نگاه

کریس ساتن، بازیکن سابق چلسی و سلتیک    

 

شکست در فینال دل آدم را می‌شکند. من این را تجربه کرده‌ام. شما می‌توانستید ببینید که سون هیونگ-مین چقدر ناراحت بود. اما این فرصت را بازیکنان تاتنهام خودشان از دست دادند.

آنها دو ضربه به سمت دروازه منچسترسیتی داشتند. سیتی 21 ضربه داشت. مالکیت توپ 62 به 38 به سود سیتی بود. مشخص بود کار رایان میسون مقابل پپ گواردیولا آسان نیست، اما تاتنهام واقعاً بختی برای خود ایجاد نکرد.

سبک بازی تاتنهام کپی و پیست فلسفه ژوزه مورینیو بود. آنها می‌خواستند مانع گلزنی سیتی شوند و امیدوار بودند یکی از آن ضدحملات‌شان تبدیل به گل شود. در نهایت این بازی نمایشی بی‌رحم از بازیکنان گواردیولا بود و آنها با شایستگی پیروز شدند.

کایل واکر از زمانی که تاتنهام را ترک کرده، هفت قهرمانی به دست آورده است. او احتمالاً در این فصل چند قهرمانی دیگر هم داشته باشد. ممکن است از خود بپرسید آیا هری کین به این نتیجه رسیده که زمان رفتن و به دست آوردن قهرمانی از راه رسیده یا نه؟

تاتنهام زمین تمرینی خوبی دارد و ورزشگاهش فوق‌العاده است، اما آنها مربی ندارند. مورینیو نتوانست آنها را تبدیل به تیمی برنده کند و میسون هم بعید است مربی دائم این تیم شود. تردید دارم یولیان ناگلسمان حاضر شود رویای حضور در بایرن‌مونیخ را رها کند و به تاتنهام برود.

کین در جولای 28ساله می‌شود. او از نزدیک دید که سیتی به تاتنهام درس فوتبال داد و واکر، هم‌تیمی سابق او، یک مدال دیگر کسب کرد. اگر کین بخواهد باشگاهی که عاشقش است را ترک کند، احتمالاً این کار را در همین تابستان انجام خواهد داد.

منبع: دیلی‌میل