امیر فروزش

 

اثرگذاری استاد محمد بنا و نقش پررنگ او در موفقیت تیم ملی کشتی فرنگی بر کسی پوشیده نیست و هیچ جور قابل کتمان نخواهد بود. بنا در کشتی فرنگی دنیا برای ایران چنان شکوه و عظمتی بنا نمود که تا سالیان سال نتایج درخشان او با تیم فرنگی ما مثل سنگ بناهای تخت جمشید با هیچ باد و توفانی گزند نخواهند دید.

پیش از این دوره از مسابقات جهانی نیز محمد بنا خود را به همگان ثابت نموده که چه مربی بزرگ، عاشق و مولفی است و در دنیا صاحب سبک است. چه پیشنهاداتی از کشورهای مختلف در سراسر کره خاکی با رقم‌های هنگفتی که به او نشده بود تا جناب بنا منت گذاشته و سرمربیگری تیمشان را قبول کند. رقم‌هایی که هرکسی را وسوسه می‌کند و او می‌توانست با آن پول‌ها هفت پشت خود را ببندد ولی او به خاطر عشق به سرزمین مادری خویش اینجا ایستاد و جوانان کشورش را روی سکو برده و جاودانه کرد.

از کار بزرگی که بنا انجام داد هرچه بگوییم کم است ولی او کاری کرد که در رشته‌ای که ورزش اول کشور ما محسوب می‌شود بهترین نتیجه را بگیریم. همانند اینکه روزی آمریکا در فوتبال آمریکایی بهترین نتیجه را بگیرد. در این میان باید این نوستاره‌های تازه از راه رسیده را نیز ستود. آنها که در سخت‌ترین شرایط با کمترین امکانات نسبت به سایر کشورها کارستان کردند و رکوردی جاودانه خلق نمودند تا در تاریخ سترگ کشتی ما ثبت شود. اگرچه در دوره فعلی و تیم فدراسیون دبیر امکانات و شرایط کشتی از بقیه ادوار گذشته بهتر است اما در همین شرایط، امکانات تیم ما با سایر تیم‌ها و رقبا هیچ جوره قابل مقایسه نیست و مصداق قیاس ماه من با ماه گردون محسوب می‌شود. از همین رو آنچه در نروژ رخ داد را باید شاهکار نامید؛ شاهکاری با امضای عالیجناب بنا.