عادل فردوسی‌پور در کتاب هنر شفاف اندیشیدن، داستان جالبی را ترجمه کرده است: «در قرن سوم پیش از میلاد، ژنرال ژیانگ یو، ارتش خود را از رود یانگ‌تسه عبور داد تا با امپراتوری کین نبرد کند. در حالی ‌که لشکریان او خوابیده بودند، دستور داد تمام کشتی‌ها را آتش بزنند. روز بعد به سربازانش گفت: «حالا فقط یک گزینه و انتخاب دارید، بجنگید تا پیروز شوید.» پرسپولیس در این سال‌ها، هر چه جام بود را با تلاش‌های مدیران، بازیکنان و مربیانش گرفت و به ویترین افتخارات خود دوخت. آنها کلی جام قهرمانی در اختیار دارند و می‌توانند تا سال‌ها، باد به غبغب بیندازند و با غرور در مورد این افتخارات حرف بزنند اما مغرور شدن به افتخارات گذشته، قهرمانی جدیدی نصیب‌تان نمی‌کند. این، همان راز بزرگی است که بازیکنان پرسپولیس به آن پی برده‌اند. آنها قبل از هر دیدار بزرگ، کشتی‌های‌شان را آتش می‌زنند تا بدانند هیچ راهی غیر از جنگیدن و برنده شدن، باقی نمانده است. هرگز نمی‌توانند به گذشته فکر کنند و فقط باید برای آینده بجنگند. راه نجاتی جز جلو رفتن و مبارزه کردن در میان نیست. اتفاقاً در بخش دیگری از همین فصل کتاب آمده: «اینکه فکر کنی گزینه‌ای مجانی وجود دارد یک توهم است؛ هر گزینه‌ای قیمتی دارد اما برچسب قیمت‌شان پنهان از دیدگان توست.» یحیی گل‌محمدی با همین رازهای ساده و راه‌حل‌های اجرایی، موفقیت را معنا کرده است. برخی هنوز فکر می‌کنند پرسپولیس فقط برنده جنگ‌های داخل زمین است اما آنها هرگز داخل رختکن پرسپولیس نبودند؛ جایی که بازیکنان این تیم، قبل از هر بازی فقط به فکر جام بعدی هستند. همان تفکری که پپ گواردیولا را برای همیشه به تاریخ فوتبال سنجاق کرد. زلاتان ابراهیموویچ مهاجم پیشین بارسلونا در مورد پپ، خاطره جالبی دارد: «بعد از یک قهرمانی، به رختکن برگشتیم و مشغول شادی بودیم که گواردیولا آمد و گفت جشن گرفتن را تمام کنید، باید از همین حالا برای جام بعدی نقشه بکشیم!» پرسپولیسی‌ها چنین تفکری دارند و اگر امروز قهرمان شدند، باید به یاد بیاوریم تلاش و تمرکز روی موفقیت‌های بعدی، آنها را همیشه روی سکو نگه می‌دارد.