سعید زاهدیان
استقلال؛ تا اینجای فصل هیچ مسابقهای را نباخته و در جام حذفی هم مقابل پیکان با تک گل ارسلان مطهری پیروز شد. اما نتایج استقلال تا امروز، محصول چیست؟ چه اتفاقی در تیم مجیدی رخ داده که در روزهای بد هم برنده از زمین خارج میشود؟ از این جهت از واژه «روز بد» استفاده میکنم که مقابل پیکان 2 بار توپ به تیر دروازه آنها برخورد کرد و علیرضا رضایی دروازهبان دوم استقلال که در جام حذفی فرصت بازی به او داده شده بود، 2 موقعیت تک به تک را گرفت.
اما برداشت من از بردها و نتایج استقلال این است:
روحیه برنده شدن و پیروزیطلبی بر استقلال حاکم شده و همین باعث میشود که در روزهای بد هم برنده از زمین خارج شود.
میل به پیروزی یا همان روحیه پیروزیطلبی یک اصطلاح در عامل مربیگری است که تعریف خاصی دارد و مربیان برای آن کار و برنامه دارند تا تیمشان صاحب چنین خصلتی شود.
بردهای اقتصادی، اتفاقی نیست و محصول روحیهایست که بر تیم مجیدی حاکم شده و فعلاً با همین رویکرد یکی، یکی بازیها را میبرند.
اثرات کادرفنی را نمیتوان نادیده گرفت؛ گابریل پین ایتالیایی اثر خود را بر ساختار دفاعی استقلال گذاشته و استقلال را صاحب بهترین خط دفاع لیگ برتر کرده و این تیم کمترین گل خورده را در لیگ دارد.
آرایش دفاعی استقلال در این فصل متفاوت از گذشته است. مربیان ایتالیایی در دفاع تیمی متخصص هستند و گابریل پین نشان داد که حضورش در استقلال چقدر مفید بود.
تا امروز برداشت ما از استقلال مجیدی مثبت است و اگر در ادامه لیگ و جام حذفی با همین روحیه و همین ساختار بازی پیش بروند، از حالا باید عکس استقلال را روی جام دید.
استقلال در فاز هجومی هم عملکرد قابل دفاعی دارد و بهترین خط حمله لیگ در اختیار این تیم است. اما علت این اتفاق چیست؟ استقلال در انتقال از دفاع به حمله بسیار سریع است و با استفاده از سرعت، با سه، چهار ضربه به منطقه خطر حریف میرسد که این بزرگترین مزیت خط آتش استقلال است. در منطقه جریمه هم استقلال بازیکنانی نظیر ارسلان و یامگا را در اختیار دارد که فرصت طلب و تمام کننده هستند.