دبیر فدراسیون دوومیدانی می‌گوید اسامی حدود ۷۰ ورزشکار که شانس کسب سهمیه بازی‌های آسیایی دارند، به کمیته ملی المپیک ارسال شده است!

این اظهار نظر عجیب از سوی دبیر فدراسیون، از چند زاویه قابل بررسی و تأمل است. نکته اول سیاستی است که در کل کاروان ایران در حال اعمال شدن است. سیاستی که اعزام کاروان کیفی را در دستور کار قرار داد اما مسیری که دوومیدانی در پیش گرفته، به هیچ وجه همراستا با آن نیست.

نکته دوم عدد بزرگ 70 نفری دوومیدانی است! عددی که حتی برای لیست اولیه هم خیلی بزرگ است و گواهی است بر اینکه فدراسیون اشراف خوبی نسبت به وضعیت ورزشکارانش ندارد و سعی کرده تا هیچ کسی از لیست جا نماند. یعنی از دید آنها هر کسی (از میان نفرات تقریباً شاخص) شانس کسب شرایط لازم برای اعزام را دارد که موضوع قابل تأملی است.

نکته سوم: چیزی حدود یک ماه پیش که فدراسیون برای رقابت‌های داخل سالن آسیا رکوردگیری کرد، هیچ کدام (تأکید می‌کنیم هیچ‌کدام) از دو و میدانی‌کاران ایران نتوانستند به حد نصاب لازم جهت شرکت در آن رقابت‌ها برسند. البته که چندی بعد مشخص شد اصلاً قرار نیست مسابقاتی برگزار شود و کل رقابت‌ها لغو شده اما تجربه عجیب فدراسیون، منجر به تصمیم کنونی آنها شده است.

دبیر فدراسیون حالا می‌گوید که دیگر قرار نیست یک حد نصاب مشخص و شفاف اعلام شود و دوومیدانی‌کاران قرار است در چند مسابقه شرکت و امتیازات لازم را برای قرار گرفتن در لیست نهایی اعزام کسب کنند.

حالا اینکه امتیازات چطور تقسیم می‌شود و چه میزانی از آن، مساوی با حضور در هانگژو خواهد بود، سؤال خوبی است که بعید است خود آقای دبیر هم از آن اطلاع داشته باشد!

نکته چهارم و پایانی هم به همان جمله اصلی بر‌می‌گردد. به اینکه 70 ورزشکار «شانس کسب سهمیه» دارند! کسب سهمیه؟ آن هم در بازی‌های آسیایی؟ همین یک جمله بیش از سیصد کلمه نقد و تحلیل را در پی داشت و درب‌های جدیدی را به روی ما باز کرد! حالا ماجرای کسب سهمیه هم پیش آمده که واقعاً چیزی برای گفتن باقی نمی‌گذارد. آن هم برای رویدادی که اصلاً چنین موضوعی در آن محلی از اعراب ندارد و اصلاً چیزی به‌عنوان سهمیه وجود ندارد که بخواهد کسب شود و ورزشکار برای افزایش شانس آن تلاش کند.