پپ گواردیولا تنها کسی نیست که جک گریلیش را در تیمش میخواهد. اکثر هواداران انگلیس میخواهند گرت ساوتگیت همچنان هافبک استون ویلا را در ترکیب اصلی انگلیس بگذارد، آن هم پس از نمایش راکد و کسلکننده سهشیر در دو بازی اولش در یورو 2020. گریلیش به هر تیمی جذابیت و هیجان میبخشد و وقتی که مقابل جمهوری چک برای اولین بار در یورو 2020 در ترکیب اصلی قرار گرفت هم زمینهساز گل رحیم استرلینگ شد.
درخواستها برای حضور مجدد او برای بازی برابر آلمان ادامه خواهد داشت، بخصوص که تیم یواخیم لوو پس از دریافت پنج گل در سه بازی ابتدایی خود، نشان داده در خط دفاعیاش ضعیف است.
توانایی گریلیش برای باز کردن جناحین، همان چیزی است که او را به هدف اصلی منچسترسیتی سیتی در پنجره نقل و انتقالات تابستانی تبدیل کرده است، اگرچه هنوز هیچ چیز قطعی نشده
است.
بازیکنان بااستعداد و سرنوشتساز همین حالا هم در ورزشگاه اتحاد کم نیستند اما گواردیولا قابلیتهایی را در بازی گریلیش میبیند که میتواند بر بار فنی تیم او اضافه کند. خرید او میتواند رکورد انتقال انگلیس را بشکند که قیمتش 100 میلیون پوند (139 میلیون دلار) تخمین زده شده است، هرچند انتظار نمیرود از الان تا پایان مسابقات یورو 2020 اتفاقی بیفتد.
گریلیش 25 ساله به دلیل محدودیتهای کرونایی قادر به ترک حباب سختگیرانه تیم ملی انگلیس نیست و به این ترتیب فعلاً نمیتواند اردوی سهشیر را برای امضای قراردادی جدید ترک کند ضمن اینکه استونویلان هم برابر فروش او مقاومت میکند و امیدوار است که بتواند با بازیکنش قراردادی جدید امضا کند.
با این حال تلاش منچسترسیتی و مهمتر از آن، اینکه گریلیش چه مقدار دیگر میتواند بازیاش را ارتقا دهد و چگونه میخواهد خودش را به سیستم بازی تیم پپ گواردیولا تحمیل کند منظره جذابی خواهد بود.
خیلی چیزها به این بستگی دارد که چه بازیکنانی در تابستان امسال از سیتی جدا شوند تا جا برای ورود ستاره انگلیس باز شود. هر کس که جدا شود، میتواند نشانهای از پیشرفت افکار فنی گواردیولا باشد اما گریلیش آنقدر کیفیت و انعطاف کافی دارد که بتواند چند پست را به صورت همزمان برای سیتی پوشش دهد.
زوجی برای دبروین
گریلیش اغلب به عنوان شماره 10 برای استون ویلا بازی میکند؛ نقش یک بازیکن آزاد که معمولاً به بازیکنان تکنیکیتر داده میشود.
او آنقدر اعتماد به نفس دارد که توپ را که حتی مقابل رقبایی که به او نزدیک میشوند، حفظ کند یا اینکه آن را با دریبل زدن عبور دهد.
در فصل گذشته، او بازیکنی بود که در لیگ برتر انگلیس بیشترین تعداد خطا رویش صورت گرفته بود - اگرچه این موضوع لزوماً در تیمی مانند سیتی که موقعیتهای به وجود آمده از توپهای مرده از ارزش کمتری برخوردار است، خیلی جذابیت ندارد.
سیتی تیمی است که دوست دارد با پیدا کردن فضا در مناطق بسته، توپ را به سرعت حرکت دهد، جایی که گریلیش توانایی پیشرفت دارد.
از نظر پاس گل گریلیش فصل گذشته، تنها پشت سر هری کین، برونو فرناندز و کوین دبروین قرار داشت اما از نظر گلزنی او آمار ضعیفتری داشت؛ او 5 گل زد که نسبت به ایلکای گوندوغان که 13 گل زد بسیار کمتر بوده است.
این پستی است که در تیم گواردیولا بسیار مهم قلمداد میشود و یادگیری آن میتواند مدتی طول بکشد. فیل فودن و برناردو سیلوا بازیکنانی هستند که برای این نقش شناخته میشوند اما آنها خیلی وقت است که به عنوان وینگر برای گواردیولا بازی میکنند اگرچه هنوز هم هنر بازی به عنوان یک شماره 10 مسلط را دارند.
رونالدوی جدید
گریلیش بیشتر در سمت چپ خط حمله سه نفری استون ویلا بازی میکند، جایی که او هنوز توانایی خلاقیت با مسئولیت کمتری را دارد.
برخلاف یک بال تخصصیتر مانند لروی سانه یا ریاض محرز، گریلیش دوست دارد به سمت مرکز میدان دریبل کند و با همتیمیهایش به روش مشابه فودن ارتباط برقرار کند.
وی اعتراف کرد که هرگز از زمانی که پا به توپ میشود خوشحالتر نیست و اخیراً گفت که کریستیانو رونالدو را بیش از همه زمانی که در منچستر یونایتد به عنوان یک بال تکنیکی و دریبل میزد، قبول داشت.
منبع: گل