کد خبر: 241636تاریخ: 1400/11/9 00:00
بهمن زارع: مرادی در 6 سال گذشته انگیزه خدمت نداشت
«سرپرست» از جنس ما نباشد، به مشکل می‌خوریم
رضا عباسپور
بهمن زارع، سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری ایران در بازی‌های آسیایی و رقابت‌های جهانی 2014 که مثل خیلی از همقطارانش در دوره مدیریتی علی مرادی از وزنه‌برداری دور شده بود، حالا و بعد از بازنشسته شدن مرادی تأکید دارد که وزنه‌برداری ایران برای خارج شدن از وضعیت بحرانی و بلاتکلیفی که در آن گرفتار شده است، نیاز به همدلی و اتحاد همچنین حضور سرپرستی توانمند و باانگیزه از جنس خود وزنه‌برداری دارد. سرپرستی که بتواند حال بد وزنه‌برداری را با شناخت درست از این رشته پرافتخار بهبود بخشیده و بار دیگر امید و انگیزه خدمت را در دل اهالی وزنه‌برداری بارور سازد. به همین بهانه با او همکلام شدیم تا بیشتر نظرات فنی او را در خصوص حواشی و شرایط حساس این روزهای وزنه‌برداری بدانیم.
نشست‌های نمایشی جایگزین پشتوانه‌سازی
بهمن زارع درباره علت حال بد وزنه‌برداری می‌گوید:«اگر یک مقدار به‌صورت آماری در وزنه‌برداری ایران خصوصاً در استان‌ها و شهرهای مختلف ریز شوید، می‌بینید که ریشه وزنه‌برداری در اغلب استان‌ها و شهر‌هایی که روزگاری مهد تولید و پشتوانه‌سازی برای تیم‌های ملی بود، خشکیده و در حال نابود شدن است. زیرا در طول این 6 سال دوره پایانی مدیریتی علی مرادی، او و همراهانش به جای ساختن و درست کردن وزنه‌برداری، فقط مشغول شوآف و میتینگ‌های تبلیغاتی برای رسیدن به اهداف و مقاصد شخصی خود بودند. زیرا اگر غیر از این موضوع چیزی وجود داشت، امروز وزنه‌برداری ایران اسیر این بحران و بلاتکلیفی محض نمی‌شد. قبول داشته باشیم یا نه، حال وزنه‌برداری امروز در هیچ کجای ایران خوب نیست. چون کار زیربنایی و اساسی انجام نشده که توقع حال خوب را از وزنه‌برداری داشته باشیم. خیلی دور نمی‌روم، شما وضعیت کمی و کیفی امروز همین وزنه‌برداری پایتخت (تهران) را ببینید و آن را با گذشته مقایسه کنید. وزنه‌برداری تهران در همین دهه گذشته چه اسطوره‌های بزرگی را به‌خاطر کار درست و اساسی که انجام شده بود تحویل تیم‌های ملی و وزنه‌برداری ایران می‌داد؟ اما حالا چه بلایی سر این مجموعه آمده که چشمه سازندگی در این استان قهرمان‌خیز در وزنه‌برداری خشک شده. خودتان می‌توانید با یک دودوتاچهارتای ساده متوجه عمق فاجعه شوید. علی مرادی و تیم همراه او در این دوره پایانی مدیریتش، فقط برای کارهای نمایشی و بهره‌برداری‌های شخصی سکان مدیریت را دست گرفته بودند. زیرا عملکرد آنها در این چند سال کاملاً بیانگر این ادعا است. ما بدون تعارف در این دوره 6 ساله پایانی مدیریتی علی مرادی نه تنها در داخل، بلکه در مجموعه بین‌المللی وزنه‌برداری هم درجا زدیم و عقبگرد تأسف برانگیزی نسبت به رقبای مطرح خود داشتیم. نتایجی که در این مدت کسب کردیم خصوصاً در المپیک 2021 توکیو، خیلی شفاف و روشن بیانگر این عقبگرد عجیب وزنه‌برداری ایران است.»
حتی یک بار هم دعوتم نکردنــد
بهمن زارع تأکید دارد که اگر از او در دوره مدیریتی علی مرادی دعوت به همکاری می‌شد با جان و دل برای کمک به وزنه‌برداری آماده خدمت بود، ولی نه تنها این اتفاق رخ نداده، بلکه او هم مثل خیلی دیگر از پیشکسوتان و منتقدین عملکرد فدراسیون منزوی شده و تعمدی از وزنه‌برداری دور شده است:«خودتان بهتر می‌دانید که علی مرادی هیچ وقت حتی برای یک مرتبه هم که شده از من دعوت نکرد بروم فدراسیون. برای هیچ موضوعی هم این اتفاق رخ نداد. فکر کنم چون من از قدیم هم منتقد عملکرد مدیریتی و فنی او بودم، مثل خیلی از رفقایم در لیست سیاه فدراسیون قرار داشتم. به همین دلیل هم دوستان فدراسیون نشین لطف داشتند و تا توانستند از وزنه‌برداری دورم کردند.» زارع ادامه می‌دهد:«من عاشق مربیگری و انتقال تجربیاتم به جوان‌ترها هستم. اصلاً در دین اسلام هم گفتند که زکات علم در نشر و انتقال آن است. ولی شما خودتان ببینید کجا و کی فدراسیون علی مرادی یک دوره ارتقا و افزایش دانش مربیگری یا داوری ارزشمند چه در داخل و چه در خارج از ایران برای مربیان و داوران وزنه‌برداری گذاشت که به درد ما بخورد؟ اینکه در ابتدای مسابقات جام فجری که هر سال برگزار می‌شد، رفقا کلاس یکی دو روزهای با اسم کلاس بین‌المللی دانش‌افزایی وزنه‌برداری تدارک می‌دیدند که هیچ سودی برای هیچ کدام از شرکت‌کنندگان نداشت. چند مربی درجه یک و خلاق توانستیم از دل آن کلاس گزینش کنیم؟ اصلاً دوره‌ای که باعث ارتقای خلاقیت یک مربی نشود، ریالی ارزش ندارد و به درد نمی‌خورد. وگرنه کپی‌برداری که راحت‌ترین مسیر است برای یک مربی. اینها همه درد است، دردهایی که روی هم جمع شدند و این‌طور حال وزنه‌برداری را امروز خراب و بحرانی کردند.»
اولویت‌های مدیریتی مرادی تغییر کرد
سرمربی سابق تیم ملی وزنه‌برداری ایران در بازی‌های آسیایی و رقابت‌های جهانی 2014 با تأکید بر اینکه علی مرادی مثل قبل انگیزه خدمت نداشت، چون اولویت‌های او به نسبت گذشته خیلی تغییر کرده بود، می‌گوید:«خاطرم هست، اولین دوره‌ای که علی مرادی به‌عنوان رئیس فدراسیون وزنه‌برداری هدایت این مجموعه را دست گرفت، او تقریباً جوانی 35 ساله بود، با یک دنیا انگیزه خدمت و امید برای پیاده کردن برنامه و اهداف بزرگ و عالی.
همین تفکر و انگیزه عالی که برای خدمت درون او وجود داشت باعث شد تا تیم ملی وزنه‌برداری ایران با حضور یک مربی بزرگ و توانمند به‌نام ایوانف و ستاره‌های ساخته شده در آن دوره، اوج قله را در بازی‌های المپیک 2000 سیدنی تجربه کرده و به‌دست بیاورد. آن زمان آقای مرادی با توسل به همین انگیزه خدمت، توانست کلاس و سطح کیفی وزنه‌برداری ایران را از آسیا جدا کرده و به سکوهای قهرمانی و ناب المپیک و جهان برساند. اما رفته رفته هر چقدر پیش رفتیم، هم اولویت‌های مدیریتی علی مرادی نسبت به قبل تغییر کرد، هم انگیزه خدمت و سرویس دادن به جامعه وزنه‌برداری و ورزش کشور برای او جایش را با انگیزه‌ها و اولویت‌های شخصی عوض کرد!»
سرپرست باید از جنس خودمان باشد
زارع در پایان حرف‌هایش امیدوار است وزارت ورزش هر چه سریع‌تر با تعیین سرپرستی که از جنس وزنه‌برداری باشد، اهالی این رشته را از بلاتکلیفی خارج کند:«عزیزان مسئول، خودشان قطعاً بهتر از ما علی مرادی را می‌شناسند و از عملکردش آگاه هستند. شنیدم که او دنبال این است، هر طور شده سهمیه‌اش را برای حضور در انتخابات جهانی وزنه‌برداری حفظ کند. سؤالم این است، آقای مرادی عزیز! شما این همه سال دبیرکل آسیا بودی و در سیستم بین‌المللی پست داشتی. حقیقتاً از آن کرسی‌ها چه سودی به ما و وزنه‌برداری ایران رساندید که حالا دنبال کرسی جهانی هستید؟ خواهشم از وزیر ورزش و تصمیم‌گیران وزارت ورزش ایران است که هر چه سریع‌تر تکلیف سرپرست را مشخص کنند و با معرفی سرپرستی از جنس خود وزنه‌برداری، اهالی این رشته را از بلاتکلیفی نجات دهند. بدون تعارف اگر مسئولان ورزش دنبال مدال از وزنه‌برداری در بازی‌های آسیایی هانگژو هستند، باید سرپرستی برای مدیریت وضعیت به هم ریخته امروز وزنه‌برداری تعیین کنند که در این رشته استخوان خرد کرده و با ریز و درشت وزنه‌برداری آشنا باشد. این راه نجات وزنه‌برداری است، در غیر این صورت اگر دنبال گذاشتن یک غریبه به‌عنوان سرپرست باشیم قطعاً باز هم وضعیت ما بحرانی‌تر از قبل خواهد شد.»