فولاد در فاصله فقط 5 روز تا برگزاری سوپرجام فوتبال باشگاه‌های کشور مقابل پرسپولیس دغدغه‌های متعددی دارد. حذف زودهنگام از جام حذفی امسال، تنزل تیم تا رده دهم لیگ برتر که در تضاد کامل با رتبه سومی فصل پیش است و دشواری‌های عظیم در فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا که فولاد یکی از تنها دو نماینده ایران در این مسابقه‌ها به حساب می‌آید، مسائلی است که ذهن جواد نکونام را به خود مشغول کرده است. 

شاید فتح سوپرجام فصل گذشته فوتبال کشور که برگزاری آن تا اواسط این فصل به تأخیر افتاده، امیدها را در اردوی فولاد افزایش ببخشد و آنها را به ادامه فصل و دیدارهای بعدی خوشبین‌تر سازد اما آیا این کار از عهده نکونام و یارانش برمی‌آید؟ دعواهای داخلی در پرسپولیس که محصول مشکلات مالی در این باشگاه است، شرایط این تیم را چندان بهتر از اهوازی‌ها نشان نمی‌دهد اما سرخ‌های تهرانی هر تیمی نیستند و هرگز یک تیم معمولی و متوسط به شمار نمی‌آمده‌اند و از قضا متخصص فتح سوپرجام هم در سال‌های اخیر بوده‌اند و اگر 18 بهمن در سیرجان برنده و باز هم فاتح این کاپ شوند، سختی‌های کار نکونام در لیگ برتر و جام باشگاه‌های آسیا لااقل از دیدگاه روحی بسیار بیشتر خواهد شد و این تیم را با تنگناهای فزون‌تری روبه‌رو خواهد کرد.

 

دلایل کم آوردن در آسیا

نکونام تا به حال کارنامه قبولی در اهواز گرفته است. او در فصل اول حضورش در اهواز ساختار فولاد را مستحکم و روال بازی این تیم را ترسیم و اجرایی کرد و در قدم بعدی و بواقع در فصل دوم تیم را به درجاتی رساند که هم در لیگ تا رده سوم بالا بیاید و هم جام حذفی را صاحب شود که اولین و تنها مرتبه قهرمانی این تیم در این مسابقات به حساب می‌آید. 

فولاد با هدایت وی حتی در لیگ قهرمانان آسیا هم خوب ظاهر شد و با اینکه از گروهش صعود نکرد اما این به سبب خسته شدن آنها بر اثر شرکت در مرحله پلی‌آف و فرسوده شدن طی آن روند بود. این عارضه شامل حال هیچ یک از سه نماینده دیگر ایران نشد و آن تیم‌ها با احتساب حضور در جدول اصلی، نیازی به پلی‌آف نداشتند و فقط در 6 دیدار مرحله گروهی در صحنه حاضر شدند ولی فولاد با احتساب پلی‌آف طی 22 روز هفت بار به میدان آمد و طبیعی بود که چوب آن را بخورد و تضعیف شود و در اواخر راه کم بیاورد. 

راهی که یکی، دو دیدار واپسین آن در تعیین سرنوشت اهوازی‌ها و صعود یا حذف از گروه‌شان سهم عمده‌ای داشت و مردان نکونام با از دست دادن توان جسمانی‌شان، نتوانستند به نتایجی برسند که تضمین ‌کننده صعود باشد.

 

سخت‌تر از تمام موارد قبلی

امروز دلمشغولی‌های نکونام چیزهای دیگری است. تیم تحت هدایت وی همچنان توانا و دارای مهره‌هایی کارآمد و سرنوشت‌سازی است؛ لوسیانو پریرای پیر اما همچنان توانا، آیاندا پاتوسی، محمد آبشک، موسی کولیبالی، ساسان انصاری و حمید بوحمدان از آن جمله‌اند. 

اما ستاره اصلی فولاد طی این دو سال و نیم بواقع همان جواد نکونام بوده که بهترین طراحی‌های فنی را براساس توش و توان فنی نفراتش انجام داده است. 

شاید عده‌ای او را به بیش از حد تدافعی بودن و کپی‌برداری آشکاری از روش‌های دفاعی و ضد حمله کارلوس کی‌روش متهم کنند و حتی بگویند که او مجری ضد فوتبال است اما هر چه هست، او توان طراحی و اجرای مؤثرترین تاکتیک‌ها را دارد و وقتی این روش‌ها به کسب نتیجه منجر می‌شود، نمی‌توان خرده چندانی به وی گرفت. 

با وجود این دیدارهای بعدی و تست‌های پیش روی نکونام در ادامه فصل جاری سخت‌تر از تمام موارد قبلی و ترسیم‌کننده کل سرنوشت اهوازی‌ها خواهد بود و این پروسه نمی‌تواند او و یارانش را به دردسرهایی جدی‌تر از گذشته نیندازد.