بورکینافاسو و سنگال پس از عملکرد درخشانی که در این دوره از جام ملت‌های آفریقا داشته‌اند، حالا در مرحله نیمه‌نهایی این رقابت‌ها به مصاف هم می‌روند.

بورکینا فاسو در سال 2013 و سنگال در سال 2019 به فینال جام ملت‌ها راه یافتند اما شکست خوردند. آنها حالا می‌خواهند اولین قهرمانی تاریخ خود در این رقابت‌ها را به دست بیاورند.

مردان کامو مالو از عملکرد خود در این تورنمنت راضی هستند. آنها با بالاترین کیفیت توانسته‌اند به جمع چهار تیم برتر برسند. این تیم پس از شکست دو بر یک مقابل کامرون میزبان در اولین دیدار این جام، توانست کیپ‌ورده را با نتیجه یک بر صفر ببرد و با تساوی یک -یک با اتیوپی به دور بعد راه یابد. بورکینافاسو مقابل گابن در ضربات پنالتی پیروز شد و سپس برابر تونس با نتیجه یک بر صفر برنده شد و به این مرحله رسید.

این تیم در 11 بازی اخیر خود در تمامی رقابت‌ها 5 برد و 5 تساوی داشته است. شکست مقابل کامرون در مرحله گروهی تنها باخت آنها در این روند بوده است.

اما کار آنها برابر سنگال دشوار است. در چهار بازی اخیر دو تیم از سال 2006 تاکنون، سنگال نباخته است، هرچند که سه دیدار اخیر دو تیم مساوی شده است.

در سمت دیگر، مردان آلیو سیسه با پنالتی دقیقه 97 سادیو مانه، توانستند زیمبابوه را در اولین بازی خود ببرند. آنها در دو بازی بعدی خود برابر گینه و مالاوی به تساوی بدون گل رسیدند و در هر حال با صدرنشینی گروه B به دور بعد راه یافتند. سنگال مقابل کیپ‌ورده در مرحله یک‌هشتم نهایی با نتیجه دو بر صفر پیروز شد و سپس گینه استوایی را با نتیجه سه بر یک شکست داد.

این تیم که دو بار به فینال این رقابت‌ها رسیده و سه سال پیش برابر الجزایر شکست خورده، 11 بازی است که نباخته و هشت برد و سه تساوی به دست آورده است. آنها در دفاع با حضور بونا سار، کالیدو کولیبالی، عبدو دیالو و سالیو سیس در برابر ادوار مندی، تیمی قدرتمند هستند.

ترکیب احتمالی:

 بورکینافاسو: کوفی؛ کابوره، تاپسوبا، واتارا، یاگو؛ نیکیما، گوییرا، سانگاره؛ بانده، واتارا، ترائوره.

سنگال: مندی؛ سار، کولیبالی، دیالو، سیس؛ کایوته، مندی، گیه؛ دیه‌دیو، دیا، مانه.

 

 

 

ناکامی‌های لیونل مسی در پاری‌سن‌ژرمن به گل نزدن در لوشامپیونه محدود نماند و این ستاره آرژانتینی اولین ناکامی‌اش برای کسب یک جام را هم با تیم جدید خود تجربه کرد. این اتفاق دوشنبه شب در آخرین بازی مرحله یک هشتم نهایی جام حذفی فرانسه رخ داد، زمانی که پاریسی‌ها در ورزشگاه پارک دو پرنس میزبان تیم نیس بودند و 90 دقیقه تلاش‌شان برای باز کردن دروازه حریف بی‌فایده بود تا بازی مستقیماً به ضربات پنالتی برود. در آنجا هم دو بازیکن تیم میزبان پنالتی‌های‌شان را از دست دادند تا پاری‌سن‌ژرمن با نتیجه 5- 6 شکست بخورد و از دفاع از عنوان قهرمانی‌اش در این رقابت‌ها باز بماند.

خداحافظی زودهنگام پاری‌سن‌ژرمن با جام حذفی فرانسه اما بازخورد منفی گسترده‌ای در فضای مجازی داشت. زمانی که این باشگاه، لیونل مسی، سرخیو راموس، جورجینیو واینالدوم، جان لوئیجی دوناروما و اشرف حکیمی را در بازار نقل و انتقالات تابستان 2021 به خدمت گرفت، کمتر کسی فکر می‌کرد که جامی از چنگ این تیم خارج شود آن هم به این زودی. به همین دلیل حذف این تیم از مرحله یک هشتم نهایی جام حذفی بسیار غیرمنتظره بود.

پاریسی‌ها اتفاقاً تیمی قدرتمند را هم به میدان فرستادند. برخلاف بسیاری از تیم‌های باشگاهی که ستاره‌های ملی‌پوش خود را به خاطر بازی‌های ملی در اختیار نداشتند، PSG هم لیونل مسی را در اختیار داشت، هم کیلیان امباپه. آنها هم اما نتوانستند تیم را از شکست نجات دهند.

مائوریسیو پوچتینو، سرمربی PSG با ناامید کننده توصیف کردن باخت تیمش به نیس گفت:«ما بسیار ناراحتیم. باختن در پنالتی‌ها واقعاً تلخ است. من فکر می‌کنم که ما در مجموع تیم برتر میدان بودیم اما آنقدر خوب هم بازی نکردیم که برای بردن مسابقه کافی باشد. پنالتی‌ها همیشه شانسی هستند و امشب هم شانس یار ما نبود. اگر بخواهیم عملکردمان رادر جام حذفی خلاصه کنم؟ خب این کار آسانی نیست چون عملکرد ما کلی نکته مثبت داشت. ما امشب از بابت حذف شدن از رقابت‌ها ناراحتیم اما سعی می‌کنیم که مثبت‌اندیش بمانیم.»

 

علی رضایی

لس آنجلس لیکرز بعد از شکست‌های متوالی در رقابت‌های لیگ بسکتبال حرفه‌ای امریکا، مقابل تیم اورلاندو مجیک با نتیجه 116 بر 105 به پیروزی رسید اما این تیم با فوق ستاره‌هایی مانند لبران و راسل باز هم به روی ریل باخت‌ها برگشت و برابر دو تیم میامی هیت و فیلادلفیا سیکسرز هم شکست خورد. نتیجه بازی مصاف با سیکسرز برای طرفداران لیکرز غیر قابل تحمل بود؛ چون اختلاف امتیاز بسیار زیاد بود و این تیم با نتیجه 105 بر 87 بازی را واگذار کرد. بعضی از فوق ستاره‌های لیکرز هم مانند کارملو آنتونی و راسل وستبروک مورد تمسخر طرفداران تیم سیکسرز قرار گرفتند؛ کارملو حرف‌های توهین‌آمیز هواداران این تیم را به حرکت غیر ورزشی تعبیر کرد.

کارشناسان بسکتبال NBA معتقدند باخت‌های پی‌در پی لیکرز مقابل رقبا، به خاطر عملکرد ضعیف فوق ستاره‌های این تیم است؛ یکی از این فوق‌ستاره‌ها که کارآیی ضعیف او به‌شدت مورد انتقاد طرفداران لیکرز قرار گرفته راسل وستبروک است.

وستبروک فشار سنگینی بابت تمرینات بدنسازی تحمل می‌کند تا به نسخه خوب خودش در چند فصل پیش برگردد اما این بازگشت خیلی طولانی شده است. سن او 32 سال است و برگشت به شرایط روزهایی که برای اوکلاهما سیتی ساندر در حد یک فوق ستاره بازی می‌کرد و همبازی کوین دورانت بود تا حدودی غیر ممکن به نظر می‌رسد. راسل قبلاً بال هندلری بود که در آن ‌واحد چهار مدافع را دریبل می‌کرد و از پیش رو بر می‌داشت اما حالا در عبور از یک نفر هم مشکل دارد. با این اوصاف باید به فرانک ووگل حق داد که چند بازی راسل را بازی ندهد و شاید به فکر معاوضه و یا فروش او باشد.

 

 

کمتر کاری در دنیای فوتبال به اندازه مربیگری در چلسی فشار و استرس دارد اما فرانک لمپارد با قبول مربیگری در اورتون و احیای این تیم شرایط سخت‌تری نسبت به دوران حضورش در استمفوردبریج دارد.

وقتی شما در چلسی مربی هستید، موفقیت یک «باید» بدون چون و چرا است اما در عین حال که رومن آبراموویچ از هر کسی که نصب می‌کند انتظار پیروزی دارد اما این را هم می‌داند که باشگاه به بهترین شکل اداره می‌شود. بعضی از بهترین استعدادها در آکادمی باشگاه پرورش می‌یابند و حمایت مالی آبراموویچ هم هست که باعث می‌شود تیم بتواند برای هر پستی بهترین بازیکنان را بیاورد.

گاهی اوقات حتی موفقیت هم برای اینکه مربی چلسی بمانید، کافی نیست. کارلو آنچلوتی تنها یک سال بعد از اینکه دوگانه لیگ و جام حذفی انگلیس را به دست آورد، اخراج شد و روبرتو دی متئو شش ماه بعد از آنکه نخستین قهرمانی تاریخ تیم در لیگ قهرمانان را در سال 2012 رقم زد، برکنار شد. خود لمپارد ژانویه گذشته بعد از 18 ماه مربیگری در چلسی اخراج شد با آنکه توانست تیم را به سهمیه لیگ قهرمانان اروپا و فینال جام حذفی انگلیس برساند در دورانی که چلسی به‌دلیل محرومیت از سوی فیفا نمی‌توانست بازیکن بخرد.

اما اگرچه چلسی برای موفقیت ساخته شده اما لمپارد بزودی متوجه می‌شود که اورتون همه آن انگیزه و انتظارها را دارد اما بدون آن مزیت‌ها و ویژگی‌هایی که در کار قبلی‌اش داشت. آنها باشگاه ریشه‌دار و پرافتخاری هستند-9 بار قهرمان لیگ انگلیس شده‌اند و تنها منچستریونایتد، لیورپول و آرسنال آمار بهتری از این حیث دارند- اما از سال 1995 که قهرمان جام حذفی انگلیس شده‌اند، هیچ جام مهمی نبرده‌اند.

گودیسون پارک یک ورزشگاه قدیمی است و انتقال به ورزشگاه جدید در نزدیکی رودخانه مرسی حداقل تا سال 2024 طول می‌کشد. یک مسأله همیشگی هم تیم را آزار می‌دهد که همسایه و رقیب ابدی‌شان جام‌های باارزش مثل لیگ قهرمانان و لیگ برتر می‌برد و بازیکنان در کلاس جهانی مثل محمد صلاح و ویرجیل فان‌دایک و یکی از بهترین مربی‌های جهان یعنی یورگن کلوپ را در اختیار دارد.

اورتون پایگاه طرفداری عظیمی دارد و یکی از انتظارات، بازگشت به روزهای رقابت با بهترین‌ها است. خشم و ناامیدی زیادی در میان هواداران ایجاد شده به خاطر ناکامی‌های مکرر که منجر شده به تعویض مربی‌ها. لمپارد هفتمین مربی دائم تیم بعد از جدایی دیوید مویس از تیم برای رفتن به منچستریونایتد در سال 2013 است، او 11 سال مربی اورتون بود.

فرهاد مشیری از سال 2016 که مالک اصلی باشگاه شده، بیش از 500 میلیون پوند برای بازیکنان جدید خرج کرده اما به جز چند موفقیت نادر مثل ریچارلیسون (با 35 میلیون پوند از واتفورد) و جوردن پیکفورد (با 25 میلیون پوند از ساندرلند) بازیکنان گرانقیمت ناکارآمد زیادی خریده مثل آلکس آیووبی و تئو ولکات (به ترتیب با 28 و 20 میلیون پوند از آرسنال) و جنک توسان (27 میلیون پوند از بشیکتاش). حالا لمپارد در حالی به مجموعه تمرینی فینچ فارم می‌رود که تیمش چهار امتیاز با منطقه سقوط فاصله دارد و در 14 بازی آخرش در لیگ برتر 10 باخت و تنها یک برد داشته است.

اگر مربیگری در چلسی برای لمپارد مثل مبارزه با زمان بود، کار در اورتون مثل این است که سوار تاکسی شوی و ببینی تاکسیمتر از قبل راه افتاده ضمن اینکه مقصد نهایی ارزشش را نداشته. این را رافائل بنیتس در دوران پرماجرای شش ماهه‌اش بخوبی فهمید. برای رونالد کومان، سم آلاردایس و مارکو سیلوا هم تجربه اورتون نابخشودنی بود. آنچلوتی هم آنقدر باهوش بود که اگر دوباره به نیمکت رئال مادرید نمی‌رفت، با سه برد در 12 بازی آخرش در لیگ برتر احتمالاً کارش را از دست می‌داد.

اما انتصاب لمپارد شاید آغاز واقع‌گرایی و دوراندیشی در هیأت مدیره اورتون باشد بعد از تصمیمات غیرعقلایی زیادی که گرفتند از جمله آوردن بنیتس که به خاطر شش سال مربیگری در لیورپول هرگز مورد قبل هواداران قرار نگرفت. در این باشگاه با فابیو کاناوارو مصاحبه کردند چون مشاوران به مشیری او را پیشنهاد داده بودند. کاناوارو پنج سال اخیر را در چین بوده و هرگز در اروپا سابقه مربیگری ندارد اما گفتند ارزش مصاحبه را دارد. همین‌طور ویتور پریرا که بعد از دوگانه قهرمانی یونان با المپیاکوس در سال 2015 کار خاصی نکرده است.

اما بعد از آنکه نتوانستند فدراسیون فوتبال بلژیک را برای جذب روبرتو مارتینس-که در سال 2016 بعد از سه سال کار در اورتون اخراج شد-متقاعد کنند، به سراغ لمپارد رفتند. اتفاقی بود یا برنامه‌ریزی شده، هرچه بود کسی را آوردند که سابقه خوبی در ساختن تیم‌های هجومی با استفاده از جوانان آینده‌دار دارد.

استون ویلا هم با آوردن استیون جرارد حرکت مشابهی کرد و نشانه‌های اولیه حاکی از پیشرفت تیم با مربی سابق رنجرز است. اورتون هرگز به سراغ جرارد نمی‌رفت به خاطر سابقه طولانی‌اش در لیورپول اما لمپارد هم به اندازه او برای موفقیت در مربیگری انگیزه دارد. البته این شاید برای اورتون کافی نباشد چون این باشگاه کاری می‌کند که مربیگری در چلسی آسان به نظر برسد.

 

محمد صلاح و سادیو مانه، ستاره‌های لیورپول و به ترتیب در تیم‌های ملی مصر و سنگال هستند و با درخششی که در جام ملت‌های آفریقا داشته‌اند و تیمشان را تا نیمه‌نهایی رسانده‌اند، حالا بحث حضورشان در جام جهانی 2022 داغ شده است. اما در قرعه‌کشی مرحله پلی‌آف در مقدماتی جام جهانی که در خلال جام ملت‌های آفریقا انجام شد، یک اتفاق ناخوشایند رخ داد؛ فقط یکی از این دو نفر می‌توانند در تورنمنت زمستانی قطر حاضر باشند چون در قرعه‌کشی، مصر با سنگال حریف شده است. این یعنی تیم برنده به جام جهانی می‌رود و تیم بازنده از تلویزیون مسابقات را تماشا می‌کند.

سنگال به خاطر عملکرد بهترش در انتخابی جام‌جهانی در مرحله گروهی برای قرعه‌کشی در سید یک قرار گرفت اما مصر سید دو بود و برای همین شانس روبه‌روشدن با یکدیگر برایشان به وجود آمد.

هم صلاح و هم مانه در جام جهانی 2018 حضور داشتند اما نتوانستند موفقیت‌های باشگاهی را در رده ملی تکرار کنند و تیمشان در مرحله گروهی حذف شد که نقطه ناامیدکننده‌ای برای هر دو بود. صلاح و مانه که حالا در آستانه به فینال رساندن تیم‌هایشان در جام ملت‌های آفریقا هستند شاید بیش از موفقیت در جام ملت‌ها به آنچه که در پلی‌آف انتخابی جام جهانی در پیش دارند فکر می‌کنند.

در بازی‌های اوایل فروردین پنج مسابقه برگزار می‌شود که مصر-سنگال یکی از آنها است. تونس با مالی روبه‌رو می‌شود که تا به حال به جام جهانی نرفته و تنها تیم در میان 10 تیم آفریقایی است که چنین ویژگی دارد. نیجریه با غنا، کامرون با الجزایر و جمهوری دموکراتیک کنگو با مراکش بازی‌های دیگر هستند. بازی رفت این مرحله 4 تا 6 فروردین و بازی‌های برگشت 7 تا 9 فروردین به انجام می‌رسد و چهره پنج نماینده آفریقا در جام جهانی 2022 مشخص می‌شود.

 

بعد از بازگشت باشکوه رافائل نادال برای کسب پیروزی 3 بر 2 در بازی 2 بر صفر باخته مقابل دانیل مدودف روس در فینال رقابت‌های تنیس آزاد استرالیا، خیلی‌ها برای تبریک گفتن به رکورددار جدید قهرمانی در گرنداسلم‌ها پیشقدم شدند که رقیب قدیمی و البته دوست صمیمی او راجر فدرر یکی از آنها بود. پیروزی نادال در ملبورن او را به اولین نفر در تاریخ تبدیل کرد که 21 قهرمانی در گرنداسلم‌ها کسب کرده است. این یعنی که او حالا بالاتر از فدرر و نواک جوکوویچ قرار دارد که هر دو با 20 قهرمانی مشترکاً دوم هستند. با این حال این موضوع سبب نشد که ستاره سوئیسی فراموش کند که برای ستاره اسپانیایی یکی از زیباترین پیام‌های تبریکی که تا به حال دریافت کرده را نفرستد. این قهرمانی برای نادال خیلی ارزشمند بود چرا که او حالا تنها یکی از چهار تنیسور تاریخ در کنار نواک جوکوویچ، راد لاور و روی امرسون است که دو بار توانسته‌اند تمام گرنداسلم‌های فصل را فتح کنند. نادال درباره پیام تبریک فدرر که در آن ستاره تنیس اسپانیا را یک دوست و رقیبی بزرگ توصیف کرد، گفت:«پیام راجر برای من خیلی ارزشمند است. رابطه من و او فوق‌العاده است. ما در کنار یکدیگر کارهای حیرت‌آوری را انجام داده‌ایم. برای من مایه افتخار بود که با او همدوره بودم. من و فدرر در کنار هم از تنیس بازی کردن لذت بردیم و لحظات حیرت‌آور و تاریخی را در ورزش‌مان تجربه کردیم. دریافت چنین پیامی از یکی مانند او برای من بسیار باارزش است. برایش آرزوی سلامتی می‌کنم و واقعاً امیدوارم که بتوانیم در کنار هم در تورنمنت‌های مهم بازی کنیم.»

نادال در حالی اولین گرنداسلم فصل را برد که نیمی از مسابقات سال گذشته را به‌دلیل مصدومیت از دست داده بود. این دومین جام او در سال‌جاری پس از قهرمانی‌اش در مسابقات اوپن ملبورن بود. او در پاسخ به این سؤال که تورنمنت بعدی که در آن شرکت می‌کند، کجاست گفت:«من برنامه‌ام را تنظیم کرده‌ام اما دارم از لحظاتم لذت می‌برم. باید ببینم که بعد از یک ماه حیرت‌آوری که داشتم بدنم چگونه ریکاوری می‌کند و بعد از آن تصمیم می‌گیرم که کجا بازی کنم.»

 

میسون گرینوود آخرین نامی است که در فهرست رو به افزایش بازیکنان لیگ برتری که با اتهام خشونت علیه زنان مواجه می‌شوند، قرار می‌گیرد. مهاجم 20 ساله منچستریونایتد یکشنبه به اتهام تجاوز و ضرب و شتم نامزدش دستگیر شد بعد از آنکه نامزدش پست‌هایی را در اینستاگرام منتشر کرد که خبر از خشونت جنسی و جسمی داشت.

تصاویر و ویدیوهای شبکه‌های اجتماعی که توسط هریت رابسون منتشر شد، نشان می‌دهد چند جای بدن او ورم کرده و زخم شده است. در کپشن هم نوشته شده:«برای هر کس که می‌خواهد بداند میسون گرینوود با من چه می‌کند.» یک فایل صوتی هم منتشر شده که در آن گرینوود، با رابسون بسیار تند حرف می‌زند. بلافاصله بعد از انتشار این اخبار، منچستریونایتد اعلام کرد گرینوود تا اطلاع ثانوی برای این تیم لیگ برتری تمرین یا بازی نمی‌کند.

بازیکنان منچستریونایتد هم در شبکه‌های اجتماعی این بازیکن را از فهرست دوستان خود خارج کرده و او را آنفالو کردند. ضمن اینکه او بابت ماجراهایی که پیش آمده از نظر مالی نیز دچار ضرر شده چرا که اسپانسرهایی که با این بازیکن همکاری می‌کردند این رابطه کاری را قطع کردند و به او اعلام کرده‌اند که تمایلی به همکاری مجدد با او ندارند.

مورد گرینوود جدیدترین نمونه از این اخبار در بازیکنان لیگ برتری بود اما اولین آنها نبود؛ بنژامن مندی از منچسترسیتی به چندین مورد خشونت جنسی جدی علیه زنان متهم است و همین باعث شده باشگاه انگلیسی او را معلق کند. او از مرداد بازداشت بود اما چند هفته پیش به قید وثیقه آزاد شد و قرار است اتهاماتش در پرونده تجاوز اوایل تیرماه مورد بررسی قرار گیرد.

رایان گیگز هم درگیر پرونده خشونت داخلی است. اسطوره منچستریونایتد آبان سال گذشته دستگیر شد بعد از آنکه همسایه‌ها به‌دلیل مزاحمت‌هایی که ایجاد می‌کرد، از او شکایت کردند. گیگز متهم است علیه نامزد سابق خود رفتار قهری داشته و او را از نظر روانی مورد آزار و اذیت قرار داده است. این ولزی که کارش به‌عنوان مربی تیم ملی کشورش هم زیر سایه این اتهام قرار گرفته، خود را از اتهامات مبرا دانسته و در حال حاضر منتظر نتیجه رأی دادگاه است که قرار است مرداد ماه اعلام شود.

این مسأله به فوتبال حرفه‌ای هم منحصر نمی‌شود بلکه بازتابی از یک موضوع گسترده‌تر از جامعه است که رو به افزایش است با وجود پیشرفت‌هایی که جنبش «من هم» در سال‌های اخیر به وجود آورده است.

از تابستان گذشته میزان گزارش‌ها از خشونت‌های جنسیتی پنج درصد افزایش پیدا کرده است. یک نظرسنجی از اتحادیه هواداران فوتبال نشان داد یک پنجم زنانی که برای تماشای مسابقات فوتبال مردان به ورزشگاه‌ها رفته‌اند مورد تعرض جنسی ناخواسته قرار گرفته‌اند که این رقم بیش از دو برابر هشت سال قبل است.

 

چرا لیورپول نتوانست کاروالیو را جذب کند؟

لیورپول نتوانست در آخرین روز نقل و انتقالات، فابیو کاروالیو، بازیکن جوان فولام را جذب کند. سرخپوشان بر سر انتقال این بازیکن 19ساله با قیمت 8 میلیون پوند با فولام به توافق رسیده بودند و می‌خواستند اجازه دهند که او تا پایان فصل در کریون کاتج بماند. هر چند که مذاکرات یک روز به طول انجامید و موفقیت‌آمیز بود، اما باشگاه‌ها نتوانستند کارهای اداری لازم را تا پیش از ضرب‌الاجل، یعنی ساعت 11 شب انجام دهند. او حتی در یک تست پزشکی فوری در لندن شرکت کرد و قرارداد پنج‌ساله‌اش هم آماده شده بود. اما فولام اصرار داشت که گزینه قرض گرفتن او را داشته باشد و لیورپول به همین دلیل نتوانست کارهای اداری لازم را سر وقت انجام دهد. فولام در مسابقات چمپیونشیپ حضور دارد و این رقابت‌ها اجازه قراردادهای موقت را نمی‌دهند تا بتوان قرارداد اصلی را پس از پایان پنجره امضا کرد. از این رو، کاروالیو تا پایان فصل در فولام می‌ماند.