طرفداران لیورپول امیدوارند که صاعقه تیمشان دو بار بر رئال مادرید فرود بیاید. رئال در بازی رفت با نتیجه سه بر یک پیروز شد. لیورپول در این هفته توانست به روند فاجعه‌بار در خانه خاتمه دهد و مقابل استون‌ویلا با نتیجه دو بر یک پیروز شود و رئال مادرید هم همین نتیجه را برابر بارسلونا کسب کرد.

البته لیورپول مقابل ویلا با گل لحظات پایانی ترنت الکساندر-آرنولد پیروز شد و اصلاً متقاعدکننده نبود. با این حال، تیم کلوپ در چهار دیدار خانگی‌اش در لیگ قهرمانان در این فصل، چهار برد داشته و سه بار هم دروازه‌اش را بسته نگه داشته است. آنها در 21 بازی اروپایی اخیر خود در مرسی‌ساید، تنها دو باخت داشته‌اند.

لیورپول در تاریخ لیگ قهرمانان تنها 11 بار در خانه باخته است، اما پنج شکست برابر تیم‌های اسپانیایی بوده است. آنها در 13 باری که در بازی رفت با اختلاف دو گل باخته‌اند، تنها دو بار به مرحله بعد راه یافته‌اند.

آینده زین‌الدین زیدان در رئال مادرید نامشخص است، ولی او حالا تیمش را در شش بازی پیاپی پیروز کرده است. رئال مادرید پس از باخت مقابل لوانته در 30 ژانویه، 13 بازی است که نباخته است. با این حال، آنها در هشت دیدار اخیر در تمامی رقابت‌ها، تنها یک بار کلین‌شیت داشته‌اند.

رئال در 16 بار اخیری که در بازی رفت با اختلاف دو گل پیروز شده، 15 بار به دور بعد صعود کرده است، و تنها باری که در این مدت این اتفاق نیفتاد به فصل 04-2003 و شکست برابر موناکو برمی‌گردد. رئال در 23 بازی پیاپی در دیدارهای مراحل حذفی گل زده است. در لیورپول، جو گومز، ویرجیل فن‌دایک و یوئل ماتیپ مدت‌هاست که غایب هستند. به این ترتیب نت فیلیپس و اوزان کاباک بی‌تجربه باید بار دیگر مقابل خط حمله درخشان رئال بازی کنند.

جوردن هندرسون هم هنوز آماده بازی نیست و کرتیس جونز هم به دلیل مشکل عضلانی و از روی احتیاط مقابل استون ویلا به میدان نرفت. اما او احتمالاً مقابل رئال بتواند دقایقی بازی کند.

دیووک اوریگی متخصص بازگشت مقابل رقیبان اسپانیایی است، اما او مشکل مصدومیت عضلانی دارد و در این فصل چندان نتوانسته بازی کند. سادیو مانه هم در بازی این هفته لیگ برتر نیمکت‌نشین بود ولی به ترکیب ثابت برمی‌گردد.

روبرتو فیرمینو و دیوگو ژوتا برای حضور در خط حمله رقابت خواهند کرد. بازیکن پرتغالی در بازی رفت در ترکیب ثابت بود اما کلوپ ممکن است این بار خلاقیت فیرمینو را ترجیح دهد.

جیمز میلنر و تیاگو هم برای حضور در ترکیب ثابت رقابت دارند، هرچند که در غیاب هندرسون، احتمالاً میلنر باتجربه به میدان برود.

رئال هم دنی کارواخال (همسترینگ)، سرخیو راموس (ساق) و رافائل واران (ویروس کرونا) را در اختیار ندارد و مقابل بارسلونا هم لوکاس واسکس آسیب دید. مصدومیت او جدی‌تر از آنی بود که تصور می‌شد و ممکن است او که به پست مدافع راست منتقل شده بود، به دلیل پیچ خوردن رباط صلیبی، ادامه فصل را از دست بدهد.

آلوارو اودریوسولا که تازه بهبود یافته و معمولاً به او بازی نمی‌رسد، احتمالاً در این بازی وظیفه خواهد داشت مانه را مهار کند. فدریکو والورده هم در ال‌کلاسیکو آسیب دید، اما شاید به بازی با لیورپول برسد. اما بعید است که ادن آزار آمادگی کامل را کسب کرده باشد. در غیاب او، مارکو آسنسیو بی‌تردید بازی خواهد کرد.

 

 منبع: Sports Mole

 

 

منچسترسیتی به دنبال راهیابی به مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا است. آنها به وست‌فالن‌اشتادیون می‌روند تا با بوروسیا دورتموند، دیدار برگشت دور یک‌چهارم نهایی را برگزار کنند.

دورتموند در آستانه تساوی در بازی رفت بود، اما گل دقایق پایانی فیل فودن باعث برتری دو بر یک سیتی شد.

مردان ادن ترزیچ در هفت بازی اخیر خود در تمامی رقابت‌ها تنها دو برد داشته‌اند و در پنج بازی اخیر در لیگ قهرمانان هم تنها دو پیروزی کسب کرده‌اند. به این ترتیب اوضاع برایشان خیلی خوب نیست، هرچند که در هر حال آنها هشت بازی است که در خانه خود در لیگ قهرمانان شکست نخورده‌اند.

تیم گواردیولا شش بازی اخیر خود را برده بود تا اینکه در لیگ برتر در خانه به لیدز یونایتد ده‌نفره باخت. آنها البته در چهار بازی اخیر خود در لیگ قهرمانان پیروز شده‌اند.

سیتیزن‌ها در این فصل لیگ قهرمانان شکست را تجربه نکرده‌اند، و هفت کلین‌شیت داشته‌اند. آنها در 15 باری که بازی رفت خود در یک دور حذفی اروپایی را برده‌اند، تنها دو بار حذف شده‌اند، که آخرین آن در فصل 17-2016 و مقابل موناکو رقم خورد.

در سوی دیگر، دورتموند در هفت باری که بازی رفت را باخته، شش بار حذف شده است. بازی قبلی دو تیم در وست‌فالن‌اشتادیون با برد یک بر صفر دورتموند در سال 2012 همراه بود.

جیدون سانچو، بازیکن سابق منچستر سیتی در این بازی به میدان نمی‌رود. او دچار مشکل عضله ران است. مارکو رویس و متس هوملس هم به جمع مصدومان دورتموند پیوسته‌اند، هرچند که ترزیچ امیدوار است که آنها به این بازی برسند. با این حال، بازگشت به میادین برای اکسل ویتسل، دن-اکسل زاگادو و مارسل شملتزر هنوز زود است.

آنسگار ناوف و متئو موری بوزا در بازی رفت دو تیم در ترکیب ثابت دورتموند قرار گرفتند و ناوف که در این هفته گلی مهم برای دورتموند زد، احتمالاً این بار هم از ابتدا در زمین خواهد بود. اما لوکاش پیشچک و توماس مونیه رقیبان بوزا برای پست مدافع راست هستند. ارلینگ هالند شش بازی است که برای باشگاه و تیم ملی کشورش گل نزده است. اما او در این فصل لیگ قهرمانان در خانه در تمامی دیدارها گلزنی کرده است.

سیتی در هفته‌های گذشته مصدوم نداشت، اما سرخیو آگوئرو و آیمریک لاپورت دچار آسیب شده‌اند و انتظار نمی‌رود که به بازی برگشت برسند. گواردیولا در بازی با لیدز تغییرات گسترده‌ای در ترکیب تیمش داد و حالا به احتمال زیاد روبن دیاز و کایل واکر به جای نیتان آکه و بنجامین مندی در ترکیب قرار خواهند گرفت. فرناندینیو و اولکساندر زینچنکو مقابل لیدز در خط میانی بازی کردند، اما جایشان را به رودری و ایلکای گوندوغان خواهند داد، و ریاض محرز، فیل فودن و کوین ده‌بروینه هم ترکیب خط حمله سیتی را متحول خواهند کرد.

 

 

وقتی کریستیانو رونالدو در بازی با جنوا پیراهنش را روی زمین انداخت، تصور من این نبود که آن را به توپ جمع کن هدیه کرده. مدتی طول کشید تا آن پسر متوجه شود که پیراهن روی زمین متعلق به رونالدو است. به سرعت اطرافش را نگاه کرد تا ببیند کس دیگری آن را دیده و بعد پرید به آن طرف تابلوی تبلیغاتی تا در چشم به هم زدنی آن را بردارد. او عجب روزی داشت.

رسانه‌های ایتالیایی گزارش دادند او می‌خواسته پیراهن را به پسرک توپ جمع کن بدهد اما من که در ورزشگاه همه چیز را از نزدیک می‌دیدم، چنین حسی نداشتم. البته شاید من اشتباه می‌کنم به هر حال اینکه رونالدو می‌خواست پیراهن را زمین بیندازد یا به آن پسر بدهد، مهم‌ترین موضوع مورد بحث در این موقعیت نیست.

من در این بازی در استادیوم آلیانتس بودم. در پایان مسابقه حواسم به رونالدو بود چون در طول بازی ناآرام و ناراحت بود. یوونتوس 3 بر یک برد بدون اینکه نام او در فهرست گلزنان باشد. رونالدو از بازی‌اش راضی نبود همینطور از نمایش هم‌تیمی‌ها. بعد از آمدن به یوونتوس این اولین بار نیست که چنین اتفاقی رخ می‌دهد.

فوق‌ستاره پرتغالی یک ماشین رکوردشکن است که با گل، گل و گل سوخت می‌گیرد. رونالدو در این بازی چند بار سر فدریکو کیزا داد زد برای اینکه بال سابق فیورنتینا به او پاس نمی‌داد با آنکه CR7 در موقعیت خوبی در محوطه جریمه جنوا قرار داشت. یک بار هم سر جورجو کیلینی فریاد کشید تا به حمله ادامه دهد وقتی میهمان به خاطر مصدومیت داویده زاپاکاستا 10 نفره شده بود.

او راضی نبود و زبان بدنش این را آشکارا نشان می‌داد. سرش را چند بار به نشانه نارضایتی تکان داد همان کاری که در هنگام ترک زمین می‌کرد. آخر هم که پیراهنش را پرت کرد و به توپ جمع کن رسید. اگر قصدش هدیه دادن بود یا نه، ناخرسندی رونالدو یک واقعیت است و یوونتوس باید به آن واکنش نشان دهد. گاتزتا دلو اسپورت گزارش داد عصبانیت او به رختکن هم کشیده شد و با مشت به دیوار کوبید، بعد از دوش گرفتن هم بدون اینکه کلمه‌ای با کسی حرف بزند، رفت.

رونالدو در سه فصل گذشته بهترین گلزن یوونتوس بوده و در حال حاضر با 25 گل در 27 بازی صدرنشین جدول گلزنان سری A به حساب می‌آید. در عین حال، یوونتوس احتمالاً به دهمین قهرمانی متوالی لیگ ایتالیا نمی‌رسد و برای دومین سال پیاپی از مرحله یک‌هشتم‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا کنار رفته است. اوج یوونتوس با رونالدو در فصل 2019-2018 بود که در اسفند قهرمان شدند اما نتوانستند جام حذفی را ببرند و از مرحله یک‌چهارم‌نهایی لیگ قهرمانان عبور کنند.

حالا تیم همیشگی نیستند. این یک نظر نیست، یک واقعیت است و اگر یوونتوس همیشگی نباشد، رونالدو هم همینطور است. یا حداقل نمی‌تواند در سطح امثال روبرت لواندوفسکی، کیلیان امباپه، نیمار و هم‌تیمی‌های سابقش در رئال مادرید باشد.

رونالدو ناراضی است و آندره‌آ پیرلو تأیید کرد و حتی گفت این اتفاق طبیعی است. هم‌تیمی‌هایش هم چنین تصوری دارند؟ فراموش نکنید رونالدو به تیمی باتجربه پیوست که در یک دهه اخیر در ایتالیا به همه چیز رسیده بود و جالب اینکه بعد از آمدن بازیکن پرتغالی به تورین در سال 2018، دستاوردهایش کمتر شده.

رونالدو مسئولیتی در این باره ندارد اما پذیرفتن رفتار گلایه‌مند او آسان‌تر است اگر همه چیز روبه‌راه باشد و جام‌ها بالای سر برود.

او یک سال دیگر قرارداد دارد و چند ماه آینده برای تصمیم‌گیری در مورد آینده حیاتی است. قرار است قبل از پایان فصل با مقامات اجرایی باشگاه دیدار کند. آیا یوونتوس به اندازه انتظار او توانمند و باانگیزه است؟ آیا باشگاه با وجود زیان مالی وحشتناک ناشی از شیوع ویروس کرونا هنوز هم می‌تواند دستمزد او را بدهد؟ آیا تیمی در اروپا هست که سالانه 31 میلیون یورو به او دستمزد بدهد به علاوه 30 میلیون یورو به یوونتوس بابت حق انتقالش؟ دست آخر اینکه آیا رونالدو به اندازه کافی برای یک سال دیگر بازی کردن در آلیانتس انگیزه دارد؟

او و یوونتوس باید به این سؤال‌ها جواب بدهند.

قطعاً رونالدو باید فصل آینده در لیگ قهرمانان بازی کند و این هنوز برای یووه تضمین شده نیست؛ سه امتیاز از ناپولی رده پنجمی بیشتر دارند و باید در هشت بازی آخر فصل با آتالانتا، اینتر و میلان روبه‌رو شوند.

فرقی نمی‌کند رونالدو پیراهنش را برای توپ جمع کن فرستاده یا روی زمین انداخته. نارضایتی بازیکن سابق رئال مادرید هر روز بیشتر می‌شود. پاسخ به این سؤال که تنش تا کی ادامه دارد، مشخص می‌کند تا کی او بازیکن یوونتوس خواهد بود.

منبع: فوتبال ایتالیا

 

نگاه

 امت گیتس  

 

بعد از حذف یوونتوس از لیگ قهرمانان اروپا، تردیدهای زیادی در مورد آینده کریستیانو رونالدو در این تیم به وجود آمده است. اینکه تیم بعدی او کدام است بستگی دارد به اینکه چه روزنامه‌ای را می‌خوانید؛ از منچستریونایتد گرفته تا رئال مادرید یا حتی اینتر میامی. اما روزنامه توتو اسپورت، او را در مسیر پیوستن به پاری‌سن‌ژرمن توصیف کرده است.

اگر تیم سابق رونالدو، رئال مادرید در تابستان پیش رو کیلیان امباپه را بخرد، پاریسی‌ها به امضای قرارداد با رونالدو توجه می‌کنند تا جای خالی امباپه در خط حمله پر شود. 

توتو نوشته پاری‌سن‌ژرمن در ازای رونالدو و در معامله‌ای پایاپای مائورو ایکاردی را پیشنهاد می‌دهد. مارکا هم گزارش داده رونالدو مایل به بازگشت به رئال مادرید است، جایی که بیشترین افتخارات را در آن به دست آورد اما در حال حاضر او گزینه اول مادرید محسوب نمی‌شود.

با توجه به شرایط فعلی، پاری‌سن‌ژرمن محتمل‌ترین مقصد رونالدو در این مقطع از دوران حرفه‌ای او به حساب می‌آید. مهاجم پرتغالی بارها انتقال‌های وسوسه‌انگیز به لیگ‌های سطح پایین‌تر را نپذیرفته برای اینکه باور دارد می‌تواند تا 40 سالگی در بالاترین سطح بازی کند.

مشخص است که با وجود نزدیک به یکصد گل در کمتر از سه سال بازی برای یوونتوس، این انتقال نتایج دلخواه را در زمین برای او و باشگاه رقم نزده است. همچنین پرداخت دستمزد سالانه 36 میلیون دلار برای این بازیکن با توجه به شرایط نامطلوب اقتصادی بسیار سنگین است. رفتن به پاری‌سن‌ژرمن به او این فرصت را می‌دهد که به بازی در لیگ قهرمانان یعنی تورنمنت مورد علاقه‌اش ادامه دهد ضمن اینکه همان رقم دستمزدش در تورین را این بار در پاریس می‌گیرد.

رونالدو اعتراف کرده لیگ قهرمانان تورنمنت رویایی‌اش است و اگر دست خودش بود می‌خواست فقط در آن بازی کند نه اینکه با حضور در بازی‌های بی‌پایان لیگ تن خودش را فرسوده کند.

غم‌انگیز اینکه یوونتوس با آمدن رونالدو در لیگ قهرمانان روندی نزولی داشته با آنکه هدف اصلی آوردنش به تورین همین بوده. رونالدو را حلقه مفقوده تیم می‌دانستند اما واقعیت این است که باشگاه‌ها از نبود مهره‌های تأثیرگذار بسیاری رنج می‌برند.

رونالدو با انتقال به پایتخت فرانسه شانس بیشتری برای بردن ششمین قهرمانی اروپا را دارد نسبت به اینکه بخواهد سال آخر قراردادش را در یوونتوس سپری کند. یووه در حال حاضر در میانه یک پروژه بازسازی عظیم است که به صبوری و زمان نیاز دارد چیزی که از دسترس رونالدو خارج است. در واقع با توجه به رقابت شدید در لیگ ایتالیا، این امکان وجود دارد که یوونتوس اصلاً سهمیه لیگ قهرمانان را نگیرد.

با وجود گزارش‌هایی مبنی بر اینکه از زندگی در تورین راضی است، شواهدی از نارضایتی او وجود دارد از جمله اینکه پیراهنش را در برد 3 بر یک مقابل جنوا روی زمین انداخت و این اتفاقات در شبکه‌های اجتماعی بازتاب‌های بسیاری داشت.

فابیو پاراتیچی، مدیر ورزشی یوونتوس اصرار دارد که رونالدو فصل بعد هم بازیکن این تیم می‌ماند یعنی تا آخر قراردادش. علاوه بر آن گزارش شده باشگاه به 120 میلیون دلار قبل از پایان ژوئن نیاز دارد تا گزارش مالی نیمسال خود را مرتب کند و بنابراین منطقی است که رونالدو را واگذار کند.

انتقال به پاری‌سن‌ژرمن برای همه برد-برد است: پاری‌سن‌ژرمن یک فوق‌ستاره می‌خرد که در زمین و بیرون آن برای تیم منفعت دارد، رونالدو به تیمی می‌رود که امکان موفقیتش در اروپا بیشتر است و یوونتوس می‌تواند در حساب و کتاب‌هایش نفس راحتی بکشد.

این به معنای آن نیست که این انتقال قطعاً رخ می‌دهد اما در حال حاضر منطقی‌ترین تصمیم همین است.

منبع: فوربز

 

این هفته که منچسترسیتی میزبان لیدزیونایتد بود و 2 بر یک هم باخت، جان استونز، دفاع میانی سمت راست بازی کرد. او مقابل تیمی که تنها سال گذشته به لیگ برتر صعود کرد، حتی یک تکل هم نزد. اگرچه گلی که منچسترسیتی در دقایق پایانی دریافت کرد و منجر به شکستش شد، مستقیماً تقصیر استونز نبود اما این مدافع انگلیسی نتوانست در کل بازی مانعی برای پیشروی زننده هر دو گل حریف، استوارت دالاس شود. در کل عملکرد خط دفاعی تیم در حدی نبود که نظر پپ گواردیولا را جلب کند و به او اجازه دهد که در بازی‌های آتی هم با خیال آسوده به روبن دیاس استراحت دهد. اما این بازی – اگرچه بعید است که پیشروی بی‌رحمانه سیتی به سوی کسب قهرمانی را متوقف کند– صرفنظر از نتیجه‌اش نمایشی از اوج تحولات گواردیولا در تیمش و تعریف دوباره او از شرح وظایف یک مدافع مانند استونز بود. ویترین افتخارات گواردیولا در دوران بازی و مربیگری‌اش خود گویای همه چیز درباره توانایی‌های این مرد اسپانیایی هست اما نوآوری‌های تاکتیکی او به ارزش میراث ماندگاری که از خودش بجا می‌گذارد، خواهد افزود و یکی از این نوآوری‌ها شیوه استفاده‌اش از مدافعان است.

فوتبال انگلیس می‌تواند نسبت به تغییر، مقاوم باشد بخصوص زمانی که پای اصول به میان می‌‌آید. بازیسازی از خط دفاع هنوز هم چیزی است که در جزیره با شک و تردید به آن نگاه می‌شود و مفسرانی که بازی سیتی را کارشناسی می‌کردند هم معتقد بودند کاری که در بازدهی‌اش تردید هست را نباید انجام داد و به همین دلیل به مدافعان توصیه کردند که تنها زمانی جلو بکشند که زمان و فضای مناسب برای این کار فراهم باشد اما تعریف درست از زمان و فضای مناسب چیست؟ از نظر مدافعی که زیر نظر گواردیولا بازی می‌کند، هر زمان، زمان مناسب و هر فضا، فضای مناسب است. برای اکثر مدافعان، تکل زدن، سد کردن راه توپ و دفع خطر از دروازه ضروری‌تر است و کار روزمره اما برای مدافعان تیم‌های پپ گواردیولا، دادن پاس‌های پیش برنده تیم، دریبل زدن و حتی دادن پاس گل باارزش‌تر است.

طبق آمارها، استونز از ابتدای فصل تا کنون 698 متر در نیمه زمین حریف پا به توپ حرکت کرده است که 111 متر بیش از هر بازیکن دیگری در تمام تیم‌های لیگ برتر، حتی جک گریلیش هافبک هجومی استون ویلا بوده است. استونز برابر لیدز برای 35 دقیقه – از دقیقه 55 تا 90 – هیچ دخالتی در روند بازی در نیمه خودی نداشت. او در آن مدت اما 4 شوت به سمت دروازه حریف زد، که دو برابر کل شوت‌های لیدز بود و 65 پاس در نیمه زمین حریف داد که بیش از هر بازیکن دیگری در میدان بود. برای درک بهتر آمار او همین کافیست که بدانید در فصل 10-2009 ریکاردو کاروالیو، مدافع سابق چلسی با میانگین 17/7 پاس در هر بازی، بهترین پاسور در میان تمام مدافعان لیگ برتر انگلیس بود. استونز که میانگین پاس‌هایش 32 تا در هر بازی است، برابر لیدز بیش از دو برابر این تعداد پاس داد. 55 تا از 88 پاس استونز در بازی برابر لیدز روبه جلو بود و 53 تا از آن 55 تا هم به مقصد رسید ضمن اینکه پاس‌های او نه از آن پاس‌های بی‌خطر عرضی برای دیگر مدافعان تیم بلکه پاس‌هایی خطرناک و خط‌شکن رو به جلو بود.

خلاصه اینکه استونز یک بار دیگر نشان داد تعریفی که یان کرشهوف، بازیکن سابق پپ گواردیولا در بایرن مونیخ درباره این مرد اسپانیایی دارد کاملاً درست بوده است. او سال 2020 گفت: «یک مدافع در تیم پپ هرگز فقط یک مدافع نیست».

منبع: دیلی میل

 

سینا بیدمشکی

 

بر کسی پوشیده نیست که حفظ جایگاه ثابت در باشگاه رئال مادرید یکی از دشوارترین دستاوردها در فوتبال جهان است. کریم بنزما مهاجمی است که از این امر سربلند بیرون آمده و گزینه محبوب و همیشگی مربیان است. ۱۲ سال از حضور مهاجم فرانسوی در مادرید می‌گذرد و هواداران این باشگاه به تازگی با نسخه جدید بنزما که رونمایی شده آشنا می‌شوند.

مهاجم ۳۳ ساله و الجزایری‌الاصل سابق تیم ملی فرانسه این روزها در ادامه روند رو به رشد خود در رئال و دوران پسارونالدو بار دیگر بر سر زبان‌ها افتاده و با نمایشی درخشان در ال‌کلاسیکو چشم‌ها را به سمت خود معطوف کرده است، آنچنان که اوزیل در توییترش نوشت: «بهترین مهاجم لالیگا بار دیگر کلاس خود را نشان داد.»

با این حال، می‌توان گفت از شایستگی‌های بنزما کمتر یاد می‌شود، آنچنان که می‌توان ادعا کرد، او قدر نادیده‌ترین ستاره تاریخ فوتبال‌ است؛ بازیکنی که اگر حواشی مانع حضورش در تیم ملی فرانسه نمی‌شد، با افتخارات بی‌نظیری که در رده باشگاهی دارد و افتخاراتی که اخیراً از سوی تیم ملی فرانسه در تورنمنت‌ها کسب شده و او از آن بی‌نصیب مانده، در مجموع می‌توانست به رکوردی کم نظیر در میان بهترین فوتبالیست‌های تاریخ برسد.

او از ابتدای فصل تا کنون در۲۶ بازی لالیگایی موفق به زدن ۱۹ گل و دادن ۶ پاس گل شده است. در لیگ قهرمانانی که جزو بازیکنان درخشان آن در تاریخ این تورنمنت محسوب می‌شود نیز در این فصل تاکنون ۵ گل به ثمر رسانده است.

نکته قابل توجه این است که گل‌های بنزما در لحظات حساسی برابر ختافه،‌ والنسیا، سلتا‌ویگو و بارسلونا زده شده و اهمیت گل او در دقایق پایانی برابر اتلتیکومادرید مشهود است و کهکشانی‌ها با عملکرد مثبت بنزما موفق به کسب یک امتیاز مهم مقابل صدرنشین شدند. همچنین با دو گلی که برابر الچه به ثمر رساند در دقایق پایانی نتیجه را به نفع تیمش تغییر داد.

اکنون با قاطعیت می‌توان گفت بنزما دیگر یک اسلحه مخفی برای رئال مادرید نیست و به قول خودش رهبر خط هجومی رئال مادرید است و در دورانی که رونالدو دیگر در تیم حضور ندارد یکه تازی می‌کند و فضای بیشتری برای او در ارائه ارزش‌هایش وجود دارد. حتی می‌توان گفت کریستیانو رونالدو از مکملی نظیر بنزما در یوونتوس بی‌نصیب مانده است. شک و تردیدها کم کم به کنار رفته‌اند و آمار استثنایی بنزما در گلزنی نشان می‌دهد که این بازیکن را می‌توان در رده بهترین بازیکنان حال حاضر دنیا نامگذاری کرد.

این حقیقت قابل توجه است که از سال‌های گذشته تاکنون؛ فلورنتینو پرس، رئیس رئال مادرید، تنها یک بار برای راضی کردن یک بازیکن جهت حضور در تیم به خارج از اسپانیا سفر کرده و آن هم برای کریم بنزما بوده است؛ اگر چه فرگوسنِ منچستر یونایتد هم آن زمان خواهان او بود و حاضر به پرداخت مبالغ بالاتری هم شده بود.

پرس معتقد بود ویژگی‌های خاصی در بنزما مشاهده کرده است، همان ویژگی‌هایی که در زیدان دیده بود. همانطور که سال‌ها بعد در مصاحبه‌ای اذعان داشت کریم بنزما ترکیبی از رونالدو نازاریو و زین‌الدین زیدان است.

زیدان نیز که خود شیفته سبک بازی کریم بنزما است و او را بهترین شماره ۹ جهان می‌داند نقش کلیدی در هدایت بنزما دارد و اعتقاد بی‌نظیرش به او و پافشاری‌اش به حضور این بازیکن در ترکیب اصلی، پشتوانه محکمی برای انگیزه بنزما شده است. بنزما در شطرنج تاکتیکی زیدان نقش مؤثری دارد و از ویژگی و خصوصیاتی که می‌توان به آن اشاره کرد، بازگشت رو به عقب او است. کریم بنزما مدام در حال جنبش در میانه زمین و خط هجومی است. به طوری که او را می‌توان یک بازیکن شماره ۱۰ در قالب بازیکن شماره ۹ دانست. توپگیری و پخش توپ از عقب او را تبدیل به یک بازیکن آزاد و یا حتی پشت مهاجم می‌کند. درصد پاس صحیح و پاس‌های کلیدی او گواه بر این موضوع است و بازیسازی و هوش بی‌نظیر این بازیکن، فضاسازی بدون توپ و فیزیک بدنی مناسب جهت سرزنی و کمک به خط دفاعی هم از ویژگی‌های بی‌نظیری است که از چشم اسطوره و سرمربی‌اش یعنی زین‌الدین زیدان پنهان نمی‌ماند.