هومن جعفری
روزنامه‌نگار ورزشی
فیل فودن  (منچسترسیتی)، جک گریلیش  (منچسترسیتی)، هری کین  (تاتنهام)، مارکوس راشفورد  (منچستریونایتد)، بوکایو ساکا  (آرسنال)، رحیم استرلینگ  (چلسی) و کالوم ویلسون  (نیوکاسل).
آنچه خواندید اسامی مهاجمان انگلیس برای جام جهانی است. هفت مهاجم آماده و درجه یک که البته از سوی نفرات زیر در خط میانی حمایت می‌شوند:
جود بلینگهام (دورتموند)، میسون مونت (چلسی)، کالوین فیلیپس (منچستر سیتی)، دکلن رایس (وستهم)، جیمز مدیسون (لسترسیتی)، جوردن هندرسون (لیورپول) وکونور گلگر (چلسی).
نمی شود خط حمله را بررسی کرد اما به تأثیر خط میانی نپرداخت. انگلیس هر پلان تهاجمی علیه ایران دارد باید با این نفرات پیاده کند.
 نفراتی که اثرگذار و قدرتمند هستند اما ما تجربه بارزی با نفراتی در همین سطح را در جام جهانی روسیه داریم. پلان تهاجمی پرتغال و اسپانیا هم کم‌مهره‌تر از انگلیس نبود اما آن تیم‌ها را کنترل کردیم و در مجموع دو بازی را یک بر صفر باختیم در حالی که یک گل ما را هم داور قبول نکرد. کاری را که در 2018 کردیم، در 2022 هم می‌توانیم انجام بدهیم.
کی‌روش تجربه خوبی در جمع کردن یک خط دفاعی پربازده و کم اشتباه دارد.
هرچند زمان او برای در دست گرفتن زمام امور کافی نبود اما این فرصت را داشته که تیم ملی را به سمتی ببرد که می‌خواهد.
در بازی‌های دوستانه نیز دیدیم که تیم ملی دفاع خودش را بازسازی کرده و براحتی گل نمی‌خورد.
در آخرین دیدار انگلیس مقابل آلمان، در تاریخ چهارم مهرماه، این ترکیب به میدان رفت: پوپ، استونز، دایر، مک گوایر، بلینگهام، رایس، ریس جیمز، لوک شاو، فیل فودن، هری کین و رحیم استرلینگ!
یک 3-4-3 مدرن که می‌تواند به وقت دفاع به 5-2-3 تبدیل شود یعنی با عقب کشیدن دو دفاع کناری، خط دفاعی پنج نفره شود.
 طبیعتاً ساوت‌گیت می‌تواند تیمش را با ترکیب متفاوت و سیستم‌های متفاوت مقابل ما قرار دهد.
آنها بازیکنان چند پسته‌ای دارند که می‌توانند براحتی تغییر سیستم بدهند. کی‌روش باید با یک دفاع منطقه‌ای و بسته و چند لایه، این خط حمله را از کار بیندازد.