وصال روحانـی

 

حالا که غوغای بازی پنجشنبه شب تیم‌های ملی فوتبال ایران و عراق تا حدی فروکش کرده و پرسپولیسی‌های حاضر در اردوی ملی به باشگاه خود رجعت کرده‌اند، سرخ‌ها وقت و فراغ بیشتری برای اندیشیدن پیرامون هدف بعدی خویش دارند.

هدف عاجل قرمزهای تهرانی، فتح سوپرجام باشگاه‌های کشور است و در این راه باید فولاد را در شهر سیرجان، محل دیدار این دو تیم ناکام کنند. پرسپولیس از قضا در مسابقه اخیرش که در هفته آغازین از نیم فصل دوم لیگ برتر کشور برگزار شد، همین تیم خوزستانی را با یک گل شکست داد و 3 امتیاز حساس گرفت اما در همین مدت کوتاه و در حالی که فقط 9 روز تا برگزاری سوپرجام مانده، تغییرات عمده‌ای هم در اردوی قرمزها حادث شده و هم شرایط پیرامونی مسابقه دو تیم تغییر یافته است. برد 0-1 اخیر قرمزهای پایتخت، در تهران یعنی زمین آنها حاصل آمد و طبعاً برای فولاد در یک زمین بی‌طرف (سیرجان) می‌توان شانس‌های بیشتر و شرایط بهتری را متصور بود. تغییر عظیم‌تر حاصله مربوط به خود پرسپولیس می‌شود. این تیم بعد از تغییر مجدد مدیریتش و روی کار آمدن رضا درویش به جای مجید صدری، با بحران مالی بزرگ‌تری مواجه شده و با عدم توانایی درویش در پرداخت دیون بازیکنان و مربیان این تیم (که از قبل هم قابل پیش‌بینی بود)، یحیی گل‌محمدی سرمربی صبور و تا حدی خجول پرسپولیس دست به استعفا زده و سه چهار روزی است که نزد شاگردانش نمی‌رود و دیروز (جمعه) هم بازیکنان تیم را دستیار اول او، حمید مطهری تمرین داد. البته باقی ماندن مطهری و سایر اعضای کادر فنی پرسپولیس در کنار تیم نشانه صریح این نکته است که یحیی هم بزودی زود بازمی‌گردد و یک بار دیگر سکاندار تیم می‌شود، اما فضای ناخوشایندی که این واقعه ایجاد کرده و دلخوری شدید همه قرمزها از تأخیر فراوان در دریافت دستمزدهایشان به تدارکات آنها برای دیدار سوپرجام لطمه‌ای اساسی وارد کرده و تمرکز را از آنها گرفته و اجازه نداده است که هر چه در وجودشان دارند، صرف این بازی کنند.

 

اعصاب خط خطی شده

آیا در روزهای باقی مانده تا مسابقه سیرجان، این نقیصه‌ها برطرف و روند تدارک پرسپولیس تقویت خواهد شد؟ بعید است چنین شود زیرا برخلاف ادعاهای درویش که تا به حال جامه عمل نپوشیده، نه پرداختی اساسی در راه است که قرمزها را راضی و قانع کند و نه آنها می‌توانند این همه کاهلی مدیران را در رتق و فتق امور باشگاه تحمل کنند. همین سه هفته پیش بود که اخراج پرسپولیس از لیگ قهرمانان آسیا به سبب همین نقیصه (سهل‌انگاری مدیران باشگاه و ایضاً کم‌کاری سران فدراسیون فوتبال) تحقق یافت و هنوز آثار تلخ این ضربه سنگین برطرف نشده، قرمزها با این واقعیت تلخ بیش از پیش مواجه شده‌اند که اگرچه وضعیت پرداخت‌ها در صنعت نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان از شرایط آنها هم بدتر است، اما دریافت کمترین مبلغ پس از گذشت یک نیم فصل کامل از لیگ امسال برای آنها هم (تیمی که پنج بار متوالی قهرمان این پیکارها شده) کم‌لطفی عظیمی است. اینچنین بود که اعصاب قرمزها «خط خطی» و از هر جهت مخدوش شده و در شرایطی که پرسپولیس می‌کوشد پنجمین سوپرجام خود در سال‌های اخیر را فتح کند، مقدماتی از این دست فقط نافی چنین وضعیتی و انداختن تیم در یک مسیر بشدت ناگوار روحی- روانی است.

 

در غیاب ضروری‌ترین عنصر

بیش از آن که تعداد جلسات تمرین یک تیم و حتی کیفیت فنی و میزان کارآیی تاکتیکی بازیکنان شرط موفقیت باشد، این وضعیت روحی و روانی یک تیم و میزان خوشبینی یا بدبینی آنها است که می‌تواند سرنوشت تیم را ترسیم کند. اگر روحیه‌ای عالی داشته باشید، می‌توانید با تلاشی فزاینده حتی کارآیی‌های فنی و تاکتیکی‌تان را ارتقا بخشید اما بدون روحیه و در صورت پژمردگی روانی، بهترین کیفیت‌ها و بالاترین کلاس بازی هم رنگ خواهند باخت و یک تیم فوق‌العاده قدرتمند هم به سرمنزل مقصود نخواهد رسید. به همه اینها بیفزایید این نکته مهم را که فولاد طی سه فصلی که با هدایت جواد نکونام به میدان آمده، یک تیم کاملاً محکم و هدفمند نشان داده و فصل پیش جام حذفی را فتح کرد و حتی در روزهایی که برنده نشده، رقبایش را جان به لب کرده است. با این اوصاف پرسپولیس که اینک در قلب یک بحران آشکار قرار دارد و بندهای پیونددهنده آن سست شده، می‌تواند یک شکار احتمالی مناسب برای فولادی باشد که در فضایی بسیار آرام‌تر و بدون هرگونه بحرانی برای مسابقه 18 بهمن ماه تمرین می‌کند و انواع نقشه‌ها را می‌کشد.