زوج شهریار مغانلو و مهدی ترابی را میتوان کلید رقم خوردن پیروزی برای میزبان دانست؛ دو خریدی که پس از یک مسافرت کوتاه به قطر و پرتغال هر دو به لیگ ایران بازگشتند و در کمترین مدتزمان ممکن هم با یکدیگر و هم با سایر همتیمیهای خود به اوج هماهنگی رسیدند
سام ستارزاده
غلبه بر سد دفاعی رسوخناپذیر شاگردان علیرضا منصوریان، پرسپولیس را بیش از آنچه روی کاغذ نمایش داده میشود به رؤیای ریپوکر قهرمانی نزدیک کرده. تیمی که به واسطه درخشش حسین پورحمیدی، سنگربانی که از استقلال قرض گرفته شده و با میانگین ۳ مهار در هر بازی رکورددار لیگ است و امیرمحمد هوشمند ۲۱ساله در قلب خط دفاعی، در ۹ دیدار اخیرش پیش از رویارویی با قرمزهای پایتخت تنها ۵ بار دروازه خود را باز شده دید. این پیروزی دشوار برای تیم یکدست یحیی گلمحمدی اما زمانی ارزشمندتر میشود که در نظر بگیریم آنان بازی بدون کمال کامیابینیا و عیسی آلکثیر را بهخوبی مقابل رقیب سرسخت اراکی خود تمرینکردند و خود را مهیای بازی با شرایط مشابه در شهرآورد ۹۶ ساختند.
در جدال مقابل آلومینیوم، زوج شهریار مغانلو و مهدی ترابی را میتوان کلید رقم خوردن پیروزی برای میزبان دانست؛ دو خریدی که پس از یک مسافرت کوتاه به قطر و پرتغال هر دو به لیگ ایران بازگشتند و در کمترین مدتزمان ممکن هم با یکدیگر و هم با سایر همتیمیهای خود به اوج هماهنگی رسیدند تا با پاسکاریهای بینظیر و غیرقابل مهار خود، نسخه یکی از برترین خطوط دفاعی نیمفصل دوم لیگ بیستم را در عرض کمتر از یک نیمه بپیچند.
گل نخست پرسپولیس روی انتقال سریع از فاز دفاعی به هجومی ساخته شد. مهدی ترابی پس از توپگیری در میانه میدان، با یک حرکت انفجاری خود را بههمراه توپ به دهانه دروازه سفید و سبزپوشان رساند و با همین حرکت برقآسا و ردوبدل ساختن ۶ پاس میان خود و مغانلو که تنها در یکی از آنان احمد نوراللهی نقشداشته، 4 مدافع آلومینیوم را از بازی خارج ساخت تا شهریار این روزهای خط آتش قرمزها برای ثبت دومین گل خود در لیگ کار دشواری نداشته باشد.
حتی گل دوم پرسپولیس به آلومینیوم برخلاف آنچه بسیاری معتقدند، نه حاصل اشتباهات مرگبار مدافعین میهمان، بلکه مرهون پرس بالای سنگین زوج ترابی و مغانلو و همچنین احمد نوراللهی بود که بهطور همزمان رامتین سلیمانزاده، شاهین توکلی و محمد ایرانپوریان را تحت فشار وادار به اشتباه و در نهایت سپردن توپ به مغانلو ساختند. بازی بدون توپ سختگیرانه این سه بازیکن حتی از پاس گل هنرمندانهای که شهریار با پشت پا به ترابی تقدیم کرد، چشمنوازتر بود.
بازی پرفروغ دو خرید زمستانی گلمحمدی و احمد نوراللهی بیش از هر امیدی که در دل پرسپولیسیها کاشت، نشانداد سرخپوشان پایتخت هم به یک یا دو مهره اثرگذار خود وابستگی شدید ندارند و هم عمق اسکواد آنان به قدری مطلوب است که غیبت یک بازیکن در برخی پستها میتواند با بازی درخشان همپستیهای آنان کاملاً چشمپوشی شود؛ هرچند پرسپولیس با زننده گل پیروزیبخش خود در آخرین شهرآورد برگزار شده تیم کاملتری است. این تفکر که بزرگترین ستاره پرسپولیس در این سالها نه یک بازیکن بزرگ، بلکه خود پرسپولیس بوده، روحیه جنگجویی و کار تیمی را به هر بازیکنی که در ترکیب ثابت قرار گیرد، منتقل میسازد.