مازیار گیلکان

 

 محمد بنا در اسلو ۲۰۲۱ نه فقط با مدال‌های کشتی فرنگی قدرت تازه ایران را در این ورزش نشان داد، بلکه پیام دیگری را برای همه فرستاد: محمد بنا تمام نشده است و در هفتمین دهه زندگی‌‌اش همچنان رویا می‌بافد و به رویاهایش دست می‌یابد.

او یک مربی تمام‌نشدنی است، همچنان روی تشک به شاگردانش به هنگام شادمانی فن می‌زند و در اجرایش مهارت و طراوتش را به رخ می‌کشد. این خوشحال‌کننده و نویدبخش است که کشتی فرنگی ایران با محمد بنا رویاهایش را تعقیب می‌کند.

محمد بنا به هنگام شکست‌هایش دست از کار نکشید، اگرچه قهر و استعفا را نیز سال‌ها پیش تجربه کرد اما همواره برای کار آماده بود و از ناکامی ترسی نداشت. اعتماد به نفس او برای جنگیدن و بازگشت با مدال‌های خوشرنگ مثال‌زدنی است.

تیم کشتی فرنگی ایران بی‌تردید مدیون او است، هم مدیون مهارت‌های مربیگری‌اش و هم مدیون انگیزه‌هایی که او پدید می‌آورد.

اگر بپرسیم چرا کشتی فرنگی ایران در اسلو ۲۰۲۱ نمایشی تاریخی داشت و چرا اینچنین بی‌سابقه خوش درخشید، اول از همه یک پاسخ روشن دارد: چون محمد بنا سرمربی تیم ایران است و در جهان کشتی فرنگی در دو دهه اخیر کمتر مربی در قواره او پیدا می‌کنید.

کشتی فرنگی ایران حالا رقیب کشتی آزاد ایران است، رقیبی سرسخت که رقابتی درون کشتی ایران پدید آورده و این رقابت را لازم نیست مخفی کنیم یا نادیده بگیریم. این رقابت جذاب است و حتی کری‌خوانی‌هایش می‌تواند رشد کشتی آزاد و فرنگی را منجر شود. پس به استقبال این رقابت برویم.

کشتی فرنگی ایران با محمد بنا و همکارانش می‌تواند برای المپیک پاریس نقشه‌های جذابی بکشد. این پتانسیل در کشتی فرنگی ایران وجود دارد که به قهرمانی در المپیک پاریس فکر کند. محمد بنا با این هدف بزرگ باید زمان باقی‌مانده تا المپیک را بگذراند و المپیک پاریس می‌تواند اوج درخشش او در جهان کشتی باشد. او خوب می‌داند که کشتی‌گیرهای جوانش را چگونه تا المپیک مراقبت کند و البته خوب می‌تواند استعدادهای تازه کشف کند و به آنها این باور را هدیه دهد که قهرمان جهان و المپیک باشند.

در قهرمانی جهان اسلو ۲۰۲۱ به چشم دیدیم که این تیم می‌تواند تا المپیک پاریس رویاهای بزرگ‌تر برای خود تعریف کند و کشتی‌گیرهای فرنگی ایران تشنه آن موفقیت بزرگ‌تر هستند. وعده دیدار در المپیک پاریس، آقای محمد بنا.