پرسپولیس در فصل جاری ستارههای دانه درشت قابل توجهی را از دست داده که شاید مهمترین آنها در خط دفاع باشد. آنجا که با جدایی کنعانی دژ مستحکم سرخها دومین مهره تأثیرگذار خود را از دست داد و با حفرهای مواجه شد که پر کردن آن به این سادگی امکان پذیر نبود. تزلزل در خط دفاعی و تعداد قابل توجه گلهای خورده مصداق عینی این نگاره است. با وجود این در مقطع پایانی فصل آرام آرام میتوان روی نفرات تازهوارد و جانشین حساب باز کرد.
حضور کمرنگ مدافع محبوب یحیی گلمحمدی در ۹ بازی متوالی پرسپولیس در زمستان، کافی بود تا کادر فنی سرخها ارزش الماس نیشابوری خود را بدانند؛ دیدارهایی که نعمتی تنها در یکی از آنها در ترکیب اصلی قرار گرفت و حاصل 8 بازی دیگر، سوختن ۴ کلینشیت و از دست رفتن سوپرجام بود. با تزویج دوباره نعمتی و سیدجلال حسینی باتجربه در قلب خط دفاعی سرخپوشان، آرامش حتی در روز 10نفرهشدن پرسپولیس به دژ دفاعی این تیم بازگشت. بازگشت مدافع ۲۶ساله به ترکیب تیم اما روی خط حمله قرمزها نیز تأثیرگذار بوده.
یکی از عجایب درخشش دوباره نعمتی در پرسپولیس، این است که این مدافع که پیشتر هیچگاه پایش به گلزنی باز نشده بود، در دو ماه اخیر، دو مرتبه در شهرآورد ۹۸ و جدال با پیکان، سرش به گلزنی باز شده است. قابل توجهتر آنکه هر دو گل اخیر نعمتی، روی ضربات ایستگاهی که رامین رضاییان آنها را نواخته، ثبت شدهاند.
قد نعمتی (۱۸۲ سانتیمتر) در مقایسه با میانگین مدافعان لیگ کشورمان، قامت بسیار بلندی محسوب نمیشود؛ اما پس از بازگشت رضاییان به جمع پرسپولیسیها، هماهنگی بینظیر وی با مدافع – هافبکی که حتی میتواند درصورت بازگشت به تیم ملی یکی از ایستگاهیزنهای اصلی آن باشد، از او سلاحی مرگبار حتی در محوطه جریمه رقبا ساخته؛ سلاحی که در هفتههای حساسی که دروازههای تنگ لیگ برتر تنگتر هم میشوند، میتواند گرهگشای بازیهای چالشبرانگیز پرسپولیس یحیی باشد.