لنارت یوهانسون رئیس سوئدی اتحادیه فوتبال اروپا «یوفـــــا» در انتخاباتی روز پنجشنبه برای چهار سال دیگر به عنوان رئیس این سازمـــان انتخاب شد.

به گزارش خبرگزاری فرانسه از استکهلم در این انتخابات که در شهـــر استکهلم مرکز سوئد انجام شد، یوهانسون تنها نامزد انتخاباتی بــــود.

وی برای یک دوره چهار ساله دیگر در سمت خود ابقا شد. او از سال 1990 در این مسند تکیه زده است.

یوهانسون متولد سال 1929 در شهر برومای سوئد است. او دو فرزند دختر دارد و در شهرکونگسهولمن سوئد زندگی می‌کند.

یوهانسون در جوانی در رشته‌های فوتبال و هندبال آماتور سوئد فعالیت داشت.

در این نشست «میشل پلاتینی» از مفاخر فوتبال فرانسه و نایب رئیس فدراسیون فوتبال این کشور، به عضویت کمیته اجرایی اتحادیه فوتبال اروپا «یوفا» انتخاب شد.

پلاتینی در دور دوم انتخابات اعضای کمیته اجرایی یوفا با 20 رأی بــه این سمت برگزیده شد. مدت عضویت او دو سال است.

پلاتینی همچنین به عنوان نماینده یوفا در فدراسیون بین‌المللی فوتبال «فیفا» تعیین شد. او پس از انتخاب شدنش اعلام کرد که در آینده بــــرای جانشینی «لنارت یوهانسون» رئیس یوفا هم اعلام آمادگی خواهد کرد.

پلاتینی در دور اول این گزینش 22 رأی آورد. غیر از او «گرهارد مایر- فورفلدر» از آلمان با 27 رأی برای عضویت چهارسـاله در کمیته اجرایی یوفا انتخاب شد.

 

 

شهرام وزیری

 

پیروزی مقابل ویتوریا گیمارش، فاصله پورتو با اسپورتینگ صدرنشین را به 4 امتیاز رسانده است. نتایج پرفراز و نشیب اسپورتینگ در هفته‌های اخیر، باعث شده پورتو به این تیم نزدیک‌تر شود و بیشتر از قبل، حسرت هفته‌های ابتدایی لیگ را بخورد. هفته‌هایی که سرجیو کونسیسائو با اصرار، به طارمی بازی نمی‌داد و پورتو نتایج ضعیفی می‌گرفت. اسپورتینگ در همان مقطع، توانست فاصله زیادی با پورتو در صدرجدول ایجاد کند. فاصله‌ای که باعث شده در فاصله 6 هفته مانده به پایان لیگ، قهرمانی پورتو کمی بعید به نظر برسد. سایت فوتبال ۳۶۰ در این باره بیشتر توضیح داده:

 

فاجعه بدون شماره 9

طارمی در 6 هفته ابتدایی لیگ، نیمکت‌نشین مطلق بود و در لیگ قهرمانان هم فرصت بازی پیدا نمی‌کرد. کونسیسائو در جواب انتقادات نسبت به این موضوع، می‌گفت بهتر از هر کسی صلاح تیمش را می‌داند. 

پورتو در این 6 بازی، 8 امتیاز از دست داد و حسابی از اسپورتینگ عقب افتاد. هفته هفتم مقابل پورتیموننزه، طارمی باز هم روی نیمکت نشست و گل خوردن زودهنگام پورتو باعث شد کونسیسائو در خطر اخراج قرار بگیرد.

 طارمی همان نیمه اول، جای اوریبه را در ترکیب پورتو گرفت و خودش گل پیروزی تیم را زد. نتیجه‌ای که باعث شد کونسیسائو از خطر نجات پیدا کند و طارمی به بازیکن فیکس این تیم تبدیل شود. از آن زمان تا امروز، طارمی فقط یک بازی مقابل توندلا، به خاطر بازی حساس لیگ قهرمانان استراحت کرده است. در همان بازی هم طارمی به عنوان بازیکن ذخیره به زمین رفت و گل زد.

 

اوج گرفتن با طارمی

پس از تبدیل شدن طارمی به بازیکن فیکس پورتو، او با زدن و ساختن مجموعاً 21 گل در این فصل، یکی از بهترین‌های فوتبال پرتغال بوده است. پورتو هم توانسته در حضور او نتایج درخشانی بگیرد. از بازی با پورتیموننزه که طارمی جای محکمی در تیم کونسیسائو پیدا کرد، تیم او 6 بازی پیاپی پیروز شد. هیچ شکستی نداشته و هر دو باخت این تیم، در مقطع نیمکت‌نشینی طارمی رقم خورده است. آنها در هر 7 بازی آخرشان هم پیروز شده‌اند. موضوعی که حسرت پورتو را به خاطر نتایج ضعیف اول فصل بیشتر می‌کند.

 

میانگین فوق‌العاده

مهدی طارمی از هفته هفتم، تبدیل به مهره کلیدی پورتو شد و در 20 بازی از 22 بازی به عنوان بازیکن فیکس به میدان رفت. پورتو در این مقطع، میانگین فوق‌العاده 54/2 امتیاز از هر بازی را گرفته است. میانگینی که اگر از ابتدای فصل رقم می‌خورد، می‌توانست آنها را صدرنشین لیگ کند. در حال حاضر اسپورتینگ با میانگین 5/2 امتیاز صدرنشین لیگ محسوب می‌شود.  میانگین امتیازات پورتو در 6 هفته ابت دایی بدون طارمی، 6/1 امتیاز در هر مسابقه بود. اعدادی که کنار هم قرار دادن‌شان، نشان می‌دهد کونسیسائو چه فرصت طلایی را برای تکرار قهرمانی فصل گذشته از دست داده است مگر اینکه بتواند در 6 هفته باقی مانده، فاصله 4 امتیازی را جبران کند و دوباره به جام قهرمانی برسد.

آدم یک چیزهایی می‌شنود که مخش سوت می‌کشد. برای دعوت به یک برنامه ورزشی و حضور به عنوان کارشناس باید ده میلیون تومان بپردازید. البته پورسانت معرف سرجای خودش! بزنیم در نخ دلالی مصاحبه‌های خبری سودش از طنز نوشتن بیشتر است!

آقا از این به بعد تعرفه نوشتن طنز در مورد شما را آماده می‌کنیم. مبلغ را بپردازید و بعد هم فیشش را بفرستید مالی ایران ورزشی، بعد اسم شما را در این ستون می‌آوریم. مجانی دیگر صرف نمی‌کند!

***

هواداران چلسی یک اعتراض آرام کردند، باشگاه چلسی سوپرلیگ را بی‌خیال شد! بعد یاد هواداران استقلال افتادم که برای بازگرداندن استراماچونی بارها و بارها تجمع کردند، کسی یک دانه ماچ از پشت شیشه برایشان ارسال نکرد. این همه دم مجلس و باشگاه و وزارت ورزش تحصن کردند کسی تحویلشان نگرفت!

آنجا پیتر چک می‌رود به هواداران چلسی آرامش می‌دهد که حلش می‌کنیم، اینجا همه می‌آمدند بین هواداران، فالوور می‌گرفتند، بعد می‌رفتند داخل باشگاه با مدیریت می‌بستند! قصه داریم ها!

***

با دوستان فولادی در عربستان تماس گرفتیم ببینیم آنجا چه خبر است! گفتند قرنطینه است. نه می‌توانیم از هتل خارج بشویم، نه می‌توانیم جایی برویم، نه اجازه داریم کار خاصی انجام بدهیم. تمرین، اتاق، تمرین! یعنی حتی اجازه نداریم از هتل بیاییم بیرون!

خیلی عجیب است! اگر این شیوه قرنطینه کردن است پس چیزی که ما در ایران اجرا می‌کنیم چیست؟ نزدیک محل کار بنده، ملت کنار خیابان جوجه و جگر ذغالی می‌فروشند! همه هم صف می‌کشند و میل می‌کنند! نه دستی می‌شورند، نه الکلی می‌زنند. با همان دست کثیف، نان را می‌گذارند وسط و کباب را می‌گذارند بینش!

واقعاً میزبانی حق ما بود. نامردها!

برای استقلال بازی با الدحیل تمام نشده است. فقط نیمه اول مهم‌ترین بازی گروه تمام شد و در نیمه دوم، استقلال می‌تواند با رفع مشکلاتش تیم بهتری باشد.

استقلال مقابل الدحیل باخت اما برای بردن چیزی کم نداشت. شاید اگر استقلال کمی خوش‌اقبال بود و داور، ناداوری نمی‌کرد، استقلال حتی تا پیروزی فاصله‌ای نداشت اما همه اینها به معنی ندیدن مشکلات استقلال نیست.

استقلال در ساختار دفاعی‌اش مشکلاتی دارد که باید برای حل آنها فکری کند.

فرهاد مجیدی فرصت چندانی بین دو بازی با الدحیل ندارد و باید برای رفع مشکلات دفاعی تیمش فکرهای تأثیرگذاری داشته باشد. او و همکارانش - فراز کمالوند و دیگران- در فرصتی کوتاه باید بحران‌های دفاعی تیم را حل کنند. استقلال مقابل الدحیل آشفته بود و این آشفتگی در دفاع به چشم می‌آمد.

استقلال حق ندارد کار خود را مقابل الدحیل تمام‌شده تصور کند. فقط یک ۹۰ دقیقه را پشت سر گذاشته و ۹۰ دقیقه دیگر باقی مانده است. الدحیل بی‌شک با وحشت از خط حمله استقلال بازی را آغاز می‌کند و البته به ضعف‌های دفاعی استقلال آگاه است، اگرچه از ضعف و اختلال در دفاع خود نیز خبر دارد.

همان اندازه که استقلال در دفاع متزلزل بود، الدحیل نیز در دفاع متزلزل بود و استقلال با هر حمله الدحیل را به خطر می‌انداخت. استقلال از تزلزل دفاع الدحیل در بازی برگشت بهره‌مند می‌شود و وقتی برنده است که دفاع خود را سامان ببخشد.

فرهاد و فراز حتماً در فرصت بین دو بازی تحلیل‌هایی درباره خود و حریف دارند و درستی این تحلیل‌ها سرنوشت استقلال را تعیین می‌کند. استقلال چاره‌ای ندارد جز اینکه کمی محتاط بازی کند و البته در این احتیاط، طراوت خود را نباید از دست بدهد.

حفظ طراوت استقلال یک نکته کلیدی است. احتیاط نباید باعث شود که استقلال شادابی‌اش را از دست بدهد. استقلال بدون آنکه ذهنی محتاط داشته باشد، توانست در هر ۳ بازی‌اش نمایشی درخشان و هجومی داشته باشد.

 

سام ستارزاده

 

جسور در حمله و بیش از اندازه جسور در دفاع؛ این شاید بهترین تعریف از هر سه استقلالی باشد که فرهاد مجیدی از وینفرد شفر، آندره‌آ استراماچونی و محمود فکری تحویل گرفت. از نخستین حضور شماره 7 سابق آبی‌ها روی نیمکت تیم محبوبش به عنوان سرمربی که با یک نمایش فراهجومی و پیروزی ۴ بر ۲ مقابل همنام خوزستانی که در انتهای لیگ هجدهم با لیگ برتر وداع کرد تا دیدار چهارشنبه شب مقابل الدحیل قدرتمند، خط دفاع استقلال مجیدی بارها قربانی اشتباهات فردی مدافعین خود شده.

آبی‌پوشان در فصل جاری، حتی پیش از دوران مجیدی نیز از مشکل در تحمل فشار حمله رقبای بزرگ رنج می‌بردند. شهرآورد ۹۴ و دیدار رفت مقابل سپاهان این ضعف را به خوبی پررنگ می‌کردند. دفاع متزلزل آبی‌ها اکنون پاشنه آشیل تیم مجیدی نیز شده. الاهلی بحران‌زده نیاز داشت تنها ۵ دقیقه استقلال را زیر فشار بگذارد تا پنالتی منجر به گل مساوی را از میلیچ هدیه بگیرد. الدحیل نیز عملیات جبران گل زودهنگام ارسلان مطهری را تنها در ۴ دقیقه انجام داد.

استقلال در دور رفت گروه دشوارش در آسیا مجموعاً ۶ بار دروازه خود را باز شده دید. شکی نیست که قسمتی از این آمار ضعیف، به قدرت هجومی حریفانش باز می‌گردد. مدافعانی نظیر سیاوش یزدانی و محمدحسین مرادمند و هافبک دفاعی همچون مسعود ریگی از برجسته‌های لیگ کشورمان هستند اما به غیر از این مسابقات، فرصت چندانی برای رویارویی با مهاجمانی در سطح عمر السوما و مایکل اولونگا نمی‌یافتند. فضا دادن خط دفاع آبی‌ها به مهاجمین رقیب در لیگ برتر به اندازه‌ای آنها را مجازات نکرد که در لیگ قهرمانان از همان دور رفت گروهی فضای خالی میان یکدیگر را به‌درستی پوشش دهند.

اما از حیث فنی، خط دفاع استقلال به‌شدت جای خالی یک بازیکن خلاق را حس می‌کند. به غیر از عارف غلامی که این روزها در اوج قرار ندارد، دیگر مدافعین آبی‌پوش توانایی بازی‌سازی از یک‌سوم خودی با ارسال پاس‌های دوربرد اما دقیق را ندارند. کاری که سال‌های گذشته پژمان منتظری و سیدمجید حسینی برای پسران آبی انجام می‌دادند، از عهده زوج مرادمند – یزدانی که سبک بازی درگیرانه‌تری دارند، بر‌نمی‌آید.

در میانه میدان نیز وضعیت مشابه است. مسعود ریگی که برای شکستن پرس از میانه شوالیه‌های سرخ میان دو مدافع میانی تیم قرار می‌گرفت، بیشتر پاس‌هایش را در عرض و یا رو به عقب می‌داد و کمتر با پاس‌های قطری یا رو به جلو به بازی‌سازی می‌پرداخت. یکی از همین پاس‌های رو به عقب را اولونگا قطع‌کرد تا از آن گل دوم الدحیل را بسازد.

در همین سه دیدار طاقت‌فرسای دور گروهی، تیمی که فرهاد مجیدی در کمترین زمان ممکن ساخته نشانی از تیم بی‌روح و ناهمگون نیم‌فصل گذشته را ندارد. آبی‌های ایرانی در مقابل الدحیل نیز مانند الاهلی و الشرطه هم در فاکتور تعداد پاس تیم برتر میدان بودند و هم مالکانه‌تر بازی ‌کردند اما شکنندگی خط دفاع استقلال اگر ترمیم نشود، بزرگ‌ترین عامل برای خنثی‌سازی جادوی ساق‌های دیاباته، قایدی، مطهری و فرشید اسماعیلی احیا شده خواهد بود؛ کما اینکه در بازی با الدحیل نیز هر سه گل استقلال را اولونگا با استفاده از اشتباهات فردی مدافعین آبی خنثی ساخت. مجیدی شاید بتواند در گذر زمان خط دفاع تیمش را به انسجام برساند؛ ولی در یک هفته و تا پایان دور برگشت لیگ قهرمانان، مأموریت آسانی به نظر نمی‌رسد!

میعاد نیک

 

سرالکس فرگوسن، سرمربی افسانه‌ای تیم فوتبال منچستریونایتد و قهرمان بلامنازع رقابت‌های پریمیرلیگ انگلستان در گوشه‌ای از کتاب خاطراتش می‌گوید: «با بهترین خط حمله شاید بتوان چند بازی را پشتِ سرِ هم پیروز شد اما فقط با بهترین خط دفاع است که می‌شود بر سکوی قهرمانی ایستاد.» حال و روز تیم استقلال در جده هم بی‌شباهت به موضوعی که فرگوسن به آن اشاره داشت، نیست. آبی‌ها مرگبارترین پیکان آتش را برای تاخت‌وتاز به‌ سمت دروازه رقبا در لیگ قهرمانان آسیا تدارک دیده‌اند اما حتی به‌ثمر رساندن ۱۱ گل تنها در ۳ بازی و برجای گذاشتن میانگین گل 6/3 مقابل الاهلی عربستان، الشرطه عراق و الدحیل قطر نمی‌تواند نقطه اتکایی برای صعود آبی‌ها به دور حذفی و تحقق رؤیای ستاره سوم باشد.

آبی‌پوشان پایتخت که با بازگشت فرهاد مجیدی احیا شده‌اند رویه دیگری از خود را نشان داده‌اند، در حساس‌ترین گام‌های خود بایستی در ابتدا به جنگ ضعف مفرط در خط دفاعی خودی رفته و سپس به تقابل با سرخ‌های متمول قطری بیندیشند. ممکن است با یک خط حمله آتشین به موفقیت نرسید اما حتماً با کمربند دفاعی محکم و سنگری دیوارکشی شده، راه‌ها برای صعود سهل‌تر خواهد بود. استقلالی که خط دفاعی رقبا را بیمار می‌کند، خود با بیماری صعب‌العلاجی در خط دفاعی روبه‌روست و این عارضه ممکن است به قیمت جان استقلالی‌ها تمام شود.

در حالی که با پیروزی تیم الاهلی جده مقابل الشرطه بغداد معادلات صعود در گروه C رقابت‌های ACL۲۰۲۱ کمی پیچیده شده، تنها خط تدافعی تیم استقلال است که می‌تواند بلیت صعود به دور یک‌هشتم نهایی را به رنگ آبی رزرو کند. خیال فرهاد مجیدی از خط حمله تیمش که عنوان بهترین خط حمله مسابقات را نیز به‌دوش می‌کشد، تا حدود زیادی راحت شده اما تنها نگرانی سرمربی جوان و خوش‌تیپ اردوگاه آبی به تزلزل در یک‌سومی دفاعی خودی بازمی‌گردد. آبی‌ها برای صعودی مقتدرانه به ۹ امتیاز از ۳ بازی دور برگشت نیاز مبرم دارند و این مهم به‌دست نمی‌آید مگر با درخشش خط دفاعی در جده.

سامان موحدی راد

 

تصویر معروفی از عکس دستکاری شده یک خودرو که نیمی لامبورگینی است و نیمی یک خودروی از رده خارج مثل ژیان، مدت‌هاست خوراک کاربران فضای مجازی برای ساخت «میم»های شوخی شده است. چیزی که احتمالاً تعریف دقیقی از وضعیت تیمی استقلال هم باشد و چه ‌بسا بهانه‌ای برای شوخی کاربران و طرفداران این تیم هم بعد از بازی مهم‌شان برابر الدحیل شده باشد.

استقلال برابر الدحیل دیدنی بود. هیچ خبری از تیمی که دو ماه قبل بازی کسل‌کننده‌اش برابر مس رفسنجان هوادارانش را تا مرز جنون برد، نبود. تیمی که به سختی در اوایل فصل گل می‌زد، در لیگ قهرمانان آسیا نمایشی از سیری‌ناپذیری‌اش ارائه کرده بود. آنها پیش از این در دو مسابقه 8 گل به ثمر رسانده بودند و خیلی‌ها محک اصلی آنها را در بازی سوم و برابر الدحیل می‌دانستند. جایی که باز هم استقلال در فاز هجومی نمره قبولی گرفت و تیمش توانست یه بار دروازه الدحیل را باز کند. اگرچه در مقابل هم خط دفاعی استقلال مردود شد و آنها چهار بار دروازه‌شان را باز شده دیدند.

اگر نگاهی به استقلال در چند سال اخیر داشته باشیم، باید بپذیریم که آنها در همه این سال‌ها در فاز دفاعی عملکرد قابل قبولی نداشتند. اینجا هم در تیم فرهاد مجیدی اگرچه استقلال از تلاطم‌ها عبور کرده و به ساحل آرامشی رسیده اما همچنان مشکل خط دفاعی‌اش پا‌برجاست. با همه این حرف‌ها نمایش استقلال برابر الدحیل همچنان در مسیر رو به رشد و صعودی استقلال بود. آنها در این بازی بارها و بارها موقعیت خلق کردند و غیر از 3 گل بارها در موقعیت بازکردن دروازه تیم قطری قرار گرفتند. در واقع بازی استقلال در فاز هجومی بسیار امیدوار کننده بود و شاید حتی خیال هواداران این تیم را راحت کرد. حالا استقلال در این فاز می‌تواند ادعا کند که در حد و توان پتانسیل تیمی‌اش ظاهر شده است. آنها سه مهاجم تراز اول دارند که بی‌شک از بهترین‌های حال حاضر لیگ ایران هستند و تا اینجای کار در حد نام و آوازه‌شان برای استقلال در رقابت‌های آسیایی گلزنی کرده‌اند.

احیای بازیکنانی چون آرش رضاوند و فرشید اسماعیلی هم از خبرهای خوش این روزهای استقلال است. شاید خیلی‌ها با این حرف مخالف باشند اما به نظرم یکی از بخش‌های درخشان بازی با الدحیل لحظات پس از گل تساوی سوم بود. جایی که فرهاد مجیدی تیم را جلو کشید تا استقلال گل برتری را بزند. اگرچه عملکرد ضعیف خط دفاعی استقلال آنها را ناکام گذاشت اما این روحیه جنگنده، برتری جویانه و جسورانه فرهاد مجیدی و تیمش بسیار ستودنی است؛ چیزی که در فوتبال ایرانی نظیرش کمتر دیده شده. مربی‌ها اغلب محافظه‌کار هستند و همین محافظه‌کاری روحیه تهاجمی تیم را از بین می‌برد. اگرچه فرهاد مجیدی از این جسارتش درس تلخی گرفت اما امیدوارم این بهانه‌ای برای پا پس کشیدن او نباشد و در تیم‌های او همیشه شاهد چنین روحیه و جنگندگی‌ای باشیم. استقلال از زیباترین‌های این روزهای لیگ قهرمانان آسیاست.