میعاد نیک – کلیدواژه‌های تکراری سریع‌ترین، ارزان‌ترین و بی‌دردسرترین صعود تاریخ تیم ملی فوتبال به رویداد بزرگ جام جهانی را رها کنید؛ یوزهای سپیدپوش پارسی برای عبور از دریاها، صعود به قله‌ها و گذر کردن از کویرهای ناباوری، با اتکا به توانایی‌های فردی و تیمی خودشان کاری کردند کارستان تا نتوان این صعود را به‌نام دیگری‌ها نوشت. مجموعه تیم ملی اعم از کادرفنی، بازیکنان و مسئولان پشتیبانی و تدارکات در این صعود مهم‌ترین نقش‌ها را ایفا کردند اما این صعود، هرگز تاریخی نیست. نمی‌توان تیمی را که پیش از این 5 بار به جام جهانی صعود کرده و 2 بار آن هم متوالی بوده، در سال 2021 صاحب صعودی تاریخی دانست. نمی‌توان منکر تلاش‌های سربازان جان بر کف تیم ملی فوتبال شد اما ایران نشان داده که در جمع سه تیم برتر فوتبال آسیاست و صعود به جام جهانی، کمترین استحقاقش. کلیدواژه‌های مذکور در ابتدای یادداشت اما فقط برای مسئولان فوتبال کشور که در عملی کردن وعده‌های‌شان مانده‌اند، کاربرد دارد. رئیس فدراسیون فوتبالی که با شعار درآمدزایی چند 10 میلیون یورویی به ساختمان خیابان سئول رسید، حالا با این عبارت‌های دهان‌پرکن به سرکیسه کردن جیب دولت و بیت‌المال فکر می‌کند تا امورات فدراسیون عریض و طویلش راحت‌تر بگذرد. این صعود را نمی‌توان مصادره کرد؛ یک صعود مانند همه صعودها ست.

 

سعید آقایی

 

فراموشی عجب نعمت بزرگی است. پدیده‌ای که اگر وجود نداشت، زندگی برای آدمی بدل به جهنم می‌شد. در میانه جشن همگانی یک صعود سرخوشانه زودهنگام، کاش به یاد بیاوریم که از کجا به کجا رسیده‌ایم، کجا ایستاده‌ایم و این دستاورد بزرگ امروز آسان به دست نیامده. دستاوردی که امروز شاید آن را کوچک می‌انگاریم و پیش پا افتاده فرض می‌کنیم. تیمی که امروز زودتر از همیشه جهانی شده، تا چند ما پیش لبه پرتگاه سقوط قرار داشت و هر لحظه کابوس حذف رهایش نمی‌کرد. تیمی که با تصمیمات عجیب و حیرت‌انگیز فدراسیون فوتبال به ناکجاآباد رسیده بود و با سقوط به قعر دره تباهی و ناکامی تنها یک نفس فاصله داشت. آن روزها را فراموش نمی‌کنیم؛ روزهایی که فدراسیون وقت با یک قرارداد ننگین نیمکت تیم ملی را به یک شیاد بلژیکی هبه کرد تا با دست خود چاه ویل ناکامی را برای فوتبال ایران حفر کند. یک کلاهبردار حرفه‌ای که بزرگترین دستاوردش هل دادن ایران به لبه پرتگاه حذف بود و به لطف قرارداد «ویلموتس چای» حالا انعامی به ارزش 8 میلیون یورو از فوتبال ایران طلب می‌کند.

امروز باید روزهایی را یاد کنیم که تیم جدید فدراسیون، با ادعای دهان پرکن مدیریت علمی که گوش فلک را پر کرده بود، بر کرسی ریاست نشست اما با خوبان عالم به این ادعا هاشور باطل زد. ظاهراً در فدراسیون فوتبال توسل به عالم غیر نام علم و دانش دارد!

فراموشی گذشته تنها مختص تیم مدیریتی فدراسیون نیست. دراگان اسکوچیچ سرمربی تیم ملی که نقش وی در این موفقیت غیرقابل انکار است و البته در مصاحبه با رسانه‌های کشورش گاه و بیگاه می‌کوشد تا این موفقیت رشک برانگیز را به‌نام خود مصادره کند، باید به روزهایی بیندیشد که در فوتبال ایران روی نیمکت خونه به خونه می‌نشست و غایت آرزوهایش هدایت یک تیم لیگ برتری بود. او که حالا با برند فوتبال ایران نامی برای خود دست و پا کرده، باید ممنون فوتبال ایران باشد که این فرصت را به او ارزانی داشته تا بدل به یک مربی ملی و جهانی شود.

تیم ملی فوتبال ایران زودتر از همیشه جهانی شده و بلیت قطر 2022 را برای خود رزرو کرده اما یادمان باشد این سقف برای فوتبال ایران کوتاه و حقیر است. تیمی که در دوره گذشته در سخت‌ترین گروه جام تا یک قدمی صعود پیش رفت و با امتیازی برابر با ژاپن با سری افراشته روسیه 2018 را ترک نمود، حالا به افق‌های بزرگتر می‌اندیشد. تیمی که کمترین انتظارش باید صعود از مرحله گروهی باشد. برای چنگ زدن به این رؤیا باید گذشته را دوباره دوره کنیم و به یاد بیاوریم که کجا ایستاده‌ایم. فراموشی روزهای سخت و مصیبت بار و رفتارهای غلط اندر غلط می‌تواند رؤیاهای ما را کال بگذارد. پس گذشته را به یاد بیاور و به رؤیاهایت فکر کن!

 

مازیار گیلکان

 

ایران پیش از بازی با عراق هم می‌دانست که به جام جهانی رسیده اما برای اینکه جدول گروه A هم این صعود را رسماً اعلام کند، پیروزی مقابل عراق لازم بود.

آنچه مقابل عراق بیش از همه اهمیت داشت، پیروزی در غیاب چند بازیکن بود که به کرونا مبتلا شدند. این تیم پیشتر خودش را بدون طارمی آزموده بود و این بار بازی بدون سردار آزمون را تجربه کرد تا بدانیم چیزی در این تیم مهم‌تر از تمام ستاره‌هاست و آن انگیزه برای پیروزی است و البته همتی بلند.

ایران، تیم بدون شکست در گروه و تیمی که فقط یک بار تن به تساوی داده و از آن درس گرفته، از شایسته‌ترین تیم‌های آسیا برای حضور در جام جهانی است؛ با نمایش‌هایی مقتدرانه که کیفیتی ممتاز را از نیروی انسانی‌اش در سطح آسیا می‌بینیم.

اما همه اینها برای درخشش در جام جهانی کافی نیست. ما در مسیر جام جهانی تدارک خوبی نداشتیم، نه اردوهای جالبی را تجربه کردیم و نه بازی‌های دوستانه باکیفیتی. این تیم برای درخشش در جام جهانی نیاز مبرم دارد به بازی‌های تدارکاتی بزرگ. بگذریم از اینکه انتخاب مربی برای این تیم بحثی مفصل است و موافقت و مخالفت با کادر فنی حاضر بحثی طولانی‌ است.

اما با هر کادر فنی و در هر شرایطی این تیم اگر خیال صعود از گروه خود در جام جهانی را دارد و می‌خواهد چهار بازی را در جام جهانی پشت سر بگذارد، بازی‌های تدارکاتی پرشمار می‌خواهد تا با تیم‌های بزرگ پیش از جام جهانی تنه به تنه شود. پیروزی مقابل عراق و امثالش که بحران فنی را سپری می‌کنند، برای امیدهای بزرگ در جام جهانی کافی نیست.

اسکوچیچ پیشتر علاقه‌ای به برگزاری بازی‌های تدارکاتی نشان نداده اما بعد از این برای ساختن تیم جام جهانی نمی‌تواند مثل گذشته تصمیم بگیرد. او باید برای رؤیاهای بزرگ‌تر، تیمش را به تجربه‌های بزرگ‌تر مجهز کند.

 

آیسان سعیدی

 

اگر بخواهیم تعلیق را عنصر همیشه حاضر در ماجرای صعود تیم ملی به جام جهانی بدانیم، نگرانی اصلی این بار از طرف حوادث و بلایای طبیعی بود نه موارد فنی. در روزهای منتهی به بازی عراق مهم‌ترین نگرانی تیم ملی تست‌های مثبت تعدادی از بازیکنان و گرفتار شدن تعدادی دیگر در فرودگاه‌های اروپایی بود.

اگر در سال 2017 ازبکستان رقیب سرسختی برای صعود تیم ملی محسوب نمی‌شد، مشکلات عراق از حریف چهار سال قبل هم بیشتر بود و فقط بالا رفتن تعداد غایبان تیم ملی می‌توانست مانع برد شود. در نهایت طارمی شب قبل از بازی به تهران رسید و گل صعود را هم زد، ولی اسکوچیچ در خط حمله آنقدر بازیکن دارد که حتی بدون آزمون و طارمی هم می‌توانست عراق را به دردسر بیندازد.

تجمع مهاجمان آماده با در نظر گرفتن دورنمای جام جهانی اتفاق مثبتی برای تیم ملی است ولی به همان اندازه باید نگران قلب دفاع باشیم. هرچند تیم ملی برای صعود در این گروه نسبتاً آسان دردسر زیادی نداشت ولی موقعیت‌هایی که به حریفان از جمله عراق دادیم، زنگ خطری است که ساختار دفاعی تیم ملی نیاز به تقویت دارد. صعود زودهنگام تیم ملی، به کادر‌فنی فرصت می‌دهد که در این مدت ترکیب‌های متفاوتی را امتحان کند و به فرمول مطمئن‌تری برسد.

 

سام ستارزاده

 

صعود به جام جهانی، شاید یک یا دو دهه گذشته برای فوتبال ملی ما یک رؤیای شیرین بود؛ اما دیگر تنها کف آرزوهای ماست. به خاک مالیدن پیشانی گربه سیاه‌مان در آسیا، تیم‌ملی کشورمان را برای سومین مرتبه متوالی به این آرزو رساند؛ اما مهم‌تر از جشن و سرور این روزها، آماده‌سازی برای برداشتن گام‌های بعدی است.

اگر کارلوس کی‌روش روی نیمکت تیم‌ملی بود، بی‌شک می‌گفت برنامه‌ریزی تیم‌ملی برای جام جهانی باید از همین امروز آغاز شود. ما نیاز داریم این جمله را بارها برای مسئولان فدراسیون تکرار کنیم. تیم ملی از همین امروز باید به‌دنبال برپایی اردوهای تدارکاتی مؤثر و بازی مقابل رقبای باتجربه و سرسخت اروپایی و امریکایی باشد. کم‌تجربه‌ترهای تیم‌ملی باید در 3 بازی باقیمانده ما در دور مقدماتی، درون مستطیل سبز مورد محک قرار بگیرد. به اضافه، دراگان اسکوچیچ به اعلام حمایت فدراسیون هم نیاز دارد تا حواشی برکناری یا جایگزینی، تمرکز او را از آماده‌سازی تیم برای جام جهانی برهم نزند.

عملکرد تیم‌ملی در مقدماتی جام‌جهانی، به اندازه دوره گذشته فوق‌العاده و بی‌نظیر بوده. با وجود این، یوزهای پارسی باید آنچه تا پیش از بازی با عراق بوده‌اند را فراموش‌کرده و خود را مهیای رویارویی با برترین‌های فوتبال جهان کنند.

 

آرمن ساروخانیان

 

مصر که در جام ملت‌های آفریقا شروع خوبی نداشت، آرام آرام خودش را بالا کشید و امشب در یک‌چهارم، حریف سرسخت دیگری در پیش دارد. کی‌روش بعد از شکست تیمش مقابل نیجریه با انتقاداتی روبه‌رو شده بود، ولی با دو برد بعدی مقابل گینه بیسائو و سودان توانست از گروهش صعود کند و در یک‌هشتم نهایی هم ساحل عاج پرستاره را کنار بزند.

مربی پرتغالی بعد از برد نفسگیر تیمش در ضربات پنالتی گفت: «ما شایسته برد در 90 دقیقه بودیم، ولی بزرگترین برنده این بازی فوتبال بود. بازیکنان ما فداکارانه بازی کردند و شایسته احترام بیشتری از سوی کارشناسان داخلی هستند. همه باید از آنها حمایت کنند. نمایش خوب به تنهایی مردم را راضی نمی‌کند و آنها چیز بیشتری از ما می‌خواهند، پس باید برای بازی با مراکش که حریفی قابل‌ احترام است، بهتر آماده شویم. با شکست مقابل نیجریه شروع خوبی در تورنمنت نداشتیم، ولی نمایش ما بتدریج بهتر شد.»

هواداران مصر از حالا در رؤیای هشتمین قهرمانی قاره هستند، ولی مأموریت یاران محمد صلاح اصلاً آسان نیست و باید با یکی از مدعیان جام روبه‌رو شوند. تیم هلیلودزیچ هر شش بازی مرحله مقدماتی جام جهانی را برده و در جام ملت‌های آفریقا هم هنوز بدون شکست است. شیرهای اطلس در یک گروه سخت شامل غنا و گابن هفت امتیاز گرفتند و در یک‌هشتم هم به لطف ضربه ایستگاهی دیدنی اشرف حکیمی، مدافع راست پاری‌سن‌ژرمن مقابل مالاوی به برتری رسیدند. یاسین بونو (دروازه‌بان سویا)، رومن سایس (مدافع ولورهمپتون)، سوفیان بوفال (مهاجم آنژه) و یوسف النصیری (مهاجم سویا) دیگر ستارگان مراکش هستند که می‌توانند دربی شمال آفریقا را جذاب‌تر کنند.

این بازی تکرار مصاف دو تیم در همین مرحله از جام در سال 2017 است که با برتری یک بر صفر مصر به پایان رسید، ولی این تیم در نهایت در فینال مغلوب کامرون شد. این بازی فرصتی برای مراکش است که انتقام آن شکست را بگیرد و از طرف دیگر با توجه به حذف الجزایر خودش را به‌عنوان بهترین تیم شمال آفریقا مطرح کند.

دو تیم 26 بار با یکدیگر روبه‌رو شده‌اند که آمار حکایت از برتری مراکش دارد. آنها 12 بار برنده شده‌اند، یازده بازی مساوی شده و مصر تنها سه بار توانسته حریفش را شکست دهد.

در آستانه این بازی فدراسیون فوتبال مصر حمایتش از کی‌روش را نشان داد و تأکید کرد که با هر نتیجه‌ای مقابل مراکش مربی پرتغالی روی نیمکت می‌ماند تا در پلی‌آف جام جهانی فراعنه را مقابل سنگال هدایت کند.

کی‌روش پیش از شروع تورنمنت قول قهرمانی نداد و با نگاهی به جدول مرحله حذفی مشخص می‌شود که دلیلش چه بوده. او در آستانه بازی با مراکش موضع قبلی‌اش را تکرار کرد و گفت: «تمرکز ما روی بازی با مراکش است و نمی‌خواهیم به حریفان مراحل بعدی فکر کنیم.»

 

صعود تیم ملی فوتبال ایران به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر هر چند یکی از بهترین، ماندگارترین و شیرین‌ترین صعودهای فوتبال ایران به این رویداد بزرگ بود، اما نمی‌توان از آن به‌عنوان سریع‌ترین و مقتدرترین صعودها یاد کرد چرا که باید این عنوان را به نخستین حضور ایران در جام جهانی داد.

به گزارش خبرگزاری مهر، صعود ایران به جام جهانی ۱۹۷۸ به گونه‌ای رقم خورد که بتوان آن را بهترین و قاطعانه‌ترین صعود به جام جهانی دانست چرا که این صعود زودهنگام و برق‌آسا در حالی انجام شد که از مجموع دو قاره آسیا و اقیانوسیه تنها یک سهمیه برای جام جهانی در نظر گرفته شده بود. با این حال تیم ملی ایران با قاطعیت و سرعت این سهمیه را از آن خود کرد.

ابتدا ۱۹ تیم هنگ کنگ، سنگاپور، مالزی، اندونزی، تایلند، سریلانکا، کره جنوبی، رژیم اشغالگر قدس، ژاپن، عربستان، سوریه، عراق، کویت، بحرین، قطر، امارات، استرالیا، نیوزیلند، تایوان به همراه ایران برای حضور در مرحله گروهی اعلام آمادگی کردند.

تیم ملی ایران در گروه سوم این مسابقات همراه با عربستان، سوریه و عراق حضور یافت و با ۴ پیروزی از ۴ بازی و کسب ۸ امتیاز (بازی‌ها در آن زمان ۲ امتیازی بود)، ۸ گل زده و بدون گل خورده راهی مرحله بعدی مسابقات شد.

ملی پوشان کشورمان در مرحله دوم این مسابقات که بین ۵ تیم و در یک گروه به‌صورت رفت و برگشت برگزار شد همراه با استرالیا، هنگ کنگ، کویت و کره جنوبی حضور پیدا کردند و با ۶ پیروزی، ۲ مساوی، بدون شکست، ۱۲ گل زده، ۳ گل خورده و کسب ۱۴ امتیاز بالاتر از کره جنوبی با ۱۰، کویت با ۹، استرالیا با ۷ و هنگ کنگ بدون امتیاز صعودی مقتدرانه و زودهنگام به جام جهانی ۱۹۷۸ داشتند.

تیم ملی ایران بعد از پیروزی با نتیجه یک بر صفر مقابل استرالیا در بازی ششم صعود خود به جام جهانی آرژانتین را قطعی کرد و ۲ بازی باقی مانده مقابل کویت و کره جنوبی جنبه تشریفاتی پیدا کرد و حشمت مهاجرانی سرمربی وقت تیم ملی ترجیح داد در دو بازی آخر بیشتر از بازیکنانی استفاده کند که در بازی‌های قبلی کمتر فرصت بازی پیدا کرده بودند؛ و حتی در این دو بازی تشریفاتی هم تیم ملی ایران شکستی را تحمل نکرد تا اولین صعود، بهترین، قاطع‌ترین و برق‌آسا‌ترین صعود به جام جهانی باشد.

 

 جواد خیابانی جمعه شب میهمان برنامه رخ به رخ شبکه دو بود. برنامه‌ای غیرورزشی که به مناسبت صعود تیم ملی از این گزارشگر قدیمی دعوت به عمل آورده بود. مطابق انتظار کلیپ‌های زیادی از این برنامه در 24 ساعت گذشته بازتاب شده است. از جمله این قسمت که خیابانی گفت دوست دارد تیم ملی در جام جهانی با مصر همگروه شود تا مردم کی‌روش را بهتر بنشناسند و متوجه شوند او ایرانی نیست!

خیابانی همچنین در قسمتی از صحبت‌هایش اشاره‌ای هم به گاف‌هایش کرد: «گاندی می‌گوید من اگر انقدر بیکار باشم که وقت خودم را صرف قضاوت دیگران کنم خوشحالم اما انقدر بیکار نیستم که این‌ کار را بکنم! خودم انقدر کار دارم در زندگی‌ام و انقدر اشتباه دارم و انقدر گاف دارم که به گاف‌های دیگران نمی‌رسم بلکه به خودم می‌رسم. اشتباه کردن عادی است اصلاً؛ حسن توپ را می‌دهد به اصغر، اصغر توپ را پاس می‌دهد به کامبیز، کامبیز می‌اندازد برای اکبر، اشتباه کردم! اصغر نبود اکبر بود، معذرت می‌خواهم؛ اشتباه کردم. شش هزار بازی تا به حال گزارش کردم و اگر جمعش کنید یعنی یک سال حرف زدم یعنی الان شروع کردم و سال آینده همین تاریخ حرف زدن را تمام کردم. در آن ده، بیست یا صد تا اشتباه هم دارم دیگر.»

 

هومن جعفری

 

کاش می‌شد یک نهادی پیدا شود و جواد خیابانی را مدتی از میکروفون دور نگه دارد. نمی‌شود همان بلایی که سر عادل آوردید را سر جواد هم بیاورید؟ هم یک مقدار محبوبیتش برگردد، هم کمتر با سوتی‌ها و گاف‌ها و جملات عجیب و غریبش اعتبار مانده را دور نریزد!

باور کنید بنده مشکلی با جواد آقا ندارم. قصه این است که دوستی خاله خرسه را قبول ندارم. وقتی یکی با سرعت و دنده پنج سرازیری تخریب خودش را طی می‌کند، نامردی است اگر هشدار ندهی!

برادر جواد! یک مدت مرخصی بگیر. حجم سوتی‌هایت از حد استانداردهای خودت هم فراتر رفته!

***

جام ملت‌های آفریقا همچنان برای مدیران ایرانی درس‌های جذابی برای گفتن دارد. نمونه‌اش اخراج مربی غنا به‌عنوان نخستین مربی حاضر در این مسابقات است. بعد از حذف ناباورانه غنا، وزیر ورزش این کشور خواستار برکناری میلوان راژواچ سرمربی تیم شد ولی فدراسیون فوتبال این کشور به وزیرشان  یک پیام فرستاد که؛ داداش! اینجا ایران نیست که وزیر مربی اخراج کند، کشورمان تعلیق شود! شما کاری‌داری بیا پی وی، ما نوکرت هم هستیم اما در فضای عمومی صحبت نکن!

فردای همان روز هم مربی غنا را اخراج کردند!

امیدواریم مدیران و مسئولان کشورمان دست‌کم این چیزها را از آفریقایی‌ها یاد بگیرند!

 

شش سال پیش در چنین روزی روزنامه ایران ورزشی تیتر نخست خود را به بازدید منصورخان پورحیدری از تیم و باشگاه استقلال اختصاص داده بود: «دلتنگ پرویز و بچه‌ها بودم» اما تیتر دیگری که در این صفحه جلب توجه می‌کند، مربوط به گفت‌وگوی محسن وظیفه با سجاد محرابی قهرمان بوکس است: «11 سال در اردوی تیم ملی بودم ولی موتور گازی هم ندارم» در این مطلب می‌خوانیم: «بوکس ایران این روزها با حواشی زیادی مواجه است. سفر نابهنگام دو بوکسور ملی‌پوش به چین باعث شد تا این تیم درگیر حواشی این سفر باشد. ابتدا عنوان شد که همه از این سفر بی‌اطلاع هستند اما بعدها روح‌الله حسینی مدیر تیم‌های ملی اعلام کرد که این دو بوکسور از وی یک ماه مرخصی گرفته‌اند و سر موعد هم به تیم ملی برخواهند گشت. آن یک ماه تمام شد ولی از دو بوکسور خبری نشد.» برای مطالعه این خبر و دیگر مطالب روزنامه به آرشیو ایران ورزشی مراجعه کنید.

 

مهاجم اسبق تیم ملی ایران از بزرگترین پشیمانی‌های دوران بازیگری‌اش پرده برداشت.

در بخشی از برنامه این هفته فوتبال 11، خداداد عزیزی در قسمتی از صحبت‌هایش با رضا عنایتی گفت که به یک دلیل بسیار عجیب، فرصت عقد قرارداد با باشگاه بزرگ دورتموند را از دست داده است: «دو جلسه با این تیم تمرین کردم، گفتند یک جلسه دیگر تمرین کن اما من قبول نکردم!» البته از دید رضا عنایتی، تصمیم خداداد در آن مقطع منطقی بوده است: «به نظر من اصلاً ضرر نکردی. همیشه غرور و شخصیت یک قدم جلوتر از موفقیت‌هاست و شما را نمی‌شود تغییر داد. شما آن زمان فهمیدی به شخصیتت ضربه می‌خورد.» جالب اینجاست که نظر خداداد با نظر عنایتی یکی نبود: «بحث غرور و شخصیت نبود. الان که 50 سال سن دارم، می‌فهمم که اشتباه کردم و اگر یک جلسه دیگر با آنها تمرین می‌کردم، قبول می‌شدم.» در ادامه این آیتم مجتبی جباری هم درباره این موضوع صحبت کرد و گفت: «ما پر از لحظات و تصمیمات اشتباه هستیم و شاید اگر کسی ما را درست راهنمایی می‌کرد، عمر بازیگری و جایی که بازی می‌کردیم خیلی فرق می‌کرد.» اگر خداداد با دورتموند قرارداد می‌بست، بعد از کلن، دورتموند تبدیل به دومین تجربه بوندس‌لیگایی این بازیکن می‌شد.

 

به نظر می‌رسد همسر دونی فن ده بیک نقشی کلیدی در انتقال قرضی این بازیکن از منچستریونایتد به کریستال پالاس ایفا خواهد کرد.

استله نامزد فن ده بیک دختر دنیس برکمپ اسطوره فوتبال هلند است و دیلی میل گزارش داده است که برکمپ از رابطه خوبش با ویرا استفاده کرده تا مسیر انتقال را تسهیل ببخشد.

در حقیقت برکمپ با هم‌تیمی قدیمی خود در آرسنال یعنی پاتریک ویرا تماس گرفته است تا او را راضی کند تا فن ده بیک را به کریستال پالاس ببرد. بد نیست بدانید فن ده بیک و همسرش بزودی صاحب فرزند می‌شوند و بدین ترتیب برکمپ پدر بزرگ خواهد شد.

 

شرکت بازی‌سازی استرایکرز از محصول جدید خود برای کنسول‌های پلی استیشن و ایکس باکس رونمایی کرده است که از اولین جزئیات این بازی رونمایی شده است. UFL نام محصول جدید کمپانی استرایکرز است که در نظر دارد با بازی‌های فیفا و ای فوتبال (PES) که محصولات شرکت‌های EA Sports و کونامی هستند، رقابت کند. خبر تولید بازی UFL سال گذشته اعلام شده بود و حالا اولین تریلر از این محصول جدید مورد رونمایی قرار گرفته است که چهره‌های ستارگانی نظیر کریستیانو رونالدو، دی بروینه و لوکاکو در این تیزر تبلیغاتی به چشم می‌خورد.

شرکت استرایکرز حمایت فیفپرو (اتحادیه فوتبالیست‌های جهان شامل 40 سازمان ملی مختلف و بیش از 65 هزار بازیکن) را برای تولید محصول خود به دست آورده است. UFL تا‌کنون با باشگاه‌های موناکو، بشیکتاش، بروسیا مونشن گلادباخ، سلتیک، رنجرز، شاختار، اسپورتینگ و وستهام به توافق رسیده تا از این محصول حمایت کنند. کریستیانو رونالدو نیز با حمایت از این بازی جدید و انتشار تیزر بازی در صفحه اینستاگرامش به نظر می‌رسد که نقشی کلیدی در توسعه بازی UFL در میان علاقه‌مندان به بازی‌های ویدیویی مرتبط با فوتبال ایفا خواهد کرد. انتظار می‌رود که این محصول پیش از اتمام سال 2022 وارد بازار شود.