سامان موحدی راد
تیم ملی فوتبال ایران یکی از بهترین نتایج چند دهه خود را گرفته؛ سریعترین صعود به جام جهانی با رکوردی دیدنی از بردهای چشمگیر. آماری دست نیافتنی که بار دیگر دوران خوش شکستناپذیری ایرانی را رقم زده است. نزدیک به دوسال است که هیچ تیمی نتوانسته ایران را شکست دهد و تیم ملی در پانزده بازی اخیر خود چهارده پیروزی و یک تساوی کسب کرده است. در کنار اینها سومین جامجهانی پیاپیاش را تجربه میکند که خیلی سریعتر از همیشه به آن رسیده اما همه این موفقیتهای تیم ملی در سایه حواشی ایجاد شده برای فدراسیون فوتبال پنهان شده است.
از همان روزی که شهابالدین عزیز خادم از عبارت «خوبان عالم» در یک برنامه تلویزیونی استفاده کرد، معلوم شد او مدیری است که در حاشیه سیر میکند. حالا یا خودش به حاشیه میرود و یا دیگران او را به حاشیه میبرند. به هر روی مدیریت او در فدراسیون فوتبال تا اینجای کار پر از حواشی بوده. حواشی فراوانی که موفقیتهای خوب تیمهایش را زیر سایه برده. مهمترین موفقیتشان هم رسیدن سریع به دوحه است. اما در حالی که تیم ملی به این موفقیت رسیده، همه درباره تصمیمات فدراسیون فوتبال، رئیس آن و تعویض سرمربیاش که یکی از موفقترین چهرههای نشسته روی نیمکت تیم ملی در دو دهه اخیر بوده حرف میزنند. مدیریت حاشیه شاید مهمترین پروژه فدراسیون فوتبال در این روزها باشد. چیزی که موفقیتهایشان را کمرنگ میکند.