ایران ورزشی - یکی از دردسرهای همیشگی رؤسای فدراسیون کشتی در دو دهه اخیر برگزاری مسابقات بینالمللی جام تختی بود. رویدادی مهم و تأثیرگذار در برههای از تاریخ که حالا به بیاهمیتترین تورنمنت بینالمللی در کشتی ایران تبدیل شده است. روزگاری در جام تختی ملوین داگلاس امریکایی به میدان میرفت اما حالا باید التماس عراق و ارمنستان را کرد تا برای حضور در این تورنمنت اعلام آمادگی کنند. به هیچ عنوان هم این مشکلات فقط مربوط به دوره علیرضا دبیر نیست؛ در دوره مدیریت یزدانیخرم و رسول خادم هم همین بود. اندکی فقط در تعداد حضور تیمها فرق میکرد اما در این دورهاش اینقدر شور شده که دیگر شاید تنها تورنمنت بینالمللی ایران، از رده بینالمللی هم خارج شود و به یک تورنمنت ملی و داخلی تبدیل شود.
این تنها تورنمنت بینالمللی برای کشتی ایران است که به یاد جهان پهلوان تختی برگزار میشود اما با حد و اندازههای تختی فاصله زیادی دارد؛ اصلاً هم اتفاق خوبی نیست که در حد ملی برگزار شود اما برای بینالمللی شدن آن چه کاری از دست فدراسیون کشتی بر میآید؟ با دلار 28 هزار تومانی و هزینه سنگین اقامت، رفت وآمد تیمها و همچنین اهمیت آن بهعنوان یک مرحله از انتخابی تیم ملی کشتی و حضور پرتعداد کشتیگیران که باید بابت آنها فدراسیون کشتی پول بپردازد، کار را برای کشتی سخت میکند.
شاید یک سؤال مهم باشد که چرا کشتی ایران نمیتواند همانند ترکیه و یا حتی روسیه مسابقه بینالمللی کشتی برگزار کند؟ ترکیه جام وهبی امره و یاشاردوغو را برگزار میکند که همیشه بهترینهای دنیا در آن حضور دارند و یا روسیه جام یاریگین و جام علیاف و چندین تورنمنت بینالمللی دیگر را برگزار میکند اما ایران برای برگزاری فقط یک تورنمنت بهنام جام تختی دچار مشکل است. اگر قرار باشد که جام تختی در حد جام یاریگین و یا یاشاردوغو برگزار شود، نیاز به میلیاردها تومان پول هست که شاید بودجه یک سال فدراسیون کشتی هم جوابگوی آن نباشد. ضمن اینکه وضعیت فعلی کشور نشان میدهد که عوامل زیادی دست به دست هم داده تا ورزش در میزبانی از مسابقات مهم بینالمللی دچار مشکل باشد و این مشکل فقط مختص کشتی نیست. تا همین چند سال پیش مسابقات متعدد بینالمللی در رشتههای مختلف ورزشی به میزبانی ایران برگزار میشد اما گرانی ارز و محدودیتهای سیاسی فراوان ورزش ایران را از میزبانیها محروم کرده و کار را به جایی رسانده که گاهی کشتی برای برگزاری یک تورنمنت نیاز به التماس ارمنستان و عراق دارد.