مازیار گیلکان

 

استقلال به یک چیز بی‌نیاز است اما به آن رغبت نشان می‌دهد. جار و جنجال نه کار صدرنشین است و نه نیازی به آن دارد. استقلال برای حفظ صدرنشینی به روزهای آرام نیاز دارد تا بتواند به کار خود متمرکز باشد. شاید از این منظر رفتار فرهاد مجیدی در ایجاد جدلی نه چندان منطقی با دراگان اسکوچیچ سوءرفتار تلقی شود.

اما قابل درک است که فرهاد مجیدی هم استدلال خودش را برای ورود به این جدل دارد. او در دفاع از مدافع کم‌نظیر تیمش -سیاوش یزدانی- به اسکوچیچ پریده است، چون یزدانی را بی‌روحیه و خودباخته از تیم ملی تحویل گرفته است. صدالبته مربی تیم ملی هم باید با بازیکنانش رفتاری حرفه‌ای داشته باشد و البته در تصمیم‌گیری برای انتخاب ترکیب تیم ملی نیز آزاد و مستقل است.

فرهاد مجیدی سیاست دفاع از بازیکنش را برای بازگرداندن روحیه برتری به او، انتخاب کرده است. این سیاست الزاما مزموم نیست، اگرچه در صورت ماجرا با دخالت در کار سرمربی تیم ملی مواجه‌ایم.

فارغ از درستی و غلطی این واکنش، برگردیم به این نکته که استقلال باید خود را در آرامش نگه دارد و در فضایی آرام و متمرکز بر تمرین، برای حفظ صدرنشینی تلاش کند. همه می‌دانیم که فاصله ۳ امتیاز ایمنی نمی‌آورد و پرسپولیس هر لحظه با یک پرواز می‌تواند جانشین استقلال در صدر جدول باشد.

فرهاد مجیدی پس از این جنجال اخیر، دوباره باید تیمش را آرام کند. این بلبشو و بحث اهمیتش به اندازه کشدار شدن نیست و می‌تواند یک پرونده بسته‌شده باشد. مجیدی اگر می‌خواهد سیاوش را صاحب اعتبار و ارزش بیشتر کند، از این پس باید به روش پیشین برگردد؛ به درخشیدن در لیگ.