سامان موحدی راد

 

یحیی گل‌محمدی می‌تواند هزاران دلیل برای شکست برابر فولاد بیاورد؛ مدیریت تیم یا وزارت ورزش را مقصر بداند یا عواملی بیرونی یا درونی را در از دست رفتن یک جام دخیل ببیند. اما فارغ از همه اینها که بهانه‌های او برای خروج از فشار هستند، اینکه تیم یحیی گل‌محمدی نتوانسته حتی یک شوت در چهارچوب در بازی سوپرکاپ ایران داشته باشد بخوبی کیفیت او و تیمش را مشخص می‌کند. پرسپولیس در این فصل یارگیری خوبی نداشت. آنها یک ستاره را از دست دادند و نتوانستند جایگزین خوبی برای او پیدا کنند اما آیا این به معنی از دست رفتن شاکله تیمی است که قهرمانی‌های پیاپی را کسب کرده؟ این آمار وحشتناک و ناامیدکننده یک بار دیگر در دربی نیم‌فصل اول هم رخ داده بود. البته سرخ‌ها در این فصل بازی‌های خوبی هم داشتند ولی به اندازه کافی بازی‌های ضعیف و ناامید کننده هم داشتند. یکی از آنها همین بازی برابر فولاد بود که نتوانستند حتی یک بار در چهارچوب دروازه توپ بزنند. این نمایش ضعیف و تکرار آن به‌صورت تناوبی در بازی‌های این فصل نشان می‌دهد که مسأله پرسپولیس چیزی بیشتر از نداشتن یک یا دو بازیکن درجه یک است. این تیم در حال از دست دادن روح فوتبالی‌اش است. روحی که آنها را پنح فصل پیاپی آقای فوتبال ایران کرده بود.