یونس علیزاده     
چند روز دیگر تمرینات استقلال آغاز می‌شود و این بار، ساپینتو باید آبی‌پوشان را وارد فصل بدنسازی کند. دوران تقریباً 5 هفته‌ای که بازیکنان را مهیای آغاز لیگ خواهد کرد. تیم قهرمان فوتبال ایران، شرایط خاصی دارد. استقلالی‌ها می‌خواهند از عنوان خود دفاع کنند اما جدایی فرهاد مجیدی و بلاتکلیفی برخی بازیکنان، وضعیت تیم را کمی سخت کرده است. انتظار می‌رود با یک مربی پرتغالی، استقلال به تیمی قدرتمند و تهاجمی تبدیل شود اما با نگاهی به ترکیب تیم موریرنسه که باشگاه قبلی ساپینتو بود، می‌‎توان دریافت مرد پرتغالی چندان علاقه‌ای به تاکتیک‌های تهاجمی ندارد. او در اکثر دیدارهای تیم قبلی خود از سیستم 4-5-1 و استفاده از تک‌مهاجم و دو وینگر سرعتی استفاده می‌کرد. شاید به همین علت بود که 5 مهاجم برزیلی این تیم روی هم رفته در طول یک فصل، 22 گل به ثمر رساندند! یک فصل بسیار بد برای تیمی که به لیگ پایین‌‎تر سقوط کرد. اگر قرار باشد ساپینتو را بر اساس این آمارها قضاوت کنیم، باید بگوییم او یک مربی کاملاً دفاعی است. کسی که شاید اتوبوس مقابل دروازه بچیند و فرصت بازی کاملاً تهاجمی را از تیمش بگیرد. به معنای دیگر، استقلالی که فصل قبل به خاطر «زیبا بازی نکردن» تحت فشار بود و به علت ضعف تاکتیکی و فنی تیم‌هایی چون پرسپولیس، سپاهان و گل‌گهر، فرصت حفظ صدر را به دست آورد، حالا باید منتظر روزهای جدید با بازی دفاعی باشد. البته زمانی که استراماچونی قرار بود به استقلال بیاید، همین مسائل عنوان شد اما استراماچونی خیلی زود فهمید در فوتبال ایران، با توجه به انبوهی از تیم‌ها که فقط دفاع می‌کنند و نهایت تفکرات فنی آنها، زدن زیر توپ است، باید حمله کند. او با استفاده از زوج شیخ دیاباته و مهدی قایدی کاری کرد که دوران حضورش در استقلال ماندگار شد. شاید ساپینتو هم آمد و روزگار جدیدی برای استقلال ساخت. شاید او این بار دست از تفکرات تدافعی برداشت و تیمش را با سه مهاجم به میدان فرستاد. برای یک مربی خارجی که در بالاترین سطح فوتبال دنیا کار کرده، چیدن ترکیبی با 3 مهاجم مقابل تیم‌هایی که مربیان‌شان علاقه دیوانه‌واری به دفاع اتوبوسی و خراب کردن بازی رقبا دارند، کار سختی نیست.