تیم ملی ایران بعد از مدت‌ها در یک بازی دوستانه به میدان رفت و شکست خورد. به طور طبیعی شکست در یک مسابقه تدارکاتی نمی‌تواند اتفاق مهمی باشد و نگرانی زیادی ایجاد کند. در فوتبال این روزهای ایران اما این باخت تبدیل به یک فاجعه شده است و منتقدان سرمربی تیم ملی او را عامل اصلی نمایش ناامیدکننده تیم می‌دانند. این نگرانی با توجه به انفعالی که سرمربی تیم ملی در همه ماه‌های گذشته از خود نشان داده تا حد زیادی منطقی به نظر می‌رسد. اسکوچیچ نه از برنامه‌های خود حرف می‌زند و نه از لغو شدن برنامه هایش. بازی‌های تدارکاتی که در این مدت اعلام و لغو شد، مثل بازی با کانادا، بر حسب اتفاق مهیا شده بود و نظر و طراحی سرمربی تیم ملی در آن نقشی نداشت. بی‌برنامه بودن سرمربی تیم ملی در این مقطع و دل سپردن به برنامه‌ریزی فدراسیونی که در این مقطع ساختار درستی هم ندارد، نگرانی‌ها را در مورد نتایج تیم در جام جهانی بیشتر می‌کند. اسکوچیچ از این گفته که این حجم از انتقادها برای یک بازی تدارکاتی، منصفانه نیست و شرایطی که تیم ملی در ابتدای حضور او در تیم ملی داشت را یادآوری کرده است. در این زمینه حق با اوست. یک بازی تدارکاتی نمی‌تواند معیاری برای زیر سؤال بردن توانایی‌های تیمی باشد که صعودی مقتدرانه را در انتخابی جام جهانی رقم زده است. اما اخباری که از حواشی اردوی تیم ملی به گوش می‌رسد و روند منفعلانه‌ای که اسکوچیچ در پیش گرفته، عامل اصلی این حجم بالای انتقادات است. برای تغییر این اوضاع، هم اسکوچیچ و هم منتقدان باید تغییری در نگرش خود به وجود بیاورند.