شرکت «آی. اس. اس. ام» که مهم‌ترین گروه بازاریابی ورزشی در جهان است و به همراه طرف تجاری خود آیاس ال در سوییس مستقر است از سوی دادگاه شهـــر زوک سوییس ورشکسته اعلام شد.

به گزارش خبرگزاری فرانسه از زوریخ، فدراسیون بین‌المللی فوتبال«فیفا» این مطلب را بیان کرد. فیفا قرار است علیه این حکم به دادگاه زوک شکایت کند.

شرکت ‌«ای. اس. اس. ‌ام» طرف قرارداد تجاری فیفا و یکی از حامیان مالــــــی مسابقات فوتبا‌ل جام جهانی است.

فیفا در بیانیه‌اش خاطر نشان ساخته است که در این ارتباط اقدامات مقتضی را برای برطرف کردن قضیه و اینکه این مسأله تأثیر سویی در برگزاری مطلوب مسابقات جام جهانی 2002 نگذارد، به عمل خواهد آورد.

فیفا اعلام کرده است که حکم قضایی دادگاه هرچه باشد تلاش خواهد کرد تا شرکت مذکور مجدداً سرپا مانده و به فعالیت خود ادامه دهد.

شرکت‌ «ای. اس. اس. ‌ام» و شرکت بین‌المللی تحت پوشش آن به نام «ورزش و تفریحات» از سال 1999 پس از سرمایه‌گذاری‌های مخاطره آمیز در تنیس و فوتبال در کشورهای چین و برزیل و مسابقات اتومبیلرانی در آمریکا با بدهی‌های مالی و کسری بودجه هنگفت روبه‌رو شد.

«ای. اس. اس. ‌ام» و‌ «ای. اس. ال» حق امتیازهای بازاریابی مسابقات جام‌های جهانی 2002 و 2006 و همچنین حق پخش تلویزیونی این مسابقات در خارج از قاره اروپا را در اختیار دارد.

گروه تلویزیونی آلمان حق پخش این مسابقات را در قاره اروپا در اختیار خواهد داشت.

 

«فلورنتینو پرز» بدون عرضه اندام هیچ رقیبی برای نامزدی در انتخابات، برای مدت چهار سال دیگر سکان ریاست باشگاه رئال مادرید را به دست گرفت.

به گزارش ایرنا، پرز ۷۴ ساله در جریان دو دوره در مجموع ۱۸ سال (در فاصله سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶ و سپس از سال ۲۰۰۹ تاکنون) در رأس باشگاه مادریدی بوده است.

او که یک انبوه ساز قدرتمند بوده و پیش از این در عرصه سیاست فعالیت داشته، خواستار برگزاری انتخابات در ۱۱ آوریل شد و نامزدهای احتمالی از سوم تا ۱۲ آوریل مهلت داشتند تا نامزدی خود را اعلام و تأییدیه آن را از سوی هیأت انتخاباتی باشگاه دریافت کنند.

پیش نیازهای سختگیرانه‌ای برای نامزدها در نظر گرفته شده بود به طوری که هر نامزد باید برای دست‌کم ۲۰ سال عضو باشگاه رئال مادرید بوده و از لحاظ سلامت مالی شخصی نیز در شرایط مناسبی قرار داشته به طوری که بتواند با اعتبار خود یک ضمانت بانکی به ارزش دست‌کم ۱۵ درصد بودجه باشگاه ارائه دهد.

این سومین بار متوالی است که پرز بدون هیچ رأی‌گیری دوباره انتخاب می‌شود؛ علاوه بر این، او در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۷ نیز هیچ رقیب انتخاباتی نداشت.

پرز در سال ۲۰۰۰ در انتخابات ریاست باشگاه رئال پیروز شد و از آن زمان به بعد تحولات عظیمی را در باشگاه، فوتبال اسپانیا و البته اروپا رقم زده است.

۶ سال نخست حضور وی در رأی باشگاه رئال همواره با عنوان عصر «کهکشانی‌ها» به یاد آورده می‌شود؛ برهه‌ای که برنابئو بازیکنانی همچون «لوئیس فیگو»، «زین‌‌الدین زیدان»، «رونالدو نازاریو» و «دیوید بکام» را به خود دید و سفیدپوشان مادرید دوبار فاتح لالیگا و یک بار هم در سال ۲۰۰۲ فاتح لیگ قهرمانان شدند.

پروژه پرز در ادامه و پس از قحطی سه ساله جام که برای نخستین بار در ۵۰ سال برای رئال رخ داد، با مانع مواجه شد و در نتیجه فلورنتینو در سال ۲۰۰۶ مجبور به استعفا و «رامون کالدرون» جانشین وی شد.

کالدرون هم سه سال بعد استعفا کرد و پرز توانست در سال ۲۰۰۹ برنده انتخابات شود.

در دومین دوره ریاست پرز، باشگاه رئال سه بار لالیگا (۲۰۱۲، ۲۰۱۷ و ۲۰۲۰) و همچنین چهار بار لیگ قهرمانان را فتح کرد.

مادریدی‌ها هم‌اکنون تحت فشار مالی شدیدی قرار دارند و پاندمی کووید-۱۹ نیز با پروژه بازسازی سانتیاگو برنابئو که در سال ۲۰۲۲ به اتمام می‌رسد، مقارن شده است.

 

بله دوستان! شیر هم که پیر بشود شغال‌ها برایش کری می‌خوانند چه برسد به رونالدو که ظاهراً در یوونتوس دیگر پشتیبانی ندارد و می‌خواهند دکش کنند! فوتبال واقعاً بی‌رحم است. انتظار دارید فوتبالی که به قاسم دهنوی رحم نکرده به رونالدو رحم کند؟ پیر شدی سالار! برگرد منچستر و رئال، برو روی نیمکت بشین، سعی کن از تست دوپینگ فاصله بگیری، بازی‌های اروپایی را بازی نکن، یکی دو خط برو عقب‌تر بازی کن که فشار کمتری را تحمل کنی. یوونتوس را هم بده دست همان مافیایی‌ها! استفاده‌شان را از تو کردند، دیگر بسشان است!

*

با بازی‌های کثیف وزارت ورزش اسپانیا و تضعیف عمدی بارسلونا و رئال قرار بود تیم وابسته و حکومتی اتلتیکو بدون دردسر قهرمان شود منتهی‌اش آنقدر شور شده که تیم در‌پیت‌تر سویا هم شانس قهرمانی دارد. خنده‌تان نمی‌گیرد؟ پدر بارسا و رئال را درآوردید که لیگ را مهندسی کنید که اتلتیکو قهرمان شود. عرضه همان را هم ندارید؟ سویا قهرمان شد، روی شرط‌‌بندی عوامل فدراسیون و سازمان لیگ اسپانیا شک نکنید!

*

با این گزینه‌هایی که سایپا برای جلوگیری از سقوط دارد مذاکره می‌کند، سقوط این تیم که حتمی‌تر به نظر می‌رسد! قرار بود با همین فرمان بروید جلو که خود ابراهیم صادقی بود. دیگر چه نیاز به عزیزان بعدی؟‌!

*

در انتخاباتی بدون نامزد، پرز ملقب به فتح‌الله‌زاده رئال، موفق شد به مدیریت خود ادامه بدهد. به محض اینکه خبر رسید انتخابات تنها با یک نامزد دنبال شده و به سرانجام رسیده، مدیران وزارت ورزش یک کشوری در خاورمیانه که اسمش را نمی‌بریم مبادا متوجه شوید منظورمان همین ایران خودمان است، با صدای بلند گفتند: اه! چرا الان که نوبت ما تمام شد به ما گفتید انتخابات تک نامزده هم قابل برگزاری است؟‌! می‌دانستیم که ورزش ایران را آبادتر می‌کردیم!

 

سام ستارزاده

 

یک انتقام نصفه و نیمه از زنبق‌های فوتبال انگلیس، کمترین کاری بود که اوله گونار سولسشر باید در شمال شرق لندن انجام می‌داد تا از طرفی، شکست تلخ خانگی دور رفت مقابل تاتنهام را به باد فراموشی بسپارد، از سویی دیگر جای خود را در پله دوم جدول لیگ جزیره سفت‌تر کند و همچنین آمار شکست‌ناپذیری خود در دیدارهای خانگی را به عدد ۲۳ برساند؛ یعنی ۴ دیدار کمتر از صاحب اصلی این رکورد، آرسنال. غلبه بر تیمی که بستن فضاها با تمام بازیکنانش را بلد است، کار آسانی نبود. برای انجام موفقیت‌آمیز این مأموریت، سولسشر نیاز به سرمایه‌گذاری روی یک مهره با چند قابلیت داشت؛ پل پوگبا.

شماره ۶ محبوب یونایتدی‌ها در ورزشگاه اختصاصی تاتنهام تنها نقش یک هافبک میانی را ایفا نمی‌کرد. او زمانی کلید انتقام سولسشر بر آخرین سرمربی تاریخ منچستریونایتد پیش از خودش شد که تغییر آرایش تیم میزبان به ۴-۱-۴-۱ که امکان پرس سنگین فرد به فرد رقیب از خط دفاعی را به آنان می‌داد، شیاطین سرخ را از ارائه بازی هجومی همیشگی خود بازداشته ‌بود؛ به طوری که پیش از گل ادینسون کاوانی که روی برخورد جنجالی اسکات مک‌تامینی و سون هیونگ مین مردود اعلام شد، موقعیت گل بخصوصی روی دروازه‌های دو تیم خلق نشده بود. برای خنثی‌سازی نقشه‌های ژوزه مورینیو، پل پوگبا نه‌تنها در میانه میدان، بلکه در جناح چپ زمین و پیکان خط حمله نیز باید فعالیت می‌کرد. با متمایل شدن هافبک ملقب به لا پیوچه به سمت چپ، سرخه اوریه برای مهار وی ناچار به دور شدن از موقعیت همیشگی خود شد. همین موضوع، امکان پیشتازی در آن جناح را به لوک شاو داد که به‌خوبی پاس‌های بلند هری مگوایر را پشت سر لوکاس مورا و اوریه دریافت می‌کرد. در دیدار با تاتنهام، ۴۸ درصد موقعیت‌های سرخ‌پوشان از جناح چپ ساخته شد.

البته اعجوبه فرانسوی پس از رهایی منچستر از پرس بالای میزبانش، در پست خود نیز می‌درخشید. وی یک ضلع از مربعی بود که در میانه میدان شکل گرفته‌ بود و سه ضلع دیگر آن را نیز فرد، مک‌تامینی و برونو فرناندز شکل می‌دادند؛ تا برتری عددی از تاتنهام به این شیوه ستوده شود. همین نقشه، در دقیقه ۶۱ بازی، آقای خاص را برای بازپس‌گیری میانه میدان مجاب به تعویض جیووانی لوسلسو با موسی سیسوکو و بازگشت به چینش ۴-۲-۳-۱ خود کرد.

پوگبا در برابر تاتنهام، حتی در خط حمله نیز ظاهر می‌شد. وی با جایگیری میان مدافعین سفیدپوش در شرایطی که برونو فرناندز با حرکت بدون توپ خود نیم‌فضایی را در میانه میدان ایجاد کرده، امکان توپ‌گیری در آن نیم‌فضا را برای ادینسون کاوانی فراهم می‌کرد. البته روی توپ‌های هوایی، گاهی نیز پوگبا مانند یک مهاجم سایه کاوانی را در موقعیت گلزنی قرار می‌داد. برتری وی در چهار نبرد هوایی (بیشتر از تمام هم‌تیمی‌هایش)، حاکی از این است که هماهنگی میان پوگبا و تارزان اروگوئه‌ای روی چنین توپ‌هایی کاملاً برنامه‌ریزی شده بود. هرچند روی زمین نیز پوگبا چند موقعیت خطرناک توانست برای یار تمام‌نشدنی خود بسازد؛ ازجمله پاس منجر به گل مردود شده شیاطین سرخ.

 

میعاد نیک

 

شب بارانی ورزشگاه آلفردو دی‌استفانو در شمالی‌ترین نقطه شهر مادرید، بهترین زمان و مکان برای تحقق سومین پیروزی پیاپی سپیدهای پایتخت اسپانیا برابر آبی‌اناری‌هایی بود که تهدید مهمی برای زین‌الدین زیدان در راه دفاع از عنوان قهرمانی لالیگا محسوب می‌شدند. زیدان در کسوت سرمربی تیم رئال مادرید، هیچ‌وقت در بازی‌های بزرگ نمایش بدی از خود و تیمش برجای نگذاشته و این موضوع انگار در شهر مادرید تبدیل به یک قانون و هنجار شده که فتح ال‌کلاسیکو و فینال لیگ قهرمانان اروپا برای نابغه فرانسوی کاری ندارد.

رئالی‌ها که با ژوزه مورینیو، جولن لوپتگی و سانتیاگو سولاری متحمل شکست‌های سختی برابر تیم‌های بزرگ از جمله بارسلونا شده بودند، با آغاز و متعاقباً ازسرگیری دوران حکم‌فرمایی زین‌الدین زیدان بر رختکن لوس بلانکوس، بار دیگر به چرخه فرمانروایی بازگشتند تا این مادرید باشد که از بالا به بقیه نگاه می‌کند. از زمانی که زیدان به نیمکت رئال مادرید پیوسته و طی 2 دوره مختلف هدایت سپیدها را برعهده داشته، لوس بلانکوس هرگز به رقیب سنتی خود نباخته و زیزو با کسب بهترین نتایج ممکن در کاتالونیا و مادرید، تیمش را به آمار متکبرانه 98 پیروزی در ال‌کلاسیکوها رسانده؛ در شرایطی که بارسلونا موقتاً از رئال مادرید پیش افتاده بود اما با بازگشت زیزو، باید متحمل نگاه مادریدی‌ها از بالا باشد.

شانس مسلم قهرمانی لالیگا در تنها 8 هفته مانده به پایان رقابت‌ها بین رئال مادرید و اتلتیکو مادرید دست به دست می‌چرخد اما تقابل بلوگرانا و لوس بلانکوس در استادیوم دی‌استفانو حاکی از احتمال بالای موفقیت مادریدی‌ها از عنوان قهرمانی‌شان بود. بارسایی‌ها در شرایطی که شکست بدموقع‌شان مقابل رئال مادرید باعث تقلیل احتمال قهرمانی‌شان شد، در تقابل آتی‌شان با اتلتیکو مادرید مهم‌ترین نقش را در تعیین قهرمان لالیگا خواهند داشت. آبی‌واناری‌ها در صورت پیروزی یا کسب تساوی مقابل روخی بلانکوس، عملاً سند قهرمانی رئال را امضا کرده‌اند اما اگر شاگردان کومان عملکردی مانند ال‌کلاسیکو از خود برجای بگذارند، کار برای رئال مادرید کمی سخت‌تر خواهد شد.

بارسلونا در دیدار شنبه شب مقابل رئال مادرید بیشتر از آن‌که به بدشانسی‌ها و تبحر تیم مقابل ببازد، به نگرش اشتباه خود باخت. رونالد کومان که به اظهارنظرهای جنجالی‌اش درباره مسائل داوری و حاشیه‌ای مشهورتر است تا سرمربی بارسلونا، این نگرش متوهمانه را درون رختکن تیمش هم رواج داده تا تیم بارسلونا نه شجاع باشد و نه موفق. شجاعت بی‌بدیل سربازان کاتالونیایی در ماه‌های اخیر به ترس و لرزی تبدیل شده که حتی پیکره لیونل مسی را هم در لحظات سخت بارسایی‌ها به لرزه در‌می‌آورد. دیدار ال‌کلاسیکو نه اشتباه خاصی در ابعاد داوری داشت و نه حاشیه‌ای تأثیرگذار، مادریدی‌ها تمام تاکتیک‌های بارسلونا را از بر بودند و با تسلط بر تفکرات خود و پیاده‌سازی نگرش زین‌الدین زیدان در زمین، توانستند 3 امتیاز حساس این بازی را بربایند اما بارسلونا هرگز در قامت یک رقیب مدعی هم برابر رقیبش ظاهر نشد.

رئال مادرید که با این پیروزی به سلطه خود بر رقیب کاتالان مهر تأیید دیگری زد، حالا در آستانه قهرمانی لالیگا و البته حضوری موفق در چمپیونزلیگ قرار دارد. ماه‌های پایانی برای اردوگاه سپیدپوشان در دو جبهه حایز اهمیت خاصی است؛ از یک سو لیگ داخلی و از سویی دیگر بازگشت اعتبار از دست رفته در اروپا. زیدان برای دست‌نیافتنی‌تر شدن به لالیگای سومش در مادرید و لیگ قهرمانان چهارم خود نیاز مبرمی دارد و در این راه قطعاً از هیچ متلاشی فروگذار نخواهد کرد.

 

سامان موحدی راد

 

البته برای تیمی مثل سیتی که با فاصله 11 امتیازی از تیم رده دوم جدول در صدر ایستاده، در این مقطع فصل نباید شکست برابر تیمی چون لیدز مسأله مهمی باشد اما این بازی یکی دیگر از آن نمایش‌های چشم‌نواز مارچلو بیلسا بود. برای هواداران بیلسا این بازی یکی دیگر از آن حجت‌های موجهی بود که این مربی تکرار ناشدنی است. لیدز یونایتد در حالی صدرنشین قدرتمند و بلامنازع لیگ برتر را با نتیجه 2-1 شکست داد که بیش از 45 دقیقه را با یک یار کمتر بازی می‌کرد. هنوز نیمه اول به پایان نرسیده بود که کوپر از لیدز با کارت قرمز داور از زمین اخراج شد. با این حال این بیلسا بود که توانست سیاست‌های خودش در این بازی را خوب دیکته کند و سه امتیاز حساس را کسب کند و اندک امیدی را هم در دل یونایتدی‌ها ایجاد کند که در صورت لغزش‌های چند باره سیتی به قهرمانی برسند. آرزویی که دور از دسترس به نظر می‌رسد.

آنچه عملکرد سیتی را در این بازی تحت تأثیر قرار داده شاید حضور آنها در رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا باشد. از آنجایی که آنها خطر کمتری در لیگ برای کسب جام احساس می‌کنند، شاید نیرو و تمرکز تیم بیشتر روی دیدار مهم‌شان با دورتموند باشد. تیمی که هفته گذشته در زمین منچستر با نتیجه نزدیک 2-1 شکست خورد و برای همین ممکن است در دیدار این هفته در آلمان برای آنها مشکلاتی ایجاد کند. برای همین پپ تلاش کرد تا تمرکز تیم‌اش را روی آن بازی قرار دهد و از لیدز چشم بپوشد. حتی اگر این بهانه را هم قبول کنیم می‌دانیم که سیتی از چنان نیمکتی برخوردار است که تیم دومش در زمین هم حریفی قدرتمند در برابر لیدز به حساب می‌آید. با همه این‌ها شاید مشکل سیتی را باید در همان مسأله از دست رفتن تمرکز بدانیم. این را شاید بتوان از عملکرد ضعیف بازیکنانی چون استرلینگ و مندی در این بازی دریافت. همینطور کانسلو که بار دیگر نمایش ضعیفی از خود نشان داد و روی گل اولی که سیتی دریافت کرد هم مقصر بود. در این میان دفاع فشرده و کم اشتباه لیدز هم در ثبت این نتیجه مؤثر بود. البته سیتی واقعاً تلاشی برای از بین بردن تمرکز آنه در خط دفاعی و بیرون کشیدن‌شان از لاک دفاعی نداشت.

در مقابل شاگردان بیلسا شروع و پایان پر قدرتی در این بازی داشتند. الگویی که شاید نشانی از عملکرد آنها در لیگ برتر هم باشد. شروعی طوفانی در ابتدای لیگ و فروریختن در ادامه رقابت‌ها و سرانجام بازگشت به رقابت‌ها در هفته‌های پایانی به سه پیروزی اخیر و زنده شدن امیدها برای گرفتن سهمیه لیگ اروپا. پپ گواردیولا شاید در این فصل بعد از راحت شدن خیالش بابت قهرمانی در لیگ برتر با امید بیشتری به کسب قهرمانی در اروپا تلاش می‌کند. چیزی که بعد از خروج از بارسا هیچ وقت به آن دست نیافت.