان؛ به صورتی تصویر کشیده می‌شود که بر صندلی ریاست فلان شورا تکیه زده و با فرصت‌های ویژه‌ای که در اختیارش قرار گرفته، ثروت‌ ویژه‌ای به جیب زده است.  فهرست‌بندی گفتمانی ویژه دیگری، این فهرست‌بندی را تقویت می‌کند؛ «قهرمانان دستفروش» نامی است که برایش انتخاب کرده‌ام. هر از گاهی عکسی از یک قهرمان منتشر می‌شود که در وضعیت نابسامانی نظیر دستفروشی قرار دارد و این باور را در مخاطب تقویت می‌کند که بین قهرمانان تبعیض وجود دارد و گویی که برخی نسبت به برخی دیگر «قهرمان‌تر» هستند. اینها اساساً حاصل شناختی است که برای‌مان ساخته شده و از یک جا به بعد تقویت می‌شود. موضوع این است که مخاطب همزمان از صعود و افول قهرمان لذت می‌برد؛ به قول ژیژک این یک «لذت تراژیک» است و ما را در موقعیتی شبیه زندگی روزمره خودمان قرار می‌دهد. مثل ما که اگر شخصی بد رانندگی‌ کند او را به باد فحش می‌گیریم و اگر‌ پا بدهد، دوست داریم سیلی محکمی به زیر گوشش حواله کنیم. ماجرای هادی ساعی پس در وهله اول جذاب است؛ چون او را در ذهنمان از عرش «اخلاق قهرمانی» پایین آورده و به فرش «اخلاق روزمره» تقلیل می‌دهد. اینجاست که اکنون می‌توان برچسب‌های مختلفی برایش ساخت و او را به نمایندگی از جریان‌های مختلفی نواخت. اما امان از بلندگوها که روایتش در ورزش ایران، روایتی است طولانی و جذاب. شاید برای شما جالب باشد که بدانید؛ هنوز در ورزش ایران، ماجرای بلندگوها حل نشده است؛ نه آن سوت گوشخراش اولیه‌اش و نه ماجراها و حاشیه‌هایش؛ اینکه چرا اسم فلانی اول گفته نشد، اینکه چرا اسم فلان بزرگ دوم برده شد و اینکه چرا در بردن اسم فلان بزرگ، سمتش کامل خوانده نشد ... . خلاصه این ماجرا سر دراز دارد؛ یادتان باشد اگر روزی بلندگو یا میکروفون دستتان دادند خیلی زود قبول نکنید؛ ممکن است با سیلی بدرقه‌تان کنند؛ این است روایت ما از ورزشی که «تختی» را دارد ولی هنوز از باتلاق «منیت‌ها» بیرون نیامده است.

* استاد دانشگاه

رقابت‌های بین‌المللی کشتی آزاد جام هنری دگلان در پاریس پایتخت فرانسه به پایان رسید. مسابقاتی که تیم ایران در آن غیبت داشت و تیم آمریکا هم که گفته شده بود با دیوید تیلور ستاره 86 کیلوگرمش در مسابقات حاضر می‌شود، بدون تیلور و باروفس به مسابقات آمد اما با این حال مدال‌های خوبی را کسب کرد اما شاید مهم‌ترین اتفاق مدال گرفتن کشتی‌گیر رژیم صهیونیستی در وزن 74 کیلوگرم بود که نمی‌تواند برای کشتی ایران خبر خوبی نباشد. در وزن ۵۷ کیلوگرم آمریکا دو نماینده داشت که توماس گیلمان آمریکایی از رسیدن به فینال بازماند و سوم شد و قهرمانی به دیگر نماینده آمریکا نیک سریانو رسید. بکا لومتادزه نایب قهرمان جهان از گرجستان به عنوان قهرمانی وزن ۶۱ کیلوگرم رسید. در این وزن نمایندگان نمایندگان فرانسه و مولداوی سوم شدند.  در وزن ۶۵ کیلوگرم ولادیمیر خینچگاشویلی قهرمان جهان و المپیک از گرجستان از رسیدن به فینال بازماند و به مدال برنز رسید. در فینال این وزن یانی دیاکومیالیس از آمریکا مقابل جیمز گرین دارنده مدال برنز جهان به پیروزی رسید. کایل دیک دارنده ۲ طلای جهان از آمریکا که به وزن المپیکی ۷۴ کیلوگرم آمده در این وزن به عنوان قهرمانی رسید تا برای جردن باروفس چهره شاخص آمریکا در این وزن برای رسیدن به دوبنده تیم ملی خط و نشان بکشد. در این وزن خاجیمراد حاجیف از آذربایجان و نماینده رژیم صهیونیستی به مدال برنز رسیدند. در وزن ۸۶ کیلوگرم رمضانوف روس در غیاب دیوید تیلور و حسن یزدانی دو چهره شاخص این وزن در این رقابت‌ها به عنوان قهرمانی رسید. پیش از این سایت اتحادیه جهانی کشتی از حضور تیلور در این رقابت‌ها خبر داده بود. در این وزن اباکاروف از آذربایجان و والنسیا از آمریکا بر سکوی سوم ایستادند. در وزن ۹۷ کیلوگرم کایل اسنایدر قهرمان جهان و المپیک از آمریکا به عنوان قهرمانی رسید. در سنگین وزن نیز گنو پتراشویلی گرج قهرمان شد. در این وزن گویازدوفسکی از آمریکا و کاسکیولک از لهستان سوم شدند. ایران در کشتی آزاد و فرنگی نماینده‌ای به این رقابت‌ها اعزام نکرد.

 

ایران ورزشی - پرونده هفته نخست لیگ وزنه‌برداری جوانان کشور با قرار گرفتن تیم عقاب در صدرجدول رده‌بندی این رقابت‌ها در اهواز بسته شد.

هفته اول رقابت‌های لیگ وزنه‌برداری جوانان کشور که با حضور چهار تیم در اهواز آغاز شده بود، با برگزاری مسابقات سایر اوزان به میزبانی استان خوزستان و شهر اهواز به پایان رسید. 

در دسته ۹۶ کیلوگرم این مسابقات، حسین بیرانوند از باشگاه مس رفسنجان با رکورد ۱۴۵ یک ضرب، ۱۸۰ دوضرب و مجموع ۳۲۵ کیلوگرم در رده نخست قرار گرفت، سپهر مردانی از باشگاه مناطق نفت‌خیز جنوب با رکورد ۱۴۲ یک ضرب، ۱۶۲ دوضرب و مجموع ۳۰۴ کیلوگرم دوم شد و امین انگوتی از باشگاه نیروی زمینی با رکورد ۱۳۰ یک ضرب، ۱۶۰ دوضرب و مجموع ۲۹۰ کیلوگرم مقام سوم را به خود اختصاص داد.

همچنین در دسته ۱۰۲ کیلوگرم، مسعود ممیوند از باشگاه عقاب با رکورد ۱۴۵ یک ضرب، ۱۶۸ دوضرب و مجموع ۳۱۳ کیلوگرم به قهرمانی رسید و محمدجواد حصایی با رکورد ۱۳۴ یک ضرب، ۱۵۴ دوضرب و مجموع ۲۸۸ کیلوگرم و آریا پایدار با رکورد ۱۲۵ یک‌ضرب، ۱۶۳ دوضرب و مجموع ۲۸۸ کیلوگرم از باشگاه مناطق نفت‌خیز جنوب به ترتیب در رده‌های دوم و سوم قرار گرفتند.

در دسته ۱۰۹ کیلوگرم نیز ابوالفضل خاکپور از باشگاه عقاب با رکورد ۱۴۵ یک ضرب، ۱۷۵ دوضرب و مجموع ۳۲۰ کیلوگرم، طاها طلوعی از باشگاه نیروی زمینی با رکورد ۱۳۷ یک ضرب، ۱۶۹ دوضرب و مجموع ۳۰۶ کیلوگرم و علیرضا جباری از باشگاه عقاب با رکورد ۱۴۱ یک ضرب، ۱۶۴ دوضرب و مجموع ۳۰۵ کیلوگرم به ترتیب عناوین اول تا سوم را به خود اختصاص دادند.

همچنین در دسته ۱۰۹+ کیلوگرم این مسابقات، علیرضا زندی از باشگاه مس رفسنجان با رکورد ۱۶۱ یک ضرب، ۲۰۹ دوضرب و مجموع ۳۷۰ کیلوگرم به قهرمانی رسید، علیرضا اسفندیاری از باشگاه مناطق نفت‌خیز جنوب با رکورد ۱۶۰ یک ضرب، ۱۹۴ دوضرب و مجموع ۳۵۴ کیلوگرم در رده دوم جای گرفت و فرید فتاحی از باشگاه نیروی زمینی با رکورد ۱۵۲ یک‌ضرب، ۱۸۴ دوضرب و مجموع ۳۳۶ کیلوگرم عنوان سوم را کسب کرد.

در بخش تیمی نیز باشگاه عقاب نیروی هوایی ارتش با ۷۵۱ امتیاز، باشگاه مس رفسنجان با ۷۴۲ امتیاز، باشگاه مناطق نفت‌خیز جنوب با ۷۰۹ امتیاز و باشگاه نیروی زمینی با ۶۷۸ امتیاز به ترتیب عنوان‌های اول تا چهارم را به دست آوردند. نکته جالب توجه در این رده‌بندی، قرارگرفتن دو باشگاه مدعی مناطق نفت‌خیز جنوب و نیروی زمینی ارتش در رتبه‌های سوم و چهارم جدول رده‌بندی هفته نخست لیگ جوانان است.

 دو باشگاهی که همواره در طول چند سال اخیر در لیگ جوانان همیشه جزو مدعیان اصلی قهرمانی بودند اما امسال گویا نتوانستند تیم و نفرات خوبی جذب کنند.

 به همین دلیل درهفته نخست جایگاهی بهتر از سوم و چهارم را به دست نیاوردند.