کد خبر: 242179تاریخ: 1400/11/18 00:00
لورکوزن معدن طلایی که سکوی پرش دارد
سنگینی پیراهن کرستن روی شانه‌های سردار
گزارش
محمدقراگزلو
اینجا غالب آنهایی که فوتبال ملی آلمان را دوست دارند و می‌پسندند یا در سطحی فراتر هوادار سینه چاک «دی مانشافت» به حساب می‌آیند، سال‌هاست که بایرن مونیخ را به‌عنوان تیم باشگاهی انتخاب کرده و غول 5 ستاره را می‌ستایند و با قهرمانی‌های مسلسل‌وارش حظ می‌کنند. طی سال‌های اخیر بروسیا دورتموند هم موفق شده به دلیل آنچه یورگن کلوپ در این تیم ایجاد کرد و تیمش را به فینال CL رساند و البته سبک خاص بازی زنبورها و ورزشگاه و هواداران فوق‌العاده‌اش، در کشورمان کلی هوادار پیدا کرد اما آلمان و بوندس‌لیگا فقط بایرن و دورتموند نیستند.
بهترین مقصد ممکن
از نظر من حتماً لورکوزن بهترین مقصد و بهترین انتخاب ممکن برای سردار آزمون بود. باشگاهی که جدا از هماوردی با بزرگان بوندس‌لیگا و حضور غالباً مداوم در بین 4، 5 تیم بالای جدول معمولاً در لیگ قهرمانان یا لیگ اروپا حاضر است و همواره تنه به تنه بزرگان می‌زند. تیمی که بی‌ادعاست و پروپاگاندای تبلیغاتی ندارد اما کوچک و کم ستاره نیست. لورکوزن معدن طلاست. معدن استعدادهای نابی که از آکادمی باشگاه رشد می‌کنند و به تیم اول می‌رسند. غیر از این سیاست‌های نقل و انتقالاتی باشگاه معمولاً به گونه‌ای طراحی می‌شود که خریدهایش تبدیل به ستاره‌های گرانقیمتی می‌شوند و این یعنی که مدیران باشگاه معمولاً انتخاب هایشان درست و اساسی بوده است.
در جمع ملی‌پوشان آلمانی
لوکوزن همیشه جمعی از بهترین ستاره‌های جوان فوتبال آلمان را در اختیار داشته و حتی در فصولی که جزو بالانشنیان بوندس لیگا نبوده، این سهمیه برایش محفوظ بوده است. حیف که ندیم امیری به‌صورت قرضی از این تیم جدا شد وگرنه حالا غیر از ویرتز، کریم دمیربای و جاناتان تاه سهمیه ملی‌پوشان آلمانی لورکوزن بیشتر و شرایط برای درخشش سردار مهیا‌تر می‌شد. در عین حال کریم بالعربی هم سابقه حضور در دی مانشافت را دارد و هنوز از جدایی برادران بندر که آنها نیز برای تیم ملی آلمان بازی کرده بودند، مدت زیادی نمی‌گذرد.
جا پای جای کرستن
سردار حتماً با پیراهن اولف کرستن بزرگ کار دشواری خواهد داشت و این انتخاب می‌تواند مسئولیتش را سنگین‌تر کند اما شاید با میزان جاه‌طلبی‌هایش سنخیت داشته باشد. هر چند حضور وینگرهای فوق‌العاده‌ای مثل دیابی یا هافبک خلاقی مثل فلورین ویرتز یا ستونی مثل چالز آرانگوئیز که به ترتیب برای تیم‌های ملی فرانسه، آلمان و شیلی بازی می‌کنند، زمینه را برای درخشش‌اش مهیا می‌کند.
مثل سون، مثل کروس
سون هیونگ مین از همین جا به تاتنهام رسید و ستاره شد. آرتورو ویدال از این باشگاه به بایرن، یووه و بعدتر بارسا رفت و کلی جام گرفت. میشائل بالاک در آن تیم رؤیایی سال 2000 اریش ریبک چهره شد و به بایرن و بعد چلسی رسید. تونی کروس با یک فصل حضور قرضی در لورکوزن آنقدر درخشید که در بازگشت به بایرن راه مادرید را پیش گرفت و تبدیل به ستاره بزرگی شد. دیمیتار برباتوف بلغار هم عضوی از آن تیم رؤیایی ابتدای هزاره سوم بود که بعدتر به تاتنهام و یونایتد پیوست. آخرین چهره‌ای که از بایر ستاره شد و به لیگ برتر رفت، لئون بیلی جامائیکایی بود که بعد از چهار فصل درخشش در این تیم حالا عضوی از استون ویلاست. از این دست مثال‌ها بسیار است و امید می‌رود سردار ضمن درخشش در این باشگاه فوق‌العاده که غالباً سکوی پرتاب جوان‌های مستعد است، تبدیل به ستاره‌ای بین‌المللی شده و به سقف رؤیاهایش دست یابد.
سومین تیم آلمانی محبوب
برای من که بیش از 20 سال است بایرلورکوزن را به‌عنوان تیم محبوبم در آلمان انتخاب کرده‌ام، انتقال سردار آزمون به این باشگاه حس مضاعفی از خوشی و شعف القا می‌کند. اول اینکه خوشحالم یک بازیکن تاپ ایرانی را بعد از سال‌ها در بوندس‌لیگا می‌بینم. از آن روزهای طلایی حضور مهدوی‌کیا، دایی، باقری، خداداد، هاشمیان، پاشازاده، دین‌محمدی، تیموریان، کریمی، موسوی و... چیزی حدود دو دهه گذشته. بعدتر اشکان دژاگه را هم در بوندس‌لیگا داشتیم اما این جدا از آن موج دلپذیری بود که بعد از جام جهانی 1998 شروع شد و تا یک دهه بعدش لنگ لنگان پیش آمد و یکباره قطع شد. خوشحالی دومم برای این است که بعد از سال‌ها یک فوتبالیست تاپ ایرانی را در بایرلورکوزن می‌بینم. از حضور نصف و نیمه و کمرنگ مهدی پاشازاده و علی موسوی در 04 سال‌ها گذشته و تقریباً هیچ تصویر روشنی از نمایش‌های این دو بازیکن ایرانی با پیراهن لورکوزن به خاطر نداریم اما حالا قرار است سردار با پیراهن شماره 9 که زمانی متعلق به اولف کرستن یکی از اسطوره‌های باشگاه بوده در بوندس لیگا و لورکوزن بدرخشد. شاید تا قبل از این کانون هواداران بایرلورکوزن در ایران اعضای محدودی داشت اما حالا تعداد طرفداران ایرانی این باشگاه به عدد قابل توجهی رسیده و غیر از دنبال کردن صفحه اصلی باشگاه حتماً تعداد صفحات هواداری 04 در ایران بیشتر از آن یکی، دو تای سابق خواهد شد.
دو رقیب قدرتمند در خط حمله
سردار درست در جایی قرار گرفته که قبل‌تر مهاجمان گلزن و بزرگی در آن ایستاده بودند؛ از رودی فولر و اولف کرستن که این یکی بهترین گلزن تاریخ باشگاه به حساب می‌آید گرفته تا اشتفان کیسلینگ، پاتریک هلمس و کوین فولاند که تا پارسال برای 04 و تیم ملی آلمان بازی می‌کرد و گل می‌زد. آزمون در خط حمله تنها نیست و بار گلزنی روی دوش او نخواهد افتاد. اما در عوض با کوچک‌ترین لغزش می‌تواند به نیمکت بچسبد و سخت جدا شود. او دو رقیب فوق‌العاده قدرتمند دارد که یکی از آنها پاتریک شیک اهل جمهوری چک و تعقیب‌کننده اصلی لواندوفسکی بزرگ در صدر جدول گلزنان بوندس‌لیگاست. یا مارکوس اولاریو آرژانتینی که حالا دهمین گلزن تاریخ باشگاه به حساب می‌آید و می‌تواند این رکورد را بهبود ببخشد.