آرمن ساروخانیان     

 

رضا درویش، مدیرعامل جدید پرسپولیس این روزها تحت فشار زیادی قرار دارد، چه از سوی کادر فنی و بازیکنان که خواهان دستمزدشان هستند چه هواداران که انتظار دارند تیم را برای نیم‌فصل دوم تقویت کند.

او در این شرایط سیبل خوبی برای انتقادات است، ولی قبل از انتقاد بهتر است یک لحظه خودتان را جای او بگذارید.

 هر چند صندلی مدیرعاملی پرسپولیس به هر کسی تعارف نمی‌شود، ولی یک لحظه تصور کنید که روی این صندلی نشسته‌اید و بهترین تصمیم که به نفع باشگاه باشد کدام است؟

درویش به محض شروع کارش با فریاد نارضایتی بازیکنان روبه‌رو شد و در ادامه گل‌محمدی تصمیم به استعفا گرفت. هر کدام از این اتفاقات کاتالیزور اعتراض هواداران در شبکه‌های اجتماعی و حتی مقابل مجلس بود.

با پایان نیم‌فصل نگاه‌ها به سمت مدیرعامل جدید برگشت تا تیم را برای ادامه فصل تقویت کند. همه منتظر بودند تا او بتواند بازیکنان دلخواه کادر فنی را به تیم اضافه کند. در همین حال خبر ‌رسید که شکایات قبلی پنجره نقل و انتقالات باشگاه را بسته و او مجبور است که طلبکاران را راضی کند. پنجره ابتدا به دست اوساگونا بسته شد، بعد از آن شکایت بیرانوند از راه رسید، ولی به محض باز شدن پنجره میثاق معمارزاده، دروازه‌بان اسبق تیم مدعی شد که بابت بدهی 12 سال قبلش شاکی است و باید مطالباتش پرداخت شود.

درویش بودجه و زمان محدودی در اختیار دارد و بین سه راهی پرداخت بدهی‌های قبلی، دستمزد بازیکنان فعلی و ایجاد تعهدات تازه با خرید بازیکنان جدید ایستاده است. از یک طرف منافع بلندمدت باشگاه مطرح است و مدیرعامل با در نظر گرفتن حذف اخیر این تیم از لیگ قهرمانان آسیا باید محتاطانه قدم بردارد. از طرف دیگر باید به فکر نتایج این فصل و انتظارات هواداران باشد. در این شرایط پیچیده شما چه تصمیمی می‌گرفتید که هم انتظارات فعلی را تأمین کند و هم به منافع بلندمدت باشگاه لطمه نزند؟

البته هیچکدام از جملات بالا به معنی تأیید عملکرد قبلی درویش یا نگاه مدیریتی او نیست و هدف بازگو کردن وضعیت بغرنجی است که پرسپولیس و به طور کلی اکثر باشگاه‌های فوتبال در آن گرفتار هستند.

 موقعیت فعلی نتیجه سوءمدیریت  و ولخرجی‌های سال‌های قبل است و اوضاع به قدری بحرانی شده که در نهایت کنفدراسیون فوتبال آسیا تصمیم گرفت مماشات را کنار بگذارد و پرسپولیس و رقیبش را محروم کند. مدیران قبلی که روی این صندلی نشسته بودند تحت فشار هواداران و فضای مجازی چاره‌ای جز خریدهای جدید و بالا بردن رقم بدهی‌ها نداشتند و درویش هم بعید است که راهی جز این داشته باشد. پرسپولیس تنها با ریاضت اقتصادی می‌تواند از این بحران خلاص شود، ولی در شرایط فعلی فوتبال ایران بعید است که منطق در جنگ با احساسات شانسی برای برنده شدن داشته باشد.