هفت سال پیش در چنین روزی روزنامه ایران ورزشی تیتر نخست خود را به وضعیت نیمکت پرسپولیس و سرنوشت حمید درخشان اختصاص داده بود: «مدیران پرسپولیس توجیه شدهاند؛ درخشان، مردی که آلترناتیو ندارد» پرسپولیس برای ادامه آن فصل دو راه پیشرو داشت؛ یا باید کادر فنیاش را کنار میگذاشت یا با همانها به راهش ادامه میداد. شروع ناموفق قرمزها در نیمفصل دوم لیگ برتر فوتبال کشور لزوم پیدا کردن جواب سؤال فوق را بیشتر کرده بود. در مطلبی به قلم وصال روحانی میخوانیم: «اینکه حمید درخشان برود، قسمت آسان کار است و قسمت سختتر این است که در فاصله 3 ماه و یک هفته تا پایان فصل جاری لیگ برتر و در آستانه شروع فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا چه کسی بیاید که بتواند سریعاً با این تیم واقعاً متوسط نتیجه بگیرد. با کیفیت و نوع بازی که پرسپولیس کنونی دارد، حتی بهترین مربی نیز قادر به ارتقا دادن سطح بازی این تیم بیش از 10 درصد نیست.»