این روزها همه درباره اتفاقات عجیب و غریب در فوتبال حرف می‌زنند؛ اما احدی در این باره نمی‌پرسد که چرا و به کدام دلیل مشخص، قرار نیست مدیران موفق فوتبال بر سر کار باشند؟ به این اسامی توجه کنید:

1- محمد دادکان: محمد دادکان سال‌هاست که در خانه نشسته و با نگاهی آکنده از درد، مشکلات ناشی از سوء‌مدیریت را می‌بیند. او چرا نباید در بطن ورزش و فوتبال ما باشد؟ فقط به این دلیل که یکی دو نفر نمی‌خواهند اسم او مطرح شود؟ دادکان بهترین روزهای فوتبال ما را ساخت و با او قهرمانی فوتبال در بوسان و کسب طلای ارزشمند بازی‌های آسیایی 2002 و همین‌طور صعود به جام جهانی 2006 را جشن گرفتیم. دادکان که مقبول همه اهالی فوتبال است چرا نباید در گردونه مدیریتی ما باشد؟

2- علی فتح‌الله‌زاده: مدیری که تلاش فراوانی کردند او را دلیل بدهکاری استقلال معرفی کنند اما هر بار بوده به استقلال و فوتبال خدمت کرده است. او همین حالا یک پوشه پر از چک دارد که به دلیل احترام به هواداران استقلال به جریان نمی‌اندازد چون اگر بنا به اقدام حقوقی باشد استقلال باید ده‌ها میلیارد پول بابت بدهی به همین یک نفر بدهد. مجموعه کمپ مرحوم حجازی را هم او برای استقلال به یادگار گذاشت که دست‌کم هزار میلیارد ارزش دارد. جام هم که تا دلتان بخواهد برای استقلال آورد و یکی از محبوب‌ترین‌ها نزد هواداران است. این مدیر چرا نباید مدیریت کند؟

3- امیر عابدینی: هواداران پرسپولیس هنوز روزهای خوش و موفق زمان او را فراموش نکرده‌اند و با یادآوری نام او کامشان شیرین می‌شود. امیر عابدینی نمونه کامل مردان موفق عرصه سیاست بود که در ورزش درخشید و راه درآمدزایی را به فوتبال ما نشان داد. چنین مدیر جسوری چرا نباید در فوتبال ما بماند و دل هواداران را گرم کند.

گاهی اوقات، ناخواسته به این نتیجه می‌رسیم که قرار نیست مدیران قدرتمندی که به درد فوتبال می‌خورند و دل فوتبالدوستان را با خود همراه کرده‌اند، در فوتبال ما جایگاه، قدرت و نفوذی داشته باشند.