یادداشت

 

وقتی مارتین لوترکینگ در دهه ۶۰ میلادی با سخنرانی جسورانه خود تحت عنوان «من رویایی دارم» بدون وجود اینترنت و راه‌های ارتباطی امروزی، بیش از ۲۵۰ هزار آمریکایی را گرد هم آورد و بی‌عدالتی را زیر سؤال برد و از برابری و برادری گفت، این بارقه امید بیشتر از هر زمان دیگری در بین سیاهان و مردم ستمدیده آن زمان ایالات متحده به وجود آمد که روزی فرا خواهد رسید که فرصت به صورت عادلانه در اختیار تک‌تک شهروندان آمریکا قرار خواهد گرفت تا همگان این شانس را داشته باشند که با تکیه بر استعداد و تلاش خود به جایگاهی که می‌خواهند، دست یابند.

دیری نگذشت که بعد از سال‌های سیاهی که بر بردگان گذشته بود، دیگر افراد، به دلیل رنگ پوست، یا فقر و محل سکونت مورد قضاوت قرار نگرفتند.

من نیز رویاهای کوچک و بزرگ بسیاری دارم؛ رویاهایی بزرگ برای مام وطن و رویاهایی برای ورزش ملی میهن.

رویای من برای کشتی، رشته‌ای که دیوانه‌وار دوست‌اش دارم این است که ورزشی که ریشه در تاریخ و فرهنگ ایران زمین دارد، به اوج قله‌های افتخار برسد. خانواده بزرگ و پرافتخارش برای سربلندی این ورزش تقدیس شده با هم همراه و همدل شوند و به کمک یکدیگر کشتی ایران را در بالاترین سطح به جهانیان ارائه داده و در میادین جهانی و المپیک‌ها روی سکوی نخست جای دهند.

طی روزهای‌ گذشته حرکتی زیبا صورت گرفت که بارقه امید را در دل خانواده کشتی جلایی دو چندان داد و آن اردویی بود که تحت عنوان بسترسازی از نوجوانان نخبه سراسر کشور در کمپ تیم‌های ملی میزبانی کرد.

این اردوهای بسترسازی رمز موفقیت و استخراج استعدادهای ناب از دل شهرها و روستاهای گوشه گوشه ایران است. یاد دارم درست ۲۰ سال پیش، دوره‌ای که این اردوها برگزار می‌شد چه استعدادهایی توسط حسن یوسفی‌افشار مربی کاربلد و مرد زحمتکش کشتی فرنگی تهران شناسایی شدند؛ استعدادهایی که تبدیل به ستارهای کشتی جهان شده و نسل طلایی کشتی فرنگی ایران را رقم زدند. حمید سوریان، قاسم رضایی، سامان طهماسبی، سعید عبدولی، حبیب اخلاقی، داود عابدین‌زاده، فرشاد علیزاده و خیلی‌های دیگر که آن زمان نوجوان بودند و بعدها قهرمان جهان و المپیک شدند.

حرفم این است که این اردوها یکی از همان کارهای بزرگی است که می‌تواند آینده کشتی ایران را تضمین کند و ورزش ملی کشورمان را از رکود خارج کرده و تحرکی عظیم به سمت موفقیت به آن بدهد.

همراهی قهرمانان بزرگ و نامدار با این اقدام قابل ستایش فدراسیون این نوید را به ما می‌دهد که اعضای خانواده کشتی با اتحاد خود می‌توانند مانع بروز بی‌عدالتی و نابرابری در این رشته شده و فرصت لازم و کافی در اختیار تمام استعدادهای سراسر کشور قرار دهند تا هر آن‌کس که محق‌تر و شایسته‌تر است در مسیر موفقیت و قهرمانی قرار گیرد. این نوجوانان سرمایه‌های ورزش ملی ایران هستند و اگر برنامه درستی برای آنها داشته باشیم، هر روز بر این سرمایه افزوده خواهد شد و یک روز خواهیم دید که استعدادهای شناسایی شده امروز، آبروی ورزش ایران را در میادین جهان و المپیک با کسب خوشرنگ‌ترین مدال‌ها خواهند خرید. هر یک از این نوجوانان یک‌پا حسن یزدانی، یک‌پا حمید سوریان خواهند شد اگر رویای ما محقق شود.