عناوین این صفحه
جستجو بر اساس تاریخ
نظرسنجی
شماره : 6741 /
۱۴۰۰ چهارشنبه ۱ ارديبهشت
|
سیتی، چلسی و رئال از لیگ قهرمانان حذف میشوند؟
زور یوفا نمیرسد
منچسترسیتی، چلسی و رئالمادرید از نیمهنهایی لیگ قهرمانان اروپا حذف میشوند بهدلیل آنکه برای حضور در سوپرلیگ اعلام موافقت و آمادگی کردهاند. این نظر «یسپر مولر» رئیس فدراسیون فوتبال دانمارک و عضو کمیته اجرایی یوفاست.
یوفا نسبت به اقدام 12تا از بزرگترین باشگاههایش برای تأسیس یک تورنمنت 20 تیمی جدید خشمگین است و ابتدا الکساندر چفرین، رئیس یوفا تأکید کرد بازیکنانی که در سوپرلیگ بازی کنند، نمیتوانند در مسابقات بینالمللی برای تیمهای ملی کشورشان به زمین بروند.
ساعاتی بعد از اظهارات چفرین، مولر ابراز امیدواری کرد سه باشگاه شورشی که هنوز در لیگ قهرمانان این فصل حضور دارند، یعنی منچسترسیتی، چلسی و رئالمادرید که قرار است هفته آینده نیمهنهایی را برگزار کنند، از مسابقات اخراج شوند و اگر چنین اتفاقی بیفتد، تنها پاریسنژرمن میماند که به دلایل مختلف با برگزاری سوپرلیگ مخالفت کرده است.
مولر گفت: «آنها اخراج میشوند و من انتظار دارم این تصمیم تا روز جمعه نهایی و اعلام شود. بعد از آن باید ببینیم چطور میشود لیگ قهرمانان این فصل را به پایان رساند. جمعه باید نشست فوقالعاده کمیته اجرایی برگزار شود. انتظار من این است که هر 12 تیم بیرون انداخته شوند. جایگاه منچستریونایتد و آرسنال در نیمهنهایی لیگ اروپا نیز محل سؤال است.»
چفرین هم در صحبتهایش گفت: «ما تمام مجازاتهایی را که بتوانیم علیه این تیمها اعمال میکنیم و خبرش را هرچه سریعتر بهطور شفاف اعلام میکنیم. نظر من این است ابتدا باید از تمام تورنمنتهایی که زیر نظر ما اعمال میشود، اخراج شوند و بازیکنانشان هم حق حضور در تورنمنتهای ما را نداشته باشند.»
سهمیه چلسی در نیمهنهایی لیگ قهرمانان زنان هم در خطر است مثل دیگر تیم مؤسس سوپرلیگ، بارسلونا که تیم زنانش به نیمهنهایی راه یافته
است.
سوپرلیگ دست پر است
اما این همه ماجرا نیست و برخی کارشناسان میگویند باشگاههای سوپرلیگ میتوانند در دعواهای حقوقی و قانونی با یوفا به پیروزی برسند چون قبل از این، درگیریهای حقوقی مشابهی بین نهادهای حاکم و تورنمنتهای تازهتأسیس در کشتی، اسکیت روی یخ و دیگر ورزشها رخ داده و تورنمنتها در آن به پیروزی رسیدهاند.
مارک اورث، کارشناس حقوقی ورزش از دانشکده حقوق مونیخ میگوید بر اساس تجربههایش از موارد قبلی مشابه، اگر کار به دادگاه کشیده شود شورشیها برنده میشوند. اورث که در مسائل حقوقی به تیمهای فوتبال مشاوره میدهد، میگوید: «من باور دارم تیمهای سوپرلیگ دستشان پر است و شانس خوبی برای پیروزی در این پرونده دارند. برای شروع لیگ دلایل خوبی وجود دارد و آنها میتوانند از آن استفاده کنند.»
«کمیسیون اروپا» پیش از این حکم داده که «اتحادیه بینالمللی اسکیت» نمیتواند مانع ورزشکاران سرعتی این رشته از حضور در مسابقات پولساز شود. در آذرماه گذشته این تصمیم مورد حمایت و تأیید دومین دادگاه معتبر اروپا یعنی «دادگاه عمومی لوکزامبورگ» قرار گرفت. در دیماه نیز یک دادگاه آلمانی اجازه نداد فدراسیونهای ملی و بینالمللی کشتی مانع از شکلگیری تورنمنتهای جدید شوند. اورث میگوید موارد مشابه دیگری در سوئد، ایتالیا و جاهای دیگر وجود داشته. سوپرلیگ هنوز افشا نکرده پروندهاش را به کدام دادگاه ارجاع میدهد اما اورث میگوید احتمالاً این پرونده در دادگاه عالی در لندن و در ایتالیا بررسی خواهد شد. اگرچه انگلیس در حال حاضر در اتحادیه اروپا حضور ندارد، اما قوانین مربوط به این پرونده تا حد زیادی بدون تغییر خواهد بود.
اورث با اشاره به یوفا گفت: «اگر یک انحصارطلب مجاز باشد مانع از شکلگیری تورنمنت جدید شود، شما دیگر اصلاً نیازی به قوانین مسابقات ندارید. باید فرصتی برای باز شدن بازار برای همه وجود داشته باشد.»
واکنش طرفداران فوتبال اسپانیا به سوپرلیگ اروپا
خشم طرفداران رئال، دودستگی هواداران بارسلونا
مارکا، بزرگترین روزنامه ورزشی اسپانیا، علیه سوپرلیگ اروپا موضع گرفته است. روبرتو پالومار، نویسنده این روزنامه نوشت: «باشگاههای بالاتر دارند روی باشگاههای پایینتر آشغال میریزند.»
او گفته برنامه سوپرلیگ اروپا «بوی گند بدترین نوع کاپیتالیسم» را دارد و باشگاههایی که در آن حضور مییابند ریاکار هستند و دیگر حق ندارند خود را «باشگاه مردمی» بنامند.
او پرسیده است: «چرا تیمی حاضر شود در سیستم جوانان سرمایهگذاری کند، اگر قرار باشد تنها باشگاههای بسیار بزرگ را تغذیه کند و خودش همیشه در دسته دوم بماند؟» مارکا در مقاله دیگری نوشت: «تغییر سیستم فعلی به این شکل ناگهانی و بدون اجماع، نشان میدهد سیستم فعلی ورزش را متزلزل ساختهاند. اثر این کار روی لیگهای ملی و لیگهایی که تیمی در سوپرلیگ ندارند، ویرانگر خواهد بود. هرچند باشگاههای جداییطلب میگویند هدفشان این است که در لیگهای داخلی خود بمانند، سخت بتوان تصور کرد این تحول بزرگ تأثیری روی لیگهایشان نگذاشته باشد و باشگاهها و طرفداران اکثر تیمها آسیبی سخت خواهند دید.» در پایان آن با اشاره به موفقیت سیستم فعلی آمده است: «این اصل که سری که درد نمیکند را دستمال نمیبندند را نادیده گرفتهاند و حالا با شرایطی مواجه هستیم که نیاز به واکنشهای فوری، ولی سنجیده دارد. این حرکت تیمهای یاغی باید با مذاکره و توافق جواب داده شود. آینده در خطر است.» اما همه واکنشهای مادریدیها تا این حد انتقادی نبود. رسانههای نزدیک به فلورنتینو پرس از این پروژه حمایت کردند. برنامه تلویزیونی ال چیرینگیتو تهدید خاویر تباس، رئیس لالیگا در زمینه اخراج تیمهای سوپرلیگ را مسخره کرد: «اگر این کار را بکنی، چطور میتوانی برای لالیگا کسب درآمد کنی؟» این برنامه همچنین پرس را دعوت کرد تا درباره سوپرلیگ توضیح دهد. پرس هم در این برنامه، سوپرلیگ را به نفع فوتبال خواند و به بازیکنان گفت، آرام باشند چون یوفا نمیتواند آنها را از بازیهای ملی حذف کند. در بارسلونا، طرفداران به دو دسته تقسیم شدهاند. بسیاری از آنها خوشحالند، چراکه این کار باعث میشود آنها به درآمدی بسیار بالا برسند و به این ترتیب باشگاه از بحران مالی خود رهایی مییابد. از سوی دیگر، عنصر جداییطلب بودن کاتالانها باعث میشود آنها در صورت اخراج از لالیگا، اشکی نریزند. اما یک طرفدار عکسی از یوهان کرویف را توییت کرده و زیر آن نوشته: «شما به او خیانت کردید.» یکی هم نوشت: «پس شعار فراتر از یک باشگاه چه میشود؟» سؤالات زیادی هم درباره این مطرح شد که آیا خوان لاپورتا، رئیس باشگاه، پیوستن به سوپرلیگ را میتواند بدون موافقت 150 هزار عضو باشگاه انجام دهد؟ از سوی دیگر، اتلتیکومادرید هم بهدلیل ویروس کرونا با مشکلات جدی مواجه شده است و دیگر خبری از گردشگری ورزشی در این باشگاه نیست. باید دید باشگاههایی مانند والنسیا، سویا، بتیس و باشگاههای باسکی اتلتیکبیلبائو و رئالسوسیداد چه واکنشی نشان میدهند. آنها در حال حاضر موضوع سوپرلیگ را نادیده گرفتهاند، هرچند برگزاری این رقابتها میتواند آنها را نابود کند.
منبع: دیلیمیل
چرا بایرنمونیخ و پاریسنژرمن به سوپرلیگ «نه» گفتند
بدون نیمار، بدون امباپه، بدون لواندوفسکی، با حضور تاتنهام و آرسنال؛ واقعاً سوپرلیگ با حضور بهترینهاست؟
سوژه
طارق پانجا
پاریسنژرمن و بایرنمونیخ در سوپرلیگ اروپا حاضر نیستند و این مایه شرمساری برای سازماندهندگان این رقابت است.
به این ترتیب این رقابت جدید اروپایی که برنامهاش اخیراً اعلام شد، دو تیم فینالیست سال گذشته لیگ قهرمانان را نخواهد داشت؛ دو تیمی که در این فصل هم جذابترین و درخشانترین نمایشها را داشتند.
روبرت لواندوفسکی، بهترین مهاجم اروپا، در این رقابتها نیست؛ نیمار و کیلیان امباپه، فوقستارههای دنیای فوتبال هم همینطور.
در عوض آرسنال حضور دارد که آخرینبار پنج سال پیش به لیگ قهرمانان اروپا رسید. میلان هم هست که آخرین حضورش در لیگ قهرمانان به سال 2013 برمیگردد و تاتنهام که آخرین باری که در انگلیس بهترین بود به 60 سال پیش برمیگردد، چه برسد به اروپا.
جوئل گلیزر، یکی از رؤسای هیأتمدیره منچستریونایتد و معاون هیأتمدیره سوپرلیگ گفته است: «در این لیگ، بزرگترین باشگاهها و بازیکنان دنیا حضور دارند تا هر هفته در طول فصل با هم بازی کنند.» اما نبود این دو تیم باعث میشود صحبتهای او پوچ به نظر برسد.
نبود دو تیمی که حاکم مطلق دو لیگ از پنج لیگ بزرگ اروپایی در پنج سال گذشته بودهاند، نشان میدهد این در واقع لیگی برای انگلیسیهاست؛ لیگ برتر دو برابر کشورهای دیگر در سوپرلیگ سهمیه دارد.
این موضوع حرفهای بسیاری برای گفتن دارد و نشان میدهد بحث اصلی سوپرلیگ اروپا حرص و طمع نیست، بلکه ریسک است.
پیش از آن که بیش از حد از پاریسنژرمن و بایرنمونیخ ستایش کنیم، باید گفت که چرا آنها تصمیم گرفتهاند شرایط فعلی را ترجیح دهند.
در نگاه اول ممکن است از خود بپرسید چرا پاریسنژرمن و بایرنمونیخ که در لیگهای ضعیفتری نسبت به انگلیس، اسپانیا و ایتالیا بازی میکنند، نمیخواهند رقابتهای داخلی خود را ترک کنند و به سراغ رقابتی پردرآمدتر بروند؟
اما این نگاه باعث میشود موضوع اصلی را گم کنیم. آنها در لیگ یک و بوندسلیگا تهدیدی حس نمیکنند و انحصاری کامل در لیگهای خود دارند.
آخرینبار 10 سال پیش بود که پاریسنژرمن نتوانست به لیگ قهرمانان راه پیدا کند و در این مدت، آنها تنها یکبار قهرمان لیگ فرانسه نشدهاند.
بایرنمونیخ هم در مسیر نهمین قهرمانی پیاپی خود در بوندسلیگاست و آخرین باری که به لیگ قهرمانان نرسید در سال 2008 بوده است.
این دو باشگاه در لیگهای داخلی آنقدر از نظر مالی جلوتر از رقیبانشان هستند که بعید است سیطرهشان به پایان برسد.
آنها شاید قهرمان لیگ نشوند؛ مانند پیاسجی در فصل 17-2016، اما احتمال اینکه به لیگ قهرمانان نرسند بسیار بعید است.
اما از سوی دیگر، تیمهای انگلیسی علاقه بسیاری به حضور در سوپرلیگ دارند. آرسنال و تاتنهام به احتمال فراوان سهمیه فصل بعد لیگ قهرمانان را کسب نمیکنند، لیورپول کار سختی برای کسب سهمیه دارد و حتی صعود چلسی هم اصلاً قطعی نیست.
منچستریونایتد که به احتمال زیاد سهمیه را کسب میکند، در این فصل لیگ قهرمانان در مرحله گروهی حذف شد و در شش فصل اخیر سهبار نتوانسته به لیگ قهرمانان برسد.
حتی منچسترسیتی که در 10 سال گذشته حاکم لیگ برتر انگلیس بوده است، در فصل 16-2015 در آستانه سقوط به لیگ اروپا بود.
بسیاری از افراد حس میکنند چیزی که فوتبال را تبدیل به ورزشی فوقالعاده کرده این ابهامهاست؛ اینکه هر اتفاقی ممکن است در داخل میدان بیفتد. اما زمانی که بحث درآمد پیش میآید اوضاع فرق میکند و ابهام مطلوب نیست.
بازیهای بزرگتر به معنای این است که باشگاه درآمد بیشتری کسب میکند، چه درآمد از فروش بلیت باشد و چه از بازاریابی آنلاین.
به همین دلیل است که چلسی میتواند در ورزشگاهی به میدان برود که تقریباً نصف ورزشگاه آرسنال است، چراکه آنها در لیگ قهرمانان حضور دارند و درآمدشان تقریباً با آرسنال برابر میشود.
درآمدهای حق پخش تلویزیونی برای باشگاههای انگلیسی فعلاً رشد نخواهد کرد و به این ترتیب حضور در رقابتهای پردرآمد اروپایی اهمیت بیشتری پیدا میکند.
باشگاههای لیگ برتری بر این باورند که درآمد تجاری تبدیل به درآمد حیاتی باشگاه شده است و آنها برای رسیدن به این درآمد باید تعداد مشخصی بازی بزرگ در طول فصل داشته باشند.
سیستم فعلی این تعداد بازی را تضمن نمیکند، چون از شش تیم بزرگ انگلیس، هر سال دستکم دو تیم سهمیه لیگ قهرمانان را از دست میدهند.
اما برای بایرنمونیخ و پیاسجی این مشکل وجود ندارد.
این دو باشگاه بزرگ مدل تجاری خود را بر مبنای حق پخش تلویزیونی داخلی متوسط و قراردادهای اسپانسرشیپ بزرگ بنا نهادهاند.
آنها میتوانند به شرکای تجاری خود تضمین دهند که در داخل موفق میشوند و در لیگ قهرمانان هم تعداد بازیهای قابل توجهی خواهند داشت.
چرا آنها باید سیستمی را رها کنند که همین حالا به سودشان است؟
منبع: فوربز
آقای خاص سالهاست که سقوط کرده
عبور فوتبال مدرن از ژوزه مورینیو
یادداشت
جاناتان لیو
ژوزه مورینیو در این فصل مسیر سقوط را طی کرد مثل خیلی از تیمهایش؛ آرام و بهتدریج با یک اجتنابناپذیری خاص و حتی شاید کمی ترحمآمیز. در واقع اگر میخواهید بدانید چقدر ارزش او پایین آمده، ببینید اخراجش از تاتنهام حتی خبر اول روز نبود. یکی از مربیهای بزرگ فوتبال به حاشیه رفته، مثل یک پاورقی در کتاب بزرگ فوتبال. علاوه بر این قرار نیست مورینیو مربی تاتنهام در سوپرلیگ اروپا باشد که با این همه جنجال خودشان را در آن قرار دادهاند. به او حتی فرصت ندادند شانسش را در بازی فینال جام اتحادیه انگلیس برابر منچسترسیتی امتحان کند تا شاید بتواند به بیستویکمین جام دوران مربیگریاش برسد. در عوض رایان میسون در بازی یکشنبه در ورزشگاه ویمبلی روی نیمکت تیم خواهد نشست؛ همان بازیکنان با یک مربی دیگر. اولین چیزی که باید گفت این است که اتفاقات قابل پیشبینی بود. مثل همه برتریهای تاتنهام مورینیو که در چند ماه گذشته از دستشان داد، شروعی امیدوارکننده که راهی بهجز شکست و تباهی و ناکامی پیدا نکرد.
بردهای درخشانی به دست آمد، دوبار برابر آرسنال و دوبار برابر منچسترسیتی، پیروزی 6 بر یک مقابل منچستریونایتد در اولدترافورد و مدتی کوتاه صدرنشینی در دو ماه پایانی سال 2020. اما مثل شیوع ویروس کرونا با همان سرعت فروکش کرد و برند فوتبال مبتنی بر ضدحمله مورینیو به بنبست رسید.
اما شاید نقطه تعیینکننده در دوران مورینیو در تاتنهام ماههای تلخ و سخت اخیر بود، آغازش هم فوتبالی مهوع از تیمی بود که به خودش باور داشت و مربی که تنها خودش را قبول داشت. در واقع سبک فوتبال مورینیو که با مالکیت توپ برابر رقبای بزرگتر بیگانه بود جواب داد، بخصوص در میانه بحران مصدومیت فصل گذشته. هری کین و سون هئونگ مین با هدایت او بهترین فرم خود را پیدا کردند و تانگوی اندومبله از یک بازیکن اضافه به جواهر خط میانی تبدیل شد. اما اینکه برابر تیمهای متوسطی مانند کریستالپالاس و ولورهمپتون برای خودت فشار و زحمت بخری، با سنتهای اخیر تاتنهام نبود. در تیمی پر از استعدادهای هجومی این نگرش احمقانه است و شلیک به خود. زمان و حوادث گویا اولویتهای مورینیو را تغییر داده و مربی پرشور اواسط دهه اول قرن بیستویکم را به یک مربی محتاط و پراخم بدل کرده. او به دهه هفتم زندگیاش نزدیک میشود و به چیزی شبیه شده که روزگاری از آن نفرت داشت؛ اینکه دگم و جزماندیش شود.
کجای کار اشتباه بود؟ قطعاً تقصیر اول با رئیس تاتنهام، دانیل لوی است که به صرف سابقه و شهرت یک مربی را آورده. سقوط مورینیو بهعنوان یک مربی سالهاست آشکار شده، بیشتر به برند شخصی رو به زوال و افتخارات گذشته اتکا دارد. برای باشگاهی که جایگاهش به مخاطره افتاده، آوردن کسی مانند او رویای جلوهگری لوی و ارائه تاتنهام بهعنوان باشگاهی در حال رشد ضروری به نظر میرسید. یک ورزشگاه جدید چشمنواز، مستند جذاب آمازون و حالا یکی از مشهورترین مربیهای فوتبال جهان. فوتبال چه؟ آن هم باید از خودش مراقبت کند. فقط سابقه مربی را ببینید و اینکه او ماشین بردن جام است.
و تاتنهام حالا نخستین باشگاهی است که فهمیده عطش و انگیزه مورینیو برای رسیدن به جام تنها با انگیزهاش برای بهانهتراشی قابل مقایسه است. او در پایان فصل اولش آشکارا تیمش بهتر از منچستریونایتد است اما واقعاً این تیم اسکلتی است که به سرمایهگذاری جدی نیاز دارد. ژدسون فرناندز، مت دوهرتی، کارلوس وینیسیوس، پیر امیل هویبرگ، جو رودون و استیون برخواین آیندهدار نشان دادهاند. گرت بیل یکی از کسانی که آمدنش در تابستان گذشته حس خوبی میداد کنار گذاشته شده و این تجربه برای باشگاه خیلی گران به دست آمد. در زمین و بیرون آن، انسجام و هماهنگی شکل گرفته در زمان موریسیو پوچتینو ظرف چند ماه از بین رفت. درگیریهای بی مورد با اندومبله و دله آلی رخ داد، تعویض بهدلیل تنبیه، تأکید روی اشتباهات فردی و اصرار بزدلانه بر استفاده از بازیکنان بهعنوان سپر اتفاقات ماههای آخر بود.
آخرش چه؟ مورینیو از تیمی بدون تعادل و پر از حاشیه جدا میشود با بازیکنانی که برای رفتن بیصبرند و دیگرانی که برای ماندن به اندازه کافی خوب نیستند. این میراث فوتبالی مورینیو است.
تاتنهام چه میشود؟ یک مربی جدید و یک مسیر جدید. شاید مثل اواخر فصل قبل متحول شوند و سهمیه لیگ قهرمانان بگیرند و نخستین قهرمانی را بعد از سال 2008 به دست آورند. اما در این 17 ماه یک تغییر اساسی دیگر هم رخ داد که فراتر از پاندمی کرونا و انتخاب مربی است. تصمیمات اخیر لوی هواداران را به این باور رساند که تیم با حضور خودشان اداره میشود و نه لزوماً به نفعشان؛ دعوای میان هواداران و هیأتمدیره به این زودیها خوب نمیشود. مورینیو چه؟ غرامت خوبی میگیرد و به کارهایش میرسد تا دوباره به استودیوهای تلویزیونی برگردد. این چند روز پر از اتفاقات مهم بود و تاتنهام میخواهد برای آینده مطمئن شود. با مربی بعدی، قبلی به فراموشی سپرده میشود. فوتبال مدرن بعد از دو دهه مربیگری مورینیو از او عبور کرده است.
منبع: گاردین
خشم شدید بازیکنان منچستریونایتد
از پشت خنجر زدید
اد وودوارد جلسهای اضطراری و آنلاین با بازیکنان منچستریونایتد برگزار کرد. بازیکنان این تیم بشدت از رفتار باشگاه آزرده شدهاند.
برخی از آنها از این عصبانی هستند که اخبار سوپرلیگ اروپا را از رسانهها شنیدهاند، در حالی که باشگاهشان نقشی اساسی در تشکیل آن داشته است.
منابع نزدیک به باشگاه گفتهاند برخی هم بر این باورند اولهگونار سولشر عملاً از باشگاه خنجر خورده و در حالی مقابل رگبار سؤالات خبرنگاران قرار گرفت که خبری از این موضوع نداشت.
آنها احساسات خود را به وودوارد گفتهاند و معاون اجرایی باشگاه هم از طریق برنامه زوم گفته که موضع باشگاه چیست. وودوارد به بازیکنان اعلام کرده این کار برای منافع باشگاه است.
یک منبع آگاه گفت: «برخی بازیکنان بشدت ناراحت شده بودند. آنها نهتنها این خبر را از سوی رسانهها شنیدند، بلکه از اتفاقی که برای مربی تیم افتاد هم ناراحت هستند. او پس از بازی با برنلی ناگهان با سیل پرسشهای خبرنگاران روبهرو شد، در حالی که آمادگیاش را نداشت. وودوارد تلاش کرده که آنها را راضی کند، اما بازیکنان قانع نشدهاند. بسیاری از آنها حرفهای وودوارد را قبول ندارند.»
برونو فرناندس، ستاره خط میانی تیم، پیش از این جلسه پست دانیل پودنسه، هموطنش که در ولوز بازی میکند را بازنشر کرده بود.
پودنسه یک ویدئو منتخب از لحظات لیگ قهرمانان را منتشر کرده و نوشته بود: «برخی چیزها هستند که واقعاً نمیتوان برایشان پولی پرداخت.» فرناندس هم نوشت: «رویاها را نمیتوان خریداری کرد.»
الکساندر چفرین، رئیس یوفا هم بشدت به وودوارد تاخته است: «من زیاد با او تماس نداشتم، اما او پنجشنبه گذشته به من زنگ زد و گفت از اصلاحات در لیگ قهرمانان بسیار راضی است و از آنها کاملاً حمایت میکند. او گفت تنها چیزی که دوست دارد دربارهاش صحبت کند، موضوع بازی جوانمردانه مالی است. آنوقت او قبل از آن، چیز دیگری را امضا کرده بود. ما نمیدانستیم مارهایی داریم که تا این حد نزدیک به ما هستند.»
مصاحبه
جنگ کلوپ و نویل
اختلاف نظر یورگن کلوپ سرمربی لیورپول و گری نویل ستاره سابق منچستریونایتد بهخاطر تفاوت دیدگاهشان درباره سوپرلیگ اروپا منجر به یک جنگ لفظی تمامعیار بین این دو چهره پس از تساوی یک بر یک قرمزها در خانه لیدز (در هفته سیودوم لیگ برتر) شد.
لیورپول یکی از شش باشگاه انگلیسی و 12 تیمی است که برای شرکت در سوپرلیگ اروپا اعلام آمادگی کرده. در پایان این بازی از کلوپ خواسته شد نظرش را درباره تورنمنت انحصاری که بزرگان فوتبال اروپا برای خودشان تشکیل دادهاند، عنوان کند. سرمربی آلمانی که پیش از این هم مخالفتش را با شکلگیری سوپرلیگ اروپا اعلام کرده بود، هنوز هم پای حرف قبلیاش ایستاده اما چیزی که باعث شد او با نویل بهعنوان مفسر شبکه اسکای اختلاف پیدا کند، اشاره طعنهآمیز نویل به شعار معروف لیورپولیها «تو هرگز تنها قدم نخواهی زد» بود.
کلوپ به اسکای گفت: «گری نویل درباره «هرگز تنها قدم نخواهی زد» صبحت میکند. راستش را بخواهید این کار باید زودتر از اینها برای او ممنوع میشد، چون ما همهجوره حق داریم سرود تیممان را بخوانیم. این سرود تیم ماست نه او، به هر حال او آن را درک نمیکند. دوست ندارم کسی از سرود ما علیه خود ما استفاده کند. واقعاً نمیخواهم وارد چنین موضوعاتی شوم چون واقعاً مناسب نیستند. من تمام حرف و حدیثهایی که درباره سوپرلیگ به وجود آمده است را درک میکنم و خودم هم آن را دوست ندارم اما من هیچوقت به خودم اجازه ندادهام درباره سایر تیمها به این شکلی که نویل صحبت میکند، اظهارنظر کنم. میدانم شما ممکن است احساساتی شوید اما من صمیمانه آرزو میکنم گری نویل روی صندل داغ مربیگری بنشیند نه اینکه همیشه آن جایی باشد که پول بیشتری هست. او در منچستریونایتد، اسکای و اینطور مکانها بوده است. پس فراموش نکنید این مسائل به ما هیچ ربطی ندارد. ما هم در همان وضعیتی هستیم که همه شما هستید. به ما همان اطلاعاتی رسیده است که به شما، اما هنوز وظیفهمان این است که فوتبال بازی کنیم.»
بعد از مصاحبه کلوپ، نویل از حرفهایش دفاع کرد و گفت: «چرا چیزهایی که گفتم مناسب نبوده؟ من در طول سالیان گذشته بارها به لیورپول توهین کردهام اما حرفهایی که روز گذشته زدم هیچ نوع توهینی به لیورپول نبود. راستش را بخواهید نمیدانم که چرا اینقدر ذهن او را مشغول کردهام و چه اتفاقی افتاده که او عصبانی شده است. من بهطور کل درباره فوتبال ابراز نگرانی کردم و گفتم همان اندازه که از لیورپول ناراحت شدم از منچستریونایتد هم ناراحتم. پس نمیدانم مشکل او چیست. او از صندلی داغ حرف میزند در حالی که من 25 سال در منچستریونایتد و بعد از آن هم 11 سال در اسکای بودم و در هر دوی آنها سخت کار کردهام. کسی به من این موقعیتها را هدیه نداده و من هم هر جایی که پول بوده نرفتهام. من با کلوپ مشکلی ندارم. کارهایی که او در لیورپول انجام داده فوقالعاده بوده است. من تیمش را دوست دارم اما واقعیت این است که او زود جوش میآورد و از دست کارفرمایان خودش ناراحت است چون او را زیر چرخهای اتوبوس انداختهاند. موضع من و او در مورد سوپرلیگ یکی است با این تفاوت که من میتوانم راحت حرفم را بزنم و او نمیتواند. کلوپی که من میشناسم از هر آنچه خلاف عقیدهاش باشد متنفر است.»
کلوپ: دوست دارم وستهم هم در لیگ قهرمانان باشد
یورگن کلوپ سرمربی لیورپول میگوید: «راستش را بخواهید اطلاعاتمان زیاد نیست و اکثرش همان چیزهایی است که خود شما هم میتوانید از گوشه و کنار بخوانید. باید صبر کنیم و ببینیم اوضاع چگونه پیش میرود. من 53 سالهام و از زمانی که بهصورت حرفهای وارد فوتبال شدم، لیگ قهرمانان وجود داشته است. بهعنوان یک مربی هم حضور در این رقابتها همیشه جزو اهداف من بوده است. من لیگ قهرمانان را دوست دارم چون دارای فاکتور رقابت در فوتبال است. من اینکه تیمی مانند وستهم هم ممکن است شانس بازی در لیگ قهرمانان را به دست آورد دوست دارم، البته نمیخواهم این اتفاق بیفتد چون میخواهم تیم خودم بهجای آنها به لیگ قهرمانان برود. اما اینکه وستهم هم شانس بازی در لیگ قهرمانان را دارد اتفاق خوبی است.»
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|
ویژه نامه | آرشیو