کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال رأی خود را درباره حسین کنعانیزادگان صادر کرد و بنا به این رأی، کنعانیزادگان بهدلیل نقض مقررات اخلاقی فوتبال به پرداخت مبلغ یک میلیارد ریال جریمه نقدی و محرومیت از دو بازی ملی در رده فوتبال، فوتسال و فوتبال ساحلی محکوم شد. با این حساب کنعانیزادگان در دو بازی مقابل لبنان و کرهجنوبی نمیتواند تیم ملی را همراهی کند. دو مسابقهای که مثل بازی با امارات، جنبه تشریفاتی دارد و البته در بازی با امارات، اسکوچیچ با امتحان کردن امید نورافکن در پست دفاع وسط، تا حدودی خیال خود را بابت محرومیت احتمالی کنعانیزادگان راحت کرده است.
صدور این رأی اما سؤالات و ابهامات فراوانی به همراه داشت. اینکه کمیته اخلاق رأی مربوط به کنعانیزادگان را درست بعد از قطعی شدن صعود تیم ملی به جام جهانی صادر کرده، عجیب و قابل تأمل است. البته کمیته اخلاق قطعاً مدعی خواهد شد که پیش از این دو بازی، مستندات لازم برای صدور رأی را در اختیار نداشته و به همین دلیل مجوز حضور کنعانیزادگان در بازیهای تیم ملی را صادر کرده بود اما طبیعی است که در جریان این اتفاق، این ابهام هم مطرح باشد که فدراسیون در زمان صدور رأی و اعمال محرومیت، تا حدودی مصلحت اندیشی کرده است. حالا که صعود تیم ملی قطعی شده، کمیته اخلاق فدراسیون با این حکم، معترضان به تنبیه نشدن این بازیکن را هم خاموش میکند.
این سؤال اما باقی است که اگر او تخلفی انجام داده بود، چرا مجوز بازیاش برای تیم ملی صادر شد؟ چه سند و مدرکی ممکن است به یکباره تخلف کنعانیزادگان را تأیید کرده باشد؟ آن هم در شرایطی که تا پیش از این گفته میشد که از روی یک فایل صوتی نمیتوان کسی را متهم کرد؟