یک عصر در لیورپول تمام و دیگری شروع می‌شود. مثلث هجومی مشهور دیگر وجود ندارد و سادیو مانه اولین تفنگداری بود که بعد از شش سال پرافتخار از تیم رفت. پیداکردن جانشین برای او سخت است اگر نگوییم غیرممکن. لیورپول قبل از این بازیکنانی را از دست داده اما بعد از لوییس سوارس در سال 2014 تا به حال چنین بازیکن کلیدی از تیم جدا نشده بود. یورگن کلوپ بارها از استمرار و ثبات مهاجم سنگالی تعریف کرده بود. مربی آلمانی می‌توانست به ارتباط ویرانگر مانه، روبرتو فیرمینو و محمد صلاح اتکا کند، ترکیبی که در پنج فصل اخیر 338 گل داشت و همین فصل گذشته 65 گل زد. سؤال اینجا است که آیا کلوپ می‌تواند دومین خط حمله بزرگ لیورپول را بسازد که نه تنها استاندارد سال‌های اخیر را حفظ کند بلکه آن را بهبود بخشد. پروژه دشواری است اما فرایندش آغاز شده. بدون شک جای خالی استعدادهای مانه به چشم می‌آید اما لیورپول فکرش را کرده. از نظر گزینه‌های هجومی، مهره‌ها چیده شده‌اند. قرمزها در ژانویه لوییس دیاس را از پورتو گرفتند، ضمن اینکه فابیو کاروالیوی 19 ساله و فوق‌العاده بااستعداد از فولام گرفته شده و چند روز دیگر رسماً بازیکن تیم می‌شود. داروین نونیس هم به اردوی پیش‌فصل ملحق می‌شود. این اروگوئه‌ای از بنفیکا خریداری شده با مبلغ رکوردشکن 85 میلیون پوند. دیاس و نونیس طبیعتاً جانشین مانه قلمداد می‌شوند اما شاید یک نفر دیگر بیش از همه از رفتن ستاره سنگالی و تغییر تاکتیکی احتمالی کلوپ نفع ببرد.
 استفاده از فرصت
دیوگو ژوتا فصل قبل را عالی به پایان نرساند و در 13 بازی آخرش گل نزد تا در فینال جام حذفی و لیگ قهرمانان جایی نداشته باشد. به نظر می‌رسید بازیکن تیم ملی پرتغال بیشترین آسیب را از آمدن دیاس دیده باشد. این کلمبیایی گل کرده بود، مانه در پست شماره 9 می‌درخشید و اثرگذاری ژوتا به حداقل رسیده بود. با وجود این ژوتا فصل را با 21 گل به پایان رساند، 10 گل بیشتر از فیرمینو و تنها دو تا کمتر از مانه. او در زمین منچستریونایتد، اورتون، تاتنهام، آرسنال(دو بار) و منچسترسیتی گل زد و سه بار با کنترل اعصابش پنالتی‌های مهمی را در ضربات پنالتی آخر بازی گل کرد و 14 بار گل اول لیورپول را زد.
 همه فن حریف
کل بازی او جای پیشرفت دارد مثلاً ضرب اولش به توپ نسبت به صلاح، دیاس یا فیرمینو ضعیف است اما همه فن حریف است، نگاه خوبی دارد و از شم گلزنی بالایی برخوردار است و می‌تواند در دوران بعد از مانه نقش بزرگی داشته باشد بخصوص اگر در کناره‌ها بازی کند و شاهد بازی لیورپول با سیستم 1-3-2-4 و 2-4-4 باشیم. کلوپ با صلاح، دیاس، ژوتا، نونیس و کاروالیو پنج گزینه هجومی درخشان دارد که همه می‌توانند در کناره‌ها یا وسط بازی کنند و اگرچه دیگر فیرمینو بازیکن ثابت تیم به حساب نمی‌آید اما در خدمت تیم بودن و هوش این برزیلی دارایی باارزشی است چه در پست شماره 9 چه شماره 10 در فصلی که احتمالاً آخرین فصل او خواهد بود. در لیورپول، ژوتا بهترین عملکرد را وقتی داشته که به جای فیرمینو در مهاجم نوک بازی کرده اما در ولورهمپتون در نقش مهاجم دوم کنار رائول خیمنس کارش عالی بود و بعید نیست اگر با نونیس ترکیب شود که طبعاً به چپ گرایش دارد قبل از اینکه قدرتمندانه وارد محوطه جریمه شود.
 غیرقابل پیش‌بینی
نباید انتظار تغییرات گسترده‌ای در شیوه بازی لیورپول داشته باشیم. سبک آنها تسلط بر توپ و زمین و ایجاد موقعیت در کناره‌ها است، مدافعان کناری تیم، ترنت الکساندر آرنولد و اندی رابرتسون همچنان کلیدی خواهند بود و خط دفاعی تیم به رهبری ویرجیل فان‌دایک را تشکیل می‌دهند که اجازه می‌دهد بازی را در نیمه زمین حریف ببندند. اما انعطاف‌پذیری و غیرقابل پیش‌بینی بودن در انتخاب بازیکن امتیاز بزرگی برای لیورپول است. صلاح طبیعتاً در بیشتر بازی‌ها ثابت خواهد بود اما کلوپ می‌تواند در جاهای دیگر حمله، در نفرات و چینش، تغییر ایجاد کند که متناسب حریف باشد. نشانه‌هایی از آن را در فصل قبل دیدیم وقتی 21 بازیکن در 20 بازی و بیشتر در رقابت‌های مختلف به کار گرفته شدند. در واقع لیورپول تیمی ساخته که بازیکنانش همه در زمان لازم در کار تیم مشارکت می‌کنند و حتی از دست دادن مانه و دیگر بازیکنان مثل تاکومی مینامینو و دیووک اوریگی آسیبی نمی‌زند. همه چشم‌ها به نونیس خواهد بود به خاطر نامش و پولی که برایش پرداخت شده اما باید دید دیاس هم می‌تواند فرم خوب خودش را ادامه دهد. منابع نزدیک به آنفیلد می‌گویند خیلی طول نمی‌کشد کاروالیو برای قرارگرفتن در ترکیب اصلی تیم را تحت فشار بگذارد و فیرمینو مطمئناً به‌دنبال یک پایان خوب در لیورپول است. اما ژوتا خوب می‌داند چقدر برای لیورپول مهم است اگر در اوج باشد. فصل قبل کمی افت کرد اما منتظر درخشش ستاره او برای مدتی طولانی باشید. رفتن مانه و آمدن نونیس باید او را شکوفا کند.