پرسپولیس برای اینکه کار قهرمانی را در لیگ تمام ‌کند، یک نکته به ظاهر ساده را بهتر از همه می‌داند؛ اینکه توقف معنا ندارد و تا تثبیت قهرمانی بی‌وقفه باید برنده باشد.

پرسپولیس برای حفظ اختلاف امتیاز اندکش با سپاهان اجازه لغزش ندارد. دو اختلاف امتیاز چیزی نیست که برای سپاهان غیرقابل جبران باشد اما پرسپولیس این اطمینان را بین هوادارانش ایجاد کرده است که حواسش به همه چیز هست و از رقیبش عقب نمی‌افتد.

این اطمینان وقتی قدرت می‌گیرد که پرسپولیس حتی وقتی نمایشی متوسط یا ضعیف دارد، در کسب امتیاز جا نمی‌ماند و می‌تواند در روز بد هم امتیاز جمع کند. این به مهارتی در تیم پرسپولیس تبدیل شده است. این مهارت تازه‌ای نیست. پرسپولیس سالهاست این مهارت را دارد و با همین ظرافت جام‌ها را مال خود می‌کند.

پرسپولیس حتی وقتی از خودش دور شود و ندرخشد، از امتیاز بازی‌ها نمی‌گذرد. تیم‌های دیگر لیگ مثل استقلال و حتی سپاهان آنگاه که در شکل بازی بلغزند، نتیجه را هم با لغزش از کف می‌دهند.

پرسپولیس این ‌روزها روی لبه تیغ راه می‌رود. در جام حذفی باید از سد استقلال بگذرد تا شانس جام حذفی را از دست ندهد. در لیگ هم فقط ۲ امتیاز با سپاهان فاصله دارد و احتمال از دست دادن جام در لیگ برتر وجود دارد. پرسپولیس در خطر است که هر دو جام را از کف بدهد اما این خطر از اعتماد به موفقیت پرسپولیس نمی‌کاهد، به همان دلیل که پرسپولیس امتیاز بازی‌ها را آسان از دست نمی‌دهد، حتی در روزهای بد.

پرسپولیس در هفته جاری و هفته‌های آینده می‌تواند به دو جام حمله کند و مال خود کند و هر دم می‌تواند دو جام را از دست بدهد و با دست خالی فصل را تمام کند. این موقعیت خطرناک و هیجان‌انگیزی است. از این هیجان باید لذت برد و این جذاب‌ترین بخش فصل جاری فوتبال در ایران است، سرنوشت تیمی موفق که روی لبه تیغ راه می‌رود.

یحیی گل‌محمدی برای افزودن به اعتبار بزرگی که در پرسپولیس به دست آورده است، نیاز به یک جام در فصل جاری دارد اما نه به اندازه فرهاد مجیدی در استقلال و محرم نویدکیا در سپاهان. رقابت این ۳ مربی در هفته‌های باقیمانده از جام حذفی و لیگ برتر نمایشی جانانه از فوتبال ایران است. چه خوب است اگر این هفته‌ها در سلامت و دقت سپری شود و از هیجان فوتبال و طرفداری به میل و سلیقه خود دور از شایبه‌ها بهره‌مند شویم.