24 ساعت مانده به سوت شروع سوپرجام خبر ابتلای پهلوان به کرونا منتشر شد و در آستانه بازی هم نوبت ترابی بود که علایم بیماری‌اش ظاهر شود. 

این دو تنها غایبان پرسپولیس نبودند و سرلک و نعمتی هم به دلیل مصدومیت این بازی را از دست دادند. با این حال غیبت این چند نفر توجیهی برای نمایش ضعیف پرسپولیس نیست.

هر چند فولاد 16 روز قبل در ورزشگاه آزادی مغلوب پرسپولیس شد، ولی در دقایق زیادی از بازی تیم برتر بود و تیم نکونام همان روز زنگ خطر را برای گل‌محمدی به صدا در آورد که در سوپرجام کار سختی دارد. فولاد در سیرجان هم مثل بازی اخیر دو تیم در لیگ برتر شروع بهتری داشت و این بار مزد برتری‌اش را با گل کولیبالی گرفت.

پرسپولیس در نیم ساعت اول بازی یک بار هم نتوانست دروازه فولاد را تهدید کند و چنین شروع ضعیفی از آنها کم ‌سابقه است. بهترین دقایق بازی پرسپولیس در شروع نیمه دوم بود، ولی این برتری دوامی نداشت و حملات احساسی دقایق پایانی هم برای فرار از شکست کافی نبود.

بعد از شکست هفته سوم در زمین آلومینیوم اراک این دومین باخت این فصل پرسپولیس است، ولی هشداری برای مدافع عنوان قهرمانی لیگ است که با این کیفیت در نیم‌فصل دوم نمی‌تواند به اهدافش برسد.

پرسپولیس بعد از پنج قهرمانی متوالی در لیگ برتر به‌ تدریج کیفیتش را از دست می‌دهد و خریدهای شروع فصل هم نتوانستند مانع این افت شوند. نمودار پرسپولیس در این فصل نزولی بوده، در حالی که رقیبانش مثل استقلال و سپاهان در مسیر تحول هستند و با خریدهای جدیدشان انتظار می‌رود نیم‌فصل دوم را با کیفیت بهتری شروع کنند.

پرسپولیس با پنجره بسته امکان خرید بازیکنان جدید و تقویت تیمش را ندارد. در این شرایط تنها چاره کادر فنی این است که با همین بازیکنان بسازد و کیفیت تیمش را ارتقا دهد، مشابه اتفاقی که در زمان برانکو رخ داد و تیم توانست به مسیرش ادامه بدهد. 

البته وضعیت پرسپولیس از نظر بازیکن با آن روزها قابل مقایسه نیست و در تمام پست‌ها بازیکنان خوبی دارد. شکست سوپرجام نشان داد که تعطیلی تمرینات و استوری گذاشتن راهکار مناسبی نیست و همزمان با این درگیری‌های داخلی حریفان در حال سبقت گرفتن از مدافع عنوان قهرمانی لیگ هستند. روزهای آینده نشان خواهد داد که مربیان و بازیکنان پرسپولیس کدام راه را انتخاب می‌کنند.