گزارش

آزاده پیراکوه      

 

 مسئولان رده بالای ورزش به پکن رفته‌اند تا در حاشیه المپیک زمستانی دیداری با مسئولان بخش‌های مختلف از جمله کمیته بین‌المللی المپیک داشته باشند. دیدار با توماس باخ با محور موضوعاتی مثل جودو، ژیمناستیک و دوچرخه‌سواری، هدفی است که برای این سفر اعلام شده اما آیا واقعاً قرار است در پس دیدار با رئیس IOC، منفعتی در رابطه با این رشته‌ها نصیب ایران شود؟

حتماً دیدار با مقامات ورزشی دنیا تأثیرات زیادی برای ورزش دارد اما بعید است در رابطه با این سه رشته، بعد از المپیک زمستانی اتفاق خاصی بیفتد چرا که دغدغه‌های ورزش ایران حداقل در این سه رشته، مسائلی است که از دست باخ و حتی کمیته بین‌المللی المپیک خارج است.

دادگاه بین‌المللی حکمیت ورزش طی نامه‌ای به فدراسیون جودو اعلام کرده که حکم‌اش را تا 25 فوریه، یعنی حدود 20 روز دیگر اعلام می‌کند و طبیعی است که تا الان پیش‌نویس این حکم هم آماده شده است. با این شرایط دیدار با باخ چه تأثیری در این حکم می‌تواند داشته باشد؟ وقتی پرونده‌ای به این مرحله رسیده، موضوع از حیطه دیپلماتیک یا مراودات اداری خارج شده و فقط CAS تصمیم‌گیرنده است و هیچ نهاد بین‌المللی، حتی نهادی مثل IOC در این تصمیم‌گیری نمی‌تواند دخالت کند. ضمن اینکه باخ در مراسم افتتاحیه المپیک زمستانی که جمعه شب برگزار شد، موضع محکم‌تری نسبت به قبل در ارتباط با استفاده سیاسی از ورزش داشت و گفت:«در دنیای شکننده ما که تفرقه، درگیری و بی‌اعتمادی به اوج رسیده است، به دنیا نشان خواهیم داد که می‌توان در کنار یک رقابت سخت، زندگی مسالمت‌آمیز و محترمانه‌ای داشت. از همه مقامات سیاسی در سراسر جهان می‌خواهم به آتش بس المپیک متعهد باشند و به صلح فرصت بدهند.»

حتی اگر فرصت باشد تا کاری صورت گیرد اما این صحبت باخ نشان می‌دهد که او در ارتباط با موضوع جودو طرف ایران نیست و حرفش همانی است که قبلاً گفته است.

از موضوع جودو که بگذریم، می‌رسیم به ژیمناستیک و دوچرخه‌سواری که مسأله ایران در این دو رشته، باز بین ایران است و فدراسیون‌های بین‌المللی آنها. هر دو فدراسیون سرپرست دارند و دغدغه امروزشان، اساسنامه‌شان است که باید به تأیید فدراسیون جهانی برسد. موضوع یک روال قانونی دارد و اصلاً شرایط به این ترتیب نیست که کمیته بین‌المللی المپیک بتواند یا حتی بخواهد دخالتی انجام دهد.

پس نتیجه این می‌شود که برای هیچ کدام از دغدغه‌های ورزش در ارتباط با رشته‌های جودو، ژیمناستیک و دوچرخه سواری، در دیدار با توماس باخ، راه‌حلی وجود ندارد و دیدار مقامات ورزش ایران با رئیس کمیته بین‌المللی المپیک باید محور دیگری داشته باشد تا شاید سفر سید حمید سجادی، وزیر ورزش، رضا صالحی امیری، رئیس کمیته ملی المپیک و علی رغبتی به پکن، عایدی برای ورزش کشور داشته باشد. چرا که چیزی که امروز  در رابطه با این سه رشته گفته می‌شود، به نظر می‌رسد بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد تا اینکه هدف ویژه‌ای دنبال شود.