سعید آقایی

 

استقلال این فصل تکرار یک فرمول کلیشه‌ای اما موفق در فوتبال است؛ برنده حداقلی به هر قیمت. این دکترین آبی‌ها در فصل جاری بوده که شاید انتقادات بی‌رحمانه‌ای را از سوی کارشناسان، رسانه‌ها و هواداران به همراه داشته، اما در نهایت صدرنشینی و مسلسل بردها سبب شده تا تمامی این انتقادات خاموش شود. استقلال در این فصل تمرکز خود را روی بردن گذاشته، یگانه هدفی که سبب شده تیم فرهاد مجیدی از مؤلفه‌های آشنا و سنتی همیشگی فاصله بگیرد. تیمی که در تمام طول تاریخ پر فراز و نشیبش به فوتبال تهاجمی و چشم نواز شهره بوده و این ویژگی جذاب را حتی در این یک دهه ناکامی و کویر جام حذف کرده؛ چه با شفر، چه با استراماچونی و چه حتی با مظلومی. فوتبال تهاجمی شناسنامه استقلال است اما فرهاد مجیدی با یک استحاله در مانیفست استقلال ریل‌گذاری آبی‌ها را تغییر داده؛ شیفت از فوتبال تهاجمی و چشم‌نواز اما ناکام به سمت فوتبال مقتصد و نتیجه‌گرا اما موفق.

این استراتژی البته از دل واقع‌گرایی می‌آید. اینکه استقلال با گرته‌برداری از واقعیت این روزهای فوتبال می‌داند که نتیجه بر هر هدفی ارجح است و جام را به برد می‌دهند نه فوتبال زیبا. استقلال با این ریل‌گذاری حالا از همیشه به قهرمانی نزدیکتر است؛ ریلی که قطار آبی را به سمت جام هدایت می‌کند.