سرمقاله
فرشاد کاسنژاد @Farshadcasnejad
المپیک توکیو در راه است اما تیم امید یا تیم المپیک فوتبال ایران که از خیر یادآوری تعداد دهههای ناکامیاش در راه المپیک گذشتهایم، خود را برای دورانی حدوداً ۳ ساله تا المپیک ۲۰۲۴ پاریس آماده میکند. فدراسیون فوتبال در دوران ۴ ساله رئیس جدید از شکستن طلسم ناکامی حرف زده و قدمهای اول برای سازماندهی این تیم برداشته شده است.
پیمان فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک ایران برای مشارکت در هزینههای تیم امید اگر چارچوبهای روشنی داشته باشد، میتواند مشکلات تاریخی این دو نهاد در اداره تیم امید را پایان دهد. کمیته ملی المپیک همواره طی دهههای پیش کوشش داشت طبق قوانین نانوشته یا عرف در انتخاب سرمربی یا مدیر و سرپرست این تیم دخالت کند یا تصمیماتی برای این تیم بگیرد. این رفتار باعث مشکلاتی در مسیر تیم امید میشد و فدراسیون فوتبال در مدیریت تیم امید مستقل نبود و اختلافات گاهی به جریان این تیم آسیب میرساند.
رضا صالحی امیری، رئیس کمیته ملی المپیک اگرچه از استقلال فدراسیون در تصمیمگیری درباره تیم امید میگوید اما متن مصاحبه رسمیاش که روی سایت فدراسیون فوتبال منتشر شده، از پیشنهاد داریوش مصطفوی توسط او به عنوان سرپرست تیم امید خبر میدهد: «قطعاً حمایت حداکثری را برای تیم امید خواهیم داشت. اما محور مدیریت و تصمیمگیری برای هدایت فنی جزو وظایف فدراسیون فوتبال خواهد بود و کمیته در این حوزه هیچ دخالتی نمیکند. این منطق روشنی است که سازمان رسمی ایران فدراسیون فوتبال است. ابتدای سال ۱۴۰۰ جلسهای را در فدراسیون با عزیزی خادم برگزار کردیم. در جلسه مشترکی که با حضور داریوش مصطفوی و عزیزی خادم داشتیم، تقاضا کردیم که از ایشان به عنوان یکی از پیشکسوتان بزرگ فوتبال کشور در تیم ملی امید استفاده کنیم.»
حتی در خبر رسمی اعلام این خبر آمده است: «با پیشنهاد رئیس کمیته ملی المپیک، داریوش مصطفوی به عنوان مدیر تیم امید ایران به جهت ایجاد ارتباط مؤثر فنی و مدیریتی بین فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک انتخاب شد.»
تیم امید ایران در دورههای پیشین مصیبتهای بزرگی را تجربه کرده است. در فدراسیون پیشین تیم امید در دو دوره با کنترات به حبیب کاشانی و حمید استیلی واگذار شد، اتفاقی عجیب در تیمهای ملی که حیرتآور بود. فدراسیون مهدی تاج در اقدامی عجیب تیم امید و مسئولیتهای فدراسیون در قبال این تیم را واگذار میکرد. در دو دوره که کاشانی و استیلی این مسئولیت را پذیرفتند، تیم امید روزگار پردردسری را گذراند، دخالت در امور مربیان و مشکلات مالی و بینظمی در اداره تیم امیدی به موفقیت باقی نگذاشته بود.
در همان دوران که کارلوس کیروش سرمربی تیم ملی بود و طبق قرارداد نظارت و مدیریت فنی بر تیم امید را بر عهده داشت، اما فدراسیون هرگز نتوانست با ارتباطات حرفهای اجرای این مسئولیت را از کیروش بخواهد و هرگز این همکاری شکل نگرفت، به جز یک مقطع کوتاه که به سرانجام هم نرسید.
چارهای نیست جز آنکه جریانهای قدیمی تیم امید را فراموش کنیم اما شکل و ماهیت تصمیمات جدید باید با پند گرفتن از تصمیماتی باشد که پیشتر ناکامی را پشت ناکامی برای تیم امید ثبت کرده است. نگرانی از سرنوشت تیم امید با توجه به سرنوشت تاریخی این تیم بدیهی است. درباره سرمربیگری مهدی مهدویکیا در تیم امید به درخواست مهدویکیا باید تا رسمی شدن خبر صبر کرد و بعد جستوجو را برای ایدهها و برنامههای مهدویکیا آغاز کنیم.