رضا عباسپور     @rez7462

 

می‌توان مدعی بود بعد از درخشش رسول معتمدی پدیده وزنه‌برداری ایران در تاشکند ازبکستان، رضا دهدار دیگر ملی‌پوش ما در دسته 102 کیلوگرم بهترین و قابل قبول‌ترین عملکرد فنی را در رقابت‌های وزنه‌برداری قهرمانی آسیا از خود بجا گذاشت. دهدار که دراصل یک وزنه‌بردار 96 کیلویی است، در این رقابت‌ها با نظر سرمربی تیم ملی در شرایطی که خودش می‌گوید هنگام وزن کشی روی باسکول با لباس وزن بدنش به زور به 97 کیلوگرم می‌رسید، به یک وزن بالاتر رفت و در دسته وزنی 102 کیلوگرم همراه با رسول معتمدی در آوردگاه آسیایی ازبکستان خوش درخشیدند. دهدار قطعاً اگر در رقابت‌های آسیایی در وزن تخصصی خود یعنی 96 کیلوگرم وزنه می‌زد، با همین رکوردهایی که در دسته 102 کیلوگرم برای او مدال طلای یکضرب و چهارمی مجموع (با یک کیلوگرم اختلاف نسبت به رقیب قزاق) را به ارمغان آورد، مدال طلای مجموع را به دنبال داشت اما چون او همیشه مثل یک سرباز خود را در اختیار تاکتیک و مهره چینی کادرفنی قرار می‌دهد، اینجا در تاشکند ازبکستان نیز هیچ اعتراضی به این تغییر وزن تاکتیکی نداشت. به هر روی برای اینکه از شرایط این وزنه‌بردار جوان اما باتجربه و خوش آتیه خوزستانی بعد از طلایی شدن در تاشکند آگاه شویم با او قبل از بازگشتش به کشور گفت و گو کردیم.

 

در 96 کیلوگرم به راحتی طلای مجموع می‌گرفتم

قهرمان طلایی کاروان وزنه‌برداری ایران در رقابت‌های وزنه‌برداری قهرمانی آسیا (گزینشی بازی‌های المپیک 2021 توکیو) در خصوص اینکه چطور شد با وجود این موضوع که وزن ایده‌آل بدنش 96 کیلو است اما دوباره در رقابت‌های وزنه‌برداری قهرمانی آسیا در یک وزن بالاتر یعنی دسته وزنی 102 کیلوگرم وزن کشی کرد می‌گوید: «شما می‌دانید که من همیشه سعی کردم در اردوی تیم ملی صفر تا صد تحت اختیار کادرفنی و سرمربی تیم باشم و خودم را مثل یک سرباز وظیفه تابع تصمیمات مافوقم بدانم. اینجا در تاشکند هم روز مسابقه و در زمان وزن کشی من وقتی روی باسکول وزن کشی رفتم به زور و با لباس 97 کیلوگرم بودم اما چون سرمربی تیم صلاح دید که من در 96 کیلوگرم وزن کشی نکنم یک وزن بالاتر در دسته وزنی 102 کیلوگرم همراه با رسول معتمدی به مصاف رقبای خود رفتیم. این موضوع را بدون چون و چرا پذیرفتم و هیچ اعتراضی هم به اصل داستان نداشتم. در زمان مسابقه هم دیدید که بالای حرف سرمربی تیم ملی و مربیان حرف نیاوردم. هر چه آنها گفتند بدون معطلی پذیرفتم و انجام دادم اما در حرکت آخر دوضربم چون پشت صحنه و قبل از روی تخته آمدن خوب ریکاوری نشدم و نفسم برای رفتن زیر این وزنه سنگین درست و حسابی چاق نشده بود، کم آوردم و نتوانستم وزنه 219 کیلویی را که حکم مدال برنز دوضرب و مجموع را برایم داشت مهار کنم. البته من می‌توانستم با چند کیلو پایین‌تر از 219 هم مدال مجموع و دوضرب خود را مسجل و تثبیت کنم اما چون در تمرینات بیش از این وزنه‌ها را مهار کرده بودم می‌خواستم آمادگی خود را به رخ رقبا بکشانم که البته قسمتم نشد ولی خوشحالم که حداقل با طلای یکضرب و عملکرد خوبی که در وزن غیرتخصصی خود داشتم توانستم دل مردم، دوستان و خانواده‌ام را شاد کنم.»

 

شش ماه تمام برای رسیدن به آسیایی شب و روز نداشتم

قهرمان وزنه‌برداری جهان در مسابقات جهانی 2019 تایلند در خصوص اینکه چطور با آسیب دیدگی سنگینی که از ناحیه کتف و زانو داشت موفق شد با به دست آوردن آمادگی مسابقه‌ای خودش را به رقابت‌های قهرمانی آسیا برساند تأکید می‌کند: «حقیقتاً من 6 ماه تمام شب و روز نداشتم تا با گذراندن دوره درمانی بتوانم روی تخته برگردم و تمریناتم را دنبال کنم. در این شش ماه خیلی روزگار بر من و پدر و مادرم که از جان برایم مایه گذاشتند تا به آنچه می‌خواهم برسم سخت گذشت. دوست ندارم حالا که آن روزهای سخت را سپری کردم، دوباره برگردم عقب و آن وضعیت بد را به خاطر بیاورم. فقط می‌توانم این را بگویم که در آن دوره یعنی فاصله زمانی جام فجر رشت تا بازگشتم روی تخته و دعوت مجددم به اردوی آسیایی ازبکستان اینقدر بی‌مهری و کم لطفی از خیلی‌ها دیدم که شاید باورتان نشود اما با خودم عهد کردم هر آنچه سختی بر من و خانوده‌ام گذشته بود را فراموش کنم و دوباره اینقدر خوب تمرین کنم که اولاً بتوانم خودم را به تیم ملی و کادر فنی تحمیل کنم ثانیاً در هر مسابقه‌ای اعزام شدم دست خالی میدان رقابت را ترک نکنم. خدا را شکر در رقابت‌های آسیایی تاشکند ازبکستان هم موفق شدم رو سفید بیرون بیایم و با مدال طلا و عملکرد نسبتاً خوبی که داشتم دل مردم، اهالی وزنه‌برداری و خانواده و هم استانی‌هایم را شاد کنم.»

 

پشت صحنه خوب ریکاوری نشدم

دارنده نشان طلای یکضرب رقابت‌های وزنه‌برداری دسته 102 کیلوگرم مسابقات قهرمانی آسیا در تاشکند در خصوص حال و هوا و رقابت سختی که با ستاره قطری‌ها فارس الباخ داشت می‌گوید: «خیلی خوشحالم در رقابتی شرکت کردم که رقبای نامدار و اسم و رسم‌داری مثل فارس الباخ قطری در آن روی تخته رفت. این وزنه‌بردار قطری‌ها از حق نگذریم وزنه‌بردار جوان و فوق‌العاده توانمندی است که بارها رکوردهای دنیا را شکسته و خودش را به عنوان مدعی کسب مدال طلای 96 کیلوگرم المپیک توکیو معرفی کرده است. البته خب من هم همانطوری که گفتم وزن بدنم هم‌وزن باخ قطری است. به همین دلیل خوشحال بودم که می‌توانم رقابت خوبی با این وزنه‌بردار داشته باشم. البته رسول معتمدی هم انصافاً در روز مسابقه عالی کار کرد و فراتر از انتظار ظاهر شد. در کل به نظرم هر دوی ما برای این رقابت انگیزه داشتیم و به همین دلیل موفق شدیم هر سه مدال طلای یکضرب، دوضرب و مجموع را از چنگ این وزنه‌بردار قدرتمند قطری در بیاوریم. من پشت صحنه مخصوصاً در حرکت دوضرب خیلی خوب ریکاوری نشدم. به همین دلیل برای مهار وزنه‌های انتخابی خصوصاً وزنه 219 کیلوگرمی نفس نداشتم. مطمئناً اگر زمان برای ریکاوری و نفسگیری داشتم نمی‌گذاشتم این وزنه و مدال‌های دوضرب و مجموع مفت و مجانی از چنگم دربیاید. الان دیگر این مسابقه را فراموش کردم و برای آینده برنامه‌ریزی می‌کنم. می‌خواهم طوری آماده شوم که در رقابت‌های جهانی، بازی‌های آسیایی و مسابقات کشورهای اسلامی پیش رو اینقدر سرحال باشم که دیگر در میدان مسابقه هیچ مجالی برای فکر کردن رقبا به سکوی قهرمانی باقی نگذارم.»