جواد حسینی

 

صدرنشینی استقلال در پایان هفته شانزدهم رقابت‌های لیگ برتر و شکست‌ناپذیری این تیم تا به اینجای کار می‌تواند فاکتور بسیار مهمی در خلق یک اتفاق ماندگار در کارنامه فرهاد مجیدی به شمار آید تا نام سرمربی جوان آبی‌ها در تاریخچه این باشگاه در کنار مربیان رکوردساز و افتخار‌آفرین قرار گیرد.

 اما آبی پوشان برای دستیابی به این موفقیت با یک خطر بسیار بزرگ رو به رو خواهند بود، خطری که عامل بیرونی باعث پیدایش آن نیست بلکه اظهارنظرهای تنش‌برانگیز فرهاد مجیدی در نشست‌های خبری قبل و بعد از بازی هوادار زمینه پیدایش آن بوده است.

 شاید مجیدی تصور کند با نیش و کنایه‌های زهرآگین می‌تواند منتقدان خود را وادار به عقب‌نشینی کند تا آنها فاصله خود را با استقلال حفظ کنند و به تیم او نزدیک نشوند اما سرمربی آبی‌ها به این مطلب فکر نمی‌کند که این مسأله باعث چنددستگی میان هواداران استقلال خواهد شد و همین موضوع می‌تواند بزرگترین تهدید برای رسیدن به‌عنوان قهرمانی استقلال به حساب آید.

 اشتباه محاسباتی فرهاد در شخم زدن اختلافات قدیمی، حکم مین‌گذاری در یک معبر پر تردد را دارد و ممکن است فرهاد خودش قربانی این تله انفجاری شود. آنگاه دیگر راهی برای جبران نخواهد بود.

 مجیدی در وهله کنونی بایستی تلاش کند آرامش حاکم بر مجموعه باشگاه را تثبیت کند، چون وقتی آرامش حکمفرما شود، او می‌تواند بدون دغدغه هدف بزرگش را دنبال کند اما دامن زدن به حواشی بی‌حاصل و رجوع به جنگ‌های زرگری به هیچ عنوان به سود او و تیمش نیست.

 آنچه امروز برای فرهاد مجیدی واجب است، درک این حقیقت است که هنوز هیچ چیز تمام نشده. از این‌رو کوچکترین غفلت می‌تواند استقلال را از عرش به فرش بیاورد و این بزرگترین ناکامی برای یک مربی است که تیم را به دست خودش به سمت حاشیه هل بدهد.

 شاید اگر مشاوران زبده و کاربلد در کنار سرمربی جوان استقلال حضور داشتند، امروز وی گرفتار چنین چالشی نمی‌شد و بدون اینکه وارد این فاز شود، به مسیر خود ادامه می‌داد تا بتواند یک موفقیت بزرگ را در استقلال به‌نام خود سند بزند تا هم خاطرات از دست رفتن جام‌های قهرمانی در رقابت‌های حذفی دو سال گذشته به کلی از ذهن هواداران این باشگاه پاک شود و هم مجیدی بتواند فصل جدیدی از فعالیت فنی خود را به این ترتیب رقم زند.